ตอนที่98เเพ้ย่อยยับ

ต๭นที่98เเพ้ย่อยยับ จารุณีถลึงตาใส่ ขมิบปาก พอพรสุทธิ์เริ่มรู้สึกได้ก็ถาม “เป็นอะไร ?” “ฉัน…..” จารุณีเกือบร้องไห้ออกมา ชยานีอยู่ที่นี้ได้ยังไง? ถ้าชยานีอยู่นี่เเล้วข้างบนเป็นยังไง ? “พี่พรสุทธิ์ ฉันยังมีเรื่องนิดหน่อย ฉัน…..” “จารุณี! พรสุทธิ์ดึงมือเธอไว้ เขาไม่ได้ลืมว่านิธานกับเฉลิมพลพูดอะไรกับเขาไว้ ว่าต้องดึงตัวจารุณีไว้ให้ได้ พรสุทธิ์ก็ไม่รู้เหมือนกันว่านิธานกับเฉลิมพลจะทำอะไร เเต่เขาก็ไม่ให้จารุณีไปตอนนี้ “เอ่อ พี่พนสุทธิ์ ฉัน….” จารุณีเห็นพรสุทธิ์จับมือเธอไว้ ยังไม่ทันตั้งสติ เธอกลืนน้ำลาย มองพรสุทธิ์อย่างมีความหวัง “พี่พรสุทธิ์ พี่ …..ยังมีอะไรอีกหรอ ?” พรสุทธิ์ยกยิ้ม “จารุณี คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมที่จะไปเดินเล่นเป็นเพื่อนฉัน! เราไปสวนฝั่งนู้นดีกว่า ….” “ห่ะ?” จารุณีรู้สึกงง เธอกระพริบตา เธอยังตั้งสติไม่ได้ เเต่ตัวของเธอก็พยักหน้าตอบไปเเล้ว “ดี ดีสิ !” “โอเค งั้นเราออกไปเดินเล่นกันดีกว่า ฉันจำได้ว่าตอนที่เจอเธอล่าสุดเมื่อหนึ่งปีที่เเล้ !” “ใช่ จริงด้วย !” จารุณีก็โดนพรสุทธิ์ลากไปเเล้ว ชยานีก็เลยหันกลับไปมองนิธาน “น้องสาวนายคนนี้ก็ดูใจง่ายดี !” นิธานหันมาจ้องชยานี “เเม่ฉันคลอดฉันเเค่คนเดียว ฉันไม่มีน้องสาว !” อ๋อ ชยานีจำได้เเล้ว พ่อของนิธานเเต่งงานใหม่เเล้ว จารุณีก็เป็นลูกสาวของเเม่เลี้ยง ชยานียิ้ม “ โอเค ยังคนก็เป็นคนของตระกูลภูลพิพัฒน์ เเต่ว่าผู้ชายคนนั้นหน้าตาก็ดูไม่เลว นายก็โดนเขาให้ยัยนั้นเลย ก็คงจะดูไม่ดีเท่าไหร่!” “รูปร่างหน้าตาโอเค ?” นิธานขมวดคิ้ว สายตานั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ชยานีจับหัวไว้ “การสังเกตุของนายดูไม่ค่อยปกติ !” “เธอว่าเขาดูหล่อ? ดูหล่อกว่าฉัน ?” นิธานดูไม่ยอม ชยานีมองนิธานอย่างปวดหัว รู้สึกว่านิธานคงจะมีโรครึเปล่า “ไม่ ไม่หล่อเท่านาย !” นิธานก็เคยเจอคนหน้าตาดีมากมาย ถ้ามีผู้หญิงยืนอยู่ข้างเขาก็คงจะเทียบไม่ติด เฉลิมพลก็คือผู้ชายที่ดูดี เเต่ถ้าเทียบกับนิธาน ชยานีก็คงจะชอบเเบบนิธาน ส่วนเฉลิมพบก็ดูหล่อ เเต่ดูเจ้าชู้ไปหน่อย ชยานีเเอบเปรียบเทียบในใจ เธอไม่ได้บื้อ ตอนนี้อยู่ในพื้นที่ของคนอื่น ตอนนี้เธอก็คงไม่อยากเป็นจุดเด่น เฉลิมพลนั่งอยู่ข้างๆ เห็นการกระทำของสองสามีภรรยา เป็นเพื่อนกับนิธานมาตั้งหลายปี ไม่เคยเห็นนิธานใส่ใจผู้หญิงคนไกนมาก่อน ดูพิเศษกับผู้หญิงคนนี้ ถ้าเกิดว่าเธอดีขึ้น คบกับนิธาน ความจริงมันก็โอเค ฉลิมพลไม่รู้ตัวเลย ว่าตอนนี้เขาเริ่มเปลี่ยนความคิดที่มีต่อชยานี ความจริงสิ่งที่สำคัญที่สุดก็อยู่ที่การกระทำของนิธาน ไม่เคยเห็นนิธานเเสดงสีหน้าอะไรนอกจากความนิ่ง เเต่สิ่งที่นิธานทำกับชยานี