ตอนที่ 354 ชญาภาตายแล้ว ปาลีฟื้นคืนชีพ   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 354 ชญาภาตายแล้ว ปาลีฟื้นคืนชีพ
ต๭นที่ 354 ชญาภาตายแล้ว ปาลีฟื้นคืนชีพ ชญาภาถูกนิธูรดึงออกมาจากร้านอาหาร เธอเดินอย่างไม่สะดวกตามหลังของนิธูรไป มองที่ด้านหลังศีรษะของนิธูร และยังโดนนิธูรกำมือไว้แน่น เธอพูดออกไปอย่างหมดความอดทน “คุณนิธูร!นี่คุณกำลังทำอะไรคะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!” เธอเริ่มรู้สึกโกรธขึ้นมาแล้วจริงๆ การที่นิธูรลากเธอออกมาแบบนี้ ดูเหมือนว่านิธูรลืมตัวไปเลยว่ามันเหมือนกับคู่รัก เมื่อดูผิวเผินนั้นเหมือนจะสง่างาม ไม่ได้คิดว่าเรื่องพวกนี้มันไม่ใช่ความจริง เขาดูเหมือนคนที่อ่อนหวานน่ารัก จูงมือเธอออกมาจากความหวานซึ้ง แต่นิธูรนั้นกลับไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ เพียงแค่ในตอนนั้นไม่รู้ว่าในสมองกำลังคิดอะไรอยู่ เมื่อได้ว่าชญาภากำลังจะไป จิตใต้สำนึกของเขาก็นำให้เขาทำแบบนี้ หลังจากนั้นก็ลากเธอออกมา แต่ในตอนนี้เมื่อโดยชญาภาตะโกนใส่ มันทำให้นิธูรได้สติกลับมา เขาจึงค่อยๆปล่อยมือชญาภาออก ชญาภาอารมณ์ขึ้นสูง ตบหน้าของนิธูร มันเป็นเพราะว่าเธอนั้นโกรธจริงๆ การลงมือของเธอจึงไม่เรื่องที่สำคัญอีกต่อไป เมื่อได้ยินเสียงทั้งสองคนจึงตกตะลึง มือของชญาภาในตอนนี้ดูเหมือนกับว่ากำลังชาๆอยู่ เธอจ้องเขม่นไปที่นิธูร นิธูรเองก็มองมาที่เธอ ดวงตาดำสนิทคู่นั้นของเขาดูเหมือนมืดลึกลง เหมือนมองไม่เห็นอะไร คงเป็นเพราะท่าทางของเขาแบบนี้จึงทำให้ชญาภาเริ่มหวาดกลัว ดวงตาของชายคนนี้มันคมเหลือเกิน ราวกับมีดที่คมๆ กำลังค่อยๆเชือดเฉือนชญาภาอย่างช้าๆ เธอค่อยๆกลืนน้ำลายลงคอ และถอยหลังออกไปสองก้าว “คะ....คะ....คุณ....ใครใช้ให้คุณทำแบบนี้ล่ะ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าให้คุณปล่อยฉัน” ในตอนที่ชญาภาต้องเผชิญหน้ากับนิธูรนั้นมันทำให้เธอต้องหายใจถี่ๆ โดยเฉพาะในตอนที่ดวงตาของเขาเหมือนจะมองผ่านทะลุจิตวิญญาณของเธอ “เธอไม่ใช่ชญาภา! เธอเป็นใครกันแน่!” นิธูรหรี่ตามอง สายตาของเขาจ้องมองที่เธออย่างไม่เร็วและไม่ช้าจนเกินไป ราวกับว่าเขามองออกมาว่าชญาภานั้นมีบางอย่างที่แตกต่างจากเดิมไป ชญาภาได้ยินเช่นนั้นกลับตกตะลึง “คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไรของคุณคะ ถ้าฉันไม่ใช่ชญาภาแล้วฉันจะเป็นใครล่ะค่ะ” ชญาภาหายใจอย่างถี่ๆ แต่ใบหน้าและสายตาของเธอนั้นยังคงเผชิญกับเขาตลอดเวลา “คุณนี่ชอบพูดเล่นจริงๆนะคะ ถ้าอย่างนั้นฉันจะคือใครล่ะค่ะ” นิธูรขมวดคิ้ว “เธอก็รู้อยู่แก่ใจ!” “ฉันคือชญาภาค่ะ!” ชญาภาตอบ “ฉันไม่รู้นะคะ ว่าทำไมอยู่ๆคุณถึงมาถามคำถามอะไรแบบนี้ แต่ฉันจะพูดอีกแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ฉันคือชญาภา แต่....คุณจะคิดว่าฉันเป็นใครนั้นมันไม่สำคัญ เพราะไม่ว่ายังไงเราก็ไม่ได้สนิทอะไรกัน” ชญาภาพูด “คิดว่า ที่ๆฉันจะไปนั้นคงจะคนละทางกับคุณ ฉันขอตัวไปก่อนนะคะ!” “หยุดก่อน!” นิธูรมองที่แผ่นหลังของชญาภา “ไม่ว่าเธอจะเป็นใครก็ตาม แต่ให้เธอจำไว้เลยตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะไล่ตามเธอ! ” ชญาภา “……” เธอไม่คิดแม้แต่ที่จะหันหลังกลับไปมอง “คุณนิธูร สมองของคุณคงมีปัญหาใช่ไหมล่ะค่ะ” “ฉันมีสติเสมอ” ก็เป็นเพราะว่ามีสติ เขาจึงได้พูดคำพูดแบบนั้นออกมา เขาเห็นท่าทีของชญาภาดูไม่ค่อยดีใจเท่าไหร่นัก และในทางกลับกันเธอดูโมโหด้วยซ้ำไป “ทำไมกันล่ะ หรือเธอไม่ได้รู้สึกสนใจในตัวฉันแล้ว ก่อนหน้านั้นฉันยังจำได้อยู่เลยว่าเธอ..........” “ก่อนหน้านั้น ฉันทำไมหรอคะ เรื่องของคุณกับฉันก่อนหน้านี้ฉันจำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น” ชญาภาเบะปาก แสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจนิธูร “คุณนิธูรคะ ฉันกับคุณฐานะมันต่างกันเกินไป ฉันคิดว่าคุณกลับไปหาคนที่บ้านของคุณเตรียมไว้ให้จะดีกว่านะคะ ฉันคงไม่เหมาะสมที่จะเล่นอะไรแบบนี้กับคุณ” “ชญาภา เมื่อกี้ในตอนที่อยู่ในร้านอาหาร สิ่งที่พี่ชายฉันพูดนั้นเธอคงได้ยินแล้วนะ! ฉันนิธูรคนนี้ เรื่องที่ไม่สนใจก็จะไม่มีทางที่จะลงมือทำ แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันเกิดสนใจขึ้นมา ฉันจะไม่มีทางวางมือเด็ดขาด!” “ประสาท!” ใบหน้าของชญาภาเต็มไปด้วยความไม่สบอารมณ์ เธอหันไปจ้องเขม็งใส่เขา จากนั้นก็หมุนตัวโบกรถและจากไป แม้แต่หางตาเธอก็ไม่หันมาเหลือบมองอีกเลย นิธูรขมวดคิ้ว ดันแว่นที่จมูกของตัวเองขึ้นๆลงๆ เลนส์แว่นของเขานั้นเป็นประกายออกมามากกว่าปกติ เขาเริ่มต้นที่จะค้นหาเรื่องราวของชญาภา อยากจะรู้ว่าจริงๆแล้วเธอคือใคร และเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่! ถึงแม้ก่อนหน้านั้นเขาจะไม่มีความสนใจอะไรในตัวของชญาภาเลย แต่ความในใจของชญาภาที่มีต่อเขานั้นมันช่างชัดเจนเหลือเกิน แต่ในตอนนี้นั้นผู้หญิงคนนี้รู้จักที่จะก้าวหน้าและถอยหลัง รู้กฎกติกา ไม่ว่าเธอจะรู้สึกกับเขาอย่างไร