ตอนที่ 36 ใครล้มกัน

ต๭นที่ 36 ใครล้มกัน “อะไรล้ม ใครล้มกัน” ในเวลาต่อมาก็มีเสียงดังขึ้นก่อนจะทันได้เห็นคน ประตูห้องส่วนตัวถูกคนเปิดออก ครั้งนี้คนที่เดินเข้ามาคือชายหนุ่มรูปร่างสูงหน้าตาดี ใบหน้างดงามกว่าหญิงสาว มากเลยทีเดียว มือหนึ่งของเขาผลักประตู ส่วนอีกข้างก็ถูกหญิงสาวคนหนึ่งควงอยู่ นัยน์ตาคู่นั้นดูดีมาก ดวงตาเรียวของเขา กะพริบไปมา สุดท้ายก็เลื่อนไปตกอยู่ที่นิธาน“โย่ พรรคพวก ยากที่จะได้เห็นนายเมานะเนี่ย” คนที่มาคือเฉลิมพลพรรคพวกสนิทของนิธานกับดนพ ทั้งสามต่างก็เป็นบุคคลอันดับต้น ๆ ของเมืองนภา แต่ละคน ต่างก็เป็นคนที่้ร้ายกาจที่สุดในเขตอิทธิพลของแต่ละคน เฉลิมพลมีชื่อที่ไม่ค่อยเข้ากับใบหน้า ใบหน้าของเขาดูดีมากไป แต่ชื่อของเขากลับเป็นผู้ชายมาก เฉลิมพลพาผู้หญิงเข้ามาด้วย ผู้หญิงคนนั้นกำลังอิงซบเฉลิมพลอยู แต่ดวงตาคูนั้นกลับมองพินิจพิเคราะห์นิธาน กับดนพ โดยเฉพาะยามที่มองนิธาน ดวงตาเปล่งประกายระยิบระยับ เฉลิมพลเหล่มอง บนใบหน้ามีรอยยิ้มไม่มีพิษมีภัย ยื่นมือลูบผมของผู้หญิงคนนั้นเบา ๆ“ไปสิ ดูสิ ทำไมวันนี้ คุณชายนิธานถึงได้อารมณ์เสียกันนะ!” หญิงสาวได้ยิน ตาก็ประกายวาบ“ค่ะ คุณชายเฉลิมพล”เธอปล่อยแขนที่กอดเฉลิมพลอยู่แล้วเดินไปตรงหน้า นิธาน จ้องตาเป็นมัน จากนั้นก็ขยับเข้าใกล้นิธาน โดยเฉพาะเมื่อเห็นหน้าของนิธานที่ทำให้คนเคลิบเคลิ้ม หลงใหล หญิงสาวก็เอาแต่จ้องอย่างไม่ละสายตา“คุณนิธานคะ...” หญิงสาวขยับเข้าไปใกล้ แต่ยังไม่ทันจะได้แตะตัวนิธานก็ถูกนิธานผลักออกเสียก่อน หญิงสาวยังไม่ทันได้เห็นว่า นิธษนลงมืออย่างไรก็เซทรุดลงไปกับพื้นเสียก่อน ท้ายทอยกระแทกเข้ากับโต๊ะเหล้า“โอ๊ย…”หญิงสาวอดไม่ ได้ที่จะกรีดร้อง มือกุมท้ายทอย พลางมองนิธานอย่างไม่พอใจ“คุณนิธาน!” “ไปให้พ้น!”สีหน้าของนิธานย่ำแย่มาก โดยเฉพาะตอนที่ผู้หญิงคนนี้ขับเข้ามาใกล้ตนเอง นิธานก็รู้สึก คลื่นเหียน กลิ่นน้ำหอมบนตัวของหญิงสาวแรงมาก ทั้งยังฉุนจมูกอีกด้วย นิธานไม่ชอบกลิ่นนี้เอามาก ๆ เขาชอบกลิ่นหอมอ่อนบนตัวผู้หญิง จำพวกกลิ่นมะนาวหรือไม่ก็กลิ่นส้ม และไม่แรง แต่ดมแล้วกลับทำให้อารมณ์ ดีมาก เหมือนกับกลิ่นที่อยู่บนตัวชยานี