ตอนที่ 38 สั่งสอนให้เธอเป็นคน

ต๭นที่ 38 สั่งสอนให้เธอเป็นคน “แก...”จารุณีโมโหจัด นึกไม่ถึงมาก่อนเลยว่าชยานีจะขุดหลุมพรางให้ตัวเธอแล้วเธอก็กระโดดเข้าไป จารุณีตาแดงขึ้นมา สองมือกำแน่น มองชยานีด้วยแววตาเคียดแค้น เหมือนงูพิษที่จะฉกชยานีให้ตายอย่างไร อย่างนั้น ชยานีมองจารุณีด้วยรอยยิ้มสดใส จารุณียิ่งไม่พอใจ แต่เธอกลับพอใจยิ่งกว่าเดิม“ฉันทำไม ฉันอบรมพ่อบ้าน ของตระกูลภูลพิพัฒน์ มันไม่ถูกเหรอ” “แน่นอนว่าไม่ถูก เธอมีสถานะอะไร ถึงได้กล้านั่งหัวโต๊ะ แล้วยังกล้าอบรมพ่อบ้านชนัตอีก”จารุณีถูกชยานี ทำให้โมโหจนทนไม่ไหว เพียงแค่คว้าโอกาสได้ก็เริ่มโจมตีชยานีทันที “โอ๊ะ ดูเหมือนสมองของเธอจะไม่ดีถึงขั้นนั้นเลยนะ แม้แต่ฉันเป็นใครก็ยังไม่รู้เลยเหรอ”ชยานีกล่าวอย่างเยือก เย็น“ฉันเป็นภรรยาของนิธาน ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย!” “อย่างเธอนี่เป็นภรรยาแบบไหนกัน!”จารุณีพูดอย่างไม่ใส่ใจแม้แต่นิด“ผู้หญิงหน้าไม่อายอย่างเธอที่คิดเอา เองว่าพี่ใหญ่ชอบเธอน่ะ ฉันจะบอกอะไรให้นะ พี่ใหญ่ไม่มีวันชอบเธอหรอก! ผู้หญิงอย่างเธอ แค่จะถือรองเท้าให้ พี่ใหญ่ก็ยังไม่คู่ควรเลย” “หึ ๆ”ชยานียิ้มอ่อน“ไม่ชอบฉันแล้วยังไงเหรอ จะให้ฉันเอาใบทะเบียนสมรสของฉันกับนิธานให้เธอดูไหมล่ะ เอกสารของเราถูกต้องตามกฎหมาย ไม่ว่าเธอจะชอบฉันหรือไม่ก็ตาม สำหรับฉันแล้วบอกได้เลยว่าไม่มีผลอะไร แม้แต่นิด แค่สามีที่อยู่ในทะเบียรสมรสเป็นนิธาน ก็ถือว่าฉันเป็นสะใภ้ใหญ่ตระกูลภูลพิพัฒน์แล้ว ฉันจะตำหนิพ่อ บ้านสักคนไม่ได้เชียวหรือ” ชยานีเผยออร่าออกมาจนหมด สายตาคมกริบของเธอกวาดมองคนใช้แต่ละคนของบ้านตระกูลภูลพิพัฒน์“พ่อ บ้านชนัต แต่ไหนแต่ไรมาคุณก็ทำหน้าที่พ่อบ้านในตระกูลภูลพิพัฒน์แบบนี้หรือ กฎของตระกูลภูลพิพัฒน์ให้คุณ ปล่อยปะละเลยได้หรือ ไม่เห็นฉันที่เป็นสะใภ้ใหญ่ของตระกูลอยู่ในสายตาเลยหรือยังไง ” “กระผมไม่กล้าครับ!”พ่อบ้านชนัตได้ยินแล้วก็รีบรับคำทันที แม้เขาจะไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้ชยานีถึงได้เป็นแบบนี้ ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนเลยแม้แต่นิด แต่การตำหนิติเตียนของ ชยานีเมื่อครู่นี้ก็สามารถทำให้พ่อบ้านชนัตสูญเสียงานนี้ไปได้เลย