ตอนที่ 78 เขาคือภรรยาของนิธาน

ต๭นที่ 78 เขาคือภรรยาของนิธาน ชยานีเดินตามนิธานอย่างใกล้ชิดจากนั้นลงไปที่ชั้นสามของใต้ดิน เพิ่งรู้ว่าบาร์นี้ไม่ได้ง่ายอย่างที่เห็น เหมือนกับวิมานบนท้องฟ้าแล้วชยานีก็กล้ารับประกันมีว่ามีคนไม่มากที่รู้เรื่องนี้ ชยานียังคิดว่าเส้นทางที่พวกเขาไปนั้นไม่ใช่ มากิโนะ ก่อนหน้า อย่าถามว่าชยานีรู้ได้อย่างไร เธอมีความรู้สึกไวต่อทิศทาง ถึงแม้ว่านิธานและตีรณจะพาเธอเดินนาน แต่ดูเหมือนว่าข้างบนจะยังคงอยู่ใน มากิโนะ แต่ชยานีรู้สึกสึกว่าเดินกันมานานแล้วนะ จนกระทั่งธนวิทย์เปิดประตูจากนั้นพวกเขาก็เข้าไปข้างใน ชยานีดูสถานที่อย่างระมัดระวังแน่นอนมันเป็นเรื่องใหญ่และที่แห่งนี้ถูกสร้างขึ้นเหมือนพระราชวังสมัยก่อน แต่ที่นี่มันเย็นไปหน่อย นิธานมีความรู้สึกว่าชยานีตัวสั่น จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อสูทและวางไว้บนไหล่ของชยานี ถึงไหล่จะหนักแต่ชยานีรู้สึกรายล้อมไปด้วยความอบอุ่น เธอกัดริมฝีปากเล็กน้อยเธอดึงกะชับเสื้อของนิธานเข้าตัวเอง"ที่นี้คือ?" จริงแล้วชยานีสามารถเดาได้ว่าคือที่ไหน แต่ไม่เพียงรอให้นิธานพาเธอเดิน หลังจากนั้นเธอคิดว่ามันเป็นความคิดที่ไร้เดียงสามาก พวกเราเดินเข้ามาในห้องเดี่ยว มันให้ความรู้สึกเหมือนลวดลายของมากิโนะความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือผนังมีความโปร่งใสและคุณสามารถเห็นสถานการณ์ในอีกห้องหนึ่ง ชยานีเกือบเห็นสถานการณ์ทุกอย่าง ทันทีที่เขาเข้าประตู หากนี่คือสวรรค์ส่วนอีกด้านหนึ่งก็คือนรกไม่มันเป็นแค่คุกดีดีนี้เอง ชยานีมองเห็นชัยนันท์นอนอยู่บนเตียงไม้เก่าๆ ภายนอกร่างกายผอมจนมองเห็นเนื้อหุมกระดูก เขาในตอนนี้มีร่างกายที่สภาพย่ำแย่มาก ชยานีรู้สึกท้องใส่ปั้นป่วน เขารีบหันหน้าหนี เธอรู้สึกอึดอัดเขาจับมือของนิธานเขาพยายามดึงมือหนี นิธานสังเกตเห็นความแปลกประหลาดของชยานี เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยหมุนไปรอบ ๆ และปิดตาของชยานี "เป็นอย่าไงมั้ง" เขาถามด้วยเสียงที่อ่อนโยน "นิธานคุณพาฉันมาทำอะไรทีนี้"ชยานีมองไม่เห็นสถานการณ์ตรงหน้า เธอรู้สึกกลัว"นิธานเขามาทำอะไรที่นี้"เธอถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา นิธานเหลือบมองธนวิทย์เขาก็เข้าใจทันที ในไม่ช้ากำแพงโปร่งใสก็หายไปและมองไม่เห็นอะไรเลย ทำไมเป็นแบบนี้ชยานียังคงรู้สึกหดหู่หัวใจ เธอมองนิธาน"คุณไม่ส่งเขาไปที่สถานีตำรวจหรือ" นิธานขมวดคิ้ว กัดริมฝีปากเล็กน้อย"เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับคุณ"แทนที่จะมีผลกระทบกับครอบครัวตระกูลภูลพิพัฒน์ ชยานีเป็นคนฉลาดตอนนี้ฉันเข้าใจความหมายของนิธานแล้วแต่เธอก็ยังยอมรับไม่ได้ แม้ว่าเธอจะไม่ใช่...แต่ชัยนันท์ก็เป็นคนไม่ดีแม้ว่ามันจะน่าขยะแขยงคนแบบนี้ควรถูกลงโทษ แต่พวกเขาไม่ได้รุมประชาทัณฑ์ เธอไม่ใช่คนที่ดีหรือไม่ดี ดังนั้นเมื่อต้องเผชิญหน้ากับวิธีการของนิธาน ชยานีรู้สึกว่าเขาไม่สามารถยอมรับได้"คุณนิธานส่งเขาไปที่สถานีตำรวจที!" “ ได้！” นิธานพยักหน้า"แค่ทำตามสิ่งที่คุณต้องการ ไม่กี่วันมานี้ให้คนสืบข้อมูลฉันพบว่าชัยนันท์ได้ทำสิ่งชั่วต่างๆมากมายมาก่อนมีผู้หญิงหลายคนที่ได้รับบาดเจ็บจากเขา" ความหมายของนิธานนั้นชัดเจนมากชัยนันท์ทำสิ่งชั่วร้ายมากเกินไป มันเป็นเรื่องของกฏหมาย ดังนั้นจะต้องถูกลงโทษ เขาบอกชยานีสิ่งที่เธอถูกรังแกจะไม่ถูกนำเรื่องออกไป นิธานทำการเตรียมตัวอีกครั้งเห็นได้ว่านิธานเคารพชยานีเป็นอย่างมาก หัวใจของชยานีไม่ใช่รู้สึกดี ตั้งแต่ฉันเกิดใหม่ในร่างกายของปาลี ชยานีไม่เคยเข้าใจนิธานฉันรู้สึกว่านิธานเป็นคนเผด็จการหยิ่งและไร้ความปรานีเป็นคนเลือดเย็น แต่ตอนนี้ฉันได้รับรู้ถึงความคิดที่ลึกซึ้งของนิธานแต่รวมทุกอย่างแล้วเขาก็ไม่น่าแปลกใจเลยที่ไม่มีเหตุอะไรที่เขาไม่สามารถทำได้ตอนนี้ นิธานรู้ว่าชยานีไม่ชอบสิ่งเหล่านี้ไม่มีความต้องการให้ธนวิทย์.มอบหลักฐานและชัยนันท์ ให้กับตำรวจแล้ว เขาจะพาชยานีเดินออกจากที่ตรงนี้ "ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าคุณไม่ชอบอะไรแบบนี้"เมื่อนิธานออกมาเขาเห็นใบหน้าขาวของชยานีเขาเข้าใจเธอนะนี่มันน่ากลัวจริง ๆ"ฉันแค่ต้องการทำให้คุณรู้สึกสบายใจดังนั้น ... " "นิธานขอบคุณนะค่ะ"อย่างไรก็ตามสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ดีสำหรับตัวนิธานเอง ถ้าไม่มีคำพูดของนิธาน ชยานีก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น ความคิดของเธอจะได้รับผลกระทบหรือไม่ ? เธอเกิดอีกครั้งเพื่อชีวิตที่ดีขึ้นหรือเผื่อเปิดเผยธาตุแท้ของทัตติและชามา ไม่ว่าใครเป็นคนทำฉัน ชยานีก็ไม่โอเคทั้งนั้น กลับไปทำงานตอนนี้ฉันถามผู้ช่วยฉันและวันนี้ที่ทำงานไม่ยุง นิธานโอบแขนอย่างอ่อนโยนมือใหญ่ลูบที่ด้านหลังของชยานีเบาๆด้วยเสียงนุ่มและอ่อนโยนจากตอนแรกชยานีมีความรู้สึกกลัวและขยะแขยงตอนนี้เธอรู้สึกอบอุ่นใจ เธอรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือกลิ่นกายของนิธานเป็นกลิ่นที่ดีมากในตอนนี้มันเป็นกลิ่นที่สะอาดชัดเจนเหมือนกันตัวของนิธานชยานีหลับตาไปเรื่อย ๆ และในไม่ช้าก็ได้ยินเสียงหายใจเบา ๆ นิธานกอดชยานีที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งโดยสาร หลังจากนั่งจริงค่อยๆปรับที่นั่งให้ชยานีสบายตัวขึ้น เมื่อธนวิทย์เดินออกมาเขาเห็นความอ่อนโยนของนิธานเมื่อเขาเห็นการแสดงออกของการแสดงออกของนิธานธนวิทย์ประหลาดใจไม่น้อย นิธานหันหลังกลับ ใบหน้าไร้ความรู้สึกก็กลับมาแต่สายตาแห่งความอ่อนโยนที่ยังไม่เลือนหาย "นายท่าน นี่คือผู้หญิงของเราหรือไม่" "ใช่"นิธานพยักหน้า ใช่สายตาอ่อนโยนที่อ่อนโยนมองชยานี"หลังจากฉันเจอปาลีไม่ว่าเราอยู่ในสถานะและการรักษาแบบไหนที่ฉันอยู่กับคุณเธอเหมือนกัน" ธนวิทย์อดที่จะตกใจไม่ได้แม้ว่าพวกเขาจะรู้มานานแล้วว่านิธานมีภรรยาที่แต่งงานมาสองปีแล้วแต่นอกเหนือจากตีรณส่วนที่เหลือของพวกเขาไม่เคยเห็นและพวกเขายังได้ยินข่าวบางอย่างเกี่ยวกับนายหญิงในอนาคตอีกด้วย นายน้อยไม่เคยเอาเธอออกมาให้พวกเขารู้จักซึ่งหมายความว่านิธานไม่ได้รับการยอมรับจากก้นบึ้งของหัวใจแต่เขาก็ไม่คาดหวังว่านิธานจะนำพาผู้หญิงคนนั้นเข้ามาแม้แต่จะเปิดเผยหนึ่งในจุดอ่อนที่มืดมนที่สุดของเขากับเธอ ธนวิทย์ไม่เคยเห็นนิธานปฏิบัติกับใครเช่นนี้ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้จะเข้าตาของนิธานและกำลังสู่หัวใจของเขา "ครับ นายน้อย" ธนวิทย์มองนิธาน "แล้วเรื่องคนชั่วชัยนันท์." "จัดการตามวิธีการของปาลี" "ครับ" จนกระทั่งนิธานขับรถออกไป ความช็อกของธนวิทย์ก็ยังไม่หาย พี่น้องพวกเขามีอยู่ไม่กี่คนตั้งแต่เด็กเขาจะอยู่หลังนิธานและพวกเขาทุกคนที่เลือกที่จะติดตามเขาเสมอ หลายคนถูกเลือกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าหรือเป็นคนที่นิธานเลือกออกมาพูดแล้วก็ขำนิธานบุคคลนี้ดุร้ายเหมือนจะแต่เขายอดเยี่ยมสำหรับพวกเขาอย่างน้อยในการรักษาและสวมใส่พวกเขาไม่เคยได้รับการปฏิบัติที่ไม่ดี นิธานใช้เงินเพื่อให้การศึกษาที่ดีที่สุดแก่พวกเขาไปโรงเรียนของชนชั้นสูง แม้แต่ส่งพวกเขาไปศึกษาต่อต่างประเทศผู้คนจำนวนมากได้รับการฝึกฝนโดยชนชั้นสูงแต่พวกเขายินดีที่จะอยู่ข้างกานนิธานแม้ว่าพวกเขาจะเป็นเพียงผู้ช่วยพวกเขาก็เต็มใจ การที่แนะนำชยานีให้พวกเขารู้จักซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะไม่เพียง