ตอนที่106 ไปเจอนิธานและเพื่อนของเขา

ต๭นที่106 ไปเจอนิธานและเพื่อนของเขา ชยานียังคงคีบผัดมะเขือเข้าปากต้องยอมรับว่าสุขวิถึงแม้จะไม่มีเมนูที่หลากหลายแต่ทำออกมาอร่อยทุกเมนู ชยานีกินเข้าไปไม่น้อยเลย พอเห็นว่าชญาภากับธนิดาวางตะเกียบลงแล้วจึงถามอย่างแปลกใจ "พวกเธอกินอิ่มแล้วเหรอ" ธนิดาพยักหน้าอย่างยอมแพ้ "ถึงแม้จะรู้จักลีมานานรู้ดีว่าเธอกินเยอะอย่างน่าตกใจแต่ทุกครั้งที่เห็นหุ่นของเธอก็ยังรู้สึกอิจฉาตลอดเลย" "ฮิ" ชยานีทนไม่ไหวหัวเราะออกมา "มีอะไรต้องอิจฉากัน สิ่งที่ฉันมีเธอก็มีที่ฉันไม่มีเธอก็มีนี่นา" ชยานียิ้มๆ" ที่จริงฉันก็รู้สึกอิจฉาเธอนะอย่างน้อยเธอได้ทำในสิ่งที่ชอบ " ลี"ที่จริงธนิดาอยากเรียกเธอว่านีนะเพราะธนิดารู้ว่าชยานีกำลังพูดอะไรถึงแม้ว่างานออกแบบของชยานีนั้นจะดีมากแค่ไหนแต่ธนิดารู้ว่าเมื่อก่อนชยานีไม่ชอบงานออกแบบแต่ที่เลือกทางสายนี้ทั้งหมดเป็นเพราะทัตติและเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากตระกูลคำล้อม " ฉันรู้ว่าเธออยากจะพูดอะไรแต่ฉันจะบอกเธอนะว่านี่เป็นสิ่งที่ฉันชอบ" ชยานีส่งรอยยิ้มไว้วางใจให้ธนิดาก่อนจะหันไปหาชญาภา "ภาที่จริงเธออยู่ต่อหน้าฉันกับดาไม่ต้องระวังตัวแบบนั้นก็ได้" ชยานีดูออก ถึงแม้ชญาภาจะวางตัวดีมากแต่พอหลังจากที่ชญาภารู้เรื่องความสัมพันธ์ขอวเธอกับนิธานเธอก็ยิ่งระวังตัวเพิ่มขึ้นอีก ชยานีรู้ว่าฐานะของนิธานส่งผลให้คนอื่นมีแรงกดดันดังนั้นตอนที่นิธานเดินเข้ามาเธอถึงไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นี่ไง เพิ่งคิดถึงเรื่องนี้ นิธานก็โทรเข้ามาพอดีเลย ชยานีมองเบอร์ของนิธานที่โทรเข้ามาอย่างแปลกใจคิดในใจว่าพวกเขาคงไม่กินเสร็จเร็วขนาดนี้งานกินเลี้ยงระหว่างผู้ชายด้วยไม่ใช่ต้องมีกินดื่มโต้รุ่งรึไงกัน ชยานียังคงมีแต่ความสงสัยแต่ก็ยอมกดรับสาย " ว่าไงคะ" " คุณกับเพื่อนยังไม่ออกไปใช่ไหม"นิธานถามอย่างไม่แน่ใจ ชยานีมองไปที่ธนิดากับชญาภาก่อนจะพยักหน้า" อืม ยังค่ะแต่ใกล้จะกลับแล้วมีอะไรรึเปล่าคะ" นิธานยกนิ้วชี้เคาะโต๊ะเบาๆ" อืม ไอ้พลเขาก็อยู่ที่นี่บอกว่าอยากเจอคุณสักครั้ง" นิธานหยุดพูดสักพักแล้วพูดต่อ " ดนพกับพรสุทธิ์ก็อยู่ด้วย" นี่นิธานอยากทำอะไรเนี่ย "ถ้าคุณไม่อยากมาก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมไปหาคุณเอง" ฟังน้ำเสียงเหมือนจะพูดง่ายของนิธานแล้วชยานีพูดปฏิเสธไม่ออกจริงๆ เพราะยังไงซะนิธานก็พูดอย่างนี้แล้วถ้าหากเธอปฏิเสธออกไปนิธานจะเสียหน้าต่อหน้าเพื่อนของเขาอีกอย่างก่อนหน้านี้ชยานีก็เคยเจอหน้าพวกเขามาก่อนจึงไม่ได้รู้สึกอึดอัดใจ แต่เธอหันไปมองธนิดากับชญาภาเพราะพวกเธอมาด้วยกันถ้าตอนนี้ทิ้งพวกเธอไปรู้สึกจะไม่สบายเท่าไหร่ ธนิดากับชญาภาสังเกตได้ว่าชยานีกำลังลำบากใจจึงพูดแบบไร้เสียงถามเธอ "คุณนิธานใช่ไหม" ชยานีพยักหน้า "เขาบอกว่าเขากับเพื่อนอยู่ห้องข้างๆอยากให้ฉันเข้าไปเจอเพื่อนของเขา" ชยานีพูดอธิบาย ธนิดารีบพยักหน้าทันที "ไปสิ เธอมีธุระก็รีบไปไม่ต้องห่วงพวกฉันหรอก" ธนิดาปัดมือไล่ "จริงๆนะ" "แต่ว่าพวกเธอ" ชยานียังไม่วางใจเพราะธนิดากับชญาภาเป็นดาราดังทั้งคู่เข้าออกที่ไหนก็ไม่ค่อยสะดวกเมื่อตะกี้ยังดีมีเธอนำทางถ้าหากตอนนี้เธอออกไปก่อนให้พวกเธอเรียกรถกลับชยานีรู้สึกไม่วางใจ "เดี๋ยวเถอะ นี่ฉันไม่ใช่เด็กๆแล้วนะเธอจะเป็นห่วงอะไร" ธนิดาไม่เป็นอะไรชญาภาก็พยักหน้า ชยานีเม้มริมฝีปาก"เอาอย่างนี้พวกเราไปด้วยกันเพื่อนของธานฉันเคยเจอมาแล้วพวกเขาเป็นกันเองคุยง่าย" การพูดคุยของชยานีกับเพื่อนนิธานได้ยินทั้งหมดเขาขมวดคิ้วเงยหน้ามองกลุ่มเพื่อนในห้องไม่คิดเลยว่าชยานีจะมองพวกเขาในแง่ดีแบบนั้นเป็นกันเองงั้นเหรอ พวกเขาดูเป็นกันเองมากเหรอ เฉลิมพลสัมผัสได้ถึงสายตาของนิธานถามอย่างแปลกใจ" เป็นอะไรเธอไม่ยอมมาเหรอ" " ลีพาทั้งสองคนมาด้วยเถอะคุณจะได้ไม่อึดอัดใจที่ต้องอยู่คนเดียว" ดูสิว่านิธานจิตใจดีแค่ไหนรอบคอบแค่ไหน ชยานีคิดอยู่สักครู่เธอเป็นผู้หญิงไปคนเดียวอึดอัดใจจริงๆมีเพิ่มสองคนคงไม่อึดอัดใจแล้วมั้งนะ "งั้นก็ได้ค่ะแต่ฉันต้องถามความเห็นพวกเธอก่อนนะ" หลังจากพูดเสร็จชยานีก็กดวางสายหันไปยิ้มบางกับธนิดาและชญาภา" เอาอย่างนี้ พวกเธอไปด้วยกันกับฉันนี่แหละ" "ไม่ดีกว่านะ" ชญาภาพูดออกมา "ธานบอกว่าฉันไปคนเดียวจะอึดอัดใจให้ฉันพาพวกเธอไปด้วยได้ พวกเธอก็คิดซะว่าไปท้าทายความกล้ากับฉันไง"ชยานีพูดยิ้มๆ " อีกอย่างรู้จักคนเพิ่มส่งผลดีกับพวกเธอ พวกเธอยังไม่รู้ว่าเพื่อนของธานนั้นร้ายกาจแค่ไหนมีทั้งคุณทรัพย์ทั้งความกว้างขวางเรื่องคนรู้จัก จริงสิ คุณเฉลิมพลพวกเธอรู้จักสินะ บ้านของเขามีบริษัทที่ทำธุรกิจบันเทิงพวกเธอคงรู้จักกันดี” "คุณเฉลิมพล"ชญาภาตกใจ บุคคลที่มีชื่อเสียงคนนั้นเหรอ ถ้าพูดถึงเฉลิมพลชญาภารู้จักมากกว่านิธาน