ผู้หญิงคนนั้น! พอรู้ตัวว่าตนเองนึกถึงผู้หญิงคนนั้น สีหน้าของนิธานก็ยิ่งย่ำแย่กว่าเดิม หญิงสาวที่ตอนนี้อยู่บนพื้นไม่รู้ว่าในเวลานี้นิธานกำลังนึกถึงชยานีอยู่ เธอคิดว่าเป็นเพราะเธอที่ทำให้นิธานโมโห ตอนนี้หญิงสาวกลัวจนสุดขีด จิตใต้สำนึกสั่งให้หันไปมอวเฉลิมพล“คุณเฉลิมพล!” เธอกัดริมฝีปากล่าง มองเฉลิมพลอย่างไม่พอใจอย่างยิ่ง เธอเป็นหญิงสาวที่เฉลิมพลพามา อีกอย่างในช่วงเวลานี้เธอก็ปรนนิบัติเฉลิมพลเป็นอย่างดี ดังนั้น เฉลิมพลจึงพา เธอมางานเลี้ยงสังสรรค์ส่วนตัวของพี่ ๆ น้อง ๆ ก่อนหน้านี้เธอได้ยินพี่สาวน้องสาวพูดมาบ้าง ว่าแม้คุณชายใหญ่เฉลิมพลตระกูลวาดวงศ์แห่งเมืองนภาจะเป็นคน เจ้าชู้ แต่เขาก็ใจกว้างกับผู้หญิงมาก ทั้งยังอ่อนโยนกับผู้หญิงอีกด้วย แต่ผู้หญิงที่ได้อยู่กับเฉลิมพลจะถูกโอบอุ้ม ไว้ในมือ ดังนั้น เธอจึงคิดดีใจเพราะเฉลิมพลพาเธอมาด้วย แต่ผู้หญิงคนนี้เห็นได้ชัดว่าพลาดที่จะฟังครึ่งหลังไป แต่ไหนแต่ไรมาเฉลิมพลก็ใจกว้างกับผู้หญิงอยู่แล้ว แต่ เงื่อนไขก็คือผู้หญิงคนนี้ต้องสงบเสงี่ยมเจียมตัวและเป็นช่วงก่อนที่เขาจะเบื่อ ตาของเฉลิมพลที่จะยิ้มก็ไม่ยิ้มจับจ้องไปยังนิธาน จากนั้นก็ละสายตาไปมองหญิงสาว“มีนา เธอดูสิ เธอทำให้ คุณชายนิธานไม่พอใจปล้ว เธอว่าควรจะทำยังไงต่อไปดีล่ะ?” แม้เฉลิมพลจะหัวเราะ และน้ำเสียงก็ดูอบอุ่น แต่กลับทำให้มีนารู้สึกสั่นไปทั้งตัวและหนาวยะเยือกจนทนไม่ไหว ใช่แล้ว เฉลิมพลก็เป็นคนแบบนี้แหละ เธอรู้ตั้งแต่แรกแล้ว เพราะพี่น้องคนสนิทของเธอเคยอยู่กับเฉลิมพลสามเดือน เป็นคนที่ถูกคนยกยอปอปั้นสามเดือน แต่หลังจากนั้น ถูกเฉลิมพลเบื่อไม่ใช่หรือ พี่น้องคนสนิทของเธอไม่พอใจ โวยวายไปอยู่ไม่กี่ครั้ง สุดท้ายก็ถูกเฉลิมพลสั่งฆ่า ควรจะรู้ไว้ว่าในจำนวนคนที่ไม่อาจทำให้ขุ่นเคืองใจได้ในเมืองนภา เฉลิมพลก็คือหนึ่งในนั้น มีนากลืนน้ำลายด้วยความหวาดกลัว ตะเกียกตะกายไปตรงเท้าของเฉลิมพล สองมือเกาะขากางเกงของเฉลิมพล “คุณเฉลิมพลคะ มีนาผิดไปแล้ว คุณเฉลิมพลยกโทษให้มีนานะคะ!” เฉลิมพลเหล่มอง ในนัยน์ตาเรียวฉายแววความสนใจ เขาก้มมองท่าทางของมีนา โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้นที่ทำให้คนมองหลงใหล