แต่เธอก็ไม่เคยแสดงออกมา ในตอนแรกเขารู้สึกว่าชญาภาไม่น่าสนใจ เพราะฉะนั้นจึงทำเหมือนกับเธอเป็นเพียงคนแปลกหน้า แต่เมื่อกี้เมื่อพูดถึงตอนที่เขาวิ่งไล่ตามชญาภานั้น ชญาภากลับแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่ได้สนใจในตัวเขา ถึงขนาดที่รู้สึกขยะแขยงด้วยซ้ำไป ถ้าหากว่าเมื่อกี้เขาไม่ได้มองผิดไปล่ะก็ ชญาภาจะต้องไม่พอใจในตัวเขามากๆอย่างแน่นอน ราวกับว่าเคยมีเรื่องโกรธแค้นเคืองใจกับเขามาก่อน และในตอนที่ชญาภาอยู่ในร้านอาหารนั้นก็ได้นั่งอยู่ข้างๆเขา แต่กลับดูเหมือนมีท่าทีแข็งๆและฝืนใจ นิธูรก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัวเขานั้นจะต้องมาสนใจชญาภาคนนี้ด้วย ก่อนหน้านั้นเขาก็รู้สึกอย่างชัดเจนว่าไม่ได้มีความรู้สึกใดๆกับเธอ แต่ทำไมในวันนี้กลับรู้สึกสดใหม่เสียจริงๆ เหมือนกับเป็นใครคนหนึ่งในความทรงจำของเขา....... และใบหน้าของหญิงคนนั้นที่อยู่ในห้วงความทรงจำของเขาก็ได้ผุดขึ้นมา ทำให้นิธูรถึงกับต้องนิ่งอึ้งไป แววตาของเขาเปล่งประกายออกมาว่าไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เกิดขึ้น เป็นไปไม่ได้ ก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าชญาภากับผู้หญิงคนนั้นคือคนละคนกัน และผู้หญิงคนนั้นก็กำลังมีความอย่างล้นเหลือ เธอ......เธอ.....เมื่อมองดูเธอนั้นมันเห็นอย่างชัดเจนว่าเธอช่างมีความสุขเหลือเกิน แต่นิสัยของเธอก่อนหน้านี้นั้น.......... ไม่ได้ คิดแบบนั้นไม่ได้! เรื่องระหว่างเขาและเธอ........มันไม่มีวันเป็นไปได้ ยิ่งกว่านั้นในตอนนั้นเธอเกลียดชังเขาเหลือเกิน เหมือนกับแววตาที่ชญาภาเกลียดเขาในตอนนี้ ใช่! แววตาของชญาภา และแววตาของเธอ! นิธูรหลับตาลง.........ด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด! เขาโดยผีสิง ต้องโดนผีสิงแล้วแน่ๆเลย ถึงได้เอาชญาภาและคนๆนั้นมาเกี่ยวข้องกัน พวกเธอทั้งสองก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันเลย หลังจากที่ชญาภาขึ้นรถจากไป มือทั้งสองข้างของเธอกำหมัดไว้แน่น ทั้งมือของเธอนั้นมีแต่เหงื่อไหลออกมา แต่ทั้งตัวของเธอนั้นเย็นชาราวกับน้ำแข็ง ความเย็นชาเหล่านั้นทำให้ชญาภารู้สึกหวาดกลัว กี่วันแล้วล่ะ ที่เขาต้องส่องกระจกมองคนแปลกหน้าคนนี้ แม้กระทั่งตัวเธอเองก็ยากที่จะยอมรับมัน! ไม่ผิด! เธอนั้นไม่ใช่ชญาภา! เธอคือปาลี! เดิมทีคิดไว้ว่าถ้าหากแก้ไขในเรื่องของชามาเสร็จแล้วนั้น เธอก็สามารถที่จะก้าวออกมาได้อย่างสบายใจ แต่เธอคาดคิดไม่ถึงเลยว่า