ตอนที่ 69 มันคือเกมส์

ต๭นที่ 69 มันคือเกมส์ สุดท้ายชยานีก็ไปบริษัทไม่มีเหตุผลอื่นเพียงแค่นลินโทรหาเธอแล้วบอกว่าคุณธนสนธิ์ขิงฟลายต้องการพบเธอเธอจึงรีบเปลี่ยนชุดแล้วออกไปเลย นลินรอเธอที่หน้าบริษัทแต่เช้าเห็นชยานีลงจากรถจึงเดินตามเข้าไป”คุณปาลีคะคุณไม่เป็นไรแล้วใช่มั้ยคะ!” ชยานีมองออกว่านลินเป็นหว่งเธอจริงๆจึงพยักหน้า”ฉันไม่เป็นไรแล้ว แล้วเธอล่ะ?ได้ข่าวว่าวันนั้นเธอก็ได้รับบาดเจ็บโอเคมั้ย!” แค่ชยานีคิดถึงเรื่องที่เธอกับนลินเจอในวันนั้นอารมณ์ก็ไม่ดีขึ้นมาทันทีเลยเธอโตมาจนถึงขนาดนี้ยังไม่เคยถูกใครทำแบบนี้มาก่อนแล้ววันนั้นนลินก็ดื่มดังนั้นชย่นีก็รู้สึกเป็นหว่งนลินเหมือนกัน “ฉันไม่เป็นไร ยังดีที่วันนั้นมคุณนิธานกับผู้ช่วยตีรณ”นลินคิดถึงเรื่องในวันนั้นก็ยังรู้สึกไม่ดีถึงนิธานจะไม่เอาเรื่องเธอแต่นลินก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี “คุณปาลีขอโทษจริงๆ เรื่องวันนั้นฉันจัดการไม่ดีเองฉันไม่รู้ว่า……” “ไม่ป็นไรมันไม่เกี่ยวกับเธอ”ใครจะไปคิดว่าชัยนนท์จะเป็นคนแบบนี้?”เธอไม่เป็นไรก็ดีแล้ว!” “อื้มๆ!”นลินพยักหน้า”วันนั้นฉันแค่เป็นแผลนิดหน่อยไม่เป็นไรมากจริงผู้ช่วยตีรณยังจะพาไปโรงพยาบาลแต่คุณปาลี……”นลินรู้สึกผิดในคำพูดชยานีดูออก”คุณธนสนธิ์ล่ะ?” “เออ...อยู่ห้องประชุมมาชั่วโมงกว่าแล้วฉันบอกเขาแล้วว่าคุณพักผ่อนอยู่!” นลินจริงๆไม่อย่ารบกวนชยานีเพราะนิธานโทรมาบอกเธอแล้วว่าช่วงนี้ชยานีจะพักผ่อนอยู่ที่บ้าน นลินรู้ความสัมพันธ์ระหว่างชยานีกับนิธาน ดังนั้นนิธานจึงไม่ได้เลี่ยงเธอแต่กลับกลายเป็นเชื่อใจเธอพูดได้เลยว่าในบริษัทนี้นอกจากชยานีแล้วก็มีแต่นลินนี่แหละที่รู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายเธอกับนิธาน “โอเค งั้นเดี๋ยวฉันไปดูเอง”ชยานีสั่งให้นลินไปเตรียมชากาแฟแล้วเธอก็ตรงไปยังห้องประชุม บริษัทของชยานีไม่ใหญ่แต่ก็ไม่เล็กห้องประชุมกว้างขวาง ธนสนธิ์มาถึงชั่วโมงกว่าแล้วแล้วช่วงเวลานี้ธนสนธิ์ได้อยู่แต่ในห้องประชุมแต่เขาเป็นคนมีความอดทนสูงมาก ดูออกว่าเจ้าของบริษัทเป็นคนมีรสนิยมสูงการออกแบบจากภายในสู่ภายนอกนั้นเรียบง่ายและใจกว้าง คิดอยู่ยังนี้ธนสนธิ์ก็ได้ยินเสียงดังมาจากด้านนอก”ทาทาทา”จากนั้นก็เปิดประตูห้องประชุมออกหนึ่งริมฝีปากแดงฟันสีขาวมีผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวต่อหน้าเขา ผู้หญิงสวมชุดกระโปรงสีขาวนวลผ้าฝ้ายและผ้าลินินทำให้เธอดูเป็นคนสบายๆและก็เพราะความสบายๆของเธอจึงทำให้ใบหน้าก้าวร้าวของเธอดูอ่อนโยนขึ้น แวบแรกที่ธนสนธิ์เห็นชยานีก็ถูกชยานีทำให้รู้สึกประหลาดใจแล้วมันไม่เหมือนที่เขาคิดไว้เลยแต่มันไม่ทำให้รู้สึกอึดอัดใจ นี้คือผู้หญิงที่สวยมากธนสนธิ์ติดกับตั้งแต่แรกเห็นมันคือความรู้สึกที่พิเศษมันไม่ใช่ความรู้สึกแบบชายหญิงเพียงแค่มองจากมุมมองของการชื่นชม ชยานีผลักประตูเข้ามาเห็นเพียงชายคนหนึ่งที่ดูสุภาพเขาใส่แว่นตาดวงตาภายใต้เลนส์นั้นมีความชื่นชมและน่าทึ่ง ชยานีรู้ว่าความรู้สึกแบบนี้ก็เหมือนตัวเองเธอเห็นคนประเภทที่ชอบจ้องมองนี้มาเยอะพวกเขามีความอยากได้ไปครอบครองไม่มากก็น้อยแต่คนตรงหน้าไม่ใช่ ความรู้สึกแรกที่ชยานีเจอชายคนนี้ก็โอเค”คุณธนสนธิ์?” “สวัสดีครับผมธนสนธิ์จากฟลายครับ!” ชยานีไม่ใช่แค่คนสวยเสียงก็ไพเราะแค่วินาทีเดียวทำให้เขาถูกดึงดูดเขาไป “สวัสดีค่ะฉันปาลี!”ชยานีก็ยื่นมือออกไปจับกับธนสนธิ์ ธนสนธิ์รู้สึกแค่เพียงฝ่ามือที่อบอุ่นและอ่อนนุ่มยังไม่ทันตั้งสติ ชยานีก็เก็บมือกลับไปยิ้มแล้วมองธนสนธิ์”เชิญนั่งค่ะคุณธนสนธิ์!” แค่แป๊บเดียวนลินก็เคาะประตูแล้วนำกาแฟเข้ามาสองแก้วชยานีทำมือเชิญไปหนึ่งที”ไม่ทราบว่าคุณธนสนธิ์มาวันนี้มีอะไรคะ?” “ถ้าคุณปาลีเป็นคนตรงแบบนี้งั้นผมก็ไม่อ้อมค้อมแล้วนะครับ!”ธนสนธิ์พูดชัดเจนว่ามาทำมั้ย”ผมขอโทษจริงๆเรื่องนี้ชัยนนท์เป็นคนผิดคุณปาลีผมในนามของฟลายต้องขอโทษคุณด้วย!” “คุณธนสนธิ์พูดเกินไป”ชยานีส่ายหัวทัศนคติยังถือว่าดี แต่ชยานีก็ยังมองธนสนธิ์แบบมีข้องสงสัยอยู่เพราะเท่าที่เธอรู้เรื่องนี้นิธานน่าจะจัดการเสร็จแล้วดังนั้นธนสนธิ์ไม่ควรจะปรากฎตัวอยู่ที่นี้! “คุณปาลีคงสงสัยว่าทำมั้ยวันนี้ผมถึงมาหาคุณ?”ธนสนธิ์ถามแล้วชยานีก็พยักหน้า จริงแล้วธนสนธิ์ก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะถ้าเทียบกับบริษัทเอ็ม.เจ.จำกัดแล้วฟลายเป็นเพียงบริษัทเล็กๆและระหว่างพวกเขาก็ไม่มีการติดต่อธุรกิจกัน ต่อหน้าบริษัทเอ็ม.เจ.