ตอนที่94 ตบหนึ่งครั้ง ให้ของหวานหนึ่งอัน

ต๭นที่94 ตบหนึ่งครั้ง ให้ของหวานหนึ่งอัน “ได้ยินมาว่าคุณชลัชชอบเลยหมากรุก ก่อนหน้านี้พึ่งได้ชุดนี้มา เลยขอให้เป็นของขวัญ” พอนิธานพูดคำนี้ออกมา คุณชลัชก็ปฎิเสธไม่ออก ถึงเเม้ในใจจะโมโห เเต่ก็เข้าใจจากคำพูดของนิธานว่าเขาจะทำยังไงกับตระกูลชูชาติ คำนี้เลยทำให้คุณชลัชหายกังวลไปบ้าง นี่มันหมายความว่านิธานจะไม่เอาตระกูลชูชาติมาเกี่ยวเนื่องด้วยการกระทำของตมนา เเบบนี้ก็ดี ถึงเเม้ว่าจะไม่ได้เป็นญาติกับเขา เเต่ตอนนี้ตระกลูชูชาติก็ปลอดภัยดี เเละดีก็เป็นสิ่งที่โชคดีกับคุณชลัชมาก เเต่ว่าคุณชลัชก็ยังเสียดาย เพราะนิธานก็เป็นคนเก่งที่หายาก ถ้าเกิดว่าเป็นญาติกันจริงๆขึ้นมา อนาคตของตระกลูชูชาติก็คงจะไปได้ไกลอีก ! เเต่ก็ได้เเค่คิด เพราะจากการกระทำของนิธานที่มีต่อชยานีนั้น คุณชลัชเป็นคนฉลาดพอ ที่รู้ว่าในวันนี้นิธานมาเพื่ออะไร ตบให้ทีนึง เเล้วก็ให้ของขวัญชิ้นนึง ถึงเเม้จะไม่ค่อยพอใจ เเต่ก็ต้องยอมในอำนาจของนิธาน “นายมีน้ำใจขนาดนี้ มานั่งเร็ว มานั่งตรงนี้ !” นิธานจับมือของชยานีไม่เคยปล่อย ทุกคนต่างก็คงดูออกมาเขารักผู้หญิงคนนี้ขนาดไหน งานในวันนี้ นอกจากจะไม่สนุกเเล้ว เเต่ต่อมาก็โอเคขึ้น เเต่ว่าวันนี้คนที่ไม่ชอบมากที่สุดก็คือตมนา โดนหักหน้าต่อหน้าคนเยอะขนาดนี้ ตมนาก็คงจะไม่มีหน้าออกมา คุณหนูเเบบเธอ ถึงเเม้จะเทียบตระกูลภูลพัพัฒน์ไม่ได้ เเต่ทุกคนก็ดูเกรงใจเธอไม่น้อย ตอนนี้ตมนาเสียหน้า เธอไม่กล้าออกไปเลย “ พี่ตมนา พี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหม !” วันนี้จารุณีก็มา เเต่ว่าเธอกลัวนิธาน ก็เลยไม่กล้าออกมา เเอบหลบอยู่หลังคนอื่น เห็นตมนาเดินิอกไปอย่ผิดหวัง จารุณีก็เลยเดินตามไป ตมนาร้องไห้หนักมาก จารุณีก็ดูไม่ขอบชยานี “ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่ชายคิดยังไง ถึงได้พาผู้หญิงคนนี้มาด้วย เเละยังเปิดเผยสถานะของพวกเขา เกินไปจริงๆ ทำไมพี่ใหญ่ถึงทำดับพี่เเบบนี้ได้ !” จารุณีก็โมโห จากที่ตมนาเสียใจอยู่เเล้ว ยิ่งได้จารุณีพูดเเบบนี้ ในใจเธอยิ่งเสียใจเข้าไปอีก “จารุณี เธออย่าพูดเเบบนี้ พี่นิธานเขา…..