ตอนที่ 16 นิธาน ฉันต้องการหย่ากับคุณ

ต๭นที่ 16 นิธาน ฉันต้องการหย่ากับคุณ “ให้พูดอีกครั้งก็เหมือนเดิมนั่นแหละ คุณชายนิธานคะ คุณคิดว่าคุณทำได้คนเดียว แต่คนอื่นห้ามทำอย่างนั้นหรือคะ” ชยานีแค่นเสียงกล่าว เธอนึกถึงภาพฉากในห้องโถงขึ้นมา นิธานเองก็จุดไฟกับตมนาอย่างเร่าร้อนไม่ใช่หรือ แล้วเขามีสิทธิ์อะไรมาสั่งสอนเธออย่างนั้นหรือ “ปาลี เธอหาเรื่องเหรอ!”นิธานยกมือขึ้นแล้วบีบคอชยานี ดวงตาสีนิลคู่นั้นดูลึกจนหาก้นบึ้งไม่เจอ เหมือนกับว่าเป็นหุบเหวที่ไร้ที่สิ้นสุด ส่วนชยานีก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายแห่งความตายอีกครั้ง ใจของชยานีเต้นช้าลงอย่างมาก เธอถูกนิธานบีบคอเอาไว้จนหายใจไม่ออก สองมือตบตีแขนของนิธานไม่หยุด ในช่วงเวลานี้เธอรู้สึกได้ถึงความแตกต่างระหว่างชายหญิงได้อย่างลึกซึ้งเลยทีเดียว รวมถึงความแตกต่างระหว่างเธอกับนิธานด้วย เธอไม่อยากตาย ความปรารถนาที่จะเอาชีวิตรอดอย่างแรงกล้าทำให้ชยานีไม่ยอมปล่อยโอกาสนี้ไปแม้แต่นิดเดียว เธอทั้งต่อยทั้งถีบนิธาน ทว่าสีหน้ากลับแดงขึ้นเรื่อย ๆ สุดท้ายเธอก็หายใจไม่ออก น้ำตาพลันไหลออกมาทันที หยดน้ำตาอุ่น ๆ เหล่านั้นร่วงหล่นบนหลังมือของนิธาน ดวงตาของเขาดูตกใจไปชั่วครู่ จากนั้นก็ปล่อยชยานีที่หายใจอ่อนแรง ชยานีสูญเสียพละกำลังไปมหาศาล เธอทรุดนั่งลงบนพื้น หลังจากที่ได้ชีวิตกลับคืนมาอีกครั้ง ชยานีก็สูดลมหายใจอย่างเอาเป็นเอาตายทันที เธอหลุบตาลง สองมือกำหมัดแน่น ดวงตาฉายประกายแน่วแน่ “นิธาน ฉันต้องการหย่ากับคุณ ตอนนี้! เดี๋ยวนี้!” เป็นเพราะเธอขาดอ็อกซิเจนไปชั่วขณะจึงทำให้สมองมึนงง แม้แต่ลำคอก็ยังได้รับผลกระทบไปด้วย เห็นได้ชัดว่ามันเสียงแตกเป็นอย่างมาก ทว่า กลับไม่ส่งผลกระทบต่อความสามารถในการนึกคิดของชยานีเลย นิธานตะลึงไปชั่วครู่ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้คาดคิดเลยว่าชยานีจะเอ่ยเรื่องขอหย่าขึ้นมาในตอนนี้ เขาหรี่ตามองชยานีที่ลุกขึ้นมาจากพื้น ท่าทีที่ดูอ่อนแอราวกับลมพัดปลิวได้นั้นทำให้นิธานขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว“เธอจะเล่นละครอะไรอีก ฉันเตือนเธอไว้ก่อนนะปาลี คนที่กล้าเล่นละครต่อหน้าฉัน แต่ละคนล้วนแต่ตายไปแล้วทั้งนั้น!” ชยานีรู้สึกปวดใจขึ้นมา แต่สีหน้ากลับไม่แสดงอาการใด หลังจากที่ให้กำลังใจตัวเองอยู่เงียบ ๆ รอยยิ้มของชยานีก็ฟื้นคืนมาเหมือนดังปกติ“คุณชายนิธานเป็นใครกันคะ ใครกล้าเล่นละครต่อหน้าคุณหรือคะ ที่ฉันต้องการหย่ากับคุณ...ครั้งนี้เป็นของจริง!” นิธานมองสำรวจชยานีอย่างละเอียด พยายามมองหาอะไรบางอย่างจากตัวชยานี แต่ไม่ว่าเขาจะมองอยู่นานเท่าไรก็ค้นพบว่าเขามองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าไม่ออก ตัวปาลีเมื่อก่อนนี้ไม่ว่าจะคิดหรือวางแผนอะไรก็จะแสดงออกมาทางสีหน้าจนหมด ดังนั้น นิธานจึงไม่ต้องเปลืองเวลามากนักในการพินิจพิจารณาปาลีให้ละเอียดมากนัก และเขาเองก็ไม่มีเวลาและอารมณ์จะไปคิดอะไรให้มากมายเช่นกัน