ตอนที่103 คุณนิธาน สามีฉันเอง

ต๭นที่103 คุณนิธาน สามีฉันเอง ทั้งสามเดินทางมาที่สุขวิ ที่นั่นปกปิดผู้คนได้ดีอีกทั้งลูกค้าส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นนักธุรกิจชื่อดัง หรือไม่ก็ดาราดังจากวงการบันเทิง ธนิดากับชญาภาเป็นดาราดังทั้งคู่ไปที่อื่นดูเหมือนจะไม่เหมาะเท่าไหร่อีกทั้งเมื่อก่อนธนิดาเคยเรียกร้องที่จะไปกินที่นั่นด้วย แต่ไม่มีเวลาไปด้วยซักทีครั้งนี้ชยานีเอาบัตรของนิธานมาใช้เลยพาพวกเธอไปได้ ตลอดทางธนิดาดูเหมือนจะตื่นเต้นมากกว่าใครอย่าคิดว่าพวกเขาเป็นดาราดังมีระดับมากกว่าคนอื่นแต่นั่นก็เป็นแค่ความคิดของคนอื่นแท้จริงแล้วธนิดาและชญาภาต่างก็ไม่ใช่นักแสดงที่โด่งดังขนาดนั้นตำแหน่งที่อยู่ในวงการไม่ได้โดดเด่นเกินใครเขา พวกเธอไปร้านปกติยังพอทำให้คนอื่นตกใจแต่พออยู่ที่สุขวิสถานที่ที่ให้บริการสำหรับนักธุรกิจเหล่าบรรดาไฮโซแห่งนี้พวกเธอแทบไม่มีโอกาสได้มาเลย ชญาภาเห็นอาการของธนิดาแล้ววางโทรศัพท์ลงส่งเสียงเหอะๆออกมา "ออกมาข้างนอกกับเธอนี่ต้องระวังภาพลักษณ์ตลอดเวลาไม่อย่างนั้นคงโดนคนอื่นเข้าใจผิดว่าสมองมีปัญหา" "นี่ ยัยคนนี้ อย่าคิดว่าคนอื่นจะฟังไม่ออกนะว่าเธอกำลังด่าฉันอยู่นะ" ธนิดาโกรธจนควันออกหูจ้องหน้าชญาภา ชญาภาส่งเสียงโอ๊ะออกมา "ที่แท้เธอก็ฟังออกว่าฉันด่าอยู่เหรอ" "เธอ" " พอแล้วพวกเธอสองคนเงียบหน่อยได้ไหม"ชยานีรู้สึกเหนื่อยหน่ายสองคนนี้เจอหน้ากันเหมือนเจอศัตรูคู่อาฆาตเลย" เห็นแก่หน้าฉันวันนี้หยุดสู้รบกันหนึ่งวันได้ไหม" "ก็ได้ วันนี้ฉันจะฟังลีสักครั้งจะไม่เอาเรื่องเธอ อย่าคิดว่าฉันจะกลัวเธอนะ" ธนิดาจ้องมองชญาภาอย่าโอ้อวด ชญาภาเพียงยิ้มเล็กน้อยหันไปอีกทางแววตาเปล่งประกายเธออิจฉามิตรภาพของทั้งสองมาก เธอสังเกตได้ว่าชยานีกับธนิดาสนิทกันมากไม่เหมือนกับที่พวกเธอพูดว่าเป็นแค่ความสัมพันธ์ระหว่างแฟนคลับกับไอดอลที่ชื่นชอบ นี่ต่างหากที่ทำให้ชญาภารู้สึกอิจฉาเธอรู้สึกว่าธนิดาใช้ชีวิตได้ตรงไปตรงมามากเธอก็อิจฉาแล้วนะพอมาเห็นชยานีกับธนิดาอยู่ด้วยกันแล้วชญาภาอิจฉามากจริงๆ ชยานีขับรถมาจอดลงที่หน้าประตูทางเข้าสุขวิ สักครู่ก็มีพนักงานเดินเข้าเปิดประตูรถให้พร้อมเอ่ยต้อนรับ "สวัสดีค่ะคุณลูกค้า" ชยานีหยิบแบล็คการ์ดออกจากกระเป๋าพนักงานเห็นแล้วรีบเปลี่ยนเป็นสุภาพนอบน้อม จนชยานีและเพื่อนรู้สึกตกใจ พวกเธอคงไม่รู้ว่านี่หมายความว่ายังไงแต่บัตรที่อยู่บนมือของชยานีเป็นบัตรที่นิธานสั่งให้เอามาให้ชยานีเริ่มจะเดาได้แล้วว่าบัตรใบนี้คงแสดงให้เห็นถึงสถานะของคนนั้น และพนักงานคนนั้นเมื่อเห็นบัตรก็ตกใจเช่นกันเพราะบัตรใบนั้นบ่งบอกได้ถึงฐานะที่ยิ่งใหญ่ของเจ้าของ รู้เพียงแค่ว่าไม่นานมานี้ทางสำนักงานใหญ่สั่งให้ทำขึ้นมา เป็นบัตรที่สามารถใช้ได้ทุกที่ในเมืองนภามีทั้งหมดสองใบ ใบนึงอยู่ที่นิธานและอีกใบ เมื่อได้รับการยืนยันสถานะจองชยานีแล้วพนักงานคนนั้นยิ่งต้องปฏิบัติตัวให้นอบน้อมยิ่งขึ้น "คุณนาย" "รบกวนนำทางด้วยค่ะ" ชยานีรู้ว่าพนักงานคนนั้นกำลังจะพูดอะไรออกมาจึงรีบพูดแทรกขึ้นมาก่อน พนักงานคนนั้นเข้าใจว่าชยานีคงไม่อยากเปิดเผยสถานะจึงรีบเดินนำทางชยานีและเพื่อนเดินเข้าไปยังห้องที่อยู่ลึกที่สุดห้องนั้นเป็นห้องที่นิธานกับเฉลิมพลชอบมาใช้งานประจำ ตลอดทางธนิดาหันมองไปมาเหมือนไม่เคยเจอโลภภายนอกแต่ที่จริงธนิดานับว่าเป็นลูกสาวคนมีฐานะในเมืองเมฆานะสถานที่แบบไหนก็เคยเจอมาหมดแล้วแต่เทียบกับตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กบ้านนอกเลยและตอนนี้อาการของชญาภาคงไม่ต่างไปจากธนิดาแต่ชญาภายังเก็บอาการได้ดีกว่าธนิดา เธอตกใจมากเรื่องฐานะของชยานีเริ่มได้รู้อะไรใหม่ๆเยอะขึ้น เดิมทีชญาภาคิดว่าชยานีเป็นแค่ดีไซเนอร์ธรรมดา มีเงินพอจะเปิดบริษัทเท่านั้นแต่ดูจากตรงนี้เขาคงไม่ใช่แค่ดีไซเนอร์ธรรมดาหรือแค่มีเงินเล็กน้อยซะแล้วแต่เป็นคนที่มีเงินเยอะจนไม่รู้จะใช้ยังไงมากกว่า คงอยากหาอะไรทำแก้เบื่อถึงเปิดบริษัทขึ้นมา พนักงานนำทางชยานีและเพื่อนมาถึงห้องสวนไผ่ เปิดประตูเข้าไป "คุณลูกค้า ถึงห้องแล้วค่ะ" ชยานียิ้งบางเธอเตรียมใจไว้บ้างแล้วแต่พอมาถึงจริงๆยังคงตกใจ สุขวิหรูหรามากจริงๆ สุขวิชื่อนี้ไม่น่าฟังแต่สไตล์การตกแต่งที่ไม่หรูหราแต่ชวนให้คุณผ่อนคลายดูดีมีระดับ สไตล์การตกแต่งในห้องคล้ายกับห้องในคฤหาสน์ภูลพิพัฒน์มากและภาพวาดต่างๆในห้องนี้ราคาแพงแบบคาดไม่ถึงเลยล่ะ อย่าว่าธนิดากับชญาภาเลยแม้แต่ชยานียังตกตะลึงเพียงแค่ชยานีเป็นคนสงบนิ่งตลอดเวลาถึงแม้ภายในใจจะตกใจแต่ไม่แสดงออกมาให้เห็น "ดา ภาพวกเธอนิ่งอยู่ตรงนั้นทำไมรีบเข้ามาสิ" ชยานีเรียกให้พวกเธอเดินเข้าไป ธนิดากับชญาภาจ้องหน้ากันทั้งสองต่างเห็นแววตาประหลาดใจของอีกฝ่าย "อืม" หลังจากทั้งสามเข้าไปข้างในห้องแล้วพนักงานรีบเข้ามาดูแลทุกอย่างทั้งชงชาหรือนวดล้วนมีทุกอย่าง แต่ชยานีปฏิเสธบริการนวดของพวกเขาเกลือไว้แต่เพียงชงชา สุขวิที่นี่กับที่อื่นๆไม่เหมือนกันที่ิื่อื่นจำเป็นต้องสั่งอาหารแต่ที่นี่จะมีเมนูอาหารในแต่ละวันและกำหนดเมนูอาหารให้แตกต่างไม่ซ้ำกัน "คุณลูกค้าคะ ไม่ทราบว่าจะให้จัดอาหารขึ้นโต๊ะเลยไหมคะ" "ได้ค่ะ" ชยานีพยักหน้า "พวกคุณออกไปพักเถอะ" รอให้ทุกคนเดินออกไปจนหมดแล้วธนิดากรี๊ดร้องออกมาทันที "อ๊า... ลี เจ๊ใหญ่ ช่วยรับการเคารพจากผู้น้อยด้วยเถอะ" ธนิดาดีใจจนแทบจะกระโดดขึ้นบนตัวของชยานีกลับโดนชยานีตบหน้าเธอออกเบาๆผลักออกไป ธนิดาทำปากจู๋ไม่มีอาการว่าโดนชยานีตบแล้วจะไม่พอใจแต่กลับหันซ้ายหันขวามองอย่างตื่นเต้น ชญาภาเองก็ตกใจมากเธอรับแก้วชาที่พนักงานยื่นให้ถามอย่างแปลกใจ " ลีขอถามคำถามที่ไม่น่าฟังหน่อยนะเธอรวยมากใช่ไหม" ชยานีส่ายหน้าปฏิเสธ "ไม่ใช่" "งั้นเธอ" "เธอไม่ได้รวยจริงๆแต่ทำไงได้ล่ะก็เธอมีสามีที่รวยมากนี่นา" ธนิดาดื่มน้ำชาพบว่ามันขมมากจึงไม่ดื่มต่อ หันมาพูดต่อ "นี่ เธอลองเดาดูว่าสามีของลีเป็นใคร" " ฉันเดาไม่ออกหรอก"ชญาภาไม่รู้เรื่องด้านธุรกิจรู้เพียงว่าชยานีต้องรวยมากแน่ๆ แต่ในสมองของเธอคิดออกมาได้ไม่กี่คนแต่ไม่รู้จะใช่รึเปล่า ชยานีเริ่มมีสีหน้าไม่พอใจ "นั่นเป็นเงินของเขาไม่ใช่ของฉันซะหน่อย" แม้ว่าคนอื่นจะมองว่าเธอเป็นภรรยาของนิธานเป็นเรื่องที่มีหน้ามีตามาก ถูกต้องช่วงนี้นิธานทำให้เธอรู้สึกอย่างนั้นเหมือนกันแต่เธอที่ผ่านประสบการณ์ครั้งที่แล้วที่ทัตติกับชามาทำกับเธอแล้วทำให้เธอไม่เชื่อเรื่องพวกนี้อีกแล้ว ชีวิตของเธอช่วงนี้ไม่ต้องการเรื่องพวกนี้ดังนั้นถึงนิธานจะมีเงินมากแค่ไหนนั่นก็ไม่ใช่ของเธอ อีกอย่างนึงหลังจากนี้ไม่นานพวกเธออาจต้องหย่ากันแล้ว "ฮิฮิ ลี นี่เธอกำลังอวดสามีอยู่เหรอ"ธนิดายกมือขึ้นแนบอก "เฮ้อเธอคิดดูถ้าฉันหาสามีแบบเธอได้ฉันคงไม่ออกมาทำงานเหน็ดเหนื่อยทุกวันแบบนี้แล้ว" ชยานีเบ้ปากใบหน้ายิ้มแหยเธอจ้องหน้าธนิดานิ่งก่อนจะพูดขึ้น "ดา เรื่องบางเรื่องเราต้องทำด้วยตัวเอง พึ่งพาแต่ผู้ชายไม่ใช่นิสัยของเธออีกอย่างบนโลกนี้ที่พึ่งพาได้มีแต่ตัวเอง" ธนิดาสะดุ้งมองไปที่ชยานีเม้มปากแน่น" ขอโทษนะลี ฉัน"ช่วงนี้ธนิดาคงจะปล่อยตัวเกินไปถึงทำให้เธอลืมไปแล้วว่าผู้หญิงตรงหน้าไม่ใช่ปาลีภรรยาที่แท้จริงของนิธานแต่เป็นชยานีเพื่อนสนิทของเธอคนที่โดนทัตติกับชามาร่วมมือกันวางแผนฆ่าจนตายคนนั้นชยานีคนที่ยังไม่ได้แก้แค้นคนนั้น “ไม่เป็นไร ที่จริงแล้วฉันอยากบอกเธอนะดา ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ต้องพึ่งตัวเอง”ชยานีตบลงบนมือธนิดาเบาๆ ธนิดาพยักหน้าเข้าใจ "ฉันเข้าใจแล้ว" ชยานีไม่ใช่แค่เตือนธนิดาแต่ยังเตือนตัวเองด้วย ชญาภาฟังเรื่องที่ชยานีกับธนิดาคุยดันไม่รู้เรื่องแต่สังเกตได้ว่าบรรยากาศระหว่างทั้งสองคนไม่ค่อยดี ชญาภากระแอมเบาๆสองที "ลีพูดถูก ผู้ชายพึ่งพาไม่ได้ ฉันคิดว่าเป็นผู้หญิงสมัยใหม่ต้องยืนด้วยตัวเองให้ได้" ชญาภาพูดแต่หันไปยิ้มให้ชยานี "ดังนั้นลี สามีเธอคือใครเหรอ" "ก๊อกๆ" เสียงเคาะประตูดังขึ้นแล้วเฝถูกเปิดออกพบว่ามีผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งยืนอยู่ตรงหน้าประตู มือข้างนึงของเขาจับเสื้อสูทอีกมือพิงไว้ที่ประตูสีหน้าไร้ความรู้สึกแต่ในแววตากลับมีประกายโดยเฉพาะตอนมองไปที่ชยานีเหมือนกับทั้งโลกจะมีแค่เขากับชยานีเท่านั้นก่อนจะเอ่ยปาก "ลี" ชยานีถามอย่างแปลกใจ "คุณมาได้ยังไงคะ" นิธานยิ้มบาง "มากินข้าวกับไอ้พล ผู้จัดการบอกว่าห้องนี้โดนเธอจองแล้ว" นิธานพูดพร้อมกับก้าวขายาวๆเดินเข้ามานั่งข้างชยานีอย่างคุ้นชินยกมือขึ้นโอบไหล่ชยานี "เพื่อนคุณเหรอ แนะนำให้ผมรู้จักหน่อยสิ" น้ำเสียงนิธานเหมือนสะกดใจคนได้ ทำให้คนที่ได้ยินชาไปทั้งตัว ชยานีสบถด่าในใจ ปีศาจร้าย แต่กลับเห็นสายตาของนิธานที่กดดันเล็กน้อยนั้นจึงทำได้เพียงเม้มปาก "ธนิดาคุณรู้จักอยู่แล้วที่ฉันเคยบอกว่าเป็นดาราที่ชื่นชอบ ส่วนคนนี้คือชญาภาเธอใช้บริการบริษัทฉันอยู่ค่ะ แต่ตอนนี้เป็นเพื่อนกันแล้ว" ชยานีพูดเสร็จหันไปมองที่นิธาน "เอ่อคือ ดา ภา นี่สามีฉันเอง คุณนิธาน" นิธาน ชญาภาตาโตไม่ว่าจะเป็นคนนิ่งเงียบแค่ไหนตอนนี้คงนิ่งไม่อยู่แล้วล่ะ ชญาภาเคยคิดว่าสามีของชยานีจะต้องเก่งกาจมากดังนั้นเธอจึงคิดไปในทางนั้นแต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นบอสใหญ่จริงๆ ชญาภากลืนน้ำลายยังคงตกตะลึงไม่หาย เหลือแต่ธนิดาที่ลุกขึ้นมาอย่างดีใจ" สวัสดีค่ะคุณน้องเขย ฉันชื่อธนิดาเป็นเพื่อนสนิทของลีนะยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณน้องเขย"