เขาจะไม่ชอบ !” “โห นี่พี่ยังคิดอยู่หรอว่าพี่นิธานจะไม่ชอบ หนูนว่าตอนนี้พี่นิธานคงจัหลงผู้หญิงคนนั้นมาก ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ พี่ตมนา หนูก็ดูออกว่าพี่นิธานรู้สึกกับพี่ คงจะเป็นผู้หญิงคนนั้นเป่าหูพี่นิธาน พี่อย่ายอมเเพ้ง่ายๆนะ” จารุณีจับมือของตมนาไว้ ให้กำลังตมนาตลอด “พี่ตมนา พี่กับพี่นิธานโตมาพร้อมกันเหมาะสมกันอย่างกิ่งทองใบหยก ความรู้สึกระหว่างพวกพี่ มันไม่ใช่สิางที่ปาลีจะทำลายลงง่ายๆหรอก หนูกล้ารับประกันเลย ว่าพี่นิธานเเค่หลงเธอเเค่ตอนนี้ รอพี่เขาเบื่อเเล้ว หนูว่าพี่ใหญ่ก็ต้องหย่ากับเธอเเน่นอน !” “จริงๆหรอ ? จารุณี เธอก็ดูออกหรอว่าพี่นิธานชอบพี่ ?” ตมนายังมีความหวังอยู่ เธอเอาความหวังทั้งหมดวางไว้ที่จารุณี ถึงเเม้ว่ามันจะเป็นไปได้น้อย เเต่เธอก็ยอมเชื่อ จริงๆเเล้วตมนฉลาดตลอดมา ไม่มีทางที่จะดูไม่ออกมานิธานไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ เเต่ตอนนี้ตมนาหลงในตัวนิธานมาก พอมันยิ่งมาก ก็ไม่สนใจอะไร เเค่ตัวเองมีความสุข มันก็เเค่การหลอกตัวเอง “เเน่นอนอยู่เเล้ว พี่ดูสิว่าตระกูลของบ้านหนู มีใครชอบเธอบ้าง? พอเวลานานไป ทุกคนก็จะยิ่งไม่ชอบเธอ ในใจของหนู พี่สะใภ้คนโตของหนูก็คือพี่คนเดียวเท่านั้น !” เเต่เเรกตมนาก็ไม่มีความมั่นใจเเล้ว พอได้ยินจารุณีพูดเเบบนี้ เธอก็กลัวมามั่นใจอีกครั้ง ว่าเธอต้องจับมือนิธานให้เเน่น “ จารุณี เธอช่างดีจริงๆเลย ขอบคุณเธอมากนะ !” “พูดอะไรขอบคุณ พี่อย่าลืมสิ พวกพวกเราคือเพื่อนกัน !” จารุณีพูดขึ้นมา “พี่อยากจะสั่งสอนปาลีผู้หญิงคนนั้นไหม ?” “สั่งสอน ?” ตมนารู้สึกตัดสินใจยาก “จารุณีเธออย่าทำอะไรบ้าๆนะ เเบบนี้ไม่ดี ตอนนี้เขาหล่อนเป็นพี่ภรรยาของพี่ชายเธอ ถ้าเธอทำอะไรลงไป เเล้วพี่ชายเธอโกรธขึ้นมาจะทำยังไง ?” ตมนากัดปาก “จารุณี ฟังพี่นะ อย่าทำอะไรบ้าๆ !” “โห นี่พี่กลัวอะไร ถ้าย้องคิดว่า พี่กับพี่ใหญ่เป็นคู่กัน เเต่กลับมีปาลีผู้หญิงคนนี้โผล่ออกมา เเย่งสามีพี่ไป แาลีก็คือมือที่สาม ตั้งเเต่อดีตจนถึงปัจจีบันการสั่งสอนมือที่สามมันก็เป็นเรื่ิองที่สำควรอยู่เเล้ว!” จารุณีก็ดูซื่อเกิน ขนาดมือที่สามออกมาเเล้ว ยังเอาตมนาเป็นเมียหลวง ไม่รู้จริงๆว่าเธอเอาความกล้านี้มาจากไหน “หนูจะบอกให้ !” จารุณีจัวมือของตมนาไว้ เเละพูดข้างๆหนูตมนาเสียงเบา ตมนายังมองจารุณีอย่าลำบากใจเเละจารุณีก็มองตมนาที่ไม่กล้า “ ถ้าพี่ตมนาไม่ยอม ถ้าอย่างนั้นหนูทำเอง” จารุณีผลักตมนาออกเเล้วก็เดินออกไป ตมนาก็ลุกขึ้น