ตอนที่ 11 หนึ่งปีกับการแต่งงานคืออะไรกัน

ต๭นที่ 11 หนึ่งปีกับการแต่งงานคืออะไรกัน ไม่สามารถต้านการรบเร้าขอร้องจากแม่ ถังซินจึงตอบตกลงจะส่งเงินไปให้น้อง ถังซินงานยุ่งจึงต้องหาพยาบาลมาดูแลแม่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง จนกว่าแม่ออกจากโรงพยาบาล ทำธุระเสร็จหมดทุกอย่าง ช่วงถังซินกำลังจะกลับก็เป็นช่วงค่ำเวลาแปดโมงกว่าแล้ว ถังซินนวดตรงจุดขมับทั้งสองข้าง กำลังจะเข้าไปในบ้าน ก็พบว่ามีรถของมู่หยางชิวจอดอยู่หน้าประตู ฝีเท้าก็หยุดอยู่ตรงนั้น จากนั้นเธอก็มองเห็นประตูเปิดออกมา มู่หยางชิวเดินออกมาก่อน ตามด้วยหลิวฟาง ใบหน้าดูยิ้มแย้มจูงมือหญิงสาวคนนั้นพูดคุยกัน ถังซินเพิ่งมองดูอีกครั้ง ผู้หญิงคนนั้นก็คือหัวหน้าของมู่หยางชิว ทันใดนั้น เลือดจากเท้าพุ่งพรวดขึ้นสู่สมอง ทั้งเนื้อทั้งตัวของถังซินเริ่มหนาวเย็น โกรธจนกัดฟันสั่น ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพาเมียน้อยกลับมาเปิดเผย ？ ไม่นานอารมณ์ถังซินคืนสู่สภาพสงบนิ่ง เดินไปยืนหลบอยู่ในมุมๆ หนึ่ง รอมู่หยางชิวพลอดรักกับหญิงสาว ให้เธอขับรถออกจากที่นี่แล้ว พอเดินเข้าบ้าน เธอถึงจะเดินออกมา เธอเปิดกระเป๋า มีหนังสือหย่าหนึ่งชุดวางไว้ข้างในอย่างสงบ เป็นเอกสารที่เตรียมไว้พร้อมแล้วเมื่อครึ่งเดือนก่อน ชีวิตแบบนี้ เธอทนมามากพอแล้ว เมื่อถังซินเข้ามาในบ้าน ได้เจอมู่หยางชิวกับหลิวฟางกำลังพูดคุยและหัวเราะไปด้วย ทั้งหน้าตาของหลิวฟางเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เหมือนกับว่ามีเรื่องดีอะไรเกิดขึ้นยังไงยังงั้น มือของเธอก็ค่อยๆ กำแน่นขึ้น “หยางชิวคะ แม่คะ” ถังซินถอดรองเท้าตรงทางเดินเข้าห้องโถง แล้วพูดไปด้วย “ร่างกายแม่ของฉันไม่ดีเท่าไหร่ต้องค้างที่โรงพยาบาล ฉันอยู่โรงพยาบาลดูแลแม่สักพัก ก็เลยกลับมาดึกอย่างนี้” “เมียจ๋า” มู่หยางชิวรีบเดินมาช่วยหยิบกระเป๋าเดินทางไปให้คนใช้ มีความเป็นห่วงแล้วพูดว่า “คุณไปทำงานที่นิวยอร์คก็เหนื่อยแย่อยู่แล้ว ทำไมไม่เรียกผมไปดูแลแม่หล่ะ？” “ฉันพึ่งกลับมาพอดี คิดว่ามันเป็นเรื่องเล็ก คุณก็งานยุ่ง ฉันไปเองดีแล้ว” ถังซินยิ้ม “ฉันได้หาพยาบาลดูแลแม่แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง” “เมียลำบากแล้ว” มู่หยางชิวอยากหอมหน้าผากของเธอ ถังซินหลบออกมา ไม่มีการแสดงสีหน้า เพียงแต่พูดว่า “ฉันหิวแล้ว ขอไปกินข้าวก่อนนะ” แต่ว่าห้องอาหารไม่ได้เตรียมอาหารเย็นไว้ มู่หยางชิวรีบเดินตามเธอแล้วพูดว่า “วันนี้ผมกลับมาบ้านเร็ว รู้สึกหิวมากก็เลยให้ทางห้องครัวจัดเตรียมอาหารเย็นเร็วหน่อย ผมกับแม่กินเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณลองดูว่าอยากกินอะไร สั่งให้คนใช้จัดมาหาให้คุณหนึ่งชุด” ถังซินเพียงแค่เดาก็รู้ว่าอาหารเย็นก่อนหน้านี้มีหญิงสาวคนนั้น มู่หยางชิวและก็แม่สามีได้กินร่วมกัน เธอเม้มปากแรง ๆ ครู่หนึ่ง ดีที่รู้สึกเบื่ออาหาร ไม่กินก็ได้ ถังซินขึ้นไปบนตึก นำใบหย่าวางไว้ชั้นวางบนหัวนอน รอมู่หยางชิวขึ้นมาก็จะคุยกับเขา คิดไม่ถึงว่าเธออาบน้ำเสร็จแล้วมู่หยางชิวก็ยังไม่ขึ้นมา เธอคิดว่ามู่หยางชิวคงไปนอนที่ห้องนอนสำรอง ก็เลยถือใบหย่าเดินไปที่ห้องนั้น ไฟในห้องน้ำในห้องนอนสำรองเปิดสว่างอยู่ มีเสียงน้ำ ซ่าๆ ดังมาจากข้างใน มู่หยางชิวคงกำลังอาบน้ำอยู่ ถังซินจึงเก็บเสื้อที่กองอยู่บนพื้นขึ้นมาโยนเข้าไปในตะกร้า มือถือสีดำหล่นออกมาจากกระเป๋าใดกระเป๋าหนึ่ง กระแทกลงบนพื้นพรม เธอกับมู่หยางชิวไม่มีความเคยชินในการดูมือถือของกันและกัน เพราะว่าต่างฝ่ายต่างเชื่อใจกัน แต่ว่าในขณะนี้ ถังซินอยากจะรู้อย่างมากว่ามู่หยางชิวกับหญิงสาวคนนั้นปกติแล้วคุยอะไรกัน ก่อนหน้านี้เคยเห็นมู่หยางชิวใส่รหัสผ่าน เธอก็ปลดล็อคมือถือของเขาแบบง่ายๆ มองเห็นโลโก้วีแชทช่างน่าสงสัย ก็เลยกดเข้าไปดูการสนทนาที่อยู่บนสุดก็คือหัวหน้าเขาคนนั้น ถังซินกดเปิด เห็นการสนทนาของทั้งสองหวานหยดย้อย หญิงสาวคนนั้นยังส่งรูปภาพของทั้งสองที่กำลังจูบกันมา พอถังซินเห็นภาพนั้นก็คลื่นไส้อยากจะอ้วก พอเลื่อนลงมาก็ได้เจอข้อความที่ทำให้ตะลึง หญิงสาวผู้นั้นถามมู่หยางชิวเมื่อไหร่จะหย่ามาตลอด แล้วยังคิดกลยุทธ์วิธีให้เขาอีก เธอพูดว่า เธอได้สืบมาว่าเดือนหน้าเป็นวันเกิดของหัวหน้าแผนกนักแปล จะต้องเชิญหลายคนไปรับประทานอาหาร ถึงตอนนั้นเธอให้คนหนึ่งไปมอมเหล้าถังซิน หลังจากนั้นก็พาถังซินไปนอนที่โรงแรม วันต่อมาก็ให้มู่หยางชิวไปจับชู้รัก ถังซินนอกใจแบบนี้ยังไงก็ดิ้นไม่หลุด ตอนหย่าก็ไม่ได้เงินไปสักแดงเดียว ในบริษัทมู่เธอก็ไม่สามารถทนอยู่ได้ เมื่อถังซินได้เห็นทั้งเนื้อทั้งตัวก็เย็นเฉียบ ทำให้เธอยิ่งรับไม่ได้ก็คือ มู่หยางชิวเห็นด้วยกับวิธีของหญิงสาว ยังชมเชยเธอมีความคิดที่รอบคอบ ทั้งสองคนได้ปรึกษากันหาเพื่อนร่วมงานในแผนกนั้นมาทำเรื่องนี้ ถึงแม้วันครบรอบแต่งงานหนึ่งปีในวันนั้น ได้รู้ว่ามู่หยางชิวได้นอกใจ ถังซินคิดว่าตนเองกลัวการมีเพศสัมพันธ์ ทำให้เขาไม่สมปรารถนาจึงคิดที่จะหย่า จะแบ่งยังไงก็แบ่งไป คิดไม่ถึงว่าเขาจะเห็นแต่ผลประโยชน์ของตัวเอง ไม่เพียงแต่จะทำให้เธอออกไปโดยไม่ได้อะไรเลย ยังคิดทำให้ชื่อเสียงในบริษัทของเธอต้องเสียหาย หนึ่งปีกับการแต่งงานคืออะไรกัน？