ตอนที่105 แกไม่มีเมียไม่มีทางเข้าใจหรอก

ต๭นที่105 แกไม่มีเมียไม่มีทางเข้าใจหรอก นิธานเคาะนิ้วที่เข่าเล่นช้าๆฟังที่เฉลิมพลพูดก่อนจะหัวเราะเบาๆ "นายไม่มีเมียไม่มีทางเข้าใจหรอก" "ไอ้" เฉลิมพลโดนคำพูดของนิธานทำเอาสำลักเกือบจะโดนทำให้โกรธตายก่อนจะนึกขึ้นได้ "พี่สะใภ้หรอ" เมื่อเห็นว่านิธานไม่ยอมตอบคำถามแต่ท่าทางที่มีเป็นระรอกทำให้เฉลิมพลเริ่มเดาได้ มีแต่ถานะภรรยาของนิธานถึงจะสามารถแย่งห้องที่เดิมทีเป็นของนิธานได้และนิธานเองก็ยังยินยอมให้แย่งด้วยคนคนนี้นอกจากคนที่ตอนนี้นิธานให้ความสำคัญที่สุดอย่างชยานีแล้วเฉลิมพลก็คิดไม่ออกว่าเป็นใครแล้ว "ฮ่าฮ่า นี่เมียนายกล้าพาคนอื่นมากินข้าวที่นี่ลับหลังนายเหรอ ผู้หญิงหรือผู้ชายวะ ฉันว่านะไอ้สามนายอย่าโดนสวมเขาโดยไม่รู้ตัวซะก่อนล่ะ" นิธานแววตาเริ่มนิ่งขึ้นดวงตาเคร่งขรึมที่มองเฉลิมพลทำเอาเฉลิมพลตัวสั่น "แหะแหะ ฉันล้อเล่น" "ถ้าฉันพูดว่านายชอบผู้ชาย นายจะชอบไหม"นิธามมิงเฉลิมพลนิ่งๆสีหน้าแบบนั้นดูไม่เหมือนกำลังล้อเล่นเลยไหมล่ะทุกคนเริ่มจะรู้ว่านิธานรู้สึกยีงไงกับชยานีแล้ว ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนทุกคนรวมตัวกันมากินข้าวก็บังเอิญได้เจอกับเมียแสนโง่ของนิธานบ้างทุกคนไม่ค่อยชอบปาลีคนนั้นสาเหตุสำคัญคือการกระทำของนิธานที่มีต่อปาลีในตอนนั้น แต่ตอนนี้นิธานกลับดูแลเธออย่างดีจนรู้ได้เลยว่าชยานีมีความสำคัญมากน้อยแค่ไหนแล้ว และท่าทางของนิธานวันนี้ได้บอกให้พวกเขารู้ว่าหลังจากนี้ตอนเจอหน้าชยานีต้องให้เกียรติเธอทำเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว "ว่าแต่ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นที่งานเลี้ยงวันเกิดของคุณชลัชครั้งนั้นเหรอ" ดนพส่ายหน้าไปมาใบหน้าเสียใจ "ถ้าหากวันนั้นฉันไม่มีเควสผ่าตัดด่วนก่อนละก็ต้องไปร่วมด้วยแน่ๆ" ถึงแม้ดนพจะไม่ได้ไปแต่ห้ามคำนินทาของคนอื่นไม่ได้และดนพเองก็ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นต้องรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้นได้บ้างอยู่แล้ว " ฉันคิดว่าตมนาเมื่อก่อนดูเหมือนเป็นคนฉลาดนะทำไมตอนนี้ถึงได้โง่เง่าอย่างนี้แล้วล่ะ"ดนพยังจำได้ว่าตมนาเคยสนิทกับนิธานมาก่อน ถึงแม้ว่านิธานจะไม่ได้สนใจเธอก็ตามแต่นิธานก็ปฏิบัติต่อเธอไม่เหมือนคนอื่นยินยอมให้เธอวนเวียนอยู่ใกล้ตัวเขาจนดนพและคนอื่นๆคิดว่านิธานกับตมนามีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์ซะอีก