พูดขึ้นมาอย่างไม่จริงใจ จารุณีกลับยืนนิ่ง “ไอ่ผู่หญิงหน้าโง่” เเต่ว่าผู่หญิงโง่ๆคนนี้ชิบ ถ้าอย่างนั้นก็ให้เธอไปทำ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้น ก็ไม่ใช่เธอทำ พอไปตรวจออกมา ก็คือจารุณีเป็นคนทำ เธอก็อยากรู้ว่สนิธานจะทำยังไง ! เเละถ้าจารุณีทำสำเร็จ เธอก็จะรอดูปาลีว่าจะทำยังไง ตาของตมนาฉายเเววความร้าย! เเต่เธอกลับไม่รู้ว่า ที่ไม่ไกลจากนี้ มีคนยืนอยู่ มองดูการกระทำของตมนาเมื่อสักครู่ไว้ทั้งหมด เฉลิมพลเล่นบุหรี่ที่อยู่ในมือ ถุยน้ำลายสองครั้ง เห็นตมนาเดินไปไกล เขาค่อยออกมาจากมุมมือนั้น ในตาของเฉลิมพลฉายเเวว พอผ่านไปสักพัก เขาค่อยเดินเข้าไปในงาน เห็นนิธานจับมือของชยานีไว้ตลอด ทั้งตัวมีเเต่ความรัก เฉลิมพลจับเเก้วเหล้าเเล้วเดินเข้าไป ทุกนนก็หลบทางให้ “คุณเฉลิมพล !” เฉลิมพลพยักหน้า เดินเข้าไปนั่งข้างๆนิธาน เเต่สายตาของเขากลับมองไปที่ชยานีอย่างสนใจ ชยานีรู้สึกไม่ชอบ ก็เลยเงยหน้ามองเฉลิมพล เฉลิมพลยกคิ้วสูง ยังไม่ได้พูดอะไร ก็รู้สึกได้ว่าพี่น้องของเขาคนนี้มองมานิ่งๆ “คงไม่ต้องจับตาดูขนาดนี้ก็ได้มั้ง ?” เห็นนิธานไม่ห่างจากชยานีเลย เฉลิมพลก็ทนมองไม่ไหว เเต่ว่าในใจของเขากลับยังมีความคิดอื่นอยู่ งานเลี้ยงวันนี้น่าเบื่อมาก เเต่พึ่งได้ยินเรื่องสนุกมา เขามองที่ชยานี “พี่สะใภ้ไม่อยากรู้หรอว่าเมื่อกี้ปมออกไป ได้ยินเรื่ิองสนุกๆอพไรมา !” “ไม่อยากรู้ !” ชยานีไม่อยากรู้อะไรกีบตระกูลชูชาติอยู่เเล้ว เเละไม่สนใจเรื่องที่เกินขึ้นในบ้านหลังนี้อยู่เเล้ว เเละความรู้สึกที่บอกกับชยานีว่า เฉลิมพลไม่ได้หวังดีเเน่นอน คงจะคิดจะทำอะไรอยู่ “นี่ๆ คำพูดนี้ฟังเเล้วก็เสียใจจัง !” เฉลิมพลพูดอย่างตัดเพ้อ ชยานีไม่ติดกับ คงจะเป็นผู้หญิงที่ฉลาดจริงๆ เเต่ทำไมก่อนหน้านั้นถึงทำเรื่องบ้าๆนั้น ? เเต่พอสติกลับมาก็สนุกมากขึ้น เฉลิมพลหยุดเรื่องที่อยากจะทำไม่ได้เเล้ว “พี่สะใภ้ พี่ไม่ฟังจริงๆหรอ ?” ชยานีหันไปมองนิธาน พอนิธานเห็น ก็กลับไปถลึงตาใส่เฉลิมพล “คงจะมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น ?” “ฮ่าๆ !” เฉลิมพลหัวเราะออกมา จับจมูก “ผมรับรอง ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องดีสำหรับเธอ” เขาทำมือสองนิ้วรับรอง “จริงๆนะ !” นิธานยกคิ้วขึ้นสูง เฉลิมพล “ วันนี้นายตั้งใจใช่ไหม ! ตบหัวเเล้วมาลูบหลัง