ตอนที่ 361 ชญาภาอยากลาออกจากวงการบันเทิง

ต๭นที่ 361 ชญาภาอยากลาออกจากวงการบันเทิง “แน่นอนค่ะ ฉันจะต้องระมัดระวังตัวเองเป็นอย่างดี” ปาลียิ้มอ่อน “คุณ……” “ตมนา!” เพื่อนตมนาคว้าข้อมือของตมนาเอาไว้ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ สายตาที่แฝงไว้ซึ่งความเยือกเย็น เธอเขยิบเข้าใกล้ตมนาแล้วพูดว่า “ก็แค่ดารากระจอกๆคนหนึ่ง เทียบกับเธอแล้วหล่อนมีอะไรดีล่ะ” “แต่ว่า……” “วางใจเถอะ วันนี้ปล่อยไปก่อนเราทำเรื่องที่สำคัญก่อน วันหลังค่อยมาคิดบัญชีกับหล่อน” ตมนาพยักหน้า “อื้ม!” ตมนาและเพื่อนของเธอได้เดินจากไปแต่ก่อนจากไปเพื่อนของตมนาใช้สายตาดูเหยียดมองไปที่ปาลีตั้งแต่หัวจรดเท้า ปาลีไม่ได้โต้ตอบหรือแสดงความอ่อนไหวกลับไป เธอกัดริมฝีปากแน่นและไม่นำเรื่องของตมนาและเพื่อนของเธอมาใส่ใจ แต่นานแล้วที่ปาลีออกมาจนเกือบลืมนัดของชยานีตอนที่กลับไปหาชยานีและธนิดาทุกคนก็มากันครบเรียบร้อยแล้ว “นึกว่าเธอไม่มาแล้วสะอีก” ชยานีมองไปยังปาลีที่วันนี้แต่งตัวดูสะอาดสดใสไม่เหมือนกับสไตล์การแต่งตัวเมื่อก่อน แต่ก็เป็นแบบนี้ที่ดูแล้วก็ยังคงสวยเช่นเคย เธอพยักหน้าอย่างชื่นชม “ฉันว่านะจริงๆแล้วเธอไม่ต้องแต่งตัวสุภาพเรียบร้อยทุกครั้งก็ได้แต่งตัวแบบเด็กข้างบ้านแบบนี้บ้างก็ไม่เลวนะ” “อื้ม คำแนะนำของเธอก็ดีเหมือนกันนะ！”ปาลียิ้มเล็กน้อย ตอนที่เธอเป็นวิญญาณล่องลอยอยู่กลางอากาศเคยได้ยินชยานีบอกแบบนี้กับชญาภาดังนั้นวันนี้เธอเลยแต่งตัวสบายๆแบบนี้บ้าง ชยานีพยักหน้าตอบ “มันเป็นธรรมชาติ!แต่ทำไมสายป่านนี้เธอเพิ่งจะมาล่ะ?” ชยานีมองปาลีแวบหนึ่งก่อนจะถาม “เธอดูเหนื่อยๆนะ” “อย่าพูดถึงเลย เจอเรื่องแย่ๆระหว่างทางนิดหน่อย!” ปาลีโบกมือปัดอย่างอดไม่ได้ ชยานีขมวดคิ้ว “หืม?” “ตมนา!” ปาลีเล่าเรื่องที่เจอกับตมนาก่อนหน้านี้ไปรอบหนึ่ง “ตอนนั้นฉันก็แค่ไม่สบายใจนิดหน่อย ก็เลยทะเลาะกับนางไปทีนึง” “เฮ้อ!” ชยานียิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้แล้ววางมือบนไหล่ปาลี “ชญาภา เธอคงไม่ได้ต่อสู้เพื่อความยุติธรรมให้กับฉันใช่ไหม” “หืม?” ชญาภาสงสัย “อะไรนะ?” “เธอจำไม่ได้เหรอ? ครั้งก่อนตอนอยู่ที่สุขวิพูดอะไรไว้ หืม?” ปาลีพยักหน้า “จำไม่ค่อยได้แล้ว หล่อน……” “ไม่กี่วันจะเป็นงานวันเกิดของคุณพ่อตมนา หล่อนเชิญนิธานไปด้วย ถ้าไม่ใช่ครั้งที่แล้วที่เชิญจากปากเจ้าตัว นิธานไม่ได้สนใจหล่อน เรื่องนี้จริงๆแล้วคนที่ควรจะเชิญควรเป็นคุณพ่อของตมนามากกว่า!”