ตอนที่ 356 พอสักทีเถอะนะนิธูร

ต๭นที่ 356 พอสักทีเถอะนะนิธูร “นายมันโง่จริงๆ” ปาลีทนไม่ไหวอีกต่อไป ผลักนิธูรออกอย่างเต็มแรง “ฉันพูดไปแล้วใช่ไหม ว่าสมองของนายมันมีปัญหา ฉันบอกนายไปกี่รอบแล้ว ว่าฉันนั้นไม่ได้ชอบนาย และก็ไม่ได้กลบเกลื่อนความรู้สึกของตัวเองด้วย นายอย่าหลงตัวเองจนเกินไปได้ไหม! ” ปาลีหมดความอดทน จ้องเขม่นไปที่นิธูร จากนั้นก็หมุนตัวและเดินกลับเข้าไป “ปาลี!” ปาลีเหงื่อไหลท่วมตัว แววตาเปล่งประกายออกมาด้วยความตกตะลึง แต่ไม่นานนักเธอก็ดึงสติกลับมาและสงบตัวเองลง เธอขมวดคิ้ว และหันตัวไปมองที่นิธูร “ปาลี....นั่นเธอใช่ไหม” แต่นิธูรกลับจ้องมองไปที่ปาลี ในจังหวะที่ไม่เร็วเกินไปและไม่ช้าจนเกินไป ปาลีถูกนิธูรจ้องมองจนทำให้เธอนั้นรู้สึกชาไปทั้งตัว ราวกับว่าเหมือนกำลังถูกคนอื่นค่อยๆถอดเสื้อผ้าเธอออกทีละชิ้นๆ มันเป็นความรู้สึกที่ยากเกินกว่าจะยอมรับมัน เธอค่อยๆสะบัดหน้า “นายมองฉันด้วยสายตาแบบนี้ พูดจาไล่ตามจีบฉัน แล้วฉันก็จะยอมตอบรับความรักของนายนั้นหรอ ถ้าอย่างนั้นเวลาที่นายเจอหน้าฉัน และมาเรียกชื่อเพื่อนของฉัน ซึ่งมันก็คือชื่อพี่สะใภ้ของนาย มันทำให้ฉันรู้สึกว่าคุณกำลังคิดอะไรบางอย่างที่ไม่ซื่อตรงอยู่!” ปาลีจ้องตาประสานกันกับนิธูร เมื่อต้องพูดจาแบบนี้ มันเหมือนมีกลิ่นอายของความไร้สาระเข้ามาปะปน “คุณลองคิดดูนะว่า......ถ้าหากพี่ชายของคุณรู้เรื่องนี้เข้าล่ะก็.......” นิธูรกลับไม่สะทกสะท้านในการข่มขู่ของปาลี เขาจิกยิ้มที่มุมปาด สายตาเปลี่ยนไปด้วยความเย็นชา “หรือไม่อย่างนั้น เธอช่วยไปพูดกับพี่ชายให้หน่อยได้ไหมล่ะ” ปาลี “……” ทำไมพวกผู้ชายของตระกูลภูลพิพัฒน์ถึงได้เป็นแบบนี้กันนะ “ช่างมันเถอะ ฉันไม่มีอารมณ์จะมาพูดเรื่องแบบนี้กับนาย ฉันจะบอกนายอีกครั้งหนึ่งว่า ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับนาย และไม่ได้ชอบนาย และคำพูดทุกอย่างที่คุณเคยพูดกับฉันก่อนหน้านี้นั้น ฉันคิดว่าบางทีคุณอาจจะกำลังเข้าใจอะไรผิดไป ใช่อยู่ค่ะที่ก่อนหน้านั้นฉันอาจจะเคยหลงใหลในหน้าตาของคุณ ฉันยอมรับว่าคุณหน้าตาดี! ” ปาลีคิดแล้วคิดอีก ในครั้งแรกที่เธอได้พบเจอกับนิธูรนั้น เหมือนถูกยีนของตระกูลภูลพิพัฒน์ดึงดูดไว้ มันทำให้เธอต้องตกตะลึง โดยเฉพาะคุณที่อ่อนเยาว์ที่สุดในตระกูลภูลพิพัฒน์ ช่างดูสดใสเสียจริงๆ “แต่นั่นมันก็.....