ต้องยอมรับเลยว่าผู้หญิงคนนี้สวยเป็นพิเศษจริง ๆ อยู่กับเขาได้ไม่นาน แต่กลับเข้าอกเข้าใจเขาดีมาก ปากก็ หวาน ฉลาดพูด แต่ละครั้งก็ทำให้เขารู้สึกสบายใจมาก ดังนั้น เขาจึงพาเธอออกมาอย่างเต็มใจ แต่ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาผิดหวังด้วยตาที่ดูดีคู่นี้ จิตใจสกปรกเกินไปแล้ว แต่ไหนแต่ไรมาเขา นิธานและดนพต่างก็เป็นพี่น้องที่สนิทสนมกัน ถ้าพี่น้องคนสนิทสนใจผู้หญิงของตน เขาก็ไม่ได้ตระหนี่ถี่เหนียวอะไร ถ้าพี่น้องของเขาอยากได้ เขาก็จะส่งไปให้ พวกผู้หญิงด้านนอกมีให้ไล่จับมากมาย แต่พี่น้องของเขามีเพียงแค่คนสองคนเท่านั้น แต่หญิงสาวคนนี้อาจจะลืมกฎไปแล้ว พอเข้ามาก็เริ่มใช้ลูกไม้กับนิธาน ส่วนนิธานก็สะอิดสะเอียนหญิงสาวมาก “คุณเฉลิมพลคะ ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว คุณเฉลิมพลคะ ฉันขอร้องล่ะค่ะ อย่า...” “น่ารำคาญจริง!”นิธานมุ่นคิ้วอย่างไม่พอใจ นิ้วมือที่มีเรียวข้อเด่นชัดของเขาบีบเข้าที่ขมับ ช่วงเวลาที่เงยหน้า ขึ้นมานั้น สายตาอันคมกริบก็เหลือบมองมีนา มีนาอดไม่ได้ที่จะหนาวจนตัวสั่น เธอกลัว หากเทียบกับเฉลิมพลแล้ว มีนากลัวนิธานมากกว่าด้วยซ้ำ ข่าวลือที่ว่าเฉลิมพลปฏิบัติต่อผู้หญิงอ่อนโยนมาก ขอแค่เฉลิมพลพอใจ ไม่ว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น แต่นิธาน คนนี้ เขากลับเป็นไม่ใกล้เคียงความเป็นมนุษย์เลย คนที่ทำให้นิธานขุ่นเคืองใจ ต่างก็มีจุดจบไม่ดีกันทั้งนั้น เมื่อครู่นี้เธอไม่ควรอยากได้นิธานจนน้ำลายสอเลย หากให้โอกาสเธออีกครั้ง จะไม่มีทางยั่วยวนนิธานเด็ดขาด “ไปให้พ้น!” “ไม่ได้ยินที่คุณนิธานพูดหรือไง ยังไม่ไปอีก”เฉลิมพลผิวปากแล้วเตะมีนาออกไป หากเทียบกับแรงผลักของนิธานแล้ว แรงเท้าของเฉลิมพลนั้นหนักกว่ามาก เธอรู้สึกเจ็บหน้าอกขึ้นมา หน้าก็ขึ้น เขียวไปหมด แต่พอได้ยินคำพูดของเฉลิมพลแล้วกลับทำเหมือนได้รับอภัยโทษอย่างไรอย่างนั้น เธอรีบ ตะเกียกตะกายออกไป ท่าทางเหมือนมีอะไรที่ชั่วร้ายโหดเหี้ยมอยู่ข้างหลังไม่มีผิด หลังจากที่มีนาออกไปจากห้องแล้ว บอดี้การ์ดลับก็ที่อยู่ด้านนอกก็ตรงเข้ามาอย่างรวดเร็วแล้วพาตัวมีนาออกไป และจะไปที่ไหนนั้น