ชยานีส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ “สุดท้ายจดหมายเชิญเข้าร่วมงานก็ถูกส่งไปยังบ้าน! แถมเป็นจดหมายที่คุณพ่อของตมนาเขียนด้วยลายมือของตัวเองด้วย” ปาลีหรี่ตาลง สายตาเยือกเย็นแผ่ซ่านไปยังรอบข้าง อยู่ๆเธอก็กุมมือของชยานี “ชยา……ปาลี เธอจะต้องระวังตัวจากตมนาไว้นะ” ชยานีขมวดคิ้ว มองปาลีอย่างสงสัยเล็กน้อย “หืม? ฉันรู้หน่า!” เธอรู้มาโดยตลอดว่าตมนาคิดไม่ดีไม่ร้ายต่อนิธาน แต่นิธานไม่ได้มีความคิดแบบนั้นต่อตมนา ดังนั้น……หล่อนจึงไม่ได้กังวลใจ แต่ว่ายากมากที่จะเห็นปาลีพูดแบบนี้ทั้งท่าทีที่แสดงออกทำเป็นเหมือนกับว่ารู้อะไรบางอย่าง”เมื่อกี้ตมนาคุกคามอะไรเธอใช่ไหมเพราะว่าเธอเป็นเพื่อนของฉัน” ปาลีพยักหน้า ไม่รู้ว่าควรพูดกับชยานียังไงให้ชัดเจนขึ้นดี ด้วยในฐานะของหล่อนตอนนี้ไม่แน่ว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นมาพร้อมกับตมนาไหม เลยไม่พูดในสิ่งที่รู้มาจะดีกว่า แต่ว่าตมนาเป็นคนที่ไม่ยอมวางมือหากไม่สำเร็จตามเป้าหมาย ในเมื่อตอนนี้หล่อนยังไม่ตายใจ ปาลีเป็นกังวลใจว่าตมนาจะกลายเป็นชามาอีกคน เธอเป็นห่วงกลัวชยานีจะได้รับอันตราย อย่างไรเสียก่อนหน้านี้เธออยู่ที่ตระกูลภูลพิพัฒน์ได้พบเรื่องร้ายและการปฏิบัติที่ไม่ดีนักมาสามสี่ครั้ง ปาลีสงสัยมาตลอดว่าคือฝีมือของตมนามา แต่เธอไม่มีหลักฐานเลยไม่สามารถทำอะไรได้ “สรุปคือให้เธอระวังหล่อนไว้หน่อย ฉันรู้สึกว่าคนคนนี้เป็นคนหน้าซื่อใจคด ดูลักษณะแล้วก็ไม่ดี”ปาลีพูดได้แค่เท่านี้ “เธอเชื่อฉันสิ!” “เอาล่ะ ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงฉัน! ว่าแต่เธอดูคนเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่? ” ชยานีจับมือของปาลี “ชญาภาเธอไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอก ตมนาทำอะไรฉันไม่ได้ ฉันเองก็จะไม่ยอมให้หล่อนมาทำอะไรฉันแน่นอน เธอวางใจเถอะ! ” “แต่ว่า……” ปาลียังอยากที่จะพูดอะไรต่อ แต่ก็กลัวว่าตัวเองจะพูดมากจนเกินไป จะกลายเป็นเปิดเผยตัวเธอเอง ถ้าถึงเวลานั้นก็อธิบายอะไรไม่ได้แล้ว “ โอเค! ไม่ว่าจะยังไงเธอก็ต้องระวังตมนาไว้!” “พี่สะใภ้คะ ฉันรู้สึกว่าที่พี่ชญาภาพูดก็ถูก!” โสวัณณ์พยักหน้าเห็นด้วยอย่างมาก “พี่ไม่รู้จักตมนาซะแล้ว ตอนนั้นที่พี่กับพี่ชายความสัมพันธ์แย่ หล่อนไม่เพียงแต่วิ่งไปหาตระกูลภูลพิพัฒน์แต่ยังวิ่งมาตระกูลมีทรัพย์ด้วยล่ะ!คงคิดอยากจะมาเอาใจแม่ฉันและก็ฉัน ” โสวัณณ์พูดด้วยสีหน้าที่เหยียดหยาม “หล่อนเหมือนเห็นแม่ฉันเป็นคนโง่คนหนึ่ง! และยังพูดอีกว่าเป็นเพราะพี่ชายไม่ได้อยู่กับแม่ตั้งแต่เด็กๆ พี่ชายฉันถึงได้ค่อนข้างรู้สึกคับแค้นใจต่อแม่ แล้วบอกว่าหล่อนสามารถติดต่อพี่ชายได้บ่อยๆ ยังช่วยเหลือให้กำลังใจพี่ชายฉันอยู่!” ชยานีประหลาดใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอยังคงไม่รู้จริงๆ! คิดไม่ถึงว่าเพื่อที่ตมนาจะได้อยู่กับนิธาน หล่อนจะหลับหูหลับตาทำเรื่องพวกนั้นไปไม่น้อย “และก็ไม่ดูเลยว่าแม่ฉันเป็นคนยังไง! แม่ฉันอยู่ในวงการธุรกิจมานานก็ไม่เคยพบเคยเจอคนแบบนี้！แม่ฉันน่ะดูหล่อนออกมาตั้งแต่แรกแล้ว แต่แม่ฉันบอกว่าไม่จำเป็นต้องไปรู้จักกับคนแบบนี้ ดังนั้นทุกวันนี้ที่หล่อนมาฉันก็มองหล่อนแบบที่ฉันมองคนโง่ๆคนหนึ่ง ” “ฮ่าๆ!”สุดท้ายชยานีและชญาภาพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “พวกพี่หัวเราะอะไรกัน ฉันพูดความจริงนะเนี่ย!”โสวัณณ์ถอนหายใจ “พี่สะใภ้คะ พี่ไม่ต้องเชื่อก็ได้ แค่ลองมองดูที่แม่ปฏิบัติต่อพี่แล้วมองดูแม่ที่ปฏิบัติต่อตมนา พี่ก็จะรู้เอง!” “ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าไม่เชื่อเธอ!” ชยานีแค่รู้สึกแปลกๆนิดหน่อย ตมนาก็ดูไม่ใช่คนโง่สักเท่าไหร่ ทำไมถึงทำเรื่องแบบนั้นลงไป ที่นาร์ชอบหล่อนหรือเปล่า อย่าบอกนะว่าดูหล่อนไม่ออก? หรือลองออกมามองดูไกลๆ ในเมื่อหล่อนบอกว่าที่นาร์กับนิธานไม่ใกล้ชิดกันเพราะว่าที่นาร์ได้สนใจนิธานงั้นหล่อนจะไปเอาใจที่นาร์ทำไม?ยังบอกอีกว่าจะช่วยที่นาร์โน้มน้าวใจนิธาน ในเมื่อที่นาร์ก็ต้องการความช่วยเหลือจากหล่อนแล้ว งั้นหล่อนไปเอาใจที่นาร์เพื่ออะไร? ที่นาร์ยังอยู่ในสายตาของหล่อนแต่กับนิธานยังมีความขัดแย้งระหว่างแม่ลูกอยู่ ที่หล่อนพูดก็ไม่ใช่ว่าต้องการเอามีดแทงไปที่หัวใจของที่นาร์เหรอ แทงลงให้แม่นยำไปอีก “งั้นก็ดี!ยังไงฉันก็ไม่ชอบตมนาอยู่ดี ไม่ได้สนใจด้วยว่าหล่อนจะอายุเท่าไหร่แล้ว!