แต่ความคิดเหล่านี้กลับโดนคุณชเยศคุณปู่ของนิธานทำลายลงถึงแม้เมื่อก่อนนิธานจะไม่ชอบปาลีแต่จะทำยังไงได้ในเมื่อนิธานเป็นเด็กที่กตัญญูมาก ตั้งแต่เด็กนิธานไม่ได้รับความรักจากพ่อแม่มีเพียงแค่คุณปู่ที่คอยดูแลเขาทุกอย่างดังนั้นตอนที่คุณชเยศต้องการให้เขาแต่งงานกับปาลีนิธานเคยไม่ยินยอมแต่ตอนสุดท้ายก็ต้องยอมแต่งงานกับปาลีแต่โดยดี "เธอไม่ใช่ว่าโง่มาตลอดเหรอ" นิธานที่เงียบมาตลอดก็พูดออกมา ไม่ได้มีแค่ดนพที่ตะลึงแม้แต่เฉลิมพลกับพรสุทธิ์ก็ตะลึงงันทันที "เอ๊ะอย่างนี้ก็สนุกละสิเพราะเมื่อก่อนพวกฉันเกือบจะคิดว่าพวกนายจะแต่งงานกันได้ซะอีก" นิธานเบ้ปากอารมณ์เริ่มเสีย"ไม่มีทาง" "เฮียสามอย่าพูดซะมั่นใจอย่างนั้น นายกล้าพูดไหมว่าถ้าไม่มีพี่สะใภ้เพิ่มเข้ามาจะไม่คบกับตมนาในเมื่อทุกคนล้วนแต่คิดว่าอย่างนั้น" นิธานนิ่งเงียบไปนิดนึง " พวกนายเอาตาข้างไหนมองว่าฉันจะคบกับตมนาฉันเคยแสดงออกมาหรือบอกว่าจะแต่งงานกับเธอรึไง" ทุกคน "..." "ยังมีอีก ลีไม่ใช่มือที่สามเธอไม่เคยเข้ามาแทรกระหว่างฉันกับคนอื่นถึงแม้คุณปู่จะไม่เข้ามายุ่งฉันกับตมนาก็ไม่มีทางเป็นอะไรกันได้"เขายอมให้ตมนาเข้าใกล้เพราะว่าเธอเคยช่วยเขาไว้ถึงแม้เขาจะเป็นคนใจร้ายแต่เขาก็รู้จักตอบแทนบุญคุณคนตลอดหลายปีมานี้เขาถึงดูแลตมนากับคนของตระกูลชูชาติไม่ได้หมายความว่าเขาจะชอบตมนา ทุกคนตกอยู่ในความสงบดนพลูบจมูก"หรือว่าพวกเราจะเข้าใจผิดไปเอง" นิธานส่งสายตาเหมือนมองคนบ้าไปให้ "พวกนายคิดว่าถ้าหากตอนนั้นฉันมีแฟนอยู่แล้วฉันจะตกลงแต่งงานกับปาลีตามคำสั่งของคุณปู่รึไง" ถ้าหากตอนนั้นเขามีคนที่ชอบอยู่แล้วเขาไม่มีทางยินยอมแน่นอนไม่สามารถปฏิเสธได้เลยว่าคุณปู่รู้จักเขาเป็นอย่างดีรู้ว่าเขายังไม่มีคนที่ชอบดังนั้นถึงให้เขากับปาลีค่อยๆพัฒนาความรู้สึกที่มีต่อกัน แต่ตอนนั้นคุณปู่คิดผิดไปอีกเรื่องถึงแม้ว่าเขาจะตอบตกลงแล้วแต่เขาจะทำยังไงกับปาลีนั่นก็อีกเรื่องนึง แต่ตอนนีนิธานรู้สึกขอบคุณคุณปู่มากที่บังคับเขาในตอนนั้นถึงทำให้เขามียัยเด็กนั่นอยู่ข้างกาย นิธานคิดในใจก่อนจะยิ้มออกมา ทุกคนสบตากันรู้แล้วว่าครั้งนี้นิธานหนีไม่พ้นแล้วแต่พวกเขารู้จักนิสัยของนิธานเป็นอย่างดีไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะมีแผนการอะไรนิธานก็รับได้เสมอพวกเขาไม่ได้เป็นห่วงเรื่องนี้เลย "โอเค