เพราะยังไงซะชญาภาก็ทำงานสายนี้อีกทั้งเฉลิมพลก็คือบอสใหญ่ของสายนี้ ในวงการบันเทิงใครจะกล้าไม่ไว้หน้าให้เฉลิมพลกัน ชญาภาเริ่มใจอ่อนชยานีจึงพูดต่อ "โอกาสดีๆอย่างนี้ไม่แน่คุณเฉลิมพลจะร่วมทุนทำหนังหรือละครแล้วตัดสินใจเลือกพวกเธอล่ะ" ชยานีไม่มีความหมายอื่นเธอพูดตรงชัดเจนและไม่ได้มีน้ำเสียงดูถูกคนอื่น ธนิดาเข้าใจนิสัยของชยานีดีจึงรู้ว่าชยานีหสังดีต่อพวกเธอ ชญาภายังคงลังเลใจ "แบบนี้จะส่งผลไม่ดีต่อเธอรึเปล่า" " ฉันเพียงแค่พาพวกเธอไปด้วยเท่านั้น แล้วคุณเฉลิมพลจะช่วยเหลือพวกเธอไหมนั่นต้องดูการจัดการและการวางแผนของเขาแล้วใช่ไหมล่ะ" ชยานีเพียงแค่สร้างความเป็นไปได้ไม่ได้รับประกันหรือพูดโอ้อวดแต่กลับทำให้ยอมรับโดยง่าย ชญาภายิ่งรู้สึกได้ว่าผู้หญิงอย่างชยานีน่าคบเป็นเพื่อนมากไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำล้วนทำให้คนอื่นรู้สึกสบายใจชญาภารู้สึกว่าสามารถเป็นเพื่อนกับชยานีก็ไม่เลวอย่างน้อยเธอก็ชอบนิสัยของชยานี "งั้น" "งั้นอะไรอีกไปเลยสิ" ธนิดาพูดอย่างตรงไปตรงมาแล้วทั้งสามคนเริ่มเคลื่อนตัวทันที อีกด้านหนึ่งเมื่อได้ยินว่านิธานไม่เพียงแค่ให้ชยานีเข้ามายังให้เพื่อนๆของเธอมาด้วยทุกคนจึงเริ่มให้ความสนใจ "เพื่อนของพี่สะใภ้เป็นยังไงสวยไหมน่ารักเหมือนพี่สะใภ้รึเปล่า" น่ารัก พวกนี้เพิ่งจะพูดคำนี้ถ้าเป็นเมื่อก่อนใครพูดถึงภรรยาที่ไม่เต็มใจของนิธานคงมีแต่สายตารังเกียจ กลุ่มของชยานีอยู่แค่ห้องข้างๆใช้เวลาไม่นานก็มาถึงเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูนิธานรีบลุกไปเปิดประตูทันทีเมื่อเห็นชยานียืนอนู่หน้าประตูด้านหลังมีเพื่อนทั้งสองคนของเธอยืนอยู่ นิธานยิ้มบางหยิบกระเป๋าของชยานีมาจับอย่างเป็นธรรมชาติและโอบเอวเธอไว้ก่อนจะไปยิ้มบางให้กับธนิดาและชญาภา "รบกวนพวกคุณทั้งสองคนด้วยนะครับ" "ไม่ค่ะไม่รบกวนเลยค่ะเป็นเกียรติของพวกเรามากกว่า" พระเจ้า ตลอดชีวิตไม่คิดว่าจะได้ยินคำว่ารบกวนพวกเธอออกจากปากของคุณนิธานเลย ธนิดากับชญาภามองหน้ากันรู้สึกว่าพวกเธอจะลอยขึ้นฟ้าแล้ว "เชิญเข้ามาเลยครับ"นิธานพยายามทำตัวเป็นเจ้าภาพที่ดี ต้องเข้าใจว่าคนอย่างนิธาน ในสายตาเขาไม่เคยสนใจใครแต่วันนี้เพื่อชยานีแล้วเขากลับไว้หน้าให้ธนิดากับชญาภาแสดงให้เห็นว่านิธานให้ความสำคัญกับชยานีมากแค่ไหน ธนิดาอดใจไม่ไหวให้คะแนน