ก็เพราะแค่ว่าครั้งนั้นที่ช่วยพี่ชายของฉันเอาไว้ครั้งหนึ่ง พี่ชายฉันก็มองเป็นเรื่องของบุญคุณมากกว่า ถึงได้ดูแลครอบครัวตระกูลชูชาติ สุดท้ายหล่อนก็เที่ยวสร้างสถานการณ์ไปทั่วว่าคบกับพี่ชายของฉัน ”โสวัณณ์เบะปากมองชยานีแวบหนึ่ง “พี่สะใภ้คะ พี่อย่าโกรธพี่ชายของฉันเลยนะ เขาเป็นคนหัวดื้อแบบนี้แหละค่ะ ตอนแรกเขายังไม่ค่อยเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างชายหนุ่มหญิงสาวเท่าไหร่ ถึงได้เย็นชากับพี่แต่เรื่องที่พี่ชายเย็นชากับพี่ก็ยังเย็นชาไม่ได้ครึ่งของความสัมพันธ์ของพี่ชายกับตมนาเลยนะ พี่ชายฉันไม่ได้ชอบหล่อนเลยสักนิด!” “โอเค ฉันรู้แล้ว” ชยานีพูดด้วยท่าทางที่ไม่ดี เป็นเรื่องพี่น้อง ชยานีก็ค่อนข้างทำอะไรไม่ถูก“ฉันรู้ว่านิธานไม่ได้คิดแบบนั้นกับตมนา!” ไม่งั้นคงตอบรับคบกับตมนาไปนานแล้วแหละ ชยานีกำลังพูดอยู่ๆก็เห็นว่าปาลีเหม่อลอย ดวงตาคู่นั้นลอยไปอย่างไม่มีจุดหมาย ลักษณะดูเหมือนคนกำลังเสียใจ “ชญาภา ชญาภา？” “เอ๊ะ?” ชญาภาถูกชยานีเขย่าตัวเบาๆให้รู้สึกตัว เธอดึงตัวเองกลับมามองที่ชยานีทันที “อะไรนะ?” ชญาภามองไปที่ชยานี พยายามข่มความทุกข์ระทมในใจไว้อย่างสุดความสามารถ รู้อยู่แล้วว่าตอนนี้นิธานเป็นสามีของชยานีเป็นน้องเขยของเธอแล้ว แต่ในใจของชญาภายังคงหลีกเลี่ยงจากความรู้สึกเจ็บปวดนั้นไม่ได้ เมื่อครู่ที่ฟังโสวัณณ์อธิบายเรื่องของนิธาน ปาลีรู้สึกว่าตัวเองโศกเศร้าเป็นอย่างมาก เดิมทีจริงๆแล้วนิธานไม่เคยรักตมนา แต่……ถึงแม้ว่าไม่เคยรักตมนา เธอก็ไม่เคยรักตัวเองเหมือนกัน ในสายตาของนิธานปาลีไม่เพียงแต่เป็นคนที่คุณท่านบวรวิชญ์ยัดเหยียดให้เขา เขาเองก็ยินยอมอย่างไม่เต็มใจจำใจยอมให้แล้วๆไป แต่ชยานีกลับไม่ใช่ ชยานีเป็นคนแรกที่ทำให้ให้เขาใจเต้นในรอบหลายปี แล้วก็เป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้เขาใจเต้นแบบนั้นได้ ตอนที่เธอยังเป็นวิญญาณล่องลอยอยู่ในอากาศได้เห็นชยานีและนิธานอยู่ด้วยกันอย่างหวานชื่น เธอก็รู้สึกยินดีและเสียใจจนกระทั่งอยากจะไปเปลี่ยนร่างกับชยานีคืนกลับมา หลังจากนั้น…… ไม่ได้ ความคิดแบบนี้มันเหลวไหลเกินไปจริงๆ ชยานีเป็นน้องสาวแท้ๆของเธอ บนโลกนี้มีเพียงแค่น้องสาวคนนี้เพียงหนึ่งเดียวแต่นิธานก็แค่เคยผ่านมาก็เท่านั้น “ฉันถามว่า เมื่อกี้เธอเหม่ออะไรอยู่?