แต่ตั้งแต่หลังจากตกน้ำครั้งนั้น ปาลีคนที่ทำอะไรอย่างไม่ลดละมือเพื่อเป้าหมายและเล่นอะไรแบบเด็ก ๆ ก็ไม่มีให้เห็นแล้ว แต่กลายเป็นคนที่มีความกล้าหาญ ไม่ปล่อยไก่ หรือแม้กระทั่งเป็นหญิงสาวที่มีความกล้าหาญและมีเจตนารมณ์แทน หากไม่ใช่เพราะเธอมีใบหน้าเหมือนอย่างแต่ก่อน แม้แต่นิธานเองก็ต้องคิดว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่ปาลีเมื่อก่อนนี้แน่ แน่นอนว่าตอนนี้เธอคือชยานี ไม่ใช่ตัวปาลีเมื่อก่อนนี้ แต่ทั้งสองมีรูปร่างหน้าตาเหมือนกัน ดังนั้น คนเฉลียวฉลาดอย่างนิธานไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็คาดไม่ถึงอยู่ดีว่าเธอจะไม่ใช่คน ๆ เดียวกัน “เธออยากจะหย่ากับฉัน? เพราะนวีนเหรอ?”นิธานคิดไปคิดมาและดูจากนิสัยหน้าหลังของเธอแล้วคงไม่ได้มีเหตุผลเดียวแน่ ต้องเป็นเพราะความรู้สึกที่ปาลีมีต่อนวีนอย่างแน่นอน “เธอคิดว่าหลังจากหย่ากับฉันแล้วก็จะไปอยู่กับนวีนอย่างนั้นสิ?” “จะบ้าเหรอ!ชยานีอดที่จะกลอกตาใส่นิธานไม่ได้“การที่ฉันอยากหย่ากับคุณ มันไม่เกี่ยวอะไรกับใครทั้งนั้น” “งั้นเหรอ”นิธานไม่เชื่ออย่างเห็นได้ชัด“เมื่อกี้เพิ่งเห็นพวกเธอพลอดรักกัน ไม่ใช่เพราะอยากจะอยู่ด้วยกันไปจนชั่วชีวิตหรอกหรือ” “นิธาน อย่าเอาคนอื่นไปจินตนาการเรื่องสกปรกโสมมรับไม่ได้แบบนั้นสิ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันอยากหย่ากับคุณ แค่เหตุผลเดียวคือฉันไม่รักคุณแล้ว ไม่อยากอยู่กับคุณแล้ว ยังไงคุณเองก็ไม่ได้รักฉัน คุณมีคนที่รักที่สุดในใจอยู่แล้วนี่ ฉันตกลงจะหย่ากับคุณ คุณควรจะดีใจถึงจะถูกไม่ใช่หรือ” ชยานีเองก็รู้ดีว่านิธานเข้าใจผิดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับนวีน แม้ตอนนี้จะยังไม่รู้แน่ชัดว่าความสัมพันธ์ระหว่างปาลีที่เป็นเจ้าของร่างเดิมกับนวีนคืออะไรกันแน่ แต่ชยานีเป็นคนกลัวความวุ่นวาย เธอไม่ยินดีที่จะคบค้าสมคมกับนวีน และพูดได้อย่างมั่นใจเลยว่าเธอไม่ยินดีที่จะคบค้าสมคมกับตระกูลภูลพิพัฒน์ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหนก็ตาม“จะยังไงก็ตามฉันก็บอกคุณไปแล้ว จะเชื่อไม่เชื่อมันก็เรื่องของคุณ” นิธานขยับคิ้วเข้าหากัน“เรื่องระหว่างเธอกับนวีนฉันไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวด้วย แต่ฉันขอเตือนเธอเอาไว้ว่าอย่าเล่นกันไฟ เพราะเราไม่เกี่ยวข้องอะไรกันอยู่แล้ว เรื่องระหว่างเธอกับนวีนก็ไม่มีทางเป็นไปได้เหมือนกัน!” “งั้นฉันก็ต้องขอบคุณคุณที่เตือนฉันสินะ เอายังไงดีล่ะ? งั้นก็ง่ายหน่อยละกัน ถ้าคุณเองก็เห็นด้วย พวกเราก็หย่ากันเดี๋ยวนี้เลย!” นิธานมองเธอเข้าไปลึก ๆ อีกครั้ง“ฉันแปลกใจมากเลยนะ มันเป็นเพราะเรื่องอะไรกันที่ทำให้อารมณ์ของเธอเปลี่ยนไปได้มากถึงขนาดนี้!” สีหน้าของชยานีเปลี่ยนไปเล็กน้อย ใจเต้นตึกตัก ๆ ไม่หยุด แต่ก็ยังเชิดหน้าชูคอเอาไว้แล้วพูดว่า“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่จมอยู่ในน้ำนานเกินไปหน่อย สมองก็เลยถูกล้างจนใสสะอาดน่ะ เมื่อก่อนนี้เป็นเพราะฉันตาบอด