แม้จะเป็นแค่พ่อบ้าน แต่ตระกูลภูลพิพัฒน์ก็เป็นตระกูลอันดับหนึ่งในเมืองนภา การที่เป็นพ่อบ้านตระกูลภูลพิพัฒน์ ถือได้ว่าเป็นเกียรติสูงสุด ยิ่งไปกว่านั้นคือในเมืองนภาหานายจ้างตระกูลอื่นที่ใจกว้างตระกูลภูลพิพัฒน์ไม่ได้แล้ว ปกปกติพ่อบ้านชนัตจะไม่เห็นชยานีอยู่ในสายตา แต่สิ่งที่ชยานีพูดไปเมื่อครู่นี้คือความจริง อีกทั้งพ่อบ้านชนัต รู้สึกได้ว่าชยานีไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว หากเป็นเมื่อก่อน พ่อบ้านชนัตไม่มีทางเห็นชยานีอยู่ในสายตาอย่างแน่นอน ชยานีเองก็ไม่กล้าเอะอะโวยวาย แต่ ตอนนี้พ่อบ้านชนัตกลับกุมไว้ไม่ได้ เขาเห็นการโต้เถียงกันระหว่างชยานีกับจารุณีมาหลายครั้งแล้ว รวมถึงการโต้ เถียงกับคุณหนูใหญ่ตระกูลชูชาติด้วย และชยานีก็เป็นฝ่ายทุกครั้งไป พ่อบ้านชนัตเองก็เป็นคนฉลาดคนหนึ่ง รู้จักสังเกตสีหน้าท่าทาง รู้ว่าครั้งนี้เตะแผ่นเหล็กเข้าให้แล้ว สีหน้าจึงค่อน ข้างขาวซีด พลางมองชยานีด้วยใจตุ้ม ๆ ต่อม ๆ หวังว่าชยานีจะไม่เคลื่อนไฟโทสะจากจารุณมายังเขา แต่ปรากฏว่าพ่อบ้านชนัตต้องผิดหวังแล้ว วันนี้ชยานีตั้งใจแล้วว่าจะร้องเพลงงิ้วนี้ออกไป แม้เธอจะไม่มีตำแหน่งฐานะในตระกูลภูลพิพัฒน์ แต่ก่อนหน้านี้นิธานก็พูดแล้ว เธอยังมีเวลาอีกหนึ่งปี ภายในหนึ่ง ปีนี้ เธอสามารถใช้ฐานะของคุณนายตระกูลภูลพิพัฒน์จัดการเรื่องราวต่าง ๆ ได้เต็มที่ และตอนนี้เรื่องที่เธอต้องจัดการเป็นอย่างแรกคือวางวางอำนาจต่อหน้าคนใช้ในบ้านตระกูลภูลพิพัฒน์ ให้คนใช้ ตระกูลภูลพิพัฒน์ทุกคนรู้ว่าคนอย่างชยานีไม่ใช่เจ้านายที่รังแกได้ง่าย ๆ และไม่ใช่คนแบบเมื่อก่อนแล้ว เหงื่อไหลผุดเต็มแผ่นหลังของพ่อบ้านชนัต นึกเสียใจที่เมื่อครู่นี้เอาของใช้บนโต๊ะของชยานีไปเก็บตามคำสั่งของ จารุณี “คุณสะใภ้ใหญ่ครับ คุณอยากทานอะไรหรือครับ เดี๋ยวกระผมให้ทางห้องครัวจัดเตรียมให้ ไม่ทราบว่าคุณอยาก ทานอาหารจีนหรืออาหารฝรั่งครับ” ชยานียิ้มเยาะ ในแววตานั้นไม่มีความอบอุ่นแม้แต่นิด “จะได้ยังไงล่ะ ฉันมาสายนี่ ตามกฎของตระกูลภูลพิพัฒน์ มาสายก็ไม่ได้กิน!” “คือ...”พ่อบ้านชนัตเหงื่อผุดออกมาเป็นสาย อดไม่ได้ที่จะหยิบผ้าเช็กหน้าออกมาจากกระเป๋าแล้วเช็ดเหงื่อ ตามหน้าผาก“คุณสะใภ้ใหญ่ไม่ได้มาสายครับ อีกอย่างคุณชายใหญก็สั่งไว้แล้วครับ ว่าสะใภ้ใหญ่ได้รับบาดเจ็บ ต้องการบำรุง ตอนนี้กระผมจะให้ทางห้องครัวไปเตรียมของมาให้ใหม่ครับ!” พ่อบ้านชนัตกำลังจะหนี ทว่า ชยานีกลับกระแอมไอเรียกพ่อบ้านชนัตไว้ก่อน“เท่าทีฉันรู้มา ในตระกูลภูลพิพัฒน์ ถ้าไม่เห็นหัวผู้ใหญ่ ไม่ทำตามกฎ ก็ต้องถูกลงโทษตามกฎบ้านไม่ใช่หรือ” พ่อบ้านชนัตนิ่งเงียบ“...” น่าตกใจกลัวจริง นี่ไม่ใช่สะใภ้ใหญ่ที่รู้จักเลยนี่! พ่อบ้านชนัตเห็นแล้วว่าแววตาของชยานีเปลี่ยนไปแล้ว มันทำให้เกิดความรู้สึกหวาดกลัว ชยานีเพียงแค่กระตุกมุมปาก ในแววตาฉายความเหยีดหยามออกมา“พ่อบ้านชนัต?” “ครับ คุณสะใภ้ใหญ่พูดถูกครับ!”พ่อบ้านชนัตตั้งสติกลับคืนมา พลางมองชยานีอย่างอกสั่นขวัญแขวน จากนั้นก็ หันไปมองจารุณี“คุณหนูใหญ่เพิ่งจะไม่เคารพต่อสะใภ้ใหญ่ ต้องกล่าวขอโทษสะใภ้ใหญ่ครับ” “แกว่าไงนะ?”จารุณีทนไม่ไหวจนดันเก้าอี้ออกแล้วลุกขึ้นยืน เอานิ้วชี้หน้าชยานี ไฟโทสะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าอยากจะฆ่าชยานี“แกจะให้ฉันของโทษนังผู้หญิงสถุนอย่างปาลีเหรอ!” “นังสถุนนี่ใครนะ?” “นังสถุนก็…”จารุณีเบิกตาโพลง หอบกระฟัดกระเฟียด เธอถลึงตามอง กัดฟันกรอดด้วยความโมโห“ปาลี แก กล้าด่าฉันเหรอ!” “พ่อบ้านชนัต ได้ยินแล้วใช่ไหม เมื่อกี้ใครด่าใครนะคะ”ชยานีมองจารุณีกับพ่อบ้านชนัตด้วยความสนุกสนาน เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาสอบสวน ชยานีก็หันไปมอง ปะทะเข้ากับดวงตาลุ่มลึกของนวีน ความจริงแล้วหน้าของนวีนเหมือนกับนิธานอยู่หลายส่วน แต่ดวงตากลับไม่เหมือนกันเลยแม้แต่นิด ตาของนิธาน ราวกับมองทะลุใจคนได้ ทำให้ชยานีคาดเดาไม่ออก ส่วนตาของนวีนขาดความอบอุ่น ทว่า กลับลวงโลกทำให้คน คิดว่าคาดเดาได้ง่าย สิ่งนี้ทำให้ชยานีมองนวีนอย่างเป็นกิจจะลักษณะเป็นครั้งที่สอง จิตใต้สำนึกของชยานีบอกว่าไม่ชอบตาคู่นั้นของนวีน โดยเฉพาะรอยยิ้มบนใบหน้านั่น “เรียนสะใภ้ใหญ่ เป็นคุณหนูจารุณีที่ด่าคุณก่อนครับ”พ่อบ้านชนัตตอบ “แก...ไอ้คนใช้ กล้าทำแบบนี้กับฉันเหรอ!”จารุณีโมโห เธอถูกชยานีทำให้โมโหจนแทบคลั่ง ตอนนี้ยังถูกพ่อ บ้านชนัตพูดด้วยแบบนี้อีก จารุณีที่เป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลผู้ดีจะรับได้ที่ไหนกัน“แกคอยดูนะ ฉันจะไปบอกพี่ใหญ่ ให้ไล่แกออก!” “หึ ๆ!”