ตอนที่ 56 ผมจะปกป้องคุณเอง

ต๭นที่ 56 ผมจะปกป้องคุณเอง “คุณล่ะ คุณรู้จักนิกกี้เหรอคะ” ชยานีไม่คิดเลยว่านิธานจะรู้จักนิกกี้ ตอนนี้ดูเหมือนนิธานจะเข้าใจถึงการออกแบบของนิกกี้ทุก อย่างดังนั้นเมื้อตะกี้เธอถึงถามแบบนั้นออกไปแต่พอถามไปแล้วชยานีแทบจะรู้สึกเสียใจที่ได้ถามออกไป ไม่เหมือนเมื่อก่อน แล้วแม้แต่นิกกี้ก็ไม่ใช่คนเดิมแล้วถามไปก็เปล่าประโยชน์และเธอนี่แหละจะเป็นคนล้มนิกกี้ให้ได้ ชยานียิ้มเศร้าครั้งนี้นิธานได้ช่วยปลุกเธอเรื่องนี้ ตอนนี้สไตล์การออกแบบของเธอยังเป็นแนวของนิกกี้ที่ตอนนี้โดนคนอื่นแย่ง ไปแล้วถ้าหากเธออยากเปิดบริษัทออกแบบแล้วยังใช้สไตล์ออกแบบเดิมอย่างนี้เมื่อถึงตอนนั้นถึงแม้ว่านิธานจะไม่พูดคนอื่นก็ ต้องพูดแน่นอนอีกทั้งเธอยังต้องชนะเธอในอดีตให้ได้แล้วถ้าตอนนี้งานออกแบบเธอไม่มีการพัฒนาขึ้นเลยจะเอาชนะได้ยังไง “ขอบคุณสำหรับคำเตือนของคุณจริงอย่างที่คุณพูดงานออกแบบของฉันกับนิกกี้เหมือนกันเกินไปถึงแม้คุณจะไม่พูดพอปล่อย สินค้าออกมาคนอื่นก็ต้องพูดอยู่ดีฉันจะระวังเรื่องนี้ให้มากขึ้น” นิธานมองการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของชยานีนิ่ง ไม่ใช่เพราะว่าเธอยอมรับผิดง่ายเกินไปแต่เป็นเพราะว่าคำพูดก่อนหน้านั้นและ กิริยาท่าทางของเธอทำให้นิธานแปลกใจนิธานรู้สึกว่าชยานีจะรู้จักกับนิกกี้ “คุณชอบงานออกแบบเหรอ” ชยานีพยักหน้าตอบ ใช่แล้ว ตั้งแต่เธอยังเด็กก็ชื่นชอบงานออกแบบความรู้สึกไวในเรื่องแฟชั่นการแต่งตัวแม้แต่ครูของเธอยังชมเธอและพูดอีกว่าใน อนาคตเธอต้องก้าวหน้าในงานด้านนี้แน่นอน ครูคะ ครูรู้แล้วใช่ไหมคะว่าลูกศิษย์ของครูไม่อยู่บนโลกนี้แล้วไม่รู้ว่าครูจะเสียใจมากไหม “ชอบจริงหรือชอบลอกเลียนแบบกันแน่ปาณี”นิธานยังคงไม่เชื่อ “คุณหมายความว่ายังไง”คำพูดของนิธานทำให้ชยานีโกรธแทบบ้าโดยเฉพาะการที่เขายังคงสงสัยเธออยู่อย่างนี้ทำให้เธอไม่ พอใจมากๆ “คนที่ใส่เสื้อผ้าไม่มีรสนิยมไม่สมกับอายุมาตอนนี้บอกว่าอยากเปิดบรษัทออกแบบปาณีเธอไม่คิดจะพูดอะไรแก้ตัวบ้างเลยรึ ไง”ไม่แปลกที่นิธานจะสงสัยเพราะผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาน่าสงสัยเอามากๆ ตอนนี้การแต่งตัวของเธอหรือแม้กระทั่งการพูดของเธอเปลี่ยนไปจากเดิมจนสามารถเปรียบเทียบได้ เดิมทีนิธานก็เป็นคนที่ รอบคอบอยู่แล้วถ้าปัญหาแค่เล็กน้อยเขาคงไม่สนใจแต่ตอนนี้ข้อน่าสงสัยของชยานีค่อยๆออกมาทีละนิดจนนิธานเริ่มแปลกใจ ชยานีกำหมัดแน่นจากคำพูดของนิธานทำให้เธอเริ่มเครียด “ฉัน”เธอไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนช่วงแรกบอกเขาเพียงแค่ว่าเธอคิดได้แล้วและไม่ได้รักเขาแล้วเป็นข้ออ้างมาตลอดแต่ดูเหมือน จะปิดไม่ไหวอีกต่อไป นิธานเป็นถึงผู้นำตระกูลในอนาคตของตระกูลภูลพิพัฒน์ทั้งตำแหน่งและหน้าที่ของเขาสมองจะไม่ดีได้ยังไงกัน ชยานีเม้มริมฝีปากแน่นสีหน้าน่าสงสารดวงตากลมโตจ้องมองนิธานแต่ภายในสมองกลับทำงานอย่างหนักพยายามคิดหาคำพูด ที่จะอธิบายให้นิธานฟังแล้วเชื่อที่เธอพูด นิธานไม่รีบร้อนยืนกอดอกไขว้เท้าพิงโต๊ะทำงานสายตาเหมือนเจอเรื่องสนุกเอียงคอมองไปที่ชยานียิ้มๆ เห็นสภาพของชยานี แล้วเขากลับรู้สึกตลก “ไม่ต้องรีบ ค่อยๆคิด ฉันจะรอฟังคำตอบว่าเธอจะตอบให้ฉันพอใจได้ยังไง” “คำตอบอะไร มันจะมีอะไรได้ล่ะค่ะ ฉันก็เป็นของฉันอย่างนี้มาตลอดเพียงแต่ว่าเมื่อก่อนฉันแค่จงใจทำฉัน...” “จงใจทำ”นิธานหรี่ตาใช้สายตาชั่วร้ายจ้องชยานี ชยานีเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาแต่ก็ยังกลั้นใจพูดต่อ “คุณคิดว่าฉันจะชอบคุณจริงๆพยายามให้คุณสนใจฉันจริงๆเหรอ”ชยานีสูดหายใจ เข้า “ไม่ใช่เลย สภาพการเงินของตระกูลมะเด็งคุณก็น่าจะรู้ดี คุณก็เห็นว่าแม่ของฉันไม่มีอำนาจอะไรในบ้านเลยถ้าฉันยังมี ประโยชน์กับนายฐิติพันธ์อยู่เขาถึงยังให้ฉันกับแม่อยู่ที่นั่นต่อ คุณปู่เอ็นดูฉันคิดว่าฉันกับคุณเหมาะสมกันดังนั้นคุณปู่จึงตกลงกับ นายฐิติพันธ์ให้ฉันแต่งงานกับคุณแล้วตระกูลภูลพิพัฒน์จะช่วยเหลือตระกูลมะเด็ง คุณเป็นคนฉลาดคงจะรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว” “พูดต่อไป”นิธานกอดอกไม่แสดงอาการใดๆออกมา ชยานีไม่มั่นใจอารมณ์ของนิธานจึงพูดต่อไป “ครั้งที่แล้วสภาพตอนที่ฉันกลับบ้านคุณก็เห็นแล้วทุกครั้งที่ฉันกลับไปก็เป็นอย่าง นั้นตลอด เหอะๆ พูดแล้วฉันก็ละอายใจ อยากจะหนีไปแต่ก็หนีไม่พ้นเพราะแม่ฉันยังอยู่ที่นั่นฉันทำได้เพียงต้องเชื่อฟังพวกเขา เท่านั้น เรื่องแต่งตัวของฉันก็เหมือนกันคุณคิดว่าคนของตระกูลมะเด็งจะยอมให้เงินฉันใช้เหรอถ้าไม่เชื่อคุณลองไปสืบดูได้ว่า ก่อนที่ฉันจะแต่งงานกับคุณเสื้อผ้าที่ฉันใส่เป็นยังไง