กับนิธานเพิ่มและเอานิธานไปเปรียบเทียบกับผู้ชายสารเลวอย่างทัตติผลที่ได้กลับมาคือผู้ชายสารเลวอย่างทัตติเทียบไม่ได้แม้แต่นิ้วหัวแม่มือของนิธาน ธนิดากับชญาภาพยายามทำใจให้เข้มแข็งก่อนจะเดินเข้าไปอย่างกล้าๆกลัวๆ ที่จริงชยานีรู้สึกซาบซึ้งกับการกระทำของนิธานเป็นอย่างมากถึงแม้เธอจะเตือนใจตัวเองตลอดถึงความสัมพันธ์ของพวกเธอแต่การกระทำของนิธานกลับทำให้เธอซาบซึ้งใจตลอดเพียงแค่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆชยานีก็รู้สึกได้ว่านิธานดูแลเธอเหมือนเป็นคนสำคัญไม่อย่างนั้นด้วยฐานะของนิธานไม่จำเป็นต้องสนใจธนิดากับชญาภาด้วยซ้า "ขอบคุณนะคะ" ชยานีอยู่ข้างนิธานใช้น้ำเสียงที่มีแต่ทั้งสองได้ยินพูดขอบคุณเบาๆ นิธานที่เพิ่งจะก้าวเดินได้ยินดังนั้นกระพริบตาถี่ภายในดวงตามีประกายระยิบทอแสงออกมาเพราะคำพูดของชยานีเพียงคำว่าขอบคุณก็ทำให้เขาดีใจมากแล้ว "ไม่ต้องเกรงใจ" นิธานโอบเอวชยานีแน่นขึ้นอีกนำทางชยานีและเพื่อนๆเดินเข้ามา โดยบรรดาเพื่อนๆของนิธานที่อึ้งงันตั้งแต่ที่นิธานลุกขึ้นไปเปิดประตูแล้วอีกทั้งยังเห็นนิธานแสดงความรักต่อกันทุกคนก็เข้าใจความรู้สึกของนิธานแล้ว หลังจากนี้ถ้าเจอผู้หญิงคนนี้ ต้องให้เกียรติเธอและไม่ให้เธอได้รับความไม่ยุติธรรมแม้แต่นิดเดียว นิธานโอบเอวชยานีเดินตรงเข้ามาชยานียังรู้สึกเก้ๆกังๆแต่นิธานก็ยังไม่คิดจะปล่อยเธอพาเธอเดินมาถึงด้านหน้า "นี่ปาลีเป็นภรรยาของฉันทุกคนรู้จักกันแล้ววันนี้นับว่าได้เจอกันอย่างเป็นทางการรอให้ฉันกับลีจัดงานแต่งงานทุกคนต้องมาเป็นพยานด้วยนะ" คำพูดของนิธานที่พูดออกมาไม่ใช่แค่ทุกคนแม้แต่ชยานีที่ได้ยินยังเงยหน้าขึ้นมองอย่างตกตะลึงปะทะเข้ากับคางคมของนิธาน เธอตะลึงไปสักพัก นิธานขยับเข้ามาใกล้ยกมือจับที่คางของชยานี ยกมือลูบริมฝีปากบางของชยานีเบาๆก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงหวานมีเสน่ห์ " เป็นอะไรดีใจจนพูดไม่ออกเลยเหรอ" ชยานีโดนนิธานจูบแล้วและจูบตั้งนานยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองหลังจากนั้นก็เหมือนจะโดนสะกดจิตพยักหน้าขึ้นลงรอจนชยานีได้สติกลับมาดวงตาโตเบิกกว้างมองไปรอบตัวเป็นไปตามที่เธอคิดสายตาของทุกคนมองมาที่เธอทั้งหมดจึงรู้สึกอับอายขึ้นมารีบผลักนิธานออกไป " คุณทำอะไรของคุณเนี่ย อายคนอื่นเขาไหม" "ผมจูบเมียตัวเอง พวกเขาจะกล้ามีปัญหาอะไร"