ไม่ใช่ความรู้สึกภายในจิตใจ ฉันก็คือชื่นชมและประทับใจในหน้าตาและรูปลักษณ์ภายนอกของคุณก็เท่านั้น” “ถ้าอย่างนั้นในตอนนี้เธอก็มีโอกาสแล้วนะ ที่จะได้อยู่ใกล้และสัมผัสกับใบหน้าของฉัน ถึงกระทั่งที่สามารถสัมผัสกับร่างกายของฉัน เธอไม่รู้หรอว่านี่มันเป็นโอกาสที่หาได้ยากมากๆเลยนะ! ” ปาลี “……” เด็กน้อยจริงๆ นี่นายยังจะมีความคิดอะไรแบบนี้อีกหรอ อันตรายจริงๆ “ฉันคิดว่าคุณคงเข้าใจผิดในตัวฉันแล้วจริงๆแหละค่ะ ฉันปา......แฟนในอนาคตของฉันนั้น ไม่จำเป็นต้องหน้าตาดีหรือรูปร่างดีหรอกค่ะ!” “อ้อหรอ” นิธูรหรี่ตามอง ในคำพูดเมื่อกี้นี้ของปาลีนั้น โดยเฉพาะในตอนที่เธอชะงักติดขัด มันทำให้เขารู้สึกแปลกใจ “ถ้าอย่างนั้นแฟนในอนาคตของเธอจะต้องเป็นอย่างไรหรอ” “รักฉัน ไม่จำเป็นต้องมีเงินเยอะมากมาย แต่จะต้องรักฉันเท่านั้น!” ปาลีพูด “ฉันคนนี้อยากมีชีวิตที่ธรรมดาปกติทั่วไป! ” “เธอ.....ธรรมดานั้นหรอ” นิธูรมองปาลีตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาของเขานั้นแสดงความหมายออกมาว่าไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ จริงๆแล้วปาลีก็ไม่ได้อยากจะเชื่อตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ที่เธออยู่ในร่างของชญาภา เพราะชญาภานั้นไม่ใช่คนประเภทที่จะอยากมีชีวิตเรียบๆง่ายๆแบบคนธรรมดาทั่วไป “ทำไมหรอ ถ้าไม่อย่างนั้นควรจะเป็นอย่างไรหรอ” ปาลีหยุดชะงัก และนิธูรกลับขมวดคิ้ว “และถ้าหากว่าผู้ชายคนนั้นเขารักเธอ และมีเงินเยอะมากมาย แบบนั้นมันก็ไม่ดีไปกว่าเดิมหรอกหรอ สามารถทำให้เธอไม่ต้องกังวลเรื่องค่าใช้จ่ายใดๆ ว่าจะเอาอะไรกิน อะไรดื่ม ไม่ใช่หรอ อะไรก็ไม่ต้องทำ ก็แค่กินๆนอนๆไปวันๆ” ปาลี “…….คุณว่าฉันเป็นหมูหรอไง” ปาลีเริ่มหมดความอดทน “พอได้แล้ว ไม่ว่าคุณจะพูดอย่างไร ยังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ ฉันไม่ได้มีความรู้ใดๆกับคุณทั้งนั้น โอเคไหมคะ” ปาลีไม่อยากให้นิธูรนั้นเข้ามาพัวพันกับเธออีกต่อไป “คุณนิธูรคะ ฉันไม่มีอารมณ์จะมาคุยเรื่องแบบนี้กับคุณในตอนเช้าตรู่หรอกนะคะ ถ้าหากว่าคุณไม่มีอะไรทำ ก็ขอเชิญคุณกลับไปเถอะค่ะ ฉันยังต้องการจะนอนต่อ” “เมื่อคืนเธอไม่ได้นอนหรอ” นิธูรอยากจะถามคำถามนี้ตั้งนานแล้ว “ฉันรู้สึกว่าสีหน้าเธอไม่ค่อยปกติสักเท่าไหร่” “คุณก็รู้อยู่แล้ว ก็ยังจะตามตอแยฉันอีกนะคะ”ปาลีหมดความอดทน ปิดประตูใส่หน้าเขา แต่นิธูรนั้นไวกว่าปาลี ปาลีแค่รู้สึกว่าโลกหมุนๆนิดหน่อย พอถึงจังหวะที่เธอกำลังจะหันตัวกลับไป ก็ได้ยินเสียงประตูปิดดังปั้งไปแล้ว และทั้งตัวของเธอนั้นก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของนิธูร นิธูรโอบที่เอวของเธอ แขนข้างหนึ่งของเขาล็อคไว้ที่เอวของเธอ ส่วนอีกข้างหนึ่งนั้นก็ล็อคไว้ที่ไหล่ของเธอ ปาลีเบิกตากว้าง ผลักนิธูรออก “นายบ้าไปแล้วหรอไง ฉันบอกนายแล้วใช่ไหม ว่าฉันต้องการพักผ่อน นายออกไปได้แล้วนะ” นิธูรนั้นได้เตรียมตัวมาดี ทำให้ปาลีไม่สามารถที่จะขยับได้ เขาจิกยิ้มที่มุมปาก จากนั้นก็ยิ้มออกมา เขาพิงเข้าไปที่ตัวของปาลี แววตาของเขานั้นก็ยิ้มออกมาด้วย เขากระซิบเข้าไปใกล้ๆที่หูของเธอ ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน “ปาลี.....ฉันรู้ว่านี่คือเธอ!” ปาลีตกตะลึงอย่างหนัก “นิธูร ฉันรู้ว่านายนั้นมีใจให้ปาลี......แต่เขาคือพี่สะใภ้ของนายนะ” นิธูรขมวดคิ้ว “เลิกเสแสร้งแล้วจะได้ไหม ที่นี่ไม่ได้มีใครอื่นแล้ว ถึงแม้ว่าฉันไม่รู้ว่าเธอเปลี่ยนมาเป็นชญาภาได้อย่างไร แต่ฉันก็เห็นอย่างชัดเจนแล้ว ว่ามันคือเธอ!” ปาลี“……” นิธูรนั้นจะต้องจับมาจากคำพูดของเธออย่างแน่นอน โลกใบนี้มันจะมีเรื่องลึกลับขนาดนี้ได้อย่างไร นิธูรไม่มีทางรู้เรื่องราวระหว่างเธอกับชยานีอย่างแน่นอน เพราะอย่างนั้นมันจึงไม่มีเหตุผลที่เขาจะมาพูดอะไรแบบนี้ เขาจะต้องจับพฤติกรรมของเธอได้จากบางด้านแน่นอน ไม่อย่างนั้นคงจะไม่มาทำแบบนี้กับเธอ “ภรรยาของพี่ใหญ่คนนั้น คือภรรยาของเขา แต่ไม่มีปาลีคนนี้!” นิธูรพูดออกมา “ถึงแม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่า เขาเปลี่ยนเป็นเธอ และเธอเปลี่ยนเป็นชญาภาได้อย่างไร แต่ฉันก็มองออกว่าคนในบ้านนั้นไม่ใช่ปาลี และเธอคนนี้ก็ไม่ใช่ชญาภา” ปาลี “……” สมองนายจินตนาการเป็นเลิศจริงๆ ควรจะไปเป็นนักเขียนบทละครนะ! “อ้อออออ เธอไม่รู้หรอว่าฉันไปเป็นนักเขียนบทละครและก็บทนิยาย” นิธูรมองไปที่ปาลีด้วยสายตาที่ชอบอกชอบใจ คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเอาคำพูดที่เธอคิดอยู่ในใจนั้นพูดออกมา ปาลีเกร็งไปหมด “คุณแบบมั่นใจขนาดนี้ แล้วคุณมีหลักฐานอะไรไหมล่ะ ฉันไม่เชื่อหรอกนะว่าโลกใบนี้จะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น” ต่อให้ต้องตายเธอก็จะไม่ยอมรับเด็ดขาด เรื่องแบบนี้คงไม่มีใครมาเชื่อง่ายๆ นิธูรเห็นท่าทางอย่างนั้นของปาลี ก็ยิ่งทำให้เขาสนใจในเธอมากกว่าเดิม “เธอกลัวว่าพี่ชายฉันจะรู้หรอ ว่าเธอคือปาลี หรือเธอกลัวว่าปาลีที่อยู่ในบ้านนั้นจะรู้ หรือเธอกลัวว่า........” “คุณนิธูร! ฉันว่าคุณพอเถอะนะคะ ในเมื่อคุณมีจินตนาการที่ล้ำเลิศขนาดนี้ ฉันว่าคุณไปแต่งนิยายน่าจะดีเสียกว่า ฉันคิดว่ามันจะเป็นประโยชน์ต่อคุณเองด้วยซ้ำ！” ปาลีรีบตัดบทพูดของนิธูร กลัวว่านิธูรจะพูดอะไรในสิ่งที่ไม่ควรจะพูดออกมา และมันจะทำให้เธอไม่สามารถควบคุมหัวใจของตัวเองได้อีก “ไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไร เพราะสุดท้ายสำหรับฉันแล้วนั้น ใครคือปาลี ปาลีคือใคร มันก็ไม่ได้สำคัญอีกต่อไปแล้ว” นิธูรยักไหล่อย่างไม่สนใจ “และฉันก็มั่นใจว่าผู้หญิงที่พี่ชายฉันกำลังรักในตอนนี้ ไม่ใช่ปาลีคนก่อน! ” นิธูรหรี่ตามอง “เพราะฉะนั้นพี่ชายของฉันไม่มีทางสนใจแน่นอนว่าเธอคือใคร!” ปาลีได้เช่นนั้น ก็รู้สึกโล่งใจ นิธานจะเป็นอย่างไรก็ช่าง เธอไม่ได้เป็นกังวลสักเท่าไหร่ แต่ชยานีนั้นปาลีไม่สามารถที่จะคาดเดาอะไรได้เลย ถ้าหากเธอรู้สึกผิดกับตัวเองล่ะ นั่นคือสิ่งที่ปาลีไม่อยากจะมองเห็น และอีกอย่างนั้น คนที่ตายไปแล้วนั้นคือชยานี ไม่ใช่ปาลี และการปรากฏตัวของเธอนั้น มันจะทำให้คนอื่นต้องวุ่นวายอย่างแน่นอน แววตาของปาลีมืดมน ไม่ได้ทันได้สังเกตเห็นแววตาที่นิธูรกำลังจ้องมองเธออยู่ “ปาลี!” ปาลีเงยหน้ามองด้วยความมึนงง เมื่อเธอได้สติกลับมานั้น ก็เห็นนิธูรกำลังยืนยิ้มอยู่ ปาลีอดอารมณ์เสียไม่ได้ “นิธูร จริงๆแล้วคุณกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่!” “ยอมรับแล้วหรอ” นิธูรขมวดคิ้ว มองใบหน้าของหญิงสาวที่กำลังโกรธ “ใช่ไหม” “ยอมรับบ้าอะไรกัน” ไม่ว่าอย่างไรปาลีก็จะไม่ยอมรับ แล้วเธอก็มองดูว่านิธูรจะทำอย่างไรต่อไป ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาอาจจะมั่นใจว่าเธอคือปาลี แต่เรื่องนี้นั้นมันเป็นเรื่องที่ลี้ลับและซับซ้อนจนเกินไป เกรงว่านอกจากชยานีและตัวเธอแล้วนั้น ก็คงจะไม่มีใครที่จะเชื่อในเรื่องนี้อีก และถึงแม้ว่านิธานจะเชื่อ ปาลีก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะนิธานรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าคนที่อยู่ข้างๆเขานั้นคือชยานี “ไม่ว่าจะอย่างไรฉันก็ตามฉันก็ยังคิดว่าคุณนั้นมีจิตนาการที่สูงเกินไป เรื่องแบบนี้ก็กล้าคิดมาได้ ถ้าหากว่าฉันคือปาลีจริงๆ แล้วชญาภาไปไหนแล้วล่ะ แล้วฉันมากลายเป็นชญาภาได้อย่างไร คุณดูสิ! ดูที่ใบหน้าของฉัน ว่ามันคือของจริงหรือเปล่า หรือว่าฉันกำลังใส่หน้ากากไว้อยู่” ปาลียื่นหน้าของตัวเองเข้าไป มองเห็นนิธูรที่ค่อยๆถอยหลังไปหนึ่งก้าว เธอหรี่ตามอง และเข้าใกล้นิธูรอีกครั้ง จากนั้นก็จับมือของนิธูรมาวางที่หน้าของตัวเอง “มาสิมา! ลองลูบดูสิ” “นะนะนี่พวกเธอ........