ตอนที่109 ชุดราตรีมีปัญหา

ต๭นที่109 ชุดราตรีมีปัญหา สามวันหลังจากนั้น ก็คืองานรับรางวัลที่ชญาภาเคยพูดไว้ได้ยินมาว่าเป็นงานแจกรางวัลประจำปีของประเทศเปรมดังนั้นสถานที่จัดงานจึงยิ่งใหญ่มากและชญาภาที่เป็นนักแสดงอายุน้อยที่ได้รับรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมทำให้เห็นว่าเส้นทางในวงการบันเทิงของชญาภาก้าวไกลไร้สิ้นสุด ชยานีเอาความหวังของบริษัทวางไว้ในมือชญาภาและงานครั้งนี้ เดิมทีธนิดาก็อยากใส่ชุดที่ชยานีออกแบบเกมือนชญาภาช่วยโฆษณาให้ชยานีถึงแม้ตอนนี้ธนิดาจะยังไม่ใช่ดาราแนวหน้าแต่ก็นับว่าได้รับความนิยมไม่น้อยมีชื่อเสียงภายในประเทศ แต่ชยานีปฏิเสธความคิดนี้ของธนิดาเพราะเรื่องนี้เธอยังงอนชยานีไปหลายวันเข้าใจว่าตอนนี้ชยานีทีเพื่อนใหม่และไม่ต้องการเธอแล้ว ชยานีรู้สึกลำยากใจกับเรื่องนี้เดิมทีเธอก็อยากให้ธนิดาช่วยเหลือแต่บริษัทของชยานีในตอนนี้ยังไม่สมบูรณ์เท่าไหร่ถึงแม้งานออกแบบของเธอจะมีจิตวิญญาณที่ชัดเจนขึ้นแต่ถ้าดูรวมๆแล้วสไตล์การออกแบบยังไม่ค่อยแตกต่างจากเมื่อก่อน ถ้าหากบุคคลที่เข้าใจในด้านแฟชั่นได้ดูแน่นอนว่าสามารถนำงานออกแบบของเธอและงานออกแบบของนิกกี้แยกจากกันได้แต่ว่าตอนนี้เป็นสมัยสังคมออนไลน์ คนที่ไม่เข้าใจในด้านนี้ก็สามารถวิพากษ์วิจารณ์ไปเรื่อยได้แค่มีอะไรเกิดขึ้นเพียงเล็กน้อยก็ไม่ใช่เรื่องดีต่อชยานีโดยเฉพาะช่วงสำคัญแบบนี้ เมื่อก่อนธนิดาเป็นเพื่อนสนิทของชยานีและรู้จักกับชามา ทุกคนสนิทสนมกันมากช่วงก่อนที่ธนิดาปฏิเสธชามาเรื่องเป็นพรีเซนเตอร์ไปถ้าหากตอนนี้ธนิดาสวมชุดที่ชยานีออกแบบอาจจะทำให้ชามาสงสัยได้ ไม่ใช่ว่าชยานีจะไม่กล้าเผชิญหน้ากับชามาแต่เป็นเพราะตอนนี้บริษัทของเธอยังไม่ยิ่งใหญ่พอที่จะสู้กับw&jที่มีชื่อเสียงมั่นคงและได้รับความนิยมจากผู้คนจำนวนมากแบบนั้นเธอในตอนนี้ยังไม่มีโอกาสชนะได้เลยดังนั้นตอนนี้ไม่ควรทำให้ชามารู้เรื่องนี้ชั่วคราว ชยานีเข้าบริษัทตั้งแต่เช้า นลินเห็นชยานีก็รีบรายงานทันที "คุณปาลีคะ งานรีบรางวัลของคุณชญาภาในวันนี้มีการไลฟ์สดด้วยนะคะดูเหมือนว่าจะเป็นตอนบ่ายๆค่ะ" นลินตื่นเต้นกุมมือตัวเองแน่นจ้อมมองไปที่ชยานี “คุณปาลีคะตื่นเต้นจังเลยค่ะคุณคิดว่าถ้าคุญชญาภาจะได้รับรางวัลว่าบริษัทของเราจะต้องดังไปด้วยรึเปล่าแน่เลยค่ะ” ชยานีเพิ่งได้เห็นสีหน้าไร้เดียงสาของนลิน ท่าทางที่ตื่นเต้นของเธอทำให้ชยานีไม่กล้าพูดขัดจึงทำเพียงแค่ยิ้มบาง "ใช่แล้วล่ะ" ที่จริงแล้วงานรับรางวัลนี้ดาราไปเยอะมากการเดินโชว์ความงามบนพรมแดงมีเยอะมากเช่นกันชยานีก็ไม่แน่ใจว่าจะสามารถดังชั่วข้ามคืนได้เธอไม่ค่อยคาดหวังว่าจะมีผลกระทบอะไรมากมายเธอเพียงแค่อยากจะยืมโอกาสในงานนี้เปิดตัวบริษัทให้ผู้อื่นรับรู้ "ถ้าอย่างนั้นก็ดีสิคะคุณปาลี ฉันเคยเห็นชุดที่คุณออกแบบแล้วค่ะถึงแม้ฉันจะไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับการออกแบบแต่ฉันคิดว่าชุดที่คุณออกแบบให้คุณชญาภาชุดที่ชื่อเกิดใหม่ชุดนั้นสุดยอดมากเลยค่ะเหมือนภูตสาวที่เกิดใหม่ในยามราตรีทำให้คนที่เห็นไม่สามารถลืมเลือนได้เลยค่ะ" " ปากหวานจริงๆ"ชยานีหยิบแก้มนลินอย่างอดใจไม่ไหวเพราะคำพูดของนลินทำให้ของเธออารมณ์ดีขึ้น เมื่อก่อนเธอไม่รู้รสชาติของชีวิตเลยเธอเอาแต่ทุ่มเทชีวิตให้กับทัตติและตระกูลคำล้อมเพื่อนรอบตัวมีแค่ไม่กี่คนสุดท้ายแล้วยังโดนทัตติและชามาทำร้ายจนตาย ตอนนั้นเธอยังไม่ได้เพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตเลย ครั้งนี้เกิดใหม่บนร่างของปาลีชยานีถึงจะรู้สึกว่าชีวิตของเธอถูกเติมเต็มจนสมบูรณ์ โดยเฉพาะได้มีบริษัทของตัวเองและพนักงานทุกคน "คุณปาลี" นลินเขินอายจนหน้าแดงบิดตัวไปมา ชยานีหัวเราะเสียงดังออกมาอย่างอารมณ์ดี "เอาล่ะ เธอออกไปทำงานเถอะถ้ามีธุระค่อยเข้ามาฉัน" เงียบไปสักพักก็พูดขึ้น "จริงสิ ให้คนอื่นๆพยายามให้สูงขึ้นบริษัทเราไม่ได้มีดีไซเนอร์แค่ฉันคนเดียวฉันหวังว่าทุกคนจะช่วยกันพัฒนาให้บริษัทเรามีชื่อเสียงมากยิ่งขึ้น จินตนาการของเลือดของคนยุคใหม่สดใหม่เสมอใช่ไหมล่ะ" "ค่ะ" นลินหน้าพยักหน้าแรงๆ"คุณปาลีเป็นคนใจดีมากเลยค่ะ ต้องเข้าใจว่าบริษัทใหญ่ๆสมัยนี้เขามักจะไม่ค่อยให้โอกาสกับเด็กใหม่เลยค่ะ" ที่นลินพูดมาล้วนเป็นความจริงเพราะเมื่อก่อนชยานีก็เคยเป็นเด็กฝึกงานมาก่อนถึงแม้ว่าตัวเองจะมีพรสวรรค์แต่กลับมีข่วงนึงที่ไม่มีโอกาสได้แตะต้องงานออดแบบเลย และเพราะตัวเองเคยผ่านเรื่องอย่างนี้มาก่อนสุดท้ายแล้วชยานีถึงตัดสินใจสร้างบริษัทของตัวเองและสร้างแบรนด์เสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมา ชยานีทำงานทั้งวันจนถึงสามโมงก็ได้รัยโทรศัพท์จากชญาภาที่ฟังจากน้ำเสียงแล้วไม่ค่อยดีเท่าไหร่ "ลี