เธอนั้นเหมือนเป็นแรงดึง และทำให้เธอไปไหนไม่ได้ เหมือนกับถูกขังไว้ จากนั้นนัยน์ตาของเธอก็ปรากฏภาพๆหนึ่งขึ้นมา ภาพๆนั้นค่อยๆเป็นภาพของชญาภา เด็กหญิงสาวคนหนึ่งที่มีความงดงาม จากโฆษณาพักคั่นรายการ ชญาภาใส่เครื่องแต่งกายโบราณ เธอสวมบทบาทเป็นนางฟ้า เสื้อผ้าของเธอจึงเต็มไปด้วยเครื่องประดับมากมาย และด้วยเพราะอากาศที่ร้อนจนเกินไป ทุกอย่างหนักอึ้งจนเธอไม่สบายตัว ดังนั้นผู้ช่วยของชญาภาจึงออกไปข้างนอกเพื่อไปหาซื้อขนมหวานมาให้ชญาภา และให้เธอนั้นพักผ่อนอยู่ในห้องพัก และเมื่อชญาภาเปิดประตูห้องพักเข้ามาอีกครั้งหนึ่ง เพราะก่อนหน้านี้เธอได้ออกไปรับสายโทรศัพท์ จึงออกไปข้างนอกไม่นานนัก หญิงสาวคนหนึ่งก็อยู่ที่ด้านหลังของชญาภา เธอยืนอยู่ข้างๆกับขาตั้งไฟของสตูดิโอ ในสตูดิโอนั้นมีพนักงานหลายๆคนอยู่ ทั้งๆที่มีคนอยู่ในห้องมากมาย แต่หญิงสาวคนนั้นกลับไม่กลัวที่จะผลักชญาภาออกไปอย่างแรง ร่างของชญาภาชนกับไฟสตูดิโออันใหญ่ในห้องอย่างแรง จากนั้นขาตั้งไฟอันอื่นๆก็ล้มทับกันระเนระนาดไปหมด และในท่ามกลางความวุ่นวาย ปาลีเหมือนได้ยินเสียงคนเรียกเธอ และยังมีหญิงสาวคนนั้นยืนหัวเราะอย่างสะอกสะใจ และหลังจากนั้นปาลีก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกเลย......ไม่ได้ยินอะไรอีกเลย และเมื่อตื่นมาอีกครั้งหนึ่ง ปาลีก็ได้นอนพักอยู่ในห้องผู้ป่วยของโรงพยาบาล ทั้งนายหน้าและผู้ช่วยต่างตกอกตกใจ เมื่อเห็นปาลีตื่นขึ้นมานั้น ทั้งสองคนก็ต่างดีอกดีใจอย่างถึงที่สุด จากก็บอกว่าคนที่ผลักชญาภานั้นคือแฟนคลับของคู่แข่งของชญาภา เพราะไม่พอใจที่ชญาภาได้คว้ารางวัลนั้นไป เพราะเด็กคนนั้นรู้สึกว่ารางวัลอันนั้นควรจะเป็นของไอดอลของเขา ดังนั้นเธอจึงผลักชญาภาด้วยความแรง คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องราวแค่จะนี้กลายเป็นเรื่องที่ร้ายแรง ในตอนนั้นเธอก็รู้สึกโกรธเคือง เพราะอย่างนั้นจึงทำพฤติกรรมที่รุนแรงออกไป “ชญาภา แค่เธอพูดออกมา ว่าอยากเอาเรื่องไหม” นายหน้าของชญาภานั้นเพิ่งจะเจอกับชญาภาได้ไม่นานสักเท่าไหร่ และก็มีความแนวแน่สูง “ฉันคิดว่าตอนนี้เรทติ้งของคุณนั้นก็ลดน้อยลง ทำไมเราถึงไม่เอาเรื่องนี้ออกมาเขียนให้เป็นข่าว เพราะยังไงยัยมะนาวนั่นก็ไม่ดีเด่นอะไร และยัยแฟนคลับบ้านั่นก็.......” “พอได้แล้ว พวกเธอช่วยเงียบกันก่อนได้ไหม!” ปาลีรู้สึกมึนหัวนิดหน่อย ถึงแม้เรื่องที่เกิดขึ้นจะไม่ได้โดนกับตัวเธอเอง แต่ในตอนนี้เป็นเธอที่อยู่ในร่างของชญาภา