ตอนที่ 364 วันเกิดของชยานีและปาลี

ต๭นที่ 364 วันเกิดของชยานีและปาลี “มันแน่นอนอยู่แล้ว!” ปาลียังไม่ทันที่จะหยุดร้องไห้ก็เผลอยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้ จริยากลับอดไม่ได้ดีดไปที่หน้าผากของชยานีทีหนึ่ง ”เจ้าเด็กนี่ ความจริงแล้วที่หนูช่วยแม่หาลูกสาวอีกคนมาให้ไม่ใช่เพราะว่าอยากหลุดพ้นจากแม่หรอกเหรอ!” “ใช่ที่ไหนกันล่ะคะ! ไว้ชีวิตหนูเถอะนะแม่!” ชยานีโผเข้ากอดขอความเมตตาจากจริยา ปาลีที่นั่งมองชยานีและจริยาหยอกล้อกันด้วยความสนุกสนาน ในใจก็รู้สึกอิจฉาอย่างอดไม่ได้ ก็นี่เป็นแม่และน้องสาวของเธอนี่นาและพวกเธอเป็นครอบครัวเดียวกัน！ แม้ว่าจะเป็นได้แค่ลูกสาวบุญธรรมของจริยาก็ตาม แต่แค่ได้มีความสัมพันธ์เพียงเล็กน้อยกับจริยา ปาลีก็รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องที่น่าดีใจมากเพียงพอแล้ว “เอาล่ะ โตขนาดนี้แล้วยังทำเป็นเด็กไปได้!”จริยาคลายกอดออกจากชยานี ดึงเสื้อผ้าของตัวเองที่ถูกชยานีทำให้ยับจัดให้เรียบร้อย มองไปที่ปาลีแล้วยิ้มบาง “ชญาภา เธอเห็นเรื่องตลกๆพวกนี้จนได้! ” ปาลีส่ายหัวไปมา “ความสัมพันธ์ของคุณแม่กับปาลีดีจังเลยนะคะ!” “กับลูกสาวของตัวเอง ทำไมจะไม่ดีล่ะ!” จริยายิ้มส่ายหัวเบาๆ “แต่ว่าหลังจากนี้ไป ฉันมีลูกสาวมาเอาใจฉันเพิ่มอีกคนแล้ว!” “ใช่ค่ะ คุณแม่!” ปาลียิ้ม ครั้งนี้ทำให้หัวใจพองโตจริงๆ ถึงแม้จะเป็นความรู้สึกจากข้างในใจแต่ชยานีที่นั่งอยู่ข้างกลับรับรู้ถึงความรู้สึกนั้นได้ ในที่สุดเธอก็เชื่อ ที่ปาลีไม่มีสติอยู่กับตัวเป็นเพราะความสัมพันธ์ในครอบครัว? “โอเค ลูกกับชญาภานั่งคุยกันไปก่อนสักพักนะ แม่จะไปทำอาหารต่อก่อน อ้อใช่ นิธานเองก็ไม่ได้บอกว่าจะมาที่นี่ตอนกี่โมง? ” จริยาพูดพร้อมกับลุกขึ้น ชยานีลุกขึ้นตามจริยา”คุณแม่ ให้หนูทำเถอะค่ะ!” “ไม่ต้องหรอก!” ขณะที่แม่ลูกคู่นี่กำลังผลัดกันไปมาเสียงประตูก็ดังขึ้น “นิธานมาถึงแล้วแน่เลย!” “รีบไปเปิดประตูเร็วเข้า!” ชยานีไปเปิดประตู ส่วนจริยาเดินไปห้องครัว “นิธาน……นิธูร?”ชยานีมองผู้ชายสองคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างแปลกใจนิดหน่อย ก่อนจะมองไปที่นิธานอย่างสงสัยหวังว่านิธานจะมีคำอธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้ “พี่สะใภ้ พี่คงไม่ถือสาอะไรนะที่ฉันมาร่วมวงทานข้าวด้วยกันกับพี่ใหญ่!” นิธูรขยับแว่นตาของเขา ภายใต้แว่นตานั้นแฝงไปด้วยใบหน้าอันหล่อเหลาและนัยย์ตาอันลุ่มลึก เขาหันไปมองที่ชยานียิ้มอย่างมีเลศนัย พูดเช่นนี้แล้ว ชยานีก็ปฏิเสธไม่ได้นิธานยักไหล่ชยานีก็พอจะเข้าใจแล้ว “เข้ามาเถอะ! แม่ฉันทำอาหารเกือบเสร็จแล้วล่ะ” “อื้ม!” นิธานพยักหน้า ตอนที่นิธานเข้ามาในบ้านชยานีก็รีบหารองเท้าแตะมาเปลี่ยนให้นิธาน พอถึงนิธูรเธอมองไปที่เขาก่อนจะบอกขอโทษ “ขอโทษด้วยนะ ที่บ้านฉันไม่ได้เตรียมรองเท้าแตะไว้เยอะขนาดนั้น!” “ไม่เป็นไรหรอก! ” นิธูรหรี่ตามองกวาดสายตาอันแหลมคมไปสะดุดกับรองเท้าแตะข้างหนึ่งแล้วเงยหน้าขึ้นมา “พี่สะใภ้ มีแขกด้วยเหรอครับ?” “อ่อใช่! ชญาภาก็มาที่นี่ด้วย!” นิธานเดินเข้าไปแทรกตัวอยู่ต่อหน้าชยานีโดยไม่ได้สนใจนิธูร ยื่นดอกไม้ช่อโตที่ซ่อนไว้ข้างหลังให้กับชยานี “สุขสันต์วันเกิดครับ!” ชยานีดวงตาลุกเป็นประกาย “ขอบคุณนะคะ! ” ไม่คิดมาก่อนว่าจะเป็นดอกกุหลาบ ชยานีมองไปที่กระดาษห่อก็รู้ทันทีเลยว่าไม่ได้ซื้อจากร้านข้างนอกแน่นอน แต่มาจากสวนม่อนฟ้า “เธอรู้ได้ไงว่าวันนี้เป็นวันเกิดของฉัน?” แม้กระทั่งตัวเธอก็ไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดตัวเอง “ก็ฉันมีใจให้เธอ เรื่องของเธอทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะ!” นิธานโน้มตัวเข้าไปใกล้หน้าของชยานี นัยน์ตาดำเฉยเมยคู่นั้นสะท้อนเงาของผู้หญิงที่เขารัก ทั้งสายตาและหัวใจของเขานั้นมีเพียงชยานี เขายิ้มอ่อน ยื่นมือออกไปลูบที่ท้ายทอยของชยานีอย่างเบามือ “เธอชอบไหม?” “ชอบสิ!” ชยานีชอบใจอย่างมาก “ยังไม่เคยมีใครส่งดอกกุหลาบให้ฉันในวันเกิดมาก่อนเลย!” ดวงตาดำของนิธานเป็นประกายแวววาว ไม่เคยได้จากใครมาก่อนงั้นเหรอ? งั้นทัตติล่ะ? “ใช่เหรอ?” นิธานยีหัวชยานีเบาๆ “งั้นหลังจากนี้วันเกิดของเธอทุกๆปีฉันจะส่งดอกไม้ให้เธอ!” “ดีจัง! ” ชยานียิ้มตาหยีราวกับพระจันทร์เสี้ยว รอยยิ้มของเธอพลอยทำให้คนรอบข้างจั๊กจี้ในใจ “จุ๊จุ๊!”เสียงดังมาจากข้างหลัง ชยานีเองก็ลืมไปว่ามีนิธูรอยู่ที่นี่ด้วยอีกคน เธอยิ้มหน้าแดงก่ำรีบดันตัวนิธานออก เธอกัดริมฝีปากแน่นดูก็รู้เลยว่าเธอมีความสุขเป็นอย่างมากและก็เขินมากเช่นเดียวกัน “เข้าไปข้างในกันเถอะ!” “พี่สะใภ้ สุขสันต์วันเกิดนะครับ!” ไม่รู้ว่านิธูรเล่นกลอะไร เสกเค้กก้อนโตขึ้นมา ยื่นส่งให้ชยานีต่อหน้า ชยานีมองเค้กก้อนนั้นในใจเอาแต่ก็คิดอะไรไปเรื่อย “ขอบคุณมากนะ!” ทั้งสามคนเดินเข้าไปข้างในชยานีเป็นคนที่ดีใจที่สุด นี่ก็ถือได้ว่าเป็นวันเกิดครั้งแรกในชีวิตเธอได้เลย!แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอจะฉลองวันเกิดมาบ้างแต่กลับไม่ใช่วันเกิดที่แท้จริงของเธอ แม้ว่าก่อนหน้านี้ชยานีจะบอกกับตระกูลคำล้อมว่าเธอไม่ได้สนใจเรื่องวันเกิดเท่าไหร่ แต่จะมีใครที่ไหนล่ะที่จะไม่สนใจเรื่องนั้น “ชญาภา ดูสิใครมา!” ชยานีอุ้มดอกไม้ช่อโตด้วยมือของเธอ ตามมาด้วยหนุ่มรูปงามทั้งสองคน มองดูใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุขของชยานีแล้วในใจปาลีก็รู้สึกดีใจแทนชยานี