ไม่มีใครรู้ได้ ในที่สุดก็เงียบสงบหูเสียที นิธานยังคงถือแก้วเครื่องดื่มอยู่ หันไปมิงเฉลิมพลด้วยสีหน้าย่ำแย่ เฉชิมพลเลิกคิ้ว ส่งสายตาสงสัยให้กับดนพเป็นนัย ๆ ดนพถอนหายใจแล้วยื่นแก้วเหล้าให้เฉลิมพล“ผมก็ไม่รู้ว่า เกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน พอมาถึงก็เห็นว่าดื่มแล้ว” “โย่!”เฉลิมพลเป็นคนขี้เล่นกว่าดนพ ทั้งยังชอบเที่ยวเตร่ พอได้ยินที่ดนพพูดแล้ว ตาของเฉลิมพลก็เปล่ง ประกายทันที เขานั่งอีกข้างฟากของนิธานแล้วยื่นแก้วออกไป นิธานกับเฉลิมพลชนแก้วกันแล้วจิบไปคนละอึก “พรรคพวก ตกลงว่ามีอะไรกันแน่ นายควรจะรู้ไว้นะว่าผมทิ้งเรื่องที่สำคัญที่สุดแล้วมาหานายเลยนะ นายเอาแต่ ดื่มไม่พูดไม่จา เพราะอะไรเหรอ” “เรื่องสำคัญที่สุด?”นิธานแค่นเสียง“จะว่าไปเรื่องสำคัญที่สุดของแกก็คือเพิ่งขึ้นเตียงกับผู้หญิงคนนั้นล่ะสิ!” “นาย...” แม้ว่าสิ่งที่นิธานพูดจะเป็นเรื่องจริง แต่พอถูกนิธานพูดออกมาแล้ว เฉลิมพลก็อดน้อยใจไม่ได้“ว่ามาสิ ตกลงว่า เกิดอะไรขึ้นกันแน่” ทว่า นิธานกลับส่ายหน้า“ถ้าไม่มีเรื่องก็เรียกพวกแกมาดื่มไม่ได้หรือยังไง” “ได้สิ”เฉลิมพลกับดนพสบตากัน ทั้งสองส่งสายตากันเป็นนัย ๆ เฉลิมพล : มีเรื่องลับลมคนนัยแฮะ! ดนพ : แน่นอนเลย! “ว่าแต่ ได้ข่าวว่าไม่กี่วันก่อนนายสั่งให้โรงพยาบาลน้อยใหญ่ รวมถึงคลินิกทั้งเมืองนภาไม่ให้รักษาคนตระกู ลมะเด็ง แม้แต่ร้านขายยาก็ห้ามขายให้ ตกลงว่าเกิดเรื่องอะไรกันแน่” เฉลิมพลไม่ค่อยเหมือนนิธานสักเท่าไร แต่ไหนแต่ไรมาเขาก็ชินกันการเอ้อระเหยลอยชายอยู่แล้ว และไม่ได้เป็น คนจริงจังอะไร อีกอย่างเขาคนนี้ ยามที่เบื่อก็ชอบเอาอะไรหลาย ๆ อย่างมาวางซ้อนกัน จากนั้นก็ซุบซิบนินทา คนอย่างนิธานเขารู้จักดี แม้คนในบ้านคนนั้นจะทำให้นิธานไม่พอใจ แต่สุดท้ายนิธานก็ยังต้องรักษาหน้าคุณปู่ ชเยศ ดังนั้น นิธานจึงมีทั้งความสามารถและเล่ห์เหลี่ยม แต่ไม่กีปีมานี้นิธานกลับไม่แตะต้องตระกูลมะเด็ง ทั้งยัง ใช้เส้นสายให้ตระกูลมะเด็งอีกด้วย ฉะนั้น ตอนที่เฉลิมพลได้ยินข่าวในครั้งนี้ก็ยังคิดว่านิธานต้องทำการใหญ่อะไรบางอย่างแน่ คิดว่าในที่สุดนิธานก็ รับผู้หญิงหยาบช้าคนนี้ไม่ได้ ดังนั้นจึงต้องการหย่า