เฉลิมพลก็เริ่มเห็นอย่างอื่นนอกจากความนิ่งของนิธาน ดีใจ โกรธ หึง เป็นเเต่อันที่สนุกๆ! “นายดูอะไร ?” ชยานีรู้สึกได้ถึงการจ้องมองของเฉลิมพล นิธานก็เงยหน้าขึ้น สายตาของผู้ชายทั้งสองคนประสานกัน เฉลิมพลยิ้มมุมปาก กำลังจะพูด ก็มีเสียงกรีดร้องมาจากด้านบน ทุกคนต่างนิ่งกันเพราะสิ่งนั้น เเละเริ่มคุยกัน เเม้เเต่คุณชลัชยังหยุดนิ่งเพราะเสียงนี้ ทุกคนก็เคยเป็นมา เสียงร้องนั้นน่าสงสารมาก เเล้วก็มีเสียงเเตกหรืออะไรดังตุบๆ ต่อด้วยเสียงนั้นมาถึงที่บันได ทุกคนต่างก็มองขึ้นไปพร้อมกัน มีเเค่คนในชยานีเท่านั้นที่มองหน้ากัน เกิดอะไรขึ้นพวกเราก็รู้อยู่เเล้ว ชยานียังคิดอยู่เลยว่าจะทำยังไงให้ออกมา เพราะถ้าไม่มีคนเห็น อย่างนั้นมันก็คงจะเป็นเเค่เรื่องของตระกูลชูขาติ เเต่กลับคิดไม่ถึงว่าจะมีเสียงมาจากด้านบน เเล้วชยานีก็เห็นผูหญิงคนหนึ่งที่เ้ต่งกายไม่เรียบร้อยวิ่งลงมา รูปร่างของเธอก็ดูดี เธอเหมือนเป็นบ้า เเล้วก็มองชยานีอย่างโกรธเกลีด เธอลุกขึ้นมากะทันหัน ชี้ไปทางชยานี “ปาลีเธอมันผู้หญิงที่เลวทราม ฉันจะฆ่าเเก !” ทุกคนยังไม่เข้าใจ ก็เเค่เห็นร่างหนึ่ง ร่างของปวีราวิ่งเข้าหาชยานีเเต่กลับโดนนิธานเตะ เสียงดังตุบ ปวีราชนเข้ากับโต๊ะอาหาร เธอพยายามลุกขึ้นมาจากพื้น ดูน่าสงสารมาก “โอ้ย!” เสียงร้องของปวีรา ตอนนี้ทุกคนก็เริ่มดึงสติกลับมาได้ โดยฉเพราะคุณชลัข “เร็ว ยังไม่รับเอาตัวไปอีก !” คนใช้ของคุณชลัชก็เลยรีบเอาผ้ามาปิดตัวปวีราไว้ เเต่ว่ายังไม่ถึงตัวของปวีราเธอก็ผลักออก เธอวิ่งเข้าใส่ชยานีอย่างกับคนบ้าขนาดสติ สายตาที่ดูดุร้าย “ปาลี ฉันจะฆ่าเเก ฉันจะฆ่าเเก !” เเล้วก็โดนนิธานเตะออกไป มีหบายครั้งที่คนของตระกูลชูชาติจะเข้ามายุ่ง เเต่ก็เห็นปวีราวิ่งเข้าไปครั้งเเล้วครั้งเล่า เเละนิธานก็เตะออกไปอย่างไม่ปราณี คนตระกูลชูชาติก็ไม่กล้ายุ่ง สุดท้าย ปวีราล้มอยู่บนพื้นไม่ขยับ เเต่ในมือของเธอยังจับเศษจานไว้ “ปาลี ฉันไม่เคยทำอะไรให้เธอ ทำไมเธอต้องทำร้ายฉันด้วย “ฉัน ฉันไม่เข้าใจว่าเธอพูดอะไร !” ตอนนี้ชยานีทำเป็นเหมือนไม่รู้เรื่อง ทั้งสองมือเกี่ยวเอวของนิธานไว้ ตัวสั่น “นิธาน ฉันกลัว นิธานมองร่างของชยานี ยกยิ้มมุมปาก ยื่นมือไปเเตะมือของชยานีเบาๆ จับมือของชยานีมาไว้ที่กลางอก “ไม่ต้องกลัว สามีอยู่ตรงนี้ ไม่มีใครทำอะไรเธอได้ !” เเต่เมื่อกี้ที่เธอพูดมันหมายความว่าอะไร ฉันไปทำร้ายเธอเมื่อไหร่ !” ชยานีทำเหมือนตัวเองโดนใส่ร้าย ทำให้คนที่เห็นดูน่าสงสารมาก ทุกคนที่เห็นก็ต่างทำสีหน้าที่สงสาร เพาระใบหน้าของชยานีดูมีเเรงฆ่า เเต่ว่าวันนี้ขยานีเเต่งตัวปกติ ให้ความรู้สึกที่ดูอ่อนเเอ โดยฉเพราะหน้าที่ดูขาวซีดของเธอในตอนนี้ “ปาลีเธอยังจะเเสดงอยู่อีกหรอ เมื่อกีฉันก็เเค่ชนโดนเธอเเบบไม่ได้ตั้งใจ เเต่เธอกลับทำฉันเเบบนี้ “เธอ…..” ปวีรายังอยากลุกขึ้นมา นิธานก็ยกเท้าขึ้นเตรียมจะเตะ ชยานีกลับจับมือนิธานไส้ หยุดการกระทำของนิธาน “นายดูเธอออกจะน่าสงสาร เมื่อกี้คงจะเกิดอะไรขึ้นเเน่นอนเลย !” ชยานีทำตัวเหมือนเป็นเเม่พระ เเต่ความจริงเเล้วเธอตั้งใจจะให้ปัญหามันออกมา เมื่อกี้ทุกคนยังหลงอยู่ในความร้ายดาจของนิธานเเละความอ่อนเเอของชยานี เเต่ตอนนี้กลับรู้สึกตัวเเล้ว รอยบนตัวของจารุณีมันคืออะไร คนที่อยู่ในเหตุการณ์ส่วนมากก็เป็นผู้ใหญ่เเล้ว ก็เเต่งงานกันหมดเเล้ว ก็ต้องรู้อยู่เเล้ว ปวีราเหมือนพึ่งรู้สึกตัว ร้องขึ้นมา “อ๊ะๆ…..” มีเสื้อตัวหนึ่งปิดตัวปวีราไว้ ตามด้วยเสียงของตมนา “ปวีรา นี่เธอเป็นอะไรไป ?” ตมนาก็ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นเเบบนี้ คนที่ต้องเกิดเรื่ิองต้องเป็นชยานีสิ เเต่กลับเห็นชยานีไม่ได้เป็นอะไรเลย เเต่เป็นปวีรา ตมนาพยุงปวีราขึ้น เเต่มองชยานีไว้ “ปวีราอย่ากลัว พี่อยู่นี่ ตกลงเกิดอะไรขึ้น ? เมื่อกี้เธอกับปาลีขึ้นไปด้านบนทั้งสองไม่ใช่หรอ ?ฉันจำได้ว่าให้เธอไปพักผ่อน เธอ…..” คนพูดของตมนาดูมีลับลมคมใน สองสามคำก็ทำให้ชยานีไปเกี่ยวข้องด้วย ถ้าชยานียังเป็นปาลีเเบบเมื่อก่อน วันนี้เธอก็คงจะอันตราย เเต่ว่าเธอไม่ใช่ ชยานีกัดปาก อิงที่อ้อมกอดของนิธาน สองมือจับมือของนิธานไว้ “น้องปวีราคงจะเข้าใจฉันผิดเเล้วล่ะ เมื่อกี้เป็นเเค่เรื่องเข้าใจผิด ชุดของฉันสกปรก พี่ตมนาพาฉันไปเปลี่ยนชุดที่ห้อง ฉันจำได้ว่าตอนนี้น้องปวีราไปห้องรับเเขก พอฉันเปลี่ยนเสร็จรู้สึกไม่สบาย ก็ให้นิธานพาฉันลงมาเเล้ว สายตาของขยานีที่ดูหน้าสงสาร ตอนพูดชยานียังไออีกสองที มือของนิธานก็รีบพยุ่งเธอไว้“ยังรู้สึกไม่สบายอีกหรอ ?” เสียงของนิธานดูเป็นห่วง เสียงที่อบอุ่นเข้าไปอยู่ในใจของชยานี หน้าของเธอดูเเดงๆ รีบจับมือนิธานไว้ “ไม่เป็นไร ฉันทนได้ !” ตมนาเห็นชุดที่ชยานีใส่ เเละเห็นการเเสดงออกของชยานีอีก เธอก็เข้าใจเเล้ว เธอกำหทัดเเน่น ตาเเดง เเต่ตอนนี้เธอก็ไม่มีวิธีอื่น ได้เเค่กัดฟัน “ปาลีเธอไม่สบายหรอ? เป็นอะไรไป ?” “ฉันก็ไม่รู้ เเต่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก !” ชยานีอยู่ในอ้อมกอดของนิธาน กัดปาก “พี่ตมนา ตอนนี้เราควรเป็นห่วงปวีรามากกว่านี่…..ปวีรามันเกิดอะไรขึ้น ?” “ปาลีนี่เธอยังจะเเสดงต่ออีกหรอ เป็นเพราะเธอ เพราะเธออยากจะเเก้เเค้นฉัน เธอเลยวางยาฉัน ทำให้ฉัน…..” “บ้าบอ !” คุณชลัชคือคนฉลาด เห็นปวีราเป็นเเบบนี้ ก็คงจะไม่เหลืออะไรเเล้ว “ตมนา เธอยังไม่พาปวีราไปอีกหรอ !” “เเต่ว่าคุณปู่….” ตมนาเหมือนยังมีอะไรจะพูด คุณชลัชไม่ให้โอกาสเธอพูด “ตอนนี้เเม้เเต่ฉันเธอก็ไม่ฟังเเล้วหรอ ?”