ยุ่งอยู่ไหม" "เป็นอะไรเหรอภา" ชยานีฟังออกถึงน้ำเสียงที่ผิดปกติไปของชญาภาคิดได้ว่าตอนนี้ใกล้ถึงเวลาแล้ว "วันนี้ไม่ใช่ว่าเธอต้องไปงานรับรางวัลและกำลังจะเดินพรมแดงแล้วเหรอ" "ลี เธอมาช่วยฉันหน่อยได้ไหมชุดของฉันโดนคนทำพังแล้ว" "ว่าไงนะ" ชยานีตกใจลุกขึ้นจากที่นั่ง" สถานจัดงานอยู่ที่ไหนฉันจะไปเดี๋ยวนี้เลย" หัวใจทั้งดวงของชยานีล่วงไปอยู่ที่ตาตุ่มในหัวจำได้แต่คำที่ชญาภาพูดไว้ ชุดเกิดใหม่ของเธอโดนคนทำลาย เป็นแบบนี้ได้ยังไงชุดนั้นเป็นชุดที่เธอทำมาทั้งวันทั้งคืนเลยนะเปรียบเสมือนความหมายของการเกิดใหม่ของเธอจะโดนคนทำลายได้ยังไงกัน ชญาภาดูเหมือนจะใกล้ร้องไห้แล้ว "อยู่ที่สถานที่จัดประชุมน้ำขาว ลี เธอรีบมาได้ไหม" ถึงยังไงบริษัทของชยานีก็อยู่ห่างจากที่จัดงานคนละทิศและเมืองเมฆาก็ไม่ใช่เมืองเล็กๆถึงแม้เธอจะขับรถเร็วแค่ไหนก็ต้องใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงไม่รวมรถติดอีก ชยานีแววตานิ่งมือจับโทรศัพท์ไว้แน่น "เธอเดินพรมแดงตอนกี่โมง" " ใกล้จะถึงแล้ว ฉันยื้อไว้ได้ประมาณครึ่งชั่วโมงลี ฉันก็คิดไม่ถึงว่าพวกเขาจะแกล้งฉันแบบนี้ ถึงขนาดทำลายชุดของฉัน" ตอนนี้ชญาภารีบร้อนมากเธอมีแค่ชุดราตรีชุดนี้ชุดเดียวเดิมทีคิดจะใช้ชุดนี้เซอร์ไพร์สทุกคนคิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ อีกทั้งตอนนี้เหลือเวลาแค่ครึ่งชั่วโมงเธอเตรียมชุดอื่นไม่ทัน " ภาเธออย่าใจร้อนเธอพยายามเลื่อนเวลาฉันจะรีบไปให้ถึงเชื่อใจฉันนะ"ตอนนี้ชยานีมีพลังที่ไม่อยากจะยอมแพ้ไหลเวียนทั่วร่างเธอ เรื่องนี้ไม่ได้ส่งผลกระทบกับชญาภาแค่คนเดียวแต่ส่งผลกระทบกับเธอด้วย "ชุดโดนทำลายเยอะไหม" ชยานีรีบเปิดประตูรถเตรียมขึ้นไปนั่ง "ลองส่งรูปมาให้ฉันดูหน่อย" ชยานีกดวางสายหนึ่งนาทีหลังจากนั้นชญาภาก็ส่งรูปภาพมาชุดโดนทำลายไปแล้วจริงๆอีกทั้งยังไม่ใช่แค่รอยเล็กๆด้วย ชยานีกุมมือแน่นจนเส้นเลือดปูดปล่อยหมัดลงที่พวงมาลัยอย่างแรงพร้อมเสียงกรีดร้องดัง " คุณปาลีคะ" นลินรีบวิ่งตามลงมาพร้อมถือถุงของลงมาด้วย" คุณปาลีคะเกิดเรื่องกับชุดใช่ไหมคะ" "เธอรู้ได้ยังไง" ชยานีมองนลินอย่างแปลกใจ นลินหอบหายใจสักพักก่อนจะยื่นถุงใบนั้นให้ชยานี "อันนี้ น่าจะช่วยคุณได้ค่ะ" "นี่คือ" เมื่ชยานีเปิดออกดูก็เริ่มหรี่ตาเล็กลง " ลิน นี่คือ" "ก่อนหน้านี้เพื่อป้องกันไม่ให้คุณชญาภาไม่พอใจดังนั้นเราจึงทำขึ้นมาสองชุดแต่ไม่ได้นำออกมาให้คุณชญาภาดูทั้งหมดแต่ว่าชุดนี้มีปัญหาเล็กน้อย ไซส์มันใหญ่กว่าที่คุณชญาภาใส่ค่ะ" " ไม่เป็นไร ลินเธอช่างเป็นฮีโร่ของฉันจริงๆ" ตอนนี้ชยานีหมดห่วงไปแล้วเรื่องนึงแต่ยังไม่ไว้วางใจ" เวลามีไม่เยอะแล้วฉันต้องรีบไป" ขอแค่ยังมีความหวังเพียงเล็กน้อยชยานีก็ไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ แต่ว่าวันนี้สวรรค์กำลังกลั่นแกล้งเธอหรือยังไงนะการจราจรติดขัดมากตอนนี้รถของชยานีไม่ขยับเลยเธอจ้องมองไปที่แถวรถที่ยาวอย่างใจร้อนความรู้สึกหมดแรงเริ่มเกิดขึ้นอีกครั้ง " ท่านประธานครับ" นิธานที่กำลังประชุมงานอยู่ไม่คิดว่าจะมีโทรศัพท์เข้ามาสายตานิ่งลึก ยกมือขึ้นหยุดพนักงานที่กำลังรายงานอยู่ "หยุดประชุมชั่วคราว" นิธานจับโทรศัพท์เดินออกไปเบอร์โทรศัพท์เครื่องนี้ของเขามีน้อยคนที่รู้นอกจากชยานีแล้วมีแค่ตีรณ นวตาและนลินเท่านั้น ตอนนี้คนที่โทรมาคือนลินนิธานกดรับมายังไม่ทันได้เอ่ยปากทางด้านนลินก็รีบร้อนพูดขึ้นมา "ท่านประธานคะวันนี้เป็นวันรับรางวัลของคุณชญาภาแต่คุณชญาภาโทรมาบอกว่าชุดของเธอโดนคนทำลายไปแล้วภรรยาของท่านรีบร้อนที่จะส่งชุดไปให้เธอแต่ว่าตอนนี้มีเวลาไม่มากแล้วค่ะ" "ฉันรู้แล้ว" นิธานเสียงนิ่งก่อนกดวางสายไป "ตีรณ" ตีรณรีบเดินออกจากห้องประชุมออกมา "มีอะไรครับท่านประธาน" " รีบเรียกเครื่องบินส่วนตัวของฉันไปรับลีด่วน"นิธานพูดเสร็จก็กดโทรหาชยานีทันทีแต่ชยานีในตอนนี้อารมณ์เสียจากรถที่ติดมาตลอดทางเธอทนไม่ไหวกดแตรหลายครั้งแต่ไม่เป็นผล ทำได้เพียงขับตามรถคันอื่นๆไป เสียงเรียกของโทรศัพท์ที่ดังไม่หยุดชยานีรับสายอย่างอารมณ์ร้อน" คุณนิธานตอนนี้ฉันไม่มีเวลาจะคุยกับคุณ ฉัน" "คุณอยู่ที่ไหน" นิธานขัดคำพูดของชยานีไว้ "ผมรู้ว่าคุณจะไปที่สถานที่จัดงานรีบบอกคำแหน่งผมมา ผมจะรีบไปรับคุณ" ชยานีอ้าปากอึ้ง "คุณ" "เร็วเข้า ถ้าไม่อยากไปไม่ทันละก็" ห้านาทีหลังจากนั้นชยานีที่ตอนนี้ยืนอยู่บนดาดฟ้าของตึกสูงมองไปที่เครื่องบินส่วนตัวที่บินว่อนอยู่แรงลมที่เกิดขึ้นทำให้ผมกับเสื้อผ้าของชยานีถูกพัดจนยุ่งไปหมด เครื่องบินบินลงมาหยุดอยู่ที่ลานกว้างบนดาดฟ้าประตูเครื่องเปิดออกขายาวของนิธานเดินลงมาหาเธอชยานีนิ่งงันมองผู้ชายตรงหน้าที่เหมือนจะลอยลงมาจากฟ้า ชยานีใจเต้นโครมครามยากที่จะหยุดได้ นิธานเดินเข้ามาหาอย่างช้าๆเมื่อเห็นว่าชยานียืนนิ่งอยู่กับที่จึงกวักมือเรียกชยานี "มานี่"