และไม่ไว้หน้าคุณปู่ชเยศอีกต่อไป แต่เฉลิมพลรออยู่นานหลายวันก็ไม่ได้ข่าวอะไรอีก เฉลิมพลคิดว่านี่เป็นการเตือนตระกูลมะเด็งของนิธาน นิธานขมวดคิ้วมุ่น นึกถึงหน้าของชยานี รวมถึงบาดแผลบนตัวชยานีด้วย เขาพลันเงยหน้าขึ้น สายตาดุดันทั้งยังไต่สวนจับจ้องอยู่ที่ดนพ ดนพรับรู้ได้ถึงสายตานั้นก็รีบยืดตัวตรง นั่งด้วย อย่างสงบเสงี่ยมทันที“ผมพูดอะไรหน่อยนะพี่สาม พี่จะมองผมแบบนั้นทำไม”เขากลัวจริง ๆ นะ! ทว่านิธานกลับชำเลืองมอง“ตอนนี้เธออาบน้ำโดนน้ำได้ไหม” “เอ๊ะ...”ดนพมึนงงอยู่ไม่กี่วินาที จากนั้นก็นึกขึ้นมาได้ว่าเธอที่นิธานพูดถึงคือใคร ทันใดนั้นใจแห่งการซุบซิบ นินทาก็ลุกใหม้โชติช่วง ต่อมาตาก็เป็นประกายระยิบระยับ รู้สึกกระตือรือร้นขึ้นมาทันที“เรื่องอาบน้ำเหรอ ช่วงนี้ ยังไม่ได้นะ! พี่ก็รู้นี่ว่าแผลเธอสาหัสขนาดไหน ความจริงถ้ายังไม่ถึงสิบถึงสิบสี่วันก็ไม่ควรออกจากโรงพยาบาล เสียด้วยซ้ำ ทางที่ดีที่สุดผมแนะนำให้อยู่หนึ่งเดือนไปเลย เดี๋ยวผมจะจัดคนให้คอยสังเกตอาการฟื้นตัวเอง” ดนพพูดพลางพินิจพอเคราะห์นิธานไปด้วย ทว่า กลับพบว่าในเวลานี้นิธานตั้งใจฟังตนเองอย่างมาก มันทำให้เขา อดที่จะทึ่งไม่ได้ นิธานยังไม่ทันได้ฟังคำตอบก็ขมวดคิ้ว“ว่าต่อสิ!” “โอ๊ะโอ!”พอสติของดนพกลับคืนมาก็พูดต่อ“เธอพักอยู่แค่สัปดาห์เดียว บาดแผลก็ยังไม่หายดี อย่างน้อย ตอนนี้ก็ยังอาบน้ำไม่ได้ พี่ก็รู้นี่ว่าแผลของเธอน่ะเกิดจากแส้ เนื้อปริแตก ถ้าจะรักษาให้ดีขึ้นก็ยุ่งยากมากทีเดียว ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ผิวหนังใหม่จะขึ้นมาทดแทน ต้องไม่สบายตัวแน่ อีกอย่างต้องคันมากจนแทบทนไม่ไหวแน่ ๆ แต่ถึงจะอาบน้ำไม่ได้ก็เช็ดตัวแทนได้ ฉะนั้น...” ดนพกำลังจ้องมองนิธานอยู่ เขาพบว่านิธานตั้งใจฟังมาก สุดท้ายก็พยักหน้า“ต่อจากนั้นล่ะ รอยแผลบนตัวเธอ รักษาให้หายไปเลยไม่ได้จริงเหรอ” “นี่ พวกนายกำลังคุยอะไรกัน แผลเป็นอะไร แผลจากแส้อะไร แล้วก็ ที่พูดถึงน่ะใครเหรอ!”เฉลิมพลถามคำถาม มาเป็นชุด พลางมองนิธานและดนพอย่างสงสัย นิธานไม่หันไปมองเฉลิมพล ยังคงมองดนพต่อ“หืม?” “นี่ ผมว่าพวกนายสนิทกันไม่พอเหรอ! เรียกผมออกมาทั้งที แต่ดันไม่ยอมพูดอะไรเลย”