พวกเรารู้ความหมายของนายแล้วแต่นายอย่าภาคภูมิใจอย่างนี้ได้ไหม" เฉลิมพลเคาะโต๊ะ "ไม่ง่ายเลยที่พวกเรารวมตัวกันได้นายยังเลือกสถานที่แบบนี้ก็แล้วไปตอนนี้ยังอวดคนรักให้พวกฉันดูไอ้สามนายเริ่มใจร้ายแล้วนะ" "ไม่พอใจนายก็ไปหาสักคนนึงฉันได้ยินมาว่าปู่ของนายช่วงนี้กำลังหาคู่ให้นายอยู่นี่นาอยากให้ฉันช่วยพิจารณาด้วยไหม" นิธานยิ้มมุมปาก ริมฝีปากบางเริ่มยกขึ้นจนเป็นรอยยิ้มที่เหมือนจะวางแผนอะไรไว้ นิธานไม่พูดเรื่องนี้ยังดีแต่พูดออดมาแล้วเฉลิมพลก็เริ่มปวดหัวขึ้นมาทันที " นายคิดเหมือนกันไหมว่าพวกท่านเหมือนไม่มีอะไรทำไอ้สามตอนที่ปู่นายจัดการเรื่องนี้ฉันไม่เชื่อว่านายจะไม่โกรธ" นิธานยักไหล่ "ความจริงยืนยันแล้วว่าบางครั้งสายตาการเลือกของพวกท่านก็ไม่เลว" อย่างน้อยลีของเขาก็ไม่เลว ตอนนี้คำพูดของนิธานแต่ละเรื่องหนีไม่พ้นเรื่องของชยานีอีกตามเคย เฉลิมพลโกรธจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเลยทีเดียว" ฉันว่านายคงชอบที่โดนเมียทำร้ายมากว่าไอ้สามนายคงไม่ได้กลายเป็นทาสของเมียไปแล้วนะ" นิธานกระพริบตา" นายอย่าห่วงฉันเลยห่วงตัวเองเถอะนายคิดดูถ้าหากปู่ของนายรู้ว่ามีตัวอย่างที่ดีอย่างฉันขึ้นมาท่านจะทำตามรึเปล่า" "ไอ้ธาน" เฉลิมพลกัดฟัน "เป็นเพื่อนกันจริงรึเปล่าวะ" "ก็เพราะว่าเป็นเพื่อนกันฉันถึงเตือนนายไว้ให้ระวังตัวเอาไว้ทำตัวเที่ยวเล่นเหมือนเดิมระวังไตบกพร่องนะ" เฉลิมพลเกือบจะทนไม่ไหวลุกขึ้นไปมีเรื่องกับนิธานแล้วแต่โดนพรสุทธิ์ที่ถามขึ้นมาหยุดไว้ก่อน" เฮียสาม เรื่องที่เกิดขึ้นกับพี่สะใภ้ครั้งนั้นไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม" พรสุทธ์กำลังพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่ตระกูลชูชาติเพราะวันนั้นพรสุทธิ์ก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วยแล้วเขาก็เป็นหมอแพทย์แผนจีนจึงรู้ว่ากลิ่นที่ออกมาจากตัวของชยานีคืออะไร ถ้าหากวันนั้นชยานีตกหลุมพรางละก็ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นกับปวีราจะเกิดขึ้นกับชยานีแทนอีกทั้งยังร้ายแรงกว่ามากเพราะฐานะของชยานีอ่อนไหวมากกว่า พรสุทธิ์คิดในใจ ผู้หญิงปกติถ้าหากเจอเรื่องแบบนี้ถึงแม้จะไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็ตาม ถึงแม้ชยานีจะลอดพ้นมาได้แต่ในใจกลับยังไม่สบายใจ นิธานกระพริบตา"จะมีปัญหาอะไรได้" เขายังหวังว่าชยานีจะมีปัญหาบ้างเขาจะทำหน้าที่ของสามีที่ดีแต่ความจริงบอกเขาว่าชยานีไม่เป็นอะไรเลยอีกวันนึงยังไปทำงานที่บริษัทต่อขอถามหน่อยว่าตอนนี้ยังมีใครทำเหมือนชยานีได้บ้าง ที่จริงแล้วเมื่อก่อนชยานีไม่ใช่คนอย่างนี้แต่พอเผชิญหน้ากับความเป็นความตายมาแล้วเรื่องบางอย่างเธอก็ไม่คิดเอามาใส่ใจในความคิดของเธอตมนาก็เป็นแค่เด็กมีปัญหาชอบเรียกร้องความสนใจไม่คุ้มค่าให้เธอสนใจ เธอคิดเพียงแค่ว่าเสียเวลา เอาเวลาไปดูแลจัดการบริษัทดีกว่าตอนนี้เธออยากให้บริษัทปล่อยผลงานออกมาให้เร็วที่สุดอย่างนี้เธอถึงสามารถต่อสู้กับชามาและทัตติได้ "ไม่ใช่ ฉันหมายถึงพี่สะใภ้ไม่มีร้องห่มร้องไห้หรือตำหนินายเลยเหรอ" ถึงยังไงนั่นก็คือตระกูลชูชาตินะและความสัมพันธ์ของตระกูลภูลพิพัฒน์กับตระกูลชูชาติก็ดีมากด้วยอีกทั้งท่าทางของนิธานยังดีกับตมนาด้วยหรือว่าชยานีจะไม่มีอารมณ์โกรธเคืองเลยเหรอ "พวกนายดูถูกเธอเกินไปแล้ว"ถ้าหากชยานีเป็นปาลีคนก่อนคงจะทำอย่างนั้นแน่แต่นิธานรู้ว่าผู้หญิงคนนี้กลับมาเป็นตัวของตัวเองแล้วด้วยนิสัยนั้นของเธอที่แม้แต่เขายังไม่เอามาใส่ใจนับประสาอะไรกับเธอล่ะ "อิอิ ฟังจากที่นายพูดฉันคิดว่าคงต้องมองเธอใหม่แล้วล่ะ จริงสิไม่ไช่ว่าเธอก็อยู่ที่นี่เหรอพวกเราคนกันเองทั้งนั้นเมียนายอยู่ข้างนอกทำไมไม่พามาเจอกันหน่อยละ" ในที่สุดเฉลิมพลก็พูดคำที่ทำให้นิธานพอใจออกมาได้สักที ที่จริงแล้วได้เจอกันหรือไม่เขาไม่ค่อยสนใจแต่พอคิดถึงเมื่อก่อนที่เขาทำต่อเธอเมื่อก่อนเขาไม่เคยพาเธอไปแนะนำให้เพื่อนของเขารู้จักแม้แต่งานเลี้ยงต่างๆก็ไม่เคยพาไปด้วย นิธานรู้ว่าชยานีในตอนนี้ไม่สนใจเรื่องพวกนี้แต่ถ้าหากเขาสามารถแนะนำเธอต่อเพื่อนสนิทของเขาได้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าเขารู้สึกจริงใจกับชยานีแค่ไหน นิธานคิดได้จึงหยิบโทรศัพท์ออดมาโทรหาชยานี ทางด้านสามสาวถึงแม้จะกินข้าวไม่เร็วแต่ก็ไม่ได้เชื่องช้าจนเกินไปตอนนี้ก็เริ่มอิ่มกันแล้ว อีกทั้งธนิดากับชญาภาเป็นดาราทั้งคู่ต้องควบคุมเรื่องอาหารการกินวันนี่ยังดีที่ผู้จัดการของทั้งสองคนไม่อยู่จึงปล่อยตัวเล็กน้อยแต่ทั้งสองมีสติควบคุมตัวเองไว้ได้ทั้งสองสบตากันพบว่าในแววตาบ่งบอกถึงการเตือนสติ "ดูเธอสิกินซะเยอะอย่างนี้ไม่กลัวอ้วนตายเหรอไง" ชยานีไม่รู้เรื่องโต้แย้งระหว่างทั้งสองคนชยานีเป็นคนกินเก่งพูดได้ว่าขอแค่มีของกินก็จะไม่ยอมหนีไปไหน ธนิดาเห็นอย่างนั้นก็ได้แต่ถอนหายใจยกมือเท้าคาง "ลี ทำไมเธอกินยังไงก็ไม่อ้วนนะ"