ตอนที่182 นิธานนายเป็นคนที่สำคัญที่สุดของฉัน

ต๭นที่182 นิธานนายเป็นคนที่สำคัญที่สุดของฉัน ชยานีได้ยินแบบนั้นก็ห้ามตัวเองที่จะทำตาบนไม่ได้ทำโรเมนติกคำนึงที่เธอได้ยินแล้วก็รู้สึกดีแต่พอผู้ชายคนนี้พูดคำนั้นออกมาทำให้มันเสียไปทั้งหมดเลย!” ”ทำไม?ไม่เชื่อคำพูดของสามีเหรอ?”นิธานก็ใช่จมูกถูไปถูมาบนหน้าชยานี ชยานีปัดมือของนิธานออก”นายจริงจังหน่อยได้มั้ยนายอย่าทำลายบรรยากาศในเวลาแบบนี้ได้มั้ย!”ก่อนหน้านี้เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าผู้ชายคนนี้เป็นมือโปรของการทำลายบรรยากาศเลย? นิธานได้ยินแบบนี้ก็ยิ้ม”ผมจริงจังนะนีตอนนี้ผมกำลังคุยกับคุณเรื่องความรักของเราผมรักคุณมากจริงๆและรักร่างกายของคุณมากจริงๆเป็นอะไรเหรอ?” “นายอย่าพูดคำข้างหลังพวกนั้นได้มั้ย?มันทำให้นายดูเหมือคเป็นคนไม่มีรสนิยมเลย!”ชายรีกัดฟัน คำพูดของชยานีทำให้นิธานยิ้ม”ผมไม่มีรสนิยมยังไง?หุ่นของเธอดีขนาดนี้เห็นแล้วก็ขึ้นผมรักร่างกายของคุณความรักแบบตรงๆแบบนี้ก็รับไม่ได้เหรอ?” “นิธานนาย……” “เอาล่ะนี!”นิธานก็เลิกแกล้งเธอ”ผู้ชายรักผู้หญิงมันคือเรื่องปกติไม่ใช่แค่ใจร่างกายก็เหมือนกันถ้าหากร่างกายของคุณผมก็ไม่รักแล้วร่างกายของคุณก็ไม่สามารถทำให้ผมเกิดอารมณ์แล้วงั้นความรักของเราก็ถึงทางตันแล้วนีผมไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น!”นิธานพูดอยู่พูดอยู่ที่จริงแล้วข้างหน้ามันจะดูเหมือนบ้าบอพูดไปพูดมาจนเริ่มรู้สึกทำให้ชยานีทนไม่ไหวจึงตบหน้าของนิธานไปหนึ่งทีแต่ไม่แรง”เหตุผลบ้าบอ!” “ความจริงเหตุผลทุกอย่างที่ผมพูดมันคือเหตุผลจริงนีจริงแท้แน่นอน!”นิธานกอดชยานีแน่น”อยากกอดเธอไว้แบบนี้ไม่ต้องปล่อยทั้งชาติเลย!” ใจชยานีสั่นเธอมองหน้าที่ดูจริงจังและสวยของนิธาน เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะรักผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ทัตติได้โดยเฉพาะคนแปลกหน้าอย่างนิธานชยานียิ่งคิดไม่ถึงและชยานีไม่คิดเลยว่าสวรรค์จะให้โอกาสเธอได้ใช้ชีวิตอีกครั้งแล้วยังให้เธอได้มาเจอผู้ชายที่ดีคนนี้ เมื่อก่อนเธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตัวเองเป็นคนโลภมากแต่ตอนนี้เธอหวังว่าตัวเองกลับนิธานจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดไป “นิธานนายจะรักฉันทั้งชีวิตมั้ย?”