ตอนที่99เป็นหมายเป้าของทุกคน

ต๭นที่99เป็นหมายเป้าของทุกคน พอเห็นคนจะไปเเล้ว เเล้วจะเเสดงต่อยังไง? ชยานีก็คงไม่ปล่อยโอกาสไปง่ายๆ ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องนี้พวกเขาเป็นคนก่อ ชยานีเป็นคนที่ไม่กลัวตายอยู่เเล้ว เธอจับนิธานไว้เพื่อยึดตัวเองไว้ “รอก่อน !” ชยานีเรียกตมนาเเละปวีราไว้ “เมื่อสักครู่น้องปวีราบอกว่าฉันเป็นคนทำ ทุกคนที่มาในวันนี้ก็ต่างเป็นคนที่มีชื่อเสียง ? ถ้าเรื่องนี้เผยออกไป ชื่อเสียงของฉันก็คงจะเสียหาย? จะให้ตระกูลภูลพิพัฒน์เอาหน้าไปไว้ที่ไหน ?” พอชยานีพูดเเบบนี้ ถึงคุณชลัชอยากจะทำให้เรื่ิงเล็กลงก็คงจะเป็นไปไม่ได้ ถ้าทำให้ตระกูลภูลพิพัฒน์เสียชื่อเสียง กระกูลชูชาติก็คงจะอยู่ในเมืองนภายาก เรื่องนี้เป็นเรื่องไม่ดี ไม่ว่าเดี๋ยวจะเกิดอะไรขึ้่น อย่างน้อยเหตุก็เกิดที่ตระกูลชูชาติ เรื่องที่เกิดขึ้นในวันเกิดของเขา วันนี้เขาก็คงต้องเสียหน้าจริงๆ ชยานีเห็นท่าทางที่ลังเลของคุณชลัช เธอก็ยังยุกหยินอยู่ในอ้อมกอดของนิธาน “ปาลี ไม่เป็นอะไรใข่ไหม!” นิธานกอดร่าของชยานีไว้ ยื่นมือไปเเตะหน้าผากของเธอ รู้เลยว่าชยานีไม่ได้เเกล้ง หน้าผากของเธอร้อนมาก พอนึกได้ว่า เมื่อกี้ชยานีถอดชุดที่มีกลิ่นน้ำหอมเเปลกๆนั้นออก สีหน้าของนิธานก็เเปลกไป ขยานีก็เเกล้งไปด้วย เเต่ก็รู้สึกว่าร้อนไปด้วย ดูเหมือนว่ายานั้นจะออกฤทธิ์เเล้ว เเละโชคดีที่เสื้อตันที่ชยานีใส่นี้ไม่ได้มีกลิ่นเเรงมาก เธอเลยทนมาได้ถึงตอนนี้ “ไม่ นิธานฉันไม่ได้เป็นอะไร !” เสียงของชยานีเบาลง ส่ายหัว “ รีบจัดการเรื่องของปวีราก่อนเถอะ คน….คนนั้นน่าจะยังอยู่ในบ้านหลังนี้ ทำเรื่องเเบบนี้ที่นี่ ปล่อยไว้ไม่ได้ อีกอย่างปวีรายังเป็นเด็ก เขายังทำได้ลงคอ !” “ใช่ เธอพูดถูก” เเต่ชยานีกลับเริ่มไม่ปกติเเล้ว เธอกัดฟัน มองไปรอบๆ อยากรู้ว่าจารุณีอยู่ที่ไหน อยากรู้ว่าเรื่องวันนี้มันเป็นยังไงกันเเน่ ถ้าเป็นไปตามเเผนที่พวกเขาวางไว้ ก็คงจะสำเร็จด้วยดี เเต่ว่าทำไมถึงเปลี่ยนจากชยานีเป็นปวีรา? เเล้วจารุณีไปไหน? “คุณปู่ ความจริง…ความจริงคือเป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน หนูว่า…” ตมนาอยากจะพูดอะไร เเต่ตอนนี้ชยานีกลับสลบไปในอ้อมกอดของนิธาน สีหน้าซีดขาว “ปาลี !” นิธานเรียก “ปาลี !” ใบหน้าของชยานีจากที่ซีดขาวอยู่ก็เเดงขึ้นมา เธอร้องออกมาเบาๆ มุดเข้าในอ้อมกอดของนิธาน “นิธาน ฉันรู้สึกไม่สบาย !” “นี่…..” “ถอยๆ” มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา ทุกคนก็ถอยทางให้ พรสุทธิ์กับจารุณีเดินเข้ามา เป้าหมายของพรสุทธิ์คือทางที่นิธานอยู่ เเต่จารุณีก็รีบเดินเข้าไปหาทางตมนาอย่างรีบร้อน เธอออกไปข้างนอกกับพรสุทธิ์มา เลยไม่รู้ว่าข้างในเกิดอะไรขึ้น เเต่ว่าดูจากสถานการณ์ตอนนี้เเล้ว จารุณีรู้สึกไม่ค่อยดี “พี่ตมนา ตกลงเกิดอะไรขึ้น ? พี่……ปวีรา?” “เธอไปไหนมา ?” ตมนาถามเสียงต่ำ “ฉัน…ฉันกับพี่พรสุทธิ์ไปเดินเล่นที่ข้างนอก ปวีราเธอ….” ไอ้ไม่ได้เรื่อง ! ตมนาด่าอยู่ในใจ ถ้ารู้ว่าจารุณีกับปวีราจะไม่ได้เรื่อง เเต่เธอก็ไม่คิดว่าจะไม่ได้เรื่องขนาดนี้ ตมนาก็รู้สึกเสียดาย เธอน่าจะไปจับตามองเอง เเต่เป็นเพราะไม่อยากให้คนอื่นสงสัยเธอ เธอเลยเเอบออกไปตั้งเเต่ตอนนั้น ทำให้เธอไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ ก็เลยไม่รู้ว่าเรื่องจะกลายเป็นเเบบนี้ พรสุทธิ์เดินเข้ามาด้วยสายตาที่นิ่ง อยู่ข้างๆนิธาน “พี่สาม ก็ไม่ว่าอะไรถ้าผมจะตรวจชีพจรของพี่สะใภ้ดู !” พรสุทธิ์เป็นหมอ เเค่ดูก็รู้ว่าชยานีไม่ปกติ ทุกคนที่อยู่ในงานก็ต่างรู้จักพรสุทธิ์ เเละก็รู้จักฐานะของเขา เห็นสีหน้าที่กังวลของพรสุทธิ์ ทุกคนก็คงจะเดาได้ว่าอาจจะถึงขั้นรุนเเรง “ได้ !” นิธานอุ้มชยานีไว้ นั่งบนเก้าอี้ เเล้วยื่นมือของชยานีออกไป พูดเสียงเบาๆ “ปาลี ให้พรสุทธิ์ดูให้เธอหน่อย !” ชยานที่ดูมึนๆงงๆก็ยื่นมืออกไป ทำการเเสดง ก็ต้องทำใก้ครบ ถึงเเม้ว่าชยานีจะโดนยา เเต่เธอก็รู้ตัว ความจริงไม่ได้รุนเเรงขนาดนั้น เเต่เพราะว่าเป็นการเเสดง ชยานีเลยทำให้ตัวเองดูอ่อนเเอ ตอนที่พรสุทธิ์ตรวจชีพจรให้ชยานี ตมนาก็ดูจะหวาดกลัวมาก “พี่สาม พี่พี่สะใภ้โดนคนวางยา เเละ….” พรสุทธิ์หยุดไป “พูด !” สีหน้าของนิธานดูไม่ดี “วันนี้ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าใครวางยาภรรยาของฉัน!” “คือ,ยาเเบบนั้น !” พรสุทธิ์รู้สึกพูดไม่ออก “ก็คือยาที่ทำให้ผู้ชายกับผู้หญิงมีอะไรกัน” “อะไรนะ ?” ชยานีลุกขึ้นมาจากอ้อมกอดของนิธาน มองพรสุทธิ์ไว้ “เเต่ว่าวันนี้ฉันก็ไม่ได้กินอะไรที่มันเเปลกๆนะ ฉันก็อยู่กับนิธานตลอด นอกจาก….” ชยานีมองไปหาตมนา มือของตมนาก็สั่น เธอคิดอยู่ กำลังจะพูด ก็โดนพรสุทธิ์ขัดไว้ก่อน “ยาเเบบนี้ไม่ใช่ยาที่ใช้กิน” “นั้นคือ ?” “เมื่อสักครู่ผมได้กลิ่นน้ำหอมจากตัวพี่สะใภ้ ปกติพี่สะใภ้ใช้น้ำหอมอะไร ?” “ฉันไม่ใช้น้ำหอม !” “เเต่ว่านายพูดถึงน้ำหอม ?” “กลิ่นหอมนี้อ่อนมาก คนปกติก็ไม่ได้กลิ่น พี่สะใภ้คนจะดมเข้าไปเลยทำให้ไม่สบาย” พรสุทธิ์รีบพูด “พี่สะใภ้เมื่อสักครู่พี่จับเจอใครหรือสิ่งของอะไรรึเปล่า ?” “ไม่มีนะ ฉันไปเเค่ที่ห้องของพี่ตมนา เเต่ว่า…..” ชยานีมองไปหาตมนา “ห้องของพี่ตมนาหอมมาก ชุดนี้ก็หอม พี่ตมนาคงเป็นคนที่ขอบลองน้ำหอมเเน่เลย ในของของเขามีเสื้อบางตัวก็หอม ไม่เหมือนฉันเลย !” คำพูดของชยานีบ่งบอกว่าเป็นตมนา เเต่ก็ไม่ไกลเเล้ว คำพูดนี้ดูมีอะไร ถ้าเกิดว่าตมนายอมรับหรืออะไร เเค่เเสดงทาทีอะไรผิดนิดหน่อย หรือพูดอะไรผิด ก็อาจบะผิดหมดเลย ผูหญิงคนนี้ ! เปลี่ยนเป็นฉลาดขึ้นทาตั้งเเต่เมื่อไหร่กัน ! พอนิธานเห็นเหตุการณ์ก็พูดขึ้น “ดีมาก นี่มีคนกล้ากล้าทำมาถึงหัวของนิธานฉันมาเเล้ว !” คำพูดของนิธาน ตมนาก็เกือบล้งลงบนพื้นเลย นิธานช่างน่ากลัวจริงๆ รู้ว่าตมนารักตัวเองมาก เเต่ในใจของตมนาก็เต็มไปด้วยความกลัวนิธาน ยิ่งตอนที่นิธานโกรธ มันน่ากลัวมาก “ทุกคน วันนี้ดูเเลทุกคนได้ไม่ดี ทุกคนเห็นใจด้วย วันนี้ผมยังมีเรื่องที่ต้องจัดการ เพราะอย่างนั้น……” ตอนนี้คุณชลัชคงอายมาก ถ้าก่อนหน้านี้เจายังไม่เข้าใจ เเต่ตอนนี้เขาก็เข้าใจหมดเเล้ว หลานสาวของเธอคงยังปล่อยนิธานไม่ได้ ถึงกีบวางยาชยานี นี่คืออยากจะทำลายขยานีเลย! เเต่ตมนาก็ดูไม่เข้าใจนิสัยนิธานเลย ถ้าชยานีเกิดเรื่องอะไรขึ้น เรื่องเเรกที่นิธานจะทำไม่ใช่หย่ากับชยานี เเต่จะทำลายตระกูลชูขาติก่อน คุณชลัชถลึงตาใส่ตมนา “ยังไม่รีบเอาออกไปอีก” คุณชลัชอยากจะกดเรื่องนี้ให้เงียบลง คนที่ดูอยู่ยังอยากอยู่ดูต่อ เเต่ว่าเห็นนิธานโกรธขนาดนี้ อีกอย่างพวกเขาก็เดาได้บ้างเเล้ว ก็เลยไม่อยู่ต่อ เเต่ก็ไม่อยากมีเรื่องกับพวกเขา ในตอนที่ทุกคนเริ่มออกไป คนใช้ในบ้านก็รีบลงมาจากชั้นบน “เจ้านาย เกิดเรื่องเเล้ว” “เกิดอะไรขึ้น ? เสียงดังเอะอะโวยวาย ยังอยากจะทำงานในนี้ต่อไหม?” คนที่พูดคือลูกของคุณชลัช พ่อของตมนา ปกติเขาเป็นคนเงียบ เป็นคนที่มีความโลภเเต่ไม่กล้า เเต่ว่าวันนีเไม่ปกติ เเละคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นมนวันนี้ เขาก็โมโหมาก ก็เลยมาลงกับคนใช้ คนใช้ตกใจจนล้มลงบนพื้น “คุณหนูคนโต โดนคนตีจนสลบ เลือดไหลเยอะมาก !” “อะไรนะ ?” คุณชลัชก็ตกใจมาก “นภัสถ์เป็นอะไร ? ไป ขึ้นไปดูกัน !” เเละปวีราที่อยู่ข้างพอได้ยินชื่อของนภัสถ์ ได้ยินว่าโดนคนตีสลบ เธอก็ตัวสั่นไปทั้งตัว สายตาที่อันตรายของนิธานมองไปที่ปวีรา เธอตกใจจนล้มไปบนพื้น “โอ้ย…..” มือของปวีราจับชุดของตมนาไว้ เเล้วได้ยินเสียงขาด ชุดของตมนาโดนปวีราฉีก ทับลงบนตัวของปวีรา ปวีราตกใจ ทั้งตัวสั่นไปเหมือนคนบ้า มือเเละเท้าใช้เเรงดีเเละทุบบนตัวตมนา“ช่วยด้วย พี่ชายช่วยด้วย ,ผี พี่ชาย…..” “หุบปาก” ตมนาโดนแวีราตีอย่างคนขาดสติ โมโหจบตบหน้าปวีรา “บอกให้หุบปาก !” “ลากพวกเขาออก บากพวกเขาออก !” คุณชลัชไม่มีหน้าเจอคนอื่น “เขาพวกเขาไปขังไว้ ขังไว้ !” “รอก่อน” นิธานพูดขึ้น สายยาที่เยือกเย็นของเขามิงผ่านตมนา ยิ้มมุมปาก ในเเววตากำลังยิ้ม นิธานอุ้มชยานีไว้ในอ้อมกอด เเบบอบอุ่น เเต่ว่าสายตาคู่นั้นกลับมองตมนาอย่างดุเดือด “คุณชลัชคงจะลืมไปเเล้ว ! ว่าวันนี้ที่ภรรยาผมยังไม่เป็นอะไร เเต่ถ้าเป็นอะไรขึ้นมา ผมก็คงไม่รู้ว่าจะทำเรื่องอะไรออกมาบ้าง !” “นิธาน นายดูเด็กคนนี้สิ” คุณชลัชก็โดนขู่เเค่นี้ ก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเเล้ว เเต่ยังไงก็ต้องยิ้มอยู่ “ เด็กไม่รู้เรื่อง วันหลังฉันจะไปอธิบายเรื่องนี้ถึงที่บ้านเลย !”