ฉันเรียกเธอตั้งนาน เธอก็ไม่ได้ยิน! ” ชยานีมองปาลีอย่างห่วงใย “ชญาภา ช่วงนี้ท่าทางเธอดูไม่ค่อยมีจิตใจ เธอไม่สบายตรงไหนรึเปล่า?หรืองานที่ทำเจอเรื่องอะไรไม่โอเค?” “เปล่า ไม่มีอะไรหรอก!” ปาลีส่ายหน้า “ไม่มีอะไรจริงๆ” “ชญาภา พวกเราไม่ใช่เพื่อนกันหรอกเหรอ?” ชยานีมองไปที่ปาลีอย่างเย็นชาแสร้งทำเป็นโกรธปาลี ปาลีเห็นท่าทีแบบนั้นก็ตกใจรีบอธิบาย “แน่นอนว่าเราเป็นเพื่อนกัน แค่ว่ามัน……”เผชิญกับสายตาของชยานีแล้วปาลียังคงรู้สึกใจฝ่อ เธอเอียงหัวเล็กน้อย ต่อสู้กับตัวเองในใจ ตอนที่ชยานีกำลังจะอ้าปากพูด ปาลีก็เลี่ยงไม่ได้ถอนหายใจออกมา “โอเค จริงๆฉันมีเรื่องในใจอยู่เรื่องหนึ่ง” “เรื่องอะไร? ไหนลองพูดมา พวกเราก็เป็นเพื่อนกันนี่นา เธอจัดการมันคนเดียวไม่ไหวหรอกแต่พวกเราคนเยอะแบบนี้อาจจะช่วยเธอแก้ไขปัญหาได้!” ธนิดาก็พูดเหมือนกันว่าเธอก็ดูออกว่าปาลีต้องมีเรื่องอะไรในใจอย่างแน่นอนและเรื่องนี้คงไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเป็นแน่ ปาลีถูกพวกเขาจ้องมองอย่างไม่มีทางเลี่ยง “คือ……ฉันอยากจะออกจากวงการบันเทิง” “อะไรนะ?” คนที่ตกใจและอุทานออกมาก่อนใครคือโสวัณณ์ เธอลุกพรวดพราดขึ้นจากเก้าอี้ เนื่องจากตื่นเต้นจนเกินไปและไม่ทันระวังเลยชนเข้ากับขอบโต๊ะ ร้องขึ้นมาเสียงดัง “โอ้ยย เจ็บจัง เจ็บเจ็บเจ็บ!” โสวัณณ์ทำหน้ายู่เนื่องจากเจ็บ เธอพลางนวดไปที่น่องขา พลางมองไปที่ปาลีอย่างตั้งใจ “พี่ชญาภา ล้อกันเล่นรึเปล่า! ” แม้ว่าชยานีและธนิดาไม่ได้ตกใจเท่ากับโสวัณณ์แต่ว่าทั้งสองจ้องมองตากันต่างรู้ความคิดกัน “ใช่ชญาภา เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมอยู่ๆเธอถึงอยากออกจากวงการบันเทิงล่ะ?”ชยานีจำได้ว่าตอนแรกที่เจอกับชญาภา ชญาภาเป็นคนที่หยิ่งทะนงตนและภูมิใจในตัวเองมาก คนที่มั่นใจและเพียบพร้อมอย่างเธอหาได้ยาก ตอนนั้นเธอชัดเจนเลยว่าเธอรักงานนี้ของเธอมากขนาดไหน! “ก็ไม่ได้กะทันหันอะไรขนาดนั้นหรอก จริงๆแล้วฉันทบทวนเรื่องนี้มาเป็นอย่างดีแล้ว!” ในเมื่อเอ่ยปากพูดมาแล้ว งั้นปาลีก็ทำได้แค่เพียงกุเรื่องต่อไปเรื่อยๆจะต้องทำให้ชยานีและพวกเธอเชื่อให้ได้ “จริงๆแล้วฉันก็เบื่อหน่ายกับเรื่องนี้มาตั้งนานแล้วแหละ ความคิดนี้ไม่ได้เพิ่งจะเกิดขึ้น เพียงแต่ว่าช่วงนี้รู้สึกชัดขึ้นเป็นพิเศษก็เท่านั้น”