ชยานียิ้มเบา ๆ“พี่ใหญ่?”ชยานีทวนคำสองคำนี้ ถ้าเธอจำไม่ผิด จารุณีไม่ใช่น้องสาวแท้ ๆ ของนิธาน ถ้าจะพูดให้ถูก คือ แม่ของจารุณีเป็นมือที่สาม เธอเป็น ลูกสาวของมือที่สาม หล่อนจะกล้าเอะอะโวยวายต่อหน้าเธอได้อย่างไร ชยานีจำได้ว่าก่อนหน้านี้นวตาเคยบอกว่า จารุณีกับนวีน รวมถึงพ่อแม่ของเขา ไม่เทียบชั้นกับนิธานไม่ติดเสียด้วย ซ้ำ ว่ากันตามเหตุผลแล้ว ความจริงพวกเขาควรจะอาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลัก เพราะพวกเขาเป็นน้องของนิธาน อีกทั้ง พ่อของนิธานก็ควรจะเป็นเจ้าของคฤหาสน์หลักด้วยซ้ำ แต่ความจริงแล้วจารุณีกับนวีน รวมถึงพ่อของนิธานกับแม่เลี้ยงไม่ได้อาศัยอยู่ที่คฤหาสน์หลัก ทว่า อาศัยอยู่ที่หอ นามอิน สิ่งนี้ทำให้ดูสถานะของพวกเขาในตระกูลภูลพิพัฒน์ออกได้ไม่ยากเลย ต่อหน้านิธานแล้ว พวกเขาถือว่าเป็นตัวอะไรสักอย่าง แม้นิธานจะไม่ชอบตัวเธอ แต่สุดท้ายตัวเธอก็เป็นสะใภ้ใหญ่ตระกูลภูลพิพัฒน์อย่างชอบธรรม การที่นิธานจะ แตกคอกับลูกสาวของมือที่สามของครอบครัวตัวเองเพื่อตัวเธอ มันจะเป็นเรื่องยากอย่างนั้นหรือ ความจริงแล้วไม่ผิดไปจากที่ชยานีทายเลย แน่นอนว่าแต่ไหนแต่ไรมานิธานไม่เคยเห็นจารุณีอยู่ในสายตา แม้แต่ พ่อแท้ ๆ ของเขาเองก็ยังไม่เห็นอยู่ในสายตาเสียด้วยซ้ำ “เธอแน่ใจนะว่าจะให้นิธานจะการฉันเพราะเธอน่ะ”หึ ๆ “เธอนี่ช่างเด็กจริง ๆ เลย” “พี่สะใภ้ใหญ่!” ในเวลานี้นวีนที่เอาแต่เงียบเปิดปากขึ้นมาทันใดเขา น้ำเสียงของเขานุ่มนวล ทว่า เดาอารมณ์ไม่ออก“ที่จารุณี ทำก็ไม่ถูก เธออายุยังน้อย พี่สะใภ้อย่าทำเหมือนเธอผ่านอะไรมาเยอะเลยนะครับ”นวีนพูดจบก็มองจารุณีอย่างดุ ๆ“จารุณี ขอโทษพี่สะใภ้เสียสิ!” “ทำไมต้องขอโทษคะ”จารุณียังเป็นเด็กอยู่จริง ๆ ไม่รู้จักวิธีเก็บซ่อนอารมณ์ของตนเลย เธอยิ่งรังเกียจชยานีมากขึ้นไปอีก แต่ละสิ่งอย่างที่ชยานีทำในช่วงนี้ล้วนแต่ทำให้จารุณีไม่สบอารมณ์ โดยเฉพาะ วันนี้“ปาลี แกอย่าหวังว่าฉันจะขอโทษแกนะ แกมันก็แค่ตัวอะไรสักอย่างเท่านั้นแหละ!” “โอ๊ะ ฉันก็ไม่ได้ขอให้เธอมาขอโทษนี่!”ชยานียักไหล่ มองจารุณีพร้อมกับยิ้มอ่อน“ฉันว่าตอนนี้เธอควรจะมีคน สั่งสอนเธอให้เป็นคนหน่อยนะ อีกอย่าง ไม่ว่าจะยังไงตระกูลภูลพิพัฒน์ก็เป็นตระกูลอันดับต้น ๆ ถ้าคนที่เป็นคุณ หนูใหญ่ตระกูลอันดับต้น ๆ ไม่เข้าใจกฎแบบนี้ ฉันกลัวว่าพอออกไปข้างนอก เธอจะทำให้ตระกูลอับอายขายหน้า เอาน่ะสิ” “กรี๊ด นังสถุนปาลี …!” “จารุณี!”นวีนโมโหแล้วจริง ๆ น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นมาทันที เขาคว้าจับมือของจารุณีอย่างแรงแล้วลาก จารุณีไปตรงหน้าชยานี จากนั้นก็เตะข้อพับขาของจารุณีให้คุกเข่าลง จารุณีไม่อาจสู้แรงของนวีนได้ ทันทีที่ได้รับแรงนั้น ในเวลาต่อมาก็คุกเข่าลงกับพื้นทันที เข่าเธอลงกับพื้นดังปั่ก แม้แต่ชยานีก็รับรู้ได้ถึงความเจ็บนั้น ชยานีขมวดคิ้ว พลางมองนวีนกับจารุณี เห็นแววตาของนวีนมองจารุณัอย่างเย็นชา สีหน้าไม่น่ามองอย่างมาก “ขอโทษ!” จารุณีถูกนวีนคุ้มไว้จึงไม่อาจขยับเขยื้อนได้ แต่สายตาของจารุณีกลับฉายแววแห่งความอาฆาต ไม่มีแววแห่งการ ขอโทษแม้แต่นิด เธอกัดฟันกรอด ดื้อด้านไม่ยอมก้มหัวยอมรับความผิด“ปาลี แกอย่าคิดว่าฉันจะขอโทษ แกนะ” “เธอ ช่างไม่รู้ความเอาเสียจริง”นวีนโกรธจารุณีไม่น้อยเลย เขาเงื้อมือเตรียมจะฟาดจารุณี ทว่า ถูกชยานียั้งเอา ไว้เสียก่อน“คุณชายรองคะ ถ้าจะสั่งสอนน้องสาวก็ปิดประตูก่อนแล้วค่อยสั่งสอนด้วยตัวเองนะคะ อย่าเล่นละคร ต่อหน้าฉันค่ะ ถึงฉันจะชอบดูละคร แต่ก็ใช่ว่าใครจะเล่นก็ได้แล้วฉันถึงจะดูนะคะ” น้ำเสียงของชยานีคงที่มาก มองไม่เห็นคลื่นแม้แต่นิด เธอพูดเบา ๆ ทว่าน้ำเสียงกลับเหน็บแนม นวีนขมวดคิ้วมองชยานี เขาอ่านชยานีได้ไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไร การที่วันนี้เธอทำแบบนี้ ไม่ใช่เพราะอยากให้จารุณีขอโทษหรอกหรือ วันนี้ชยานีไม่มีทางเลิกราด้วยดีแน่ ชยานีพูดถูก แม้เธอจะไม่ได้รับความโปรดปรานจากนิธาน แต่วันนี้เธอก็ถือว่า เป็นครอบครัวของนิธานอยู่ บวกกับความโปรดปรานที่คุณปู่ชเยศมีต่อชยานี เรื่องนี้หากถึงหูคุณปู้ชเยศกับนิธาน เข้าล่ะก็ สถานณการณ์ที่ยากจะก้าวเดินของพวกเขาแต่เดิมทีจะยิ่งรุนแรงมากขึ้นไปอีก จารุณีไม่เข้าใจ แต่เขากลับเข้าใจ นิธานเป็นลูกหลานผู้ชายคนโต ทั้งยังเป็นสายตรงอีกด้วย คุณปู่ชเยศรักและเอ็นดูนิธานขนาดนั้น คนสืบทอดรับ ช่วงต่อตระกูลภูลพิพัฒน์ต้องเป็นนิธานอย่างแน่นอน ส่วนพวกเขาเล่า? นวีนมองชยานี แต่ดวงตาอันน่าดูชมคู่นั้นกลับมีบางอย่างแอบแฝงซ่อนเร้นอยู่