และความเจ็บปวดเหล่านั้นก็ออกมาจากร่างของชญาภา จนทำให้ปาลีเองก็สัมผัสได้ และยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่ได้สนใจเรื่องของชญาภาสักเท่าไหร่ และไม่สนใจด้วยว่าจะดังหรือไม่ดัง เธอแค่ต้องการจะรู้ให้ได้ว่า ทำไมเธอถึงได้เข้ามาอยู่ในร่างของชญาภาได้ การที่ชยานีไปอยู่ในร่างของเธอนั้น เธอพอเข้าใจได้ เพราะว่าเธอทั้งสองคนนั้นเป็นพี่น้องกัน ไม่ว่าจะอย่างไรเธอทั้งสองก็มีสายเลือดเดียวกัน และในช่วงเวลาตอนนั้นมันก็ช่างบังเอิญเหลือเกินที่ชยานีถูกคนทำร้ายถึงชีวิต ตัวเธอเองก็ถูกทำร้ายถึงชีวิตเช่นกัน ที่จริงแล้วเธอมีโอกาสในหลายๆครั้งที่จะไล่ชยานีได้ออกไปจากร่างของเธอ และเธอก็กลับเข้าไปในร่างของตัวเองใหม่ แต่เธอไม่เคยที่จะทำอย่างนั้นเลย ชยานีควรจะมีชีวิตอยู่ต่อไปมากกว่าเธอ เพราะในตอนนั้นเธอรู้สึกไร้ความหมาย รู้สึกว่าชีวิตนี้มันไม่มีความหวังอะไรอีก และการที่ให้ชยานีมาเป็นตัวแทนในการดำเนินชีวิตแทนเธอนั้น ก็ไม่มีอะไรที่ไม่ดี และหลังจากนั้นมา วิญญาณของปาลีก็อยู่ข้างๆชยานีมาโดยตลอด ดังนั้นเธอจึงได้รู้ว่า จริงๆแล้วนั้นชยานีคือน้องสาวของเธอเอง ต่อจากนั้นมาเมื่อได้เห็นชามาหญิงคนนั้นที่จิตใจต่ำทราม คิดไม่ถึงเลยว่าจะทำร้ายน้องสาวของเธอให้ถึงชีวิตเป็นครั้งที่สอง ดังนั้นเมื่อตอนที่จะเกิดอุบัติเหตุ เธอพยายามที่จะผลักชยานีออก แต่ก็ไม่ทันการ........ชยานีจึงถูกกระแทกชน และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองพี่น้องได้พบเจอกันอย่างเป็นทางการ หลังจากนั้นเธอก็คิดว่า......เมื่อได้จัดการเรื่องนี้แทนชยานีเสร็จแล้วนั้นเธอก็จะจากไป แต่ก็ไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าในตอนนี้เธอจะได้มาอยู่ในร่างของชญาภา ถ้าอย่างนั้นเมื่อกี้ชญาภาก็ถึงแก่ความตายไปแล้วหรอ แต่....เธอกับชญาภานั้นไม่มีความเกี่ยวข้องหรือสนิทสนมกันเลย และเธอไม่ได้วางแผนมาก่อนเลยว่าจะมาอยู่ในร่างของชญาภา “ฉันลองคิดดูแล้ว ไม่ว่าเธอจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่าอย่างไร ในเมื่อฝั่งทางนั้นตั้งใจที่จะทำร้ายร่างกายคนอื่น ก็ไม่ต้องสนใจว่าทำด้วยความโทสะหรือว่าอะไร เพราะสิ่งที่เธอทำมันผิด ในเมื่อทำผิดก็ต้องได้รับโทษตามกฎหมาย แต่ก็...... ช่างมันเถอะ ฉันไม่มีอารมณ์ อีกเรื่องนะ.....เกี่ยวกับเรื่องที่ฉันเกิดอุบัติเหตุนั้น ฉันไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องนี้” --โปรดอดใจรอ ติดตามตอนต่อไป 31/10/2019-- 
已经是最新一章了
加载中