ชยานีถามแบบไม่แน่ใจ นิธานเงยหน้าขึ้นมามองชยานีเค้าไม่ได้ตอบคำถามที่ชยานีถามแต่กลับใช่สายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกจ้องมองชยานีจ้องจนชยานีรู้สึกอายไม่ได้คำตอบจากนิธานชยานีก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย “ยัยเด็กโง่ทั้งชีวิตมันยาวเกินไปไม่มีใครเค้าให้คำสัญญาแบบนี้กันหรอก!”นิธานพูด ใจชยานีสั่นมีความรู้สึกแบบพูดไม่ออกรู้สึกไม่ดีเหมือนคนทั้งคนจะไม่สบายแต่ก็ยังทำเป็นแข็งแกร่ง”ใช่ใช่สิไม่มีใครเค้าให้คำสัญญาทั้งชีวิตกันหรอกฉันมันถามโง่เอง!” “นีมองหน้าผม!”นิธานมองชยานีก็รู้ได้เลยว่าเธอต้องคิดมากแน่ๆเธอต้องรู้สึกว่าไม่มีความวางใจแน่ๆอาจเป็นเพราะเธอเคยตายไปครั้งนึกแล้วมั้ง? นิธานคิดถึงเรื่องที่ธนิดาพูดตอนที่อยู่ห้องใต้ดินถึงเค้าตอนค่อยสืบหาเรื่องนี้แต่พอได้ยินธนิดาพูดอย่างละเอียดแบบนั้นใจของนิธานก็รู้สึกเจ็บเหมือนจ็บไม่พร้อมกับชยานีเลย “ผมจะไม่ให้คำสัญญาว่าทั้งชีวิตนีแต่ผมแต่ผมจะอยู่เคียงข้างคุณแบบนี้ตลอดไปผมไม่รู้ว่าทั้งชีวิตมันจะนานแค่ไหนแต่ผมจะเป็นของคุณตลอดไป!” “นิธานนาย……” ชยานีตกใจคำนี้ดูหนักกว่าทั้งชีวิตอีก”นาย……” “ยับโง่ดูแล้วเธอก็บังคงไม่เชื่อใจฉันเท่าไรนีคำสัญญาพวกนั้นมันไม่สำคัญเลยคนบางคนถึงจะให้สัญญาแล้วแต่ก็กลับคำได้ดังนั้นคนแบบฉันไม่ค่อยเชื่อเรื่องคำสัญญาพวกนี้เท่าไรผมเชื่อแค่ตอนี้กับของที่ผมอยากได้ผมจะพยายามหาให้ได้ทำให้ได้จะไม่ทำให้ตัวเองเสียใจภายหลังเข้าใจมั้ย?” ชยานีพยักหน้า”อืมนธานพอแล้วฉันไม่ต้องการคำสัญญาจากนายแล้ว!”นิธานพูดถูกถึงตอนนี้เค้าจะให้คำสัญญาแล้วแต่ถ้าหากวันนึงเค้าเปลี่ยนใจแล้วล่ะ?คำสัญญาพวกนั้นยังจะมีความหมายอะไรอีกมันไม่มีความหมายอะไรเลยมันยังจะเป็นเข็มที่ทิมแทงใจอีก คนอย่างนิธานคงไม่ชอบให้คำสัญญาแต่ทุกสิ่งที่นิธานทำให้เธอนั้นเธอเห็นอยู่เสมอเค้าจริงใจกับเธอมากจริงๆแล้วยังดีกับเธอขนาดนั้นเธอควรจะพอใจได้แล้ว! “เอาล่ะดึกมากแล้วนอนได้แล้ว!”นิธานบอกชยานี “แล้วนายล่ะ?”ชยานีจับมือนิธานไว้”ดึกขนาดนี้แล้วนายจะไปไหน?” “ไปดูเฉลิมพลแล้วไปหาด้วยว่าแม่ของธนิดาอยู่ไหนรับปากว่าจะช่วยธนิดาแล้วก็ต้องช่วยให้ถึงที่สุด!”นิธานจับหน้าชยานีเบาๆ”นอนเถอะ!” “นิธานขอบคุณนะ!”ชยานีจับมือของนิธานก่อนที่เค้าจะเดินออกไปจากห้องแล้วยิ้มให้”ดาเป็นคนที่สำคัญกบฉันมากนายช่วยฉันฉันดีใจมาก” “หา?เธอเป็นคนที่สำคัญมากสำหรับคุณแล้วผมล่ะ?”นิธานทำเป็นหึง ชยานียิ้ม”นายเป็นคนที่สำคัญที่สุดสำหรับฉัน!” นิธานรู้สึกพอใจมากแล้วจูบลงบนหน้าผากของชยานี”เด็กดีนอนได้แล้ว!” นิธานปิดประตูในดวงตาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ปิดไม่อยู่ วันที่สองธนิดาตื่นแต่เช้าแต่ก็ยังมีคนตื่นเช้ากว่าเธอนั้นก็คือธารีเธอตั้งใจไว้ว่าวันนี้ต้องแย้งเฉลิมพลมาให้ได้ดังนั้นจึงตื่นมาแต่งตัวตั้งแต่เช้าจริงแล้วเธออยากได้ลุกเดิมของเธอแต่ธนิดาบอกว่าเฉลิมพลชอบคนที่แต่ตัวสดใสธารีจึงให้คนใช้ในบ้านมายืดผมสีน้ำตาลที่ลอนอยู่ของเธอให้ตรงแต่สีนั้นไม่สวยดูเหมือนเศษหญ้าเลยเธอเลยเสียเวลาไปกับการย้อมดำอีกจากนั้นก็แต่งหน้าแบบเบาๆทำให้เธอดูน่ารักมากขึ้น แน่นอนว่านั้นเป็นเพียงสิ่งที่ธารีคิดไปเอง แต่ในตู้เสื้อผ้าของธารีมีแต่ชุดที่ดูเป็นผู้ใหญ่มันไม่ง่ายเลยที่เธอจะเปลี่ยนทรงผมมาเป็นแบบนี้แต่ในตู้เสื้อผ้ากลับไม่มีเสื้อผ้าที่ดูเข้ากันเลย ทำให้ธารีเครียดมากสุดท้ายเธอก็เลือกชุดกระโปรงสีชมพูที่ดูเบาๆแสดงออกถึงความเป็นมืออาชีพของเธอออกมา ธารีมองตัวเองในกระจกอย่างพึงพอใจอยู่สักพักก่อนที่จะมีคนมาเคาะประตู”คุณหนูใหญ่ค่ะเถ้าแก่เรียกคุณหนูค่ะบอกว่าคุณเฉลิมพลใกล้ถึงแล้วค่ะ!” “โอเคฉันรู้แล้ว!”ธารีมองกระจกในมุมที่มั่นใจที่สุด”เฉลิมพลฉันจะค่อยดูว่านายจะหลุดจากกำมือของฉันได้ยังไง!” ธารีเปิดประตูออกมาเจอธนิดาอยู่หน้าห้องพอดีเมื่อเทียบกับการแต่งตัวของธารีแล้วธนิดาดูจืดชืดไปเลยวันนี้ธนิดาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวและผ้าคุมห่างม้าและบนหน้าไม่ได้แต่งอะไรไว้เลย ความจริงธนิดาอายุน้อยกว่าธารีอยู่แล้วยิ่งมาบวกกับธนิดาปกติไม่ชอบแต่หน้าแต่ดูแลหน้ามาดีตลอดดังนั้นตอนนี้ธนิดากับธารียืนใกล้กันคนนึงเหมือนเด็กมอปลายอีกคนเหมือนป้าที่ทำตัวเด็ก แต่ดูแล้วธารีคงไม่คิดแบบนี้เห็นธนิดาแต่งตัวแบบนี้เธอดูถูกมาจากข้างใน”ตระกูลคชหิรัญไม่ให้เงินเธอเหรอ?ถึงได้ใส่ชุดข้างถนนแบบนี้อย่างน้อยๆเธอก็เป็นดาราถ้าไม่ยอมใช้เงินเดี๋ยวจะปิดหน้าที่ดูจนๆไม่อยู่นะ ธนิดามองธารีแล้วยิ้ม”พี่ใหญ่แต่งตัวแบบนี้ก็ไม่มีใครสู้ได้อยู่แล้วฉันจะกล้าเทียบกับพี่ได้ไงฉันก็เจียมตัวอยู่นะ!” “อิ่มถือว่าเธอมีรสนิยม!”ธารีคงคิดว่าธนิดากลัวที่จะแข่งกับเธอจริงๆเดินแบบเชิ่ดๆผ่านหน้าธนิดาไปแล้วยังทำเป็นเดินชนธนิดา ธนิดามองธารีเดินลงไปอย่างเย็นชาสายถูกเต็มไปด้วยการดผุถูกเหยียดหยาม ขนาดที่ธารีอละธนิดาเดินลงมาคนดูแลบ้านก็พูดขึ้นว่า”เถ้าแก่คุณหนูใหญ่คุณเฉลิมพลมาแล้ว!” “เชิญเร็วเชิญเข้ามา!” สักครู่เดียวเฉลิมพลที่ใส่กางเกงยีนส์เสื้อเชิ้ตสีขาวก็เดินเข้ามาอยู่ตรงหน้าคนตระกูลคชหิรัญ ถึงเค้าจะใส่แบบสบายๆแต่รัศมีของเค้าก็ยังจับมากใบหน้าเขามีรอยยิ้มบางๆสายตาของเขาไปตกอยู่ที่ธนิดา”ดา!” “พล!”ธนิดาเหมือนดีใจมากที่ได้เจอเฉลิมพลแต่ก็ยังมีความเขินอายของหญิงสาวอยู่แล้วเดินไปตรงหน้าเฉลิมพล”ทำไมวันนี้นายมาเช้าจัง?” “คิดถึงเธอแล้วเลยมาเช้าหน่อยเธอพร้องหรือยัง?”สายตาของเฉลิมพลจ้องธนิดาอยู่ตลอดเวลาเห็นเธอแต่งตัวสบายแต่ก็ยังดูสวยเฉลิมพลถึงกับใจสั่นแต่แค่แป๊บเดียวเค้าก็ตั้งสติได้”ดาคุณว่าเรานี้ถือว่าใจตรงกันช่ายมั้ย?” ธนิดาแค่ยิ้มแต่ก็ไม่พูดอะไรเฉลิมพลจับมือของธนิดาเดินไปตรงหน้าไตรภบ”รบกวนอีกแล้วครับคุณลุงไตรภบวันนี้ผมจะพาดาออกไปคุณลุงไตรภบคงไม่ถือสาใช่มั้ยครับ!” “ไม่ไม่ถือสา!วัยรุ่นออกไปเดินเล่นบ้างก็ดี!”ไตรภบจะไปถือสาอะไรล่ะมิหนำซ้ำยังอยากให้พวกเขาพัฒนาความสัมพันธ์ด้วยซ้ำ หน้าที่เฉลิมพลกำลังจะพาธนิดาออกไปคนที่ถูกมองข้างคนที่เฉลิมพลไม่แม้เพียงจะมองอย่างธารีก็พูดขึ้น”เดี๋ยว!” เฉลิมพลจับมือธนิดาหันกลับมามองธารีแบบงง”คนนี้คือ?คุณนาย?” “หืม!”แน่นอนว่าธนิดาไม่ได้ตั้งใจจริงๆเฉลิมพลก็ช่างโหดร้ายจริงๆคิดว่าธารีแบบภรรยาของไตรภบนี้มัน…… “ไม่ใช่!”ธารีกัดฟันแต่ไม่ทนก็ไม่ได้แต่ดูออกว่าธารีใกล้จะระเบิดแล้ว “อ่อ?งั้น……ดาป้าหรือน้าคุณ?” “แม้เฉลิมพลนี้อารมณ์ขำจริงๆคนนี้คือธารีลูกคนโตของผมพี่ของดา!”