ตอนที่ 112เรื่องทั้งหมดต้องมีหลักฐาน

ต๭นที่ 112เรื่องทั้งหมดต้องมีหลักฐาน คำพูดของนิธานทำให้บรรยากาศของทั้งห้องเงียบสงัด ชยานีมองอย่างตกตะลึงไปที่นิธาน แต่สายตาของนิธานกลับจับจ้องไปที่หน้าประตู และท่าทางของเขาเหมือนจะไม่ได้พูดโกหก แต่พูดอย่างจริงจัง ชญาภาพอจะฟังน้ำเสียงของนิธานออกว่าต้องการหมายถึงอะไร เธอมองเห็นจิตรในช่วงเวลานั้น ใบหน้าของจิตรซีดเผือด มือทั้งสองข้างจิกแน่นที่ประตู ใช้เวลาเพียงไม่กี่ก้าวก็กดลงที่ประตูนั้น เมื่อเธอได้ยินประโยคนั้นใบหน้าของเธอก็ซีดเผือดมากกว่าเดิม และมีท่าทางที่กลัวอะไรบางอย่าง “จิตร เธอ.....กำลังกลัวอะไรเหรอ” ถึงแม้คำพูดของชญาภาฟังแล้วดูมีพิรุธ แต่ความสงสัยของเธอทำให้เกิดความเชื่อมั่นขึ้นมาเล็กน้อย ในสมองเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ประทุทำให้จะระเบิดออกมา แต่ชญาภายังไม่ค่อยอยากจะเชื่อสักเท่าไหร่ แต่ทว่านิธานกลับสังเกต และมองเห็นความผิดปกติออกมาอย่างง่ายดาย ชญาภาจ้องมองอย่างไม่เชื่อสายตา “จิตร!! เธอเหรอ” “ไม่นะ ชญาภา เธออย่าเชื่อคำพูดเหลวไหลของเขาเชียวนะ” จิตรรีบพูดออกมาอย่างรีบร้อน วิ่งไปที่ตรงหน้าของชญาภาและจับมือของเธอ แต่กลับโดนชญาภาสะบัดออก ถึงขนาดที่แม้แต่ปลายเสื้อผ้าของชญาภาเธอก็ไม่ได้สัมผัส “งั้นเหรอ พวกเขาพูดอะไรเหรอ” ชญาภาพูดออกมาอย่าเลือดเย็นถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะยังไม่มีหลักฐานเอาผิด แต่ดูจากท่าทางของจิตรเมื่อกี้ ก็พอเดาได้ ชญาภาพอจะเดาออกมามันคืออะไร จิตรเป็นนายหน้าของเธอแท้ๆ แต่ในใจของจิตรกำลังคิดจะทำอะไรเธอกลับไม่รู้เลย “คุณนิธานเป็นคุณยิ่งใหญ่ขนาดไหน ฉันคิดว่าฉันไม่ต้องพูดอะไรกับเธอเยอะนะ คุณนิธานเค้าคงไม่เอาเวลาอันมีค่าของเค้ามานั่งใส่ร้ายเธอหรอกนะ ” “ฉะ ฉะ ฉัน.......” ใบหน้าของจิตรซีดเผือดมากกว่าเดิม “ชญาภา ทั้งหมดต้องมีหลักฐานสิ ตอนนี้เธอแค่อิงจากคำพูดเหล่านั้น แล้วก็มาตัดสินฉันเหรอ มันจะมากเกินไปไหม” น้ำเสียงของจิตรเริ่มเย็นๆลง เธอมองที่ชญาภาอย่างมีสติ โดยที่มีท่าทีตื่นตระหนก หรือตกใจกลัวอะไร จริงๆแล้วเธอพูดถูก ทั้งหมดต้องมีหลักฐานมายืนยัน ถ้าหากว่าไม่มีหลักฐานชญาภาก็ไม่สามารถกล่าวหาเธอได้ เพราะฉะนั้นเธอจึงทำท่าทีไม่กลัวอะไร และที่เธอตื่นตระหนกตกใจเมื่อกี้นี้ นั่นก็เพราะว่าบรรยากาศตอนที่อยู่นิธานและเฉลิมพลมันทำให้เธอเกร็งจนเกินไป “ฮ่าๆ” แต่ชญภาก็ยิ้มออกมา “ฉันก็ไม่มีหลักฐานจริงๆนั่นแหละ แต่คนที่รู้ว่าชุดเสื้อผ้าของฉันอยู่ที่ไหน ก็มีแค่เธอคนเดียวนั่นแหละ แม้แต่ผู้ช่วยของฉันเขายังไม่รู้ ก่อนหน้านี้ฉันนึกไม่ถึง แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจทุกอย่างแล้ว คนที่รู้ทุกๆอย่างก็มีแค่ฉันกับเธอ และมันก็ชัดเจนมากว่าไม่ใช่ฉัน เพราะฉะนั้นมันต้องเป็นเธอ! ” ชญาภารู้สึกหดหู่ใจ เพราะจิตรคือคนที่อยู่กับเธอมานานหลายปี ตั้งแต่ที่ก้าวเข้ามาในวงการบันเทิงแรกๆ นายหน้าคนที่สองของเธอ ก็คือจิตร แต่ก่อนความสามารถของจิตรไม่ได้เก่งมากสักเท่าไหร่แต่ก็เรียนรู้ความยากลำบากมาด้วยกัน พูดได้ว่าเธอทั้งสองคน ร่วมทุกข์ร่วมสุข และเติบโตมาด้วยกัน และตอนนี้เธอต้องมาเผชิญหน้ากับการที่ถูกจิตรหักหลัง แน่นอนว่าชญาภาไม่รู้ว่าจะรับมันได้อย่างไร “ฉันอยากถามเธอ ฉันทำอะไรให้เธอไม่พอใจตรงไหนเหรอ เธอถึงทำแบบนี้กับฉัน” “ชญาภา เธอกำลังเข้าใจผิดแล้วนะ เรื่องทั้งหมดต้องมีหลักฐานสิ ฉันบอกแล้วยังไงล่ะ ว่าไม่ใช่ฉัน ตลอดหลายปีที่ผ่านมาความสัมพันธ์ของเราก็ดีมาโดยตลอด หรือว่าจริงๆแล้วเธอไม่เชื่อใจฉันเลย” “ฉันไม่กล้าเชื่อใจเธอแล้วจริงๆ” “ชญาภา ฉันรู้ว่าเธอกำลังสงสัยในตัวของฉัน แต่เธอจะยอมให้คนนอกมาทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเราสั่นคลอนเหรอ ยัยปาลีคนนั้น เรื่องของเธอเองยังจัดการได้ไม่ชัดเจน ก่อนหน้านั้นที่คุยกันในห้องทำงาน รับปากพวกเราว่าจะทำชุดเสื้อผ้าออกมาแค่หนึ่งชุด แล้วทำไมจู่ๆ......” “พอได้แล้ว” ชญาภาตัดบทสนทนาของจิตร “ตอนนี้เรากำลังคุยกันคือเรื่องของเธอ ไม่ใช่เรื่องของปาลี และมากไปกว่านั้น ถ้าหากวันนี้ไม่มีปาลี ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องทำยังไง มันคงแย่มากๆ” “เธออยากเคลียร์กับฉันให้ชัดเจนไหมล่ะ” ชยานีเริ่มจะพอเข้าใจถึงเรื่องราวและความสัมพันธ์ทั้งหมด การเริ่มต้นและจุดจบของเรื่องราวไม่มีใครรู้ แต่เรื่องราวในวันนี้ทำไมถึงเกิดขึ้น ชยานีเริ่มจะเข้าใจคร่าวๆ “โอเคๆ งั้นเราก็มาพูดคุยกันเถอะนะ! ” “คุณคนสวยคะ เลิกเล่นลิ้นเถอะนะคะ คุณกำลังละเมิดและทำผิดตามข้อตกลงที่เราได้พูดกันไว้” “อ้อ ถ้าอย่างงั้นฉันกำลังละเมิดและทำผิดข้อตกลงยังไงเหรอ ” ชยานีจ้องมองไปที่จิตร “ใช่อยู่ที่ชุดเสื้อผ้าชุดนี้จริงๆแล้วฉันรับปากว่าจะทำให้ชญาภาเพียงคนเดียว แต่พวกเราก็ไม่ได้เซ็นสัญญาอะไรกัน และถึงแม้ว่าเราจะเซ็นสัญญากัน ฉันก็ไม่ได้เอาชุดเสื้อผ้าชุดนั้นไปขาย และก็ไม่ถือว่าละเมิดและทำผิดตามข้อตกลง มากไปกว่านั้นชุดเสื้อผ้าชุดที่สองก็ยังทำไว้ให้กับชญาภา เพราะฉะนั้นฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังละเมิดสัญญาในข้อไหน ” “กะ กะ กะ แก!” “ชญาภาอาจจะง่ายที่จะถูกหลอก แต่ฉันไม่ใช่คนที่เธอจะมาหลอกง่ายๆ เธอคิดดีๆว่าฉันคือใคร” ชยานีพูดอย่างยิ้มแย้มและมองไปที่จิตร “สิ่งที่เธอทำทั้งหมดเพราะแค่ต้องการสร้างความวุ่นวายให้กับฉัน ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะการกระทำของฉัน มีดีเด่น จนกลบการกระทำของเธอใช่ไหม” “ปาลี เธอคิดว่าตัวเองเป็นตัวอะไรเหรอ เธอถึงมากกล้าพูดจากับฉันแบบนี้! ” “แน่นอนว่าฉันไม่ใช่ตัวอะไร เพราะฉันคือ คน ”ชยานีมองไปที่จิตร “โกรธและโมโหขนาดนี้เลยเหรอ” “กะ กะ กะ แก!” จิตรโดนชยานีด่าอย่างรุนแรง เธอมองที่ชยานีเมื่อกี้ ก็เหมือนโดนตอบกลับด้วยสายตาที่รุนแรง สายตาของนิธานช่างน่ากลัวเหลือเกิน เพียงแค่มองกลับไป จิตรก็รู้สึกกลัวจนตัวสั่นไปทั้งตัว อีกนิดเธอก็ยืนไม่อยู่ “ฉันยังคงยืนยันคำเดิม พวกคุณจะต้องมาหลักฐาน ถ้ามีหลักฐานที่ชัดเจนแน่นอน ก็ไม่ต้องมาเปลืองน้ำลายที่จะพูดจาไร้สาระกับฉัน!” “อ้อ ต้องการหลักฐานใช่ไหม” นิ้วมืออันยาวเรียวของเฉลิมพลชี้ไปที่โต๊ะทำงาน หัวเราะออกมาและมองไปที่จิตร ทุกๆคนต่างก็รู้ดีกว่า ถ้าหากเฉลิมพลยิ้มแบบนี้ นั่นหมายความว่าจะมีคนที่ได้รับความพินาศครั้งยิ่งใหญ่ เฉลิมพลรีบให้คนไปนำข้อมูลของจิตรมา และเปิดรูปภาพที่บันทึกไว้ในกล้องวงจรปิด ซึ่งเป็นรูปของจิตรและบุคคลที่เธอไปมาหาสู่บ่อยๆในช่วงนี้ ในกล้องวงจรปิด มันเห็นอย่างชัดเจนว่าจิตรคือคนที่ถือเสื้อผ้าชุดนั้นไป และแอบไปตัดชุดของชญาภา ชญาภามองไปที่จิตรอย่างไม่เชื่อสายตาของตนเอง เธอรู้อยู่ในใจว่าจะต้องมีคนที่กลั่นแกล้งเธอ แต่เธอคิดไม่ถึงว่าจิตรจะทำกับเธอแบบนี้ เธอรู้สึกทรมานไปทั้งหัวใจ “จิตร ทำไม.....ทำไมเธอทำกับฉันแบบนี้ล่ะ” ชญาภามองดูไปยังหลักฐานที่เฉลิมพลส่งมา ข้อมูลเกี่ยวกับบุคคลคนสุดท้ายที่เธอได้ติดต่อด้วย ที่แท้ชญาภาและจิตรก็มีเรื่องราวที่บาดหมางใจกัน เป็นเรื่องที่ไม่ใช่ที่เพิ่งจะเกิดขึ้น แต่มันเกิดขึ้นมานานปีกว่าๆแล้ว ชญาภาได้รับการโจมตีไม่ใช่น้อย ทั้งหมดสัมผัสได้ถึงความพ่ายแพ้ เธอพูดและฝืนยิ้มออกมา “จิตร ฉันไม่ดีกับเธอตรงไหนเหรอ” “ ดีเหรอ ก็ดีกับฉันจริงๆนั่นแหละ แต่มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ” จิตรเห็นว่าทุกอย่างถูกเปิดเผยออกมา ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องแก้ตัวอีก เธอมองไปที่ชญาภาอย่างเยือกเย็น “ใช่! เธอเป็นคนดีจริงๆ แต่เธอมันไม่มีความยุติธรรม ไม่กี่ปีมานี้ทัศนคติและมุมมองความคิดเธอมีต่อฉัน มันเริ่มเย็นชาลงเรื่อยๆ และเธอก็เริ่มไม่เชื่อฟัง และไม่เคารพฉัน ถึงกระทั้งที่เธอไม่เอาสิ่งที่ฉันพูดเก็บไปคิด และไม่ใส่ใจ เธอมันอกตัญญูไม่รู้คุณ ไม่ช้าก็คิดเธอคิดจะเขี่ยฉันให้ตกกระป๋อง เพราะฉะนั้นฉันเป็นคนที่ทำให้เธอตกลงมายังจะดีสะกว่า ” “เธอคิดว่า เมื่อฉันเจอปัญหาและเรื่องแย่ๆ มันจะสามารถเปลี่ยนแปลงความคิดของฉันได้เหรอ” ชญาภาเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด และเข้าใจความหมายที่จิตรกำลังพูดถึง เพราะจิตรคิดว่าเธอไม่เชื่อเธอแล้ว ตอนนี้ก็เลยทำแบบนี้กับเธอ “เธอนี่ก็ฉลาดหลักแหลมจริงๆเลยนะ ถึงแม้ว่าเธอจะทำให้ฉันตกอับ หรือตกลงมา ฉันก็ไม่มีวันเปลี่ยนความคิดหรอก！ ” “เธอ.....นี่มันดื้อด้านจริงๆ ถ้าเธอเชื่อฟังฉันตั้งแต่ทีแรก ตอนนี้เธอคงได้เป็นดาวเด่นที่โด่งดังที่สุดไปแล้ว ไม่ใช่มาเป็นแบบนี้ ครึ่งๆกลางๆ จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้” “ฉันเข้าใจทุกอย่างแล้ว เธอก็แค่ต้องการคนที่เชื่อฟังเธอ และเธออยากชักใยคอยบังคับเขาอยู่ข้างหลัง จิตร ฉันเข้าใจทุกอย่างที่เธอบอกกับฉัน แต่ไหนแต่ไรมาฉันก็ไม่ใช่คนแบบนั้น และตอนนี้ก็ยังไม่ใช่ เรามีเส้นทางและวิธีการที่ต่างกัน ” ชญาภาพูดอย่างใจเย็นกับจิตร “เราสองคน จบกันเท่านี้เถอะนะ!” “ได้สิ ไม่ขัดในสิ่งที่เธอขอ” จิตรตอบกลับอย่างเย็นชา “ฉันมองเธอจากไป แล้วเธอดูแล้วกันว่าฉันจะเดินต่อไปอย่างไร” จิตรกลับมีความมั่นใจ เพราะเธอได้สัมผัสและคลุกคลีกับวงการนี้มาเยอะมากแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในแวดวงนี้ เธอก็พอรู้ว่าจะต้องรับมือและทำอะไรต่อไปบ้าง และที่เธอไม่พอใจชญาภา ทั้งหมดเป็นเพราะว่าชญาภาเริ่มไม่เชื่อฟังความคิดของเธอ ไม่ใช่ว่าความคิดของเธอนั้นไม่ดี แต่เป็นเพราะว่าการที่ชญาภาทำแบบนี้มันทำให้ไม่ก้าวหน้าไปไหน เมื่อชญาภาก็ไม่มีความก้าวหน้าใดๆ เธอเองก็จะไม่มีความก้าวหน้าใดๆเช่นกัน “รอกลับไป พวกเราจะยกเลิกสัญญาทั้งหมด” “ฉันรออยู่! ” “เดี๋ยวก่อน” ชยานีเรียกจิตร จิตรหันมามองชยานีด้วยสายตาที่เย็นชา “เธอมีอะไรจะพูดกับฉันอีก เพราะฉันไม่มีอะไรที่จะพูดกับเธออีก! ” “เธออาจจะไม่มีอะไรที่จะต้องพูดกับฉัน แต่ฉันมีเรื่องที่จะต้องพูดกับเธอ เธอทำลายงานออกแบบของฉัน และเธอคิดจะไปง่ายๆแบบนั้นนะเหรอ” ชยานีพูดอย่างเย็นชา แน่นอนว่างานออกแบบมันเหมือนชีวิตของเธอ โดยเฉพาะชุดๆนี้ “การเกิดใหม่” สำหรับชยานีแล้วมันมีความสำคัญมากๆ และตอนนี้จิตรได้ทำลายมัน ก็เหมือนกับทำลายการเกิดใหม่ของเธอ ชยานีมองไปที่จิตรอย่างเยือกเย็น ดวงตาคู่นั้นช่างดูน่ากลัว คงเป็นเพราะเธออยู่คลุกคลีกับนิธานมาช่วงเวลาหนึ่ง ทำให้เธอได้รับความเลือดเย็นเข้ามาในตัว แม้แต่นิธานที่นั่งมองอยู่ข้างๆ ก็ต้องรู้สึกประหลาดในตัวของชยานี จิตรอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเยือกเย็นไปทั้งตัว ไม่รู้ว่าเพราะทำไม ก็ชัดเจนกันอยู่ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าดูบอบบางมาก แต่คิดไม่ถึงว่าจิตรจะรู้สึกหวาดกลัวขนาดนี้ จนทำให้เธอรู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันที “แล้วเธอจะอยากให้ทำอย่างไร” “ไม่ได้อยากจะให้ทำอะไร เธอทำลายเสื้อผ้าของฉัน ก็เหมือนทำลายเลือดเนื้อของฉัน เราจะต้องคิดบัญชีกัน! ” “ปาลี！”ชญาภารีบลุกขึ้นมา เห็นใบหน้าของชยานี ก็พอดูว่าชยานีกำลังโกรธมากจริงๆ รีบดึงมือของชยานีไว้ “ปาลี ถ้าหากว่าคุณเชื่อใจฉัน ให้ฉันเป็นคนจัดการเรื่องนี้เองเถอะนะคะ” ชยานีมองขวาง มองเห็นชญาภาที่กำลังอ่อนล้า ก็พอรู้ว่าเรื่องนี้สำหรับชญาภาแล้วก็ถือว่าเป็นการโจมตีที่รุนแรง จึงพยักหน้าตอบรับ “โอเค ได้ !” “ขอบคุณนะคะ!” ชญาภาพยักหน้า “ถ้าอย่างงั้นฉันขอตัวไปก่อนนะคะ เพราะตอนกลางคืนจะต้องมีการรับรางวัลอีก หลังจากที่งานนี้เสร็จสิ้น ฉันจะทำให้คุณพึ่งพอใจอย่างที่สุดเลยค่ะ” ชยานียิ้มอย่างบางๆ “ชญาภา จริงแล้วเธอเองก็เป็นคนที่โดนทำร้าย ไม่จำเป็นต้องมาทำให้ตัวเองลำบากแบบนี้” ชยานีรู้ว่าการโจมตีในครั้งนี้ทำให้เธอได้รับความเสียหายไม่น้อย เธออาจจะยอมรับได้ แต่ชญาภาอาจจะไม่ไหว “ฉันไม่เป็นไรค่ะ” ชญาภาส่ายหัวไปมา และมองไปที่จิตร “ไปกันเถอะ ตอนนี้เธอเองก็ยังถือว่าเป็นนายหน้าของฉันอยู่ดี จริงไหม” “หยุดก่อน!” อยู่ๆเฉลิมพลก็ร้องเรียกชญาภาด้วยเสียงดัง “คุณชญาภา” “คุณเฉลิมพล มีอะไรหรือเปล่าคะ” ชญาภาหวาดระแวง แต่เฉลิมพลกลับส่งนามบัตรให้กับเธอ “เผื่อว่าคุณชญาภาต้องการที่จะก้าวเข้าสู่ประตูใหญ่ของอาตาปี”