แต่จงรักภักดีต่อนิธานในอนาคตจะต้องจงรักภักดีต่อชยานีอีกด้วย ด้วยเพราะอย่างนี้ทำให้ธนวิทย์นั้นตกใจ ผู้หญิงคนนี้เป็นการดีที่สุดที่จะคู่ควรกับนิธานผู้เป็นเจ้าของบ้านของพวกเขา! โดยธรรทชาติของชยานีเขาไม่รู้เรื่องพวกนี้เธอกำลังนอนหลับอยู่ในขณะนี้แม้แต่นิธานก็พาเธอขึ้นลิฟต์และไม่รู้ตัวเลย นิธานขับรถไปที่โรงจอดรถใต้ดินจากนั้นเขาก็นำชยานีไปที่ลิฟต์พิเศษโดยตรงจากนั้นก็ตรงเข้าไปในสำนักงาน ตีรณอยู่ที่นี่เพื่ออธิบายคนด้านล่างให้ทำสิ่งต่าง ๆเมื่อหันไปรอบ ๆ ฉันเห็นเจ้านายใหญ่ของฉันกำลังอุ้มนายหญิงอยู่ลักษณะที่อ่อนโยนทำให้ตีรณทนไม่ได้ที่จะมอง นิธานพาชยานีมานอนอยู่ใรห้องพักห่มผ้าห่มให้เธอเขายืนอยู่เป็นเวลานานโน้มตัวและจูบปากของชยานีจากนั้นก็จูบที่คิ้วมุมจูบที่ตาที่จมูกและในที่สุดก็กลับไปที่ริมฝีปากอีกครั้ง ดูเหมือนว่าหลังจากที่ได้อยู่กับเธอเขาไม่สามารถควบคุมความคิดเกี่ยวกับเธอได้เลน นิธานรู้สึกเสียดายทำไมเขาไม่รู้จักเธอมากกว่านี้ในช่วงสองปีที่ผ่านมา?บางครั้งทำเรื่องไม่ดีกับเธอ เขาอาจจะซุกซ่อนความรู้สึกพิเศษไว้ก็ได้ แต่โชคดีที่ทุกอย่างยังไม่สามารถกู้คืนได้ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่ายังมีเวลาอยู่ เธอก็เหมือนยาของเขาไม่สามารถออกไปไม่สามารถจ่ายได้! นิธานลูบไล้ใบหน้าของเธออย่างอ่อนโยนเห็นชยานีนอนหลับสบายเขาก็ยิ้มเบา ๆ"คนขี้เกียจ" ชยานีหลับลึกมากนิธานโยกมือไปมาอยู่หน้าเธอ ชยานีพักอยู่ในห้องรับรองของสำนักงานใหญ่ของนิธานนานกว่าหนึ่งชั่วโมงในท้ายที่สุดกระเพาะของเธอก็ร้องหิวอาหารเมื่อ เธอลุกขึ้นจากเตียงสมองว่างเปล่าสักครู่เธอจ้องมองด้านหน้าโดยไม่รู้ตัวแล้วมองเพดานและมองไปรอบ ๆ ในที่สุด จิตสำนึกของสมองค่อยๆถอนออกชยานีรู้สึกเพียงว่าสภาพแวดล้อมบริเวณนี้ดูเหมือนคุ้นเคยรอจนกระทั่งเธอสติเธอกลับมา เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นในหู "ตื่นและเหรอ" ชยานรตะลึงงันทันทีหันหลังกลับไปเห็นนิธานยืนอยู่ตีรณงประตูทางเข้าห้องพักมือหนึ่งถือลูกบิดอีกมือหนึ่งใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงมองเธออย่างสบาย ๆ และเฉยๆด้วยรอยยิ้มในความสว่างริมฝีปากจะสูงขึ้นและแม้แต่มุมของดวงตาก็ยิ้มแย้ม ชยานีสะดุงตกใจรู้สึกมึนงงไม่กล้าที่จะสบมีความรู้สึกทำตัวไม่ถูกเขาเอามือขยี้ผมตัวเองที่ฟู"เอ๋ ฉันมาที่นี้ได้ยังไง"