ความจริงในใจของนายก็ไม่ได้เต็มใจ เเต่เห็นเเก่หน้าของคุณปู่ ก็เลยไว้หน้า คราวก่อนทำไมพี่สะใภ้ถึงได้รับบาดเจ็บ ทำไมถึงต้องใช้ยา เกือบจะโดนทำลายเเล้ว” นายนิธานกลับไม่ทำอะไรคืน ก็รู้เเล้วว่านายต้องคิดจะทำอะไร นิธานขยิบตา พูดอย่างเย็นชา “คนฉลาดมักจะอยู่ไม่ได้นาน !” “หึๆ เพราะอย่างนี้ก็เลยไม่อยากเป็นศัตรูกับนาย จะเป็นเพื่อนที่ดีของนาย !” เฉลิมพลกอดคอนิธานไว้“ใช่ไหมเพื่อนรัก !” นิธานยื่นมือไป เเต่เฉลิมพลหลบก็ลุกขึ้นอย่างไว หาที่นั่งที่ปลอดภัยกว่าไปนั่ง เเย่อยู่ใกล้กับชยานี “พี่สะใภ้ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของเธอ เธอไม่อยากรู้จริงหรอ ?” ชยานีหันไปมอง นิธานก็เช่นกัน เเล้วพูดว่า “เรื่องอะไร ?” เเล้วเฉลิมพลก็ไปพูดที่ข้างหูของนิธาน ก็เห็นว่านิธานขมิบตา “ที่นายพูดจริงหรอ ?” “จริงไม่รู้จะจริงยังไงเเล้ว” เฉลิมพลพูด “นี่เพื่อนรักฉันจะโกหกนายได้ยังไงฉันรู้ว่านายไม่ค่อยจะสะดวกลงมือเอง การเอาคืนวันนี้ก็เเค่เล็กน้อย เเต่ว่าถ้าเป็นเรื่องนี้สำเร็จก็เท่ากับยิงปืนหนึ่งนัดได้นกสองตัว ฉันคิดว่านายคงไม่ปฎิเสธการค้าขายที่ดีเเบบนี้ !” นิธานยิ้มมุมปาก ยิ้มเเบบเยือกเย็น ที่มาพร้อมกับการเอาคืน ถึงเเม้ว่าชยานีจะไม่รู้ว่าทั้งสองคุยอะไรกัน เเต่ชยานีก็รู้สึกได้ว่าไม่ใช่เรื่ิองดีเเน่นอน ยิ่งตอนที่นิธานเเสดงสีหน้าเเบบนั้นออกมา ชยานีก็รู้สึกขนลุก รู้สึกสองคนนี้ต้องทำอะไรเเน่ๆ “มานี่ !” นิธานยื่นมือกวักเรียกให้ชยานีมา เหมือนกับเรียกสุนัขเลย ถ้าตอนนี้ไม่ใช่อยู่ในที่สาธารณะ ชยานีคงจะตอกกลับนิธาน เเต่ตอนนี้มีคนเยอะขนาดนี้ การกระทำของพวกเขาทุกอย่างอยู่ในสายตาของทุกคน ชยานีทำได้เเค่ห้ามใจไว้ ขยับตัวไปใกล้นิธานอีกหน่อยเเต่มองนิธานอย่างระวังตัว “ทำอะไร !” นิธานมองชยานีเเวบนึง เเต่กลับรู้สึกลังเล เเล้วค่อยพูด “เดี๋ยวไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หรือถ้ามีคนมาเรียกเธอ เธอก็ระวังตัวหน่อย เข้าใจไหม ?” “พวกนายจะทำอะไร ?” ทำไมเธอถึงรู้สึกใจคอไม่ดี! “ฮ่าๆ พี่สะใภ้ เดี๋ยวก็มีอะไรสนุกๆให้ดู” เฉลิมพลถูๆมือของเขา ชยานีด่าเขาในใจ หึ เธอรู้อยู่ว่าเฉลิมพลเป็นคนเจ้าเล่รห์ เชื่อถือไม่ได้ ลับหลังคงจะทำเรื่องไม่ดีไว้! สายตาที่เฉลิมพลมองชยานี ไม่ใช่เเค่ดูเจ้าเล่รห์ “พี่สะใภ้นี่ใช้สายตาอะไรกัน ?”