กำลังทำอะไรกัน” มีเสียงดังด้วยความสงสัยมาจากทางด้านหลัง ปาลีแข็งทื่อไปทั้งตัว คิดที่จะดึงมือกลับมา แต่นิธูรกลับดึงมือของเธอเอาไว้ และไม่ยอมให้เธอเอามือออกได้ ปาลีทั้งอายและทั้งโกรธ หรี่ตามองนิธูรอย่างดุเดือด กัดฟันแรงๆและพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ได้ยินกันเพียงแค่สองคน “นิธูร! นี่นายกำลังจะทำอะไร ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้นะ” “ชญาภา......เอ่อ......คุณเป็นใครคะ” คนที่มาที่นี่นั้นก็คือนายหน้าของชญาภานั่นเอง เธอเพิ่งจะมาร่วมงานกับชญาภาได้สักพัก เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่ค่อยรู้จักและไม่ค่อยเข้าใจทั้งหมดเกี่ยวกับสังคมเพื่อนของชญาภา เธอรู้จักแค่ชยานี ธนิดาและก็ยังมีโสวัณณ์ ก็เคยเจอกับสามีของชยานีบ้าง แต่ก็ไม่ได้รู้สถานะที่แท้จริงของฝั่งตรงข้าม ครั้งที่แล้วชญาภาไปทานข้าวกับชยานี และนายหน้าของเธอนั้นก็ได้พบเจอกับเฉลิมพล และเมื่อได้รู้สถานะที่แท้จริงของเฉลิมพลนั้นเธอก็ไม่กีดกันให้ทั้งสองรู้จักและเป็นเพื่อนกัน และผู้ชายที่อยู่ตรงหน้านั้น ถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้จัก แต่ก็รู้พอเห็นรัศมีที่เปล่งประกายออกมา และเสื้อผ้าที่เขากำลังสวมใส่อยู่นั้นถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าเป็นของยี่ห้ออะไร แต่มันจะเป็นแบรนด์สูงๆอย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าเธอไม่ใช่คนที่มีเงินมากมาย แต่ก็พบเจอผู้คนมากมายและอยู่ในวงการบันเทิงมานาน จึงมีความเฉียบแหลมในการสองสิ่งของที่หรูหราและราคาระดับสูง โดยเฉพาะในตอนที่เธอเหลือบมองเห็นท่าทางการโต้ตอบของปาลีและนิธูรนั้น เธอก็หรี่ตามองและให้สัญญาณเป็นการชมเชย ปาลีอดเกลือกตามองอยู่ในใจไม่ได้ และภาพที่ปาลีกับนายหน้ากำลังสื่อสารกับทางสายตานั้น นิธูรก็ได้เห็นทั้งหมด เขาก็เลิกคิ้วขึ้น ค่อยๆใช้แรงพลิกตัว จากนั้นก็เอาปาลีมาอยู่ในอ้อมแขนของเขาเอง แขนอันเรียวขาวกอดที่เอวของปาลี เขาพยายามล็อคเธอไว้ไม่ให้ขยับไปไหน จากนั้นก็กระซิบไปที่ข้างๆหูของปาลี “เธออย่าทำอะไรให้มันวุ่นวาย ถ้าไม่อย่างนั้นฉันอาจจะพูดอะไรบางอย่างให้นายหน้าของเธอได้ยินนะ” เป็นอย่างที่คิดไว้ ปาลีไม่กล้าขยับ และไม่กล้าเคลื่อนไหวตัวอีก นิธูรยิ้มออกมา และลูบไปที่เอวของเธอ ปาลีตกตะลึง “นะนะนาย...........” “สวัสดี ฉันชื่อนิธูรครับ เป็นแฟนของชญาภา”