คิดเข้าข้างตัวเองว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองก็จะต้องได้รับปฏิกิริยาตอบสนองของคุณกลับมาแน่ ตอนนี้มาคิด ๆ ดูแล้วตัวฉันเมื่อก่อนนี้ก็โง่จริง ๆ นั่นแหละ คุณไม่รักฉันก็คือไม่รัก ไม่ว่าฉันจะทำยังไงมันก็ไม่มีทางเปลี่ยน” “งั้นเธอก็รู้จักตัวเองดีนี่”นิธานไม่ได้มองชยานีอย่างล้ำลึก พอชยานีถูกนิธานพูดตอกหน้า จิตใต้สำนึกก็คิดอยากจะโต้กลับ แต่พอนึกได้ว่าอีกเดี๋ยวเธอก็จะหย่ากับนิธานแล้วก็ข่มใจเอาไว้ทันที อย่างไรก็ตามทั้งสองก็ต้องหย่ากันแล้ว สำหรับเธอแล้วตนเองจะเป็นคนอย่างไรก็ไม่จำเป็นสำหรับนิธานอยู่ดี เขาอาจจะไม่สนใจอยากรู้เสียด้วยซ้ำ “หลังงานเลี้ยงเลิกมาหาฉันด้วย” นิธานทิ้งคำพูดไว้แล้วเดินจากไปทันที ชยานีจ้องแผ่นหลังของนิธานที่เดินจากไปไกล ๆ แล้วอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก มือขอยานีจับตรงคอเบา ๆ ยามที่ถูกนิธานบีบคอเมื่อสักครู่นี้เธอเกือบจะคิดว่าเธอต้องตายอีกครั้งเป็นแน่ แต่โชคดี...โชคดีที่เธอยังมีชีวิตอยู่ งานเลี้ยงฉลองวันเกิดของนิธานดำเนินไปเรื่อย ๆ จนถึงช่วงเที่ยงคืนถึงได้สิ้นสุดลง เพราะเวลานั้นดึกมากแล้ว ตมนาเองก็ถูกทิ้งไว้ให้อยู่พักที่นี่ด้วย ตมนากับจารุณีมีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน ดังนั้น ในช่วงดึกจารุณีจึงลากตมนาให้ไปพักที่คฤหาสน์ส่วนของตัวเธอ แน่นอนว่าสำหรับทั้งหมดนี้ ชยานีไม่ได้รู้สึกเป็นห่วงอะไรเลย เธอกลับคฤหาสน์หลักไปก่อนแล้ว และรอคอยนิธานอยู่ ส่วนนิธานที่เสร็จจากงานเลี้ยงฉลองวันเกิดแล้วก็เดินขึ้นไปยังชั้นบน พอเปิดประตูห้องนอนก็เห็นว่าชยานีอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอสวมชุดนอนแบบอนุรักษ์นิยมเต็มเปี่ยมและห่อพันตัวเองอย่างมิดชิด นิธานคลายปมเน็คไทออกแล้วถอดเสื้อสูทโยนทิ้งไว้บนโซฟา เขาถอดสายนาฬิกาข้อมือออกอย่างเชื่องช้า จากนั้นก็เหลือบมองชยานีตามอารมณ์ “คุณเสร็จธุระแล้วหรือคะ”ชยานียื่นแก้วน้ำส่งให้ พลางมองนิธานอย่างเอาจริงเอาจัง“งั้นเราก็มาคุยเรื่องดำเนินการการหย่ากันเถอะค่ะ” นิธานเลิกคิ้วขึ้น นิ้วเรียวยาวจับแก้วน้ำมาแล้วจิบไปสองอึก จากนั้นถึงได้เริ่มจริงจังกับสายตาของชยานี“คิดมาชัดเจนแล้วหรือ” ชยานีพยักหน้า“ก็ตามข้อตกลงครั้งที่แล้วของคุณ ข้อตกลงหย่าของเรา คือ คุณให้ฉันห้าสิบล้าน แล้วนับแต่นี้ไปเราจะไม่ติดค้างอะไรกันอีก หลังจากหย่า ฉันจะย้ายออกไปจากบ้านตระกูลภูลพิพัฒน์และจะไม่ยุ่งเกี่ยวอะไรกับคุณอีก” นิธานหรี่ตาแล้วนวดหว่างคิ้ว ดูเหมือนเขาจะค่อนข้างล้า จากนั้นก็เดินผ่านชยานีไปแล้วนั่งลงที่โซฟา สองขาไขว่ห้างกัน ท่าทางดูเกียจคร้าน “สามสิบล้าน” ชยานีกำหมัดแน่น กัดฟันกรอด“นิธาน คุณอย่ารังแกกันเกินไปหน่อยเลย” “เหอะ รังแกกันเกินไปอย่างนั้นหรือ”นิธานเลื่อนสายตาขึ้น ดวงตาที่แวววาวราวกับดาวสะท้อนภาพของเธอ แต่สายตาของเขากลับไม่เป็นมิตรแม้แต่นิด“ปาลี เธอต้องเข้าใจให้ชัดเจนหน่อยนะ ถ้าฉันรังแกเธอจริง ๆ แม้แต่เหรียญเดียวเธอก็ไม่ได้!”