นายฐิติพันธ์กับเมียน้อยของเขาหรือแม้แต่คนรับใช้ในบ้านยังสามารถกลั่น แกล้งฉันกับแม่ได้ ตอนเด็กแค่ชั้นสอบได้คะแนนดีพวกเขาจะหาสารพัดวิธีมาแกล้งฉันกับแม่ฉันถึงต้องแกล้งทำคะแนนออกมา ไม่ดีเหมือนที่คุณเห็นนั่นแหละ” “จริงเหรอ”นิธานรู้อยู่แล้วเรื่องสภาพความเป็นอยู่ของปาณีตอนที่ยังอยู่ที่ตระกูลมะเด็งเพราะคุณปู่ทำการสืบก่อนที่ทั้งสองจะ แต่งงานกันแล้วแต่ตอนนั้นเขาไม่ชอบปาณีถึงแม้จะรู้ความจริงเขาก็ไม่มีความรู้สึกสงสารเธอแตพอตอนได้ยินเรื่องพวกนี้ออก จากปากชยานีเองแล้วหัวใจที่ถูกแช่แข็งไว้ของเขากลับเริ่มรู้สึกเจ็บปวดใจขึ้นมา ชยานีโดนนิธานจ้องมองจนมีอาการอยู่ไม่สุขแต่เธอรู้สึกได้ว่าบรรยากาศรอบตัวเขาไม่ได้เยือกเย็นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว “ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่นี่ก็คืดเรื่องจริงก่อนที่ฉันจะแต่งงานกับคุณฉันไม่เคยเจอหน้าคุณเดิมทีฉันคิดว่าถ้าฉันแต่งงานกับคุณ แล้วจะสามารถหนีออกจากสภาพนั้นได้แต่มันกลับไม่ใช่” “ในคืนแต่งงานการกระทำของคุณทำลายความหวังของฉันจนย่อยยับ ไม่มีใครช่วยฉันได้ฉันทำได้เพียงแค่แกล้งทำตัวอย่างนั้น ต่อไปอย่างไม่รู้จะทำยังไง”ชยานีถอนหายใจพยายามทำตัวให้หน้าสงสารที่สุด ที่จริงแล้วชยานีแค่ใช้ประโยชน์จากความจำเดิมของปาณีมาพูดโดยที่ชยานีเองก็ไม่รู้ว่าทำไมปาณีต้องปกปิดเรื่องนี้กับทุก คนในบ้านเธอแค่บอกกับนิธานแค่พอประมาณ “คุณคงไม่รู้สินะในคืนแต่งงานเรื่องที่เกิดขึ้นกับฉันหลังจากคุณเดินออกไป ในบ้านนอกจากคุณปู่แล้วไม่มีใครต้อนรับฉันหรือ ชอบฉันเลยและปฏิกิริยาของคุณตัดสินทุกอย่าง คุณคิดว่าคุณจารุณีทำไมถึงพูดอย่างนั้นกับฉันตวนาทำไมถึงทำอย่างนั้นกับฉัน พวกเราแต่งงานกันมาสองปีแต่ทำไมตวนาถึงยังคิดว่าเธอเป็นว่าที่สะใภ้ใหญ่ของตระกูลภูลพิพัฒน์”เมื่อชยานีพูดถึงเรื่องตวนา เธอจึงมองท่าทางของนานว่าจะมีท่าทางเปลี่ยนไปบ้างไหมแต่กลับไม่มีอะไรเลย “นี่คุณโทษผมอย่างนั้นเหรอ” “ไม่ ไม่ใช่ค่ะ”ชยานีส่ายหน้าปฏิเสธ “เรื่องมันผ่านไปแล้วค่ะถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงจะโทษคุณจริงๆคงคิกว่าคุณไม่ควรทำกับฉันอย่างนั้นแต่หลังจากผ่านความตาย หลายครั้งฉันก็เริ่มคิดได้และครั้งสุดท้ายนั่นเหมือนจะทำลายความอดทนเส้นสุดท้ายของฉันไป คุณรู้ไหมตอนที่ดนพพยายาม