จำกัดฟลายยังมีคุณสมบัติพอที่จะร่วมงานกันดังนั้นธนสนธิ์จึงไม่ได้เชื่อมโยงเรื่องนี้กับชยานีตั้งแต่แรก ถึงฟลายจะไม่ได้ดีมากแต่ถึงยังไงธนสนธิ์ก็เป็นคนที่ทำธุรกิจมานานก็รู้จัดคนอยู่ไม่น้อยแต่อยู่ดีฟลายก็ถูกคนคิดร้ายธนสนธิ์จึงไปสืบให้รู้เรื่องถึงได้รู้ว่าชัยนนท์ก่อเรื่องใหญ่ ถึงธนสนธิ์จะเป็นคนซื่อสัตย์แต่ก็ไม่สามารถรับรองได้ว่าคนข้างล่างก็จะใสสเอาด ธนสนธิ์สืบจนรู้ว่าช่วงนี้ทางฟลายกำลังคุยเรื่องธุรกิจอยู่กับบริษัทเล็กๆบริษัทนึงนิสัยชัยนนท์ธนสนธิ์ก็พอรู้มาบ้างว่าเป็นคนโลภและชอบเรื่องผู้หญิงจริงๆแล้วถ้าไม่ทำให้บริษัทเสียหายธนสนธิ์ก็ไม่ได้สนใจอะไรแต่ตอนนี้ชัยนนท์กลับไปมีเรื่องกับนิธานเรื่องนี้ทำให้ธนสนธิ์เดือดร้อนมาก ถ้าคนที่ชัยนนท์สนใจคือผู้ช่วยของเธอเรื่องนี้ก็ยังจัดการได้ง่ายกว่านี้แต่คนที่ชัยนนท์ทำร้ายคือภรรยาของนิธานเจ้าของๆบริษัทนี้นี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับธนสนธิ์เลย ธนสนธิ์ไม่รู้ว่าชยานีมีความหมายมากสำหรับนิธานแค่ไหนแต่คนใหญ่คนโตอย่างนิธานถึงเขาทั้งสองจะไม่รักกันแต่ถ้าชยานียังได้ชื่อว่าเป็นภรรยานิธานอยู่คนๆนั้นก็ไม่สามารถมีเรื่องด้วยได้ ธนสนธิ์เข้าไปไม่ถึงทางนิธานจึงมาหาชยานี “คุณปาลีเรื่องนี้คุณคิดว่าจะจัดการยังไงขอแค่พูดถูกผมก็จะทำตาม!” ชยานีหรี่ตาซึ่งแน่นอนว่าเข้าใจในสิ่งที่ธนสนธิ์พูด ทางนิธานน่าจะไปหาเรื่องทางฟลาย? ชยานีไม่รู้ว่านิธานทำอะไรไปบ้างแต่วันนั้นนิธานเคยถามเธอเกี่ยวกับเรื่องที่จะจัดการชัยนนท์ยังเวลานั้นชยานีก็บอกนิธานว่าแล้วแต่เขาดังนั้นนิธานจึงเอาเรื่องนี้ไปหาเรื่องทางฟลาย? “คุณธนสนธิ์อย่างเพิ่งใจร้อนฉันจะไปให้คุณทำอะไรได้?เรื่องนี้คนที่ผิดไม่ใช่คุณแต่ฉันขอถามคุณคำนึงทำมั้ยคุณถึงคิดที่จะมาหาฉัน?”เพราะเรื่องเธอกับนิธานก็มีไม่กี่คนที่รู้ ธนสนธิ์ลำบากใจ”คือ……” ชยานีเห็นยังนั้นจึงพูดแทรกขึ้นมา”โอเคคนทุกคนก็มีความลับเป็นของตัวเองบางทีก็ไม่สามารถพูดได้คุณไม่พูดฉันก็ไม่อยากรู้แต่เรื่องของชัยนนท์เขาทำผิดยังไงเขาก็ต้องได้รับโทษ!” “คุณปาลีพูดถูก!”ในใจของธนสนธิ์ก็มีความรู้สึกผิด ตอนแรกเขานึกว่าชยานีเป็นเพียงแค่ผู้หญิงที่สวยแต่ไม่มีสมองเพราะผู้หญิงก็ไม่ต้องทำอะไรอยู่แล้วแค่หน้าใบเดียวก็สามารถกินอิ่มแล้ว แน่นอนว่าเขาไม่กล้าที่จะพูดต่อหน้าชยานี “ชัยยนท์ที่ผิดจะลงโทษยังไงก็ได้จะส่งตัวให้ตำรวจก็ได้แต่คุณปาลีเกี่ยวกับเรื่องการร่วมงานระหว่างฟลายกับทางบริษัทคุณอันนี้คือสัญญาผมมาเพื่อคุยเรื่องกันร่วมงานกันกับคุณปาลี!” ธนสนธิ์พูดไปพร้อมหยิบสัญญาให้กับชยานีในสายตาชยานีมีความแปลกใจแวบไปแป๊บนึงแต่แค่แป๊บเดียวก็ถูกลบไป เธอคิดว่าธนสนธิ์มาเพื่อขอร้องจะพูดแบบตรงๆอต่ไม่คิดว่าจะเอาสัญญามาด้วย ชยานีหรี่ตาแล้วดูสัญญาที่ธนสนธิ์ให้มาสัญญานี้ไม่ค่อยเหมือนอันก่อนหน้านี้ถึงส่วนมากจะเหมือนเดินแต่ก็มีบางส่วนที่เปลี่ยนไปเกี่ยวกับข้อกำหนดรายละเอียดบางอย่าง พูดได้ว่าสัญญาฉบับนี้ดีกว่าอันเก่ามากสัญญาฉบับเก่าถูกชัยนนท์กดแล้วกดอีกบริษัทอยากเริ่มได้ดีก็ต้องร่วมงานกับบริษัทที่ใหญ่ชยันนท์ก็รู้ว่าเป็นแบบนี้เลยไม่ยอมเซ็นสัญญาสักที ตอนนี้ธนสนธิ์กลับแก้ไขสัญญาเพื่อให้บริษัทของเธอได้รับผลประโยชน์มากสุดชยานีเห็นสายตาที่เปลี่ยนไปของธนสนธิ?แต่ก็แค่ยิ้มเล็กน้อยไม่ได้แสดงออกว่าพอใจมากแค่ไหนหรือชอบมากแค่ไหน ธนสนธิ์เป็นคนฉลาดไม่มาพูดว่าให้นิธานปล่อยฟลายไปแต่กลับร่วมงานกับชยานีความหมายมันชัดเจนมากก็แค่ให้นิธานปล่อยฟลายไว้บริษัทเขาร่วมงานกันและจะมีการพัฒนาที่ดีขึ้น ชยานีไม่ตอบธนสนธิ์ก็ต้องรอในใจของเขารู้สึกกลัวและไม่สบายใจเลย ธนสนธิ์รู้ว่าข้อเสนอที่ตัวเองให้นั้นมันดีมากถ้าหากวันนี้มีคนยื่นข้อเสนอแบบนี้ให้เขา เขาก็คงจะรับแบบไม่ลังเลอะไรเลย แต่คนนี้คือภรรยาของนิธานภรรยของเจ้าของบริษัทเอ็ม.เจ.จำกัดอนาคตผู้ควบคุมดูแลตระกูลภูลพิพัฒน์ในฐานะแบบนี้ก็คงไม่สนใจกับข้อเสนอของเขาหรอก เธออยากได้อะไรไม่มี? ในใจของธนสนธิ์อึดอัดไม่นิ่งแต่จริงๆแล้วเขาก็มีความมั่นใจดังนั้นจึงออกข้อเสนอนี้ให้ชยานีไม่ใช่เพียงแค่ร่วมงานกับชยานีในขณะเดียวกันเขาก็ยังเล่นเกมส์อยู่ เป็นถึงเถ้าแก่เนี้ยของบริษัทเอ็ม.เจ.จำกัดเปิดบริษัทแต่กลับไม่ประโคมแต่กลับทำแบบธรรมดาทั้งไปถ้าหากไม่มีเรื่องของชัยนนท์ตอนนี้เขาก็คงไม่รู้หรอกว่าคนตรงหน้าจะเป็นภรรยาของนิธาน ดังนั้นธนสนธิ์คิดไปคิดผู้หญิงคนนี้คงอยากเปิดบริษัทด้วยความสามารถของตัวเองแทนที่จะพึ่งพิงผู้ชายนี่คือเหตุผลที่ทำให้ธนสนธิ์กล้ามาในวันนี้ เล่นเกมส์ทั้งสองฝ่ายไม่ได้ดูที่ว่าใครพูดเก่งตรงข้ามคือดูว่าใครนิ่งกว่ากันบางเวลาไม่พูดสักคำอาจทำให้ตัวเองเป็นผู้ชนะได้นี่แหละมืออาชีพที่แท้จริง ชยานีก็ไม่รีบร้อนแค่ใช่มือจับหัวเข่าไว้เรียนแบบนิสัยของนิธาน