ตอนที่ 88 หุบปากนิธาน

ต๭นที่ 88 หุบปากนิธาน สุดท้ายแล้วชยานีก็โดนนิธานหลอกเอามือทำให้เขาเสร็จหนึ่งครั้ง เห็นนิธานจับมือตัวเองทำท่านั้น ความรู้สึกชยานีไม่รู้จะพูดอะไร หลายครั้งที่ชยานีอยากจะถอย แต่ทุกครั้งก็โดนนิธานกอดไว้ ในเสียงร้องของนิธาน เขาปลดปล่อยตัวเอง แต่มิชยานีเปียกหมด หน้าชยานีแดงมาก แต่ในตาและใบหน้าเขาอิ่มใจมาก จ้องไปที่ดวงตาโตๆของผู้หญิงน้อยคนนั้น เขาอุ้มชยานีขึ้นอย่างน่าสงสาร ต่อมาไปอ่างล้างมือเพื่อล้างมือให้ชยานี แล้วจุบไปมาที่ปากชยานี ยิ้มแย้ม “ที่รัก ขอบใจนะ! “นายออกไป!” ชยานีเขินดันนิธานออก เดินออกไปอย่างรีบร้อน นิธาน เดินตามชยานีอย่างพอใจออกไป ตอนนี้ชยานีเริ่มไม่แฮปปี้เวลาเจอนิธาน แต่นิธานกลับพยายามทำให้รู้สึกว่ามีตัวตนอยู่ ชยานีโมโห “นายจะกลับไกลับ?” จุดประสงค์ก็สำเร็จแล้ว ผู้ชายนี้จะอยู่ที่นี้อีกทำไม? “รอคุณ!” นิธานพูดอย่างเสียงหวาน “จะยุ่งอีกหรอ?” พูดมาก! ตอนนี้ห้องทำงานเธอเพิ่งจะเริ่มขึ้น แน่นอนว่ามันต้องยุ่งมาก “ วันนี้นายไม่ทำงานหรือไง?” วันนี้ไม่ใช่วันอาทิตย์ นายมาทำอะไร? “ทำงานจะสำคัญเท่ากับดูเมียได้ยังไง!” นิธานปากหวานกับน้ำผึ้ง หวานจนเลี่ยน! ชยานีขี้เกียจสนใจนิธาน เลยทำงานต่อ จนรอถึงนิชยานีกว่าจะเงยหน้าขึ้นมา เห็นนิธานยังไม่ไปอีก แต่ว่าตอนนี้นิธานกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ในมือยังถือนิตยสารไว้ แต่ว่าเขาแค่เปิดดูเป็นเล่นๆ “ยุ่งเสร็จแล้วหรอ?” นิธานคุยโทรศัพท์เสร็จ เงยหน้าขึ้นมองชยานี วางนิตยสารบนมือลงแล้วเดินมาหาชยานี เอื้อมมือออกไปนวดไหล่ชยานี “ ดีขึ้นยัง?” “อืม ไม่ต้องแล้ว ฉันไม่เป็นอะไร! ” ชยานีตกใจ พูดไปมั่ว นี่เป็นใคร นิธาน เมื่อกี้เขา กำลังนวดไหล่ให้เธอ นี่มัน…… กำลังทำลายสัตว์ใกล้สูญพันธ์ หากให้คนอื่นรู้ว่านิธาน ใช้มือที่แพงของเขานั้นนวดไหล่ให้ตัวเอง กลัวว่าเธอจะโดนคนอื่นถุยน้ำลายจนจมตาย! “อย่าดิ้น!” นิธาน พูดว่าเบาๆ “ไหล่คุณแข็ง หากก้มหน้าทำงานแบบนี้ จะไม่ดีต่อคอแล้วก็เอว ต่อไปขอให้ผมมีเวลาผมก็จะนวดให้คน ดีมั้ย? ” เสียงพูดของนิธานหวานจนหยดเป็นน้ำออกมาได้เลย แต่คำพูดที่เขาพูดออกมานั้นทำให้ชยานีหวาดกลัว รีบใส่ตัว “ไม่เอาๆ หากฉันทรมานจริง ฉันออกไปนวดข้างนอกก็ได้ ที่จริงคุณไม่จำเป็นต้อง…” “ปาลี อย่าพึ่งดุ๊กดิ๊ก!” นิธานแทรกคำพูดชยานี “ในบ้านก็มีสามีคอยนวดให้แล้ว แล้วคุณจะออกไปข้างนอกหาชู้อะไรกัน!” “นิธาน นายจับใจความผิด!” คนนวดไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ชายนิ อีกอย่าง มือทั้งสองของนิธานนี้แพงเว่อ ตัวเองจะกล้าให้เขานวดงี้ทุกวันได้ยังไง? นิธานไม่สน “ยังไงงานนี้ผมก็ทำแทนคุณอยู่แล้ว ต่อไปถ้าคุณไม่สบายก็บอกผม ผมจะนวดให้คุณ อีกอย่าง นวดข้างนอกมันเสียตัง แพงมาก มีสามีที่ฟรีคุณทำไมไม่ใช้?” ชยานี “……”เธอมีคำในใจอยากจะพูดออกมา ! ในโลกนี้ใครก็พูดได้ว่าไม่มีเงิน ยกเว้นนิธานไม่มีสิทธิ์! เงินเขาเยอะนับไม่ท้วน ยังขาดเงินนวดอีกหรอ? “ว่ายังไง? สามีคุณพูดถูกใช่ไหม?” นิธานนวดไหล่ชยานีเบาๆ “ปาลี ไหล่คุณแข็งมาก ปล่อยโล่งหน่อย วางใจได้ ฝีมือสามีคุณเแน่นอนและบริการให้คุณคนเดียว คำพูดของนิธานนี้มันมีความคลุมเครือ ถ้าไม่ใช่ว่าเป็นคนที่อยู่เหตุการณ์ก็คงจะเข้าใจผิด ใบหน้าชยานีแดงหมด “อย่าพูดมั่ว!” นั้นสิ ในคำพูดเหล่านี้ไม่มีคำไหนฟังขึ้นสักคำ ฟังแล้วก็อยากตีเขาให้ตาย ผู้ชายนี้ จริงๆเลย…… นิธานยิ้มเบาๆ “รับทราบ!” เมียไม่ให้เขาพูดเขาก็จะไม่พูด กฎข้อแรงของการตามเมีย สิ่งที่เมียพูดถูกหมด ถึงจะผิดแต่ก็ต้องถูก จะเชื่อฟังเมียตลอดไป อย่าพูดเลย มือการนวดนิธานไม่เลวเหมือนกัน ตอนแรกชยานีรู้สึกปวดไหล่ ถูกนิธานนวดแบบนี้แล้ว ชยานีดีขึ้นเยอะมาก ไม่เพียงแต่ถอดหายใจ ทั้งคนก็ปลดปล่อยขึ้นเยอะเลย “ที่รัก ผัวบริการให้รู้สึกสบายมั่ย!” นิธานเขินๆอายๆ “ที่รัก งั้นคืนนี้……” “นิธาน คุณหุบปาก!” มือการนวดของนิธานดีมาก แทบจะเหมือนมืออาชีพเลย ชยานีอดสงสัยไม่ได้ว่าแต่ก่อนเขาเคยทำงานนี้มาป่าว “ที่รัก คุณใส่ร้ายผมล่ะ เขาเรียกว่าเก่งเองไม่มีใครสอน!” นิธานพูด ตีรณกับธนวิทย์และคนอื่นๆ …… ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นใคร ช่วงนี้กำลังศึกษาเกี่ยวกับเรื่องจุดตำแหน่ง อวัยวะร่างกาย ถึงกับซื้อโมเดลของปลอมมา เข้างานทุกวันโดยไม่สนใจงานการ หากให้คนเขารู้ว่าที่เป็นเจ้าของบริษัทเอ็ม.เจ.กำจัดของคุณก็ไม่ทำอะไรเลย ถึงกับมาฝึกนวด คงจะตกใจตาย แน่นอน เรื่องสำคัญแบบนี้นิธานไม่บอกใครหรอก ตีรณ เค้าก็ไม่ไปพูดที่ไหน นอกจากเค้าไม่อยากมีชีวิต ชยานีโดนนิธานนวดแบบนี้แล้วก็รู้สึกดีขึ้น รู้สึกสบายตัวมากขึ้น ชยานีดีขึ้นแล้ว นิธานก็เริ่มขอข้อตกลง “ที่รัก คืนนี้ว่างไหม?” ชยานีได้สติขึ้นมา มองอย่างสงสัยไปที่ตานิธาน เห็นแค่ใบหน้านิธานที่เย็นชาแต่มีรอยยิ้ม แต่สายตาอันเจ้าเลห์นั้นเหมือนมีแผนยังไงอยู่ โดยสัญชาตญาณชยานีรีบปิดปาก มองนิธานอย่างปกการตัวไว้ก่อน “ทำไร?” “ฮ่าฮา!” นิธานเดินมาอย่างยิ้ม คางวางบนไหล่เธอ พูดเสียงเบาๆ “คุณดู วันนี้สามีตั้งใจออกแรงขนาดนี้ เวลากลางคืนก็ต้องให้ผมหมดใช่ไหม?” “นิธาน พูดดี!”ชยานีรับสิ่งที่นิธานเป็นอยู่ตอนนี้ไม่ได้ ดันนิธานออก “ในสมองคุณจะไม่คิดแต่เรื่องพวกนั้นได้ไหม ?” เธออดทนผู้ชายตรงหน้าคนนี้ไม่ไหวแม้แต่นาทีเดียว “อืม? ผมคิดอะไร?” นิธานกระพริบตา ทำเหมือนคนโดนใส่ร้าย มองชยานีอย่างน่าสงสาร สายตานั้นเหมือนโดนใส่ร้ายมากจริงๆ ถึงกับชยานีเกือบจะคิดว่าผู้ชายตรงหน้านีเขาใจดีมากๆ ชยานีหุบริมฝีปากไว้ “คุณพูดเรื่องอะไร?” เธอจะรอดูนิธานว่าจะพูดอะไรออกมาได้อีก นิธานรู้สึกสงสารมากจริงๆ เอาผ้ามาบนโต๊ะห้องทำงานชยานีออก แล้วนั่งลงไปในบนโต๊ะทำงาน สองมือวางอยู่บนโต๊ะ แล้วเอียงตัวลงไปหาชยานี สายตาที่เย็นชาของเธอพร้อมกับแต่งประกาย ทำให้สะท้อนเห็นว่าใบหน้าเธอแดงมาก ตัวเล็กและสวย ชยานีตกหลุมเข้าไปในสายตานิธาน ใจเต้นแรงมาก แบบไม่อยู่ในการครอบคลุม ชนานีกลืนน้ำลาย เอียงคอไปด้านหลัง พยายามเว้นระยะห่างกับนิธานไว้ นิธานเห็นเช่นนั้น หัวเราะเบาๆ ในเสียงหัวเราะเย็นชานี้มีความรักแฝงอยู่ด้วย ทำให้คนตกหลุมไปยังไม่รู้สึกตัว “ปาลี คุณอย่าตื่นเต้น อยู่ต่อหน้าคุณฉันก็ผู้หญิงจิตใจ “ฮาๆ !” กระต่ายน้อยอะไรกัน กลัวจะเป็นหมาป่าล่ะสิ! "ปาลี คุณต้องเชื่อฉัน มองตาที่จริงใจของฉัน!" นิธานจับมือลึก ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจ้องมองที่ชยานีอย่างกระตือรือร้น แล้วจูบชยานี หัวใจของเธอรู้สึกจมลง ตัวสั่นและปากจู๋ "นิธาน คุณปล่อยฉัน!" นิธานยิ้มเบาๆ “เดียวเลิกงานเร็วหน่อย อืม?” “ทำไร?” ชยานีคักคิ้ว “ฉันพูดก่อนว่าดี ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ฉันก็ไม่ร่วมมือด้วย!” “ฮ่าๆ ปาลี ผมไม่ขายคุณหรอก วางใจได้!” “ใครจะรู้!” ชยานีช่วยตัวเองไม่ได้ ครั้งนี้นิธานหัวเราะจริง แล้วก็หัวเราะอย่างแจ่มใส “ปาลี ถึงแม้ผมจะขายทั้งบ้าน ผมก็จะไม่ขายคุณทิ้ง เพราะว่าคุณคือคนเดียวของผม !” ชยานี “……” ข้างในใจเต้นอยู่มันเป็นอะไรกันแน่? และนิธานผู้ชายคนนี้ทำไมมีเรื่องอะไรหรือไม่มีอะไรก็ชอบโม้. นี่มันเป็นเพราะอะไร? “เค ไม่หยอกล้อคุณแล้ว คือมีงานเลี้ยงที่จะต้องไปร่วม ต้องพาคนในครอบครัว อืม?” นิธานเก็บรอยยิ้ม แต่ก็จับมือชยานีไว้ไม่ปล่อย เหมือนเขาจะชอบเล่นนิ้วมือชยานีมาก จับเอาไว้บนมือเล่นตลอด เหมือนกับเล่นของเล่นงั้นแหละ ที่จริงชยานีอยากเอามือกลับมา แต่นิธาน จับไว้ไม่ยอมปล่อย ชยานีก็ขี้เกียจเถียงกับนิธาน แต่ชยานียักคิ้ว “งานเลี้ยงอะไร?” “ก็เป็นแค่งานเลี้ยงธรรมดา “นิธาน พูดยังไม่ค่อยสนใจ ชยานีมองไปที่นิธาน “ ในเมื่อเป็นงานเลี้ยงธรรมดา งั้นฉันไม่ไปก็คงจะไม่เป็นอะไร!” ชยานีไม่ชอบงานแบบนั้นจริงๆ ไม่ว่าจะทำอะไร เธอก็ไม่เต็มใจไปอยู่ในหมู่ฝุงคน “ไม่ได้!”นิธาน มองชยานีเข้มงวด “คุณเป็นภรรยาม ทำไมจะไม่ไป? เราควรจะให้ความเคารพกับอีกฝ่ายถึงจะถูก คุณว่าใช่ไหม!” นิธานมองชยานีอย่างจริงจัง คำพูดนี้ถ้าคนอื่นเป็นคนพูด ชยานีคงจะเชื่อ แต่คำพูดนี้ออกมาจากปากนิธาน แต่ทำไมชยานีรู้สึกว่ามันแปลกๆยังไงไม่รู้ ! ในเมืองนภาที่ใหญ่โตนี้ คนที่จะทำให้นิธานให้หน้าก็คงไม่กี่คน ในเมืองบอกเป็นงานเลี้ยงธรรมดา ชยานีคิดว่าไปก็ได้ไม่ไปก็ได้ นี่นิธานกำลังวางแผนตัวเองอยู่ “ปาลี เราเป็นสามีภรรยากัน ถ้าผมไปร่วมงานงานหนึ่งแล้วไปด้วยตัวเอง ไม่พาภรรยาไป แบบนี้ก็แปลกๆ ไม่อย่างนั้นคนนอกเห็นก็คิดว่าระหว่างเรามีปัญหากัน!” “หรือว่าไม่มี?” ชยานีถามกลับ นิธานอึ้งไปสักพัก สีหน้าไม่ค่อยดี ชยานีถอดหายใจ “นิธาน ฉันคิดว่าเรามีความจำเป็นที่จะต้องคุยกันดีๆ พูดข้อตกลงกันดีๆในระหว่างเรา ข้อตกลงในการหย่าครั้งก่อนคุณเป็นคนทำออกมา คุณก็ได้สร้างกฎขึ้นมา ฉันคิดว่าฉันไม่ได้ทำผิดกฎในนั้น ! ฉันในฐานะคนร่วมมือ คุณก็ควรจะเคารพในกฎได้ด้วยใช่ไหม