ช่วยชีวิตฉันฉันยังพอมีสติอยู่บ้างตอนนั้นฉันคิดแค่ว่าตายไปจะได้หลุดพ้นซักทีแต่พอฉันนึกขึ้นได้ว่าแม่ของฉันยังมีชีวิตลำบาก อยู่ที่บ้านตระกูลมะเด็งถ้าฉันตายไปแม่ฉันจะทำยังไงฉันไม่ยอมดังนั้นฉันถึงลืมตาตื่น เดิมทีฉันอยากรีบหย่ากับคุณเรียกร้องเงิน จากคุณสักพันล้านเพื่อไปต่อรองกับฐิติพันธ์ให้เขายอมปล่อยฉันกับแม่ไป”ชยานีกำหมัดแน่น “แต่ว่าคุณไม่ใช่คนโง่ฉันคงไม่ได้ อะไรจากคุณง่ายๆแน่นอนดังนั้นฉันถึงเลือกที่จะคิดหาวิธีหาเงินเอง” “ถ้าอย่างนั้น คุณจะบอกผมว่าคุณออกแบบเป็นตั้งแต่แรกอยู่แล้ว”นิธานมองนิ่ง “ใช่ค่ะ แนเรียนรู้เอง”ชยานีตอบกลับ “ถ้าคุณไม่เชื่อคุณทดสอบฉันได้ คุณรู้เรื่องสไตล์เสื้อผ้าของนิกกี้ก็หมายความว่าคุณต้องมี ความรู้ด้านแฟชั่นดีไซน์อยู่บ้าง ฉันสามารถออกแบบชุดที่เป็นเอกลักษณ์ของฉันเองไม่ลอกเลียนแบบหรือขโมยผลงานของนิกกี้ เด็ดขาด”ชยานีพูดอย่างมั่นคงแววตาเธอเชื่อมั่นละมั่นใจในตัวเองมาก “ฉันเชื่อเธอ”นิธานมองชยานีเนิ่นนานก่อนจะพยักหน้าตอบกลับ “ขอบคุณ”เมื่อได้ยินว่านิธานเชื่อตนเองทำให้ชยานีถอนหายใจออกมา “ต่อจากนี้ คุณจะไม่ต้องโดนฐิติพันธ์กับคนของตระกูลมะเด็งรังแกอีกแล้ว” “หะ”ชยานีไม่ค่อยเข้าใจในคำพูดของนิธานเท่าไหร่ นิธานที่โดนชยานีจ้องมองเริ่มรู้สึกแปลกๆ รีบหันหน้าหนีไปทางอื่น “ผมบอกว่าตอนนี้คุณคือภรรยาของผมเป็นสะใภ้ใหญ่ของตระกูลภูลพิพัฒน์อย่างน้อยในช่วงเวลาหนึ่งปีนี้ผมจะปกป้องคุณเอง ทั้งนายฐิติพันธ์และคนของตระกูลมะเด็งหรือคนอื่นๆจะไม่สามารถทำอะไรคุณได้” ตึกตักตึกตัก ตอนนี้ชยานีหัวใจเต้าแรงมากเหมือนจะระเบิดออกมาได้รู้สึกแปลกๆเดิมที่ใบหน้าขาวใสกลับเปลี่ยนเป็นแดงไปทั้ง หน้าหลบตาไม่กล้าสบตากับนิธาน “ทางด้านแม่ของคุณ ผมจะไม่ให้คนของตระกูลมะเด็งมารังแกท่านได้ในหนึ่งปีนี้ท่านจะได้พักอยู่ที่บ้านพักหลังนั้นและผมจะส่ง คนไปดูแลท่านอย่างดีวางใจได้”นิธานนึกถึงใบหน้าที่ซูบผอมของจริยาที่โดนคนตระกูลมะเด็งทรมานมานานในเมื่อตอนนี้ชยานี ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาของเขาถ้าอย่างนั้นคุณจริยาก็คือแม่ยายของเขาใครจะทำอะไรท่านต้องคิดก่อนว่าเขาจะยอมหรือไม่อย่าง น้อยในหนึ่งปีต่อจากนี้เขาจะปกป้องทั้งสองคนเอง ชยานีน้ำตาไหลออกมา แม้ผู้ชายคนนี้จะไม่ได้รักเธอแต่คำสัญญาของเขากลับทำให้เธอซึ้งใจมาก “ขอบคุณนะคะ”