แต่เมื่อหันไปพบกับหน้าของนิธูรทุกอย่างก็ถูกพังทลายลงในชั่วพริบตา ใบหน้าของปาลีกลับแข็งทื่อ ค่อยๆขมวดคิ้ว สีหน้านั้นเต็มไปด้วยความงุนงงสับสน เธอมองไปที่นิธูร นิธูรก็เหมือนว่ามองมาที่เธอเช่นกัน ดวงตาเจ้าเล่ห์ยิ้มชอบใจ มองไปที่เธออย่างมีเลศนัย เหมือนกับว่าเขากำลังมองตัวเองยังไงยังนั้น นั่นทำให้ปาลีใจเต้นเร็ว รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา! “ที่แท้ก็เป็นคุณชญาภานั่นเอง!” นิธูรขยับแว่น กลบเกลื่อนสายตาที่จ้องมองไปยังชญาภา สะบัดความคิดนั้นทิ้งไป รอยยิ้มบนใบหน้าของปาลีดูแข็งทื่อ มีอาการเคอะเขิน เธอลุกขึ้นพรวดเม้มปากสวย “คุณนิธาน,คุณนิธูร! ” นิธานพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการทักทายปาลี ขณะเดียวกันชยานีก็หย่อนตัวลงนั่งที่โซฟาข้างๆ นิ้วเรียวของนิธูรลูบไปที่มุมปากอย่างช้าๆ ยิ้มอย่างมีนัยแฝง “พี่ชญาภาวันนี้ก็มาฉลองวันเกิดด้วยหรอครับ?” ใจปาลียังไม่ทันได้สงบลงก็ถูกทำให้เต้นเป็นจังหวะขึ้นมาอีกครั้ง เหมือนถูกแขวนไว้ที่สูงๆ สั่นเทาไปด้วยความตกใจ “คุณนิธูรนี่ชอบล้อเล่นอยู่เรื่อยเลยนะคะ วันนี้เป็นวันเกิดของปาลี ฉันก็บังเอิญมาร่วมด้วยก็แค่นั้น!” “อื้ม!” นิธูรลากเสียงสูง ยิ้มหัวเราะชอบใจมองไปที่ปาลีตั้งแต่เข้าประตูมาจนตอนนี้ เขายังคงไม่ละสายตาคู่นั้นไปจากปาลี ชยานีดูการกระทำของนิธูรและปาลีจากนั้นนำมาปะติดปะต่อกัน เธอหรี่ตามองและกระแทกชนไปที่ร่างของชายคนนั้น “หืม?” นิธานก้มหัวกระซิบข้างหูถามชยานี “เป็นอะไรไป?” ชยานีเม้มปากให้นิธานมองการกระทำของพวกเข้าทั้งคู่ ก่อนจะดึงแขนเสื้อนิธานกระซิบเบาๆข้างหูของนิธานพูดว่า ”ดูสิ ฉันกำลังพูดถึงปัญหาของพวกเขาสองคนไง! ครั้งที่แล้วเธอไม่เชื่อฉัน ” นิธานขยี้ผมชยานีไปมาจนยุ่งเหยิง “มันก็เป็นเรื่องของพวกเขา” “อะไรกัน คนหนึ่งก็เป็นน้องชายของเธอ อีกคนก็เพื่อนสนิทฉันนี่นา!” ชยานีมองบน “ฉันแค่รู้สึกว่านิธูรกับชญาภาช่วงนี้แปลกๆไป ก่อนหน้านี้ฉันก็ดูไม่ออกว่าพวกเขาสองคนมีอะไรกัน แต่เธอไม่รู้สึกว่าช่วงนี้นิธูรดูแปลกไปเหรอ?” แม้แต่ชยานียังค้นพบได้ว่ามีจุดที่นิธูรดูแปลกไป แล้วนิธานจะไม่รู้ได้ยังไง? เขาก็แค่เป็นคนที่ไม่ได้สนใจกับเรื่องพวกนี้ก็เท่านั้นเอง เขาบีบไปที่นิ้วมือของชยานี “แทนที่จะไปสนใจพวกเขา เธอมาสนใจฉันไม่ดีกว่าหรอกเหรอ!” นี่เธอกำลังหึงฉันหรอ! ชยานีส่งเสียงร้อง หันกลับไปมองนิธาน นึกไม่ถึงเลยว่าเขาจะเปิดเผยความรู้สึกแบบนั้นออกมา ชยานียังคงรู้สึกขำ “โอเคพอแล้วๆ ฉันผิดเอง” นิ้วเรียวบางของชยานีหยิกไปมาที่แก้มของนิธาน นิธานเองก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใดเขาตามใจเด็กซุกซนอย่างชยานี เหมือนกับว่ายิ่งชยานีเป็นแบบนี้เท่าไหร่ นิธานก็ยิ่งมีความสุข ที่นั่งของนิธูรก็ถือว่าห่างไม่ไกลจากปาลีเท่าไหร่นัก ถ้าหากว่ามองจากมุมของเขาก็สามารถเห็นได้ถึงสายตาของปาลีที่พยายามหลบสายตาจากเขา แต่เธอกลับมองไปที่นิธานและชยานีเท่านั้น สายตาส่องสว่างคู่นั้นของนิธูร เขากวาดสายตาไปมา นิ้วมือของเขาเคาะไปที่หัวเข่า มองจ้องไปที่หน้าของปาลีแววตาสุกสว่างกลับเปลี่ยนเป็นแววตาที่ลึกซึ้งขึ้นมา ปาลีรู้สึกกระสับกระส่ายรับรู้ได้ว่ามีคนกำลังจ้องมองเธออยู่ตลอดเวลา ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดใจ เธออยากจะตอกกลับนิธูรไปว่าทำไมต้องทำอะไรแบบนี้! แต่ปาลีกลับไม่กล้าทำแบบนั้น การมีสติทำให้เธอไม่ทำอะไรแบบนั้นลงไปและควบคุมตัวเองเอาไว้ เธอทำได้เพียงแค่อดทนเพื่อไม่นำพาความยุ่งยากมาสู่ตนเอง ปาลีเริ่มทนไม่ไหวแล้วจริงๆ เธอลุกขึ้นพรวด “ขอโทษนะ ฉัน……” “เป็นไรไป? ชญาภา?” ชยานีมองไปที่ปาลีทันที สายตาของผู้ชายสองคนนั้นก็ไปอยู่ที่ปาลีเช่นกัน ทำให้ปาลีพูดอะไรไม่ออก! เรื่องแรกที่เธอคิดจะพูดในตอนแรกคือ อยากออกไปจากที่นี่! ถ้าหากว่าเธอต้องถูกนิธูรจ้องมองเธอด้วยสายตาแบบนั้นทั้งคืนล่ะก็เธอคงจะบ้าตายแน่ๆ แต่ถึงสายตานั้นไปอยู่ที่ชยานี สายตาที่เป็นห่วงเป็นใยอย่างมาก ปาลีก็ทนไม่ได้อีกเช่นกัน มันไม่ง่ายเลยที่เธอจะได้พบกับจริยามารดาผู้ให้กำเนิดเธอ อีกทั้งตอนนี้เธอมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันด้วยแล้ว และวันนี้ก็เป็นวันฉลองวันเกิด เธออยากอยู่กับจริยาและชยานีสองคนนี้ที่เป็นคนสนิท ถ้าหากต้องมาพังลงเพราะการมาของนิธูรล่ะก็เธอคงเสียใจมาก “เปล่า ฉันอยากไปเข้าห้องน้ำสักหน่อย!” “อ้อ ห้องน้ำหรอ!” ชยานีลุกขึ้นดึงแขนชญาภา “อยู่ทางนั้น ทางนั้นมีห้องว่างอยู่ห้องหนึ่ง เดี๋ยวฉันพาเธอไป!” ชยานีพาปาลีออกจากตรงนั้น สายตาหยอกล้อคู่นั้นของนิธูรก็เปล่งประกาย หันกลับมาเจอสายตาที่ไม่รู้อะไรของนิธาน เขาดูมึนงง จับจมูกลูบจมูกไปมา “พี่ใหญ่มองฉันแบบนี้มีอะไรรึเปล่า?” นิธานเลิกคิ้ว จับไปที่ข้อนิ้วมือ “นายชอบเธอ!” นี่เป็นประโยคที่หนักแน่นทีเดียว นิธูรขมวดคิ้ว “ทุกคนมีหัวใจไว้เพื่อรักกันทั้งนั้น!”นิธูรตอบกลับนิธานโดยไม่ได้มองหน้า นิธานดึงสายตากลับมา แม้กระทั่งเปลือกตาก็ไม่อยากจะยกขึ้น ดูเหมือนว่าคำตอบของนิธูรไม่เป็นที่น่าสนใจเท่าไหร่ ความจริงก็คือนิธานยังคงไม่ได้สนใจอะไร สำหรับเขาแล้วนอกจากชยานีไม่ว่าผู้หญิงคนไหนเขาก็ไม่สนใจ แต่ว่า……”เธอเป็นเพื่อนของปาลี ถ้านายจริงจัง ฉันคิดว่าปาลีคงดีใจ แต่ถ้านายคิดจะเล่นๆแค่นั้นล่ะก็ ฉันแนะนำว่าอย่าเพิ่งวู่วามทำอะไรจะดีที่สุด!”