ตอนที่ 14 ยั่วยุ

ต๭นที่ 14 ยั่วยุ เห็นมู่หยางชิวตกอยู่ในสภาพแบบนี้ ถังซินก็ยิ้มหัวเราะเยาะ “สามี คุณอยากจะมีลูกมาตลอดไม่ใช่เหรอ ฉันท้องคุณยังไม่ดีใจ” ถังซินเดินมุ่งไปหาเขา เห็นมือของเธอคล้ายกับช่วยเขาจัดเสื้ออย่างสนิทชิดเชื้อ แล้วพูดเสียงแผ่วเบาว่า “มู่หยางชิว เมื่อกี้ฉันอารมณ์ไม่ค่อยดี ดังนั้นได้ทำอะไรบางอย่างกับเครื่องโปรเจคเตอร์ ถ้าคุณพูดอะไรจนทำให้ฉันยิ่งไม่สบายใจ ฉันไม่ระวังเผลอไปกดปุ่มบางปุ่มบนมือถือ อาจจะมีภาพฉาวโฉ่คุณกับเฉียวมั่นหลัวปรากฏออกมาทางโปรเจคเตอร์ ญาติทั้งหลายก็สามารถเห็นได้นา...” ถังซินพูดต่อ แล้วยังแกว่งโทรศัพท์ไปมาไปทางมู่หยางชิว รอยยิ้มของเธอช่างอ่อนหวานเหลือเกิน “สามี วันครบรอบแต่งงานของเราในคืนวันนั้น คุณลืมแล้วเหรอ？” ในใจมู่หยางชิวก็ทวีความโกรธมากขึ้น แต่ในขณะนี้ได้เพียงถูกถังซินจูงจมูกไป ถ้าเกิดถังซินทำคลิปวิดีโอขึ้นมาจริงๆ ญาติพี่น้องที่อยู่นี่ก็เยอะ เมื่อฉายออกมาเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ใช่..ใช่แล้ว ฉันคิดออกแล้ว” เขาจ้องถังซิน เสียงเหมือนออกมาจากร่องฟัน “ภรรยา ตั้งท้องเรื่องใหญ่แบบนี้ คุณปิดซะมิดชิดเลยนะ！” “ก็เพราะอยากจะเซอร์ไพรส์คุณกับคุณแม่ไงคะ” ถังซินพูดอย่างเขินอาย แล้วเธอก็หันไปถามแม่สามีที่กำลังตกตะลึงอยู่ “แม่คะ แม่จะได้อุ้มหลานจริงๆแล้ว ดีใจมั้ยคะ？” “ดี...ดีใจ” หลิวฟางพยักหน้า ใบหน้ายิ้มอย่างแข็งกระด้าง ตั้งแต่มู่หยางชิวพาเฉียวมั่นหลัวไปที่บ้าน หลิวฟางมองเฉียวมั่นหลัวอะไรก็พอใจทุกอย่าง อยากจะให้มู่หยางชิวหาโอกาสถีบถังซินออกไป คิดไม่ถึงในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อถังซินก็ตั้งครรภ์แล้ว แต่ว่าไม่เป็นไร รอถังซินคลอดลูก ยังไงก็ให้เธอกับมู่หยางชิวหย่ากัน คิดได้อย่างนี้ หลิวฟางก็รู้สึกโล่งใจ เธอมองไปที่แววตาของเฉียวม่านหลัว พยักหน้า แล้วก็ดึงถังซินนั่งลง ถามสารทุกข์สุกดิบถังซินด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม พอได้สติญาติทั้งหลายก็ยิ้มแย้มแสดงความยินดีมู่หยางชิวได้เป็นพ่อแล้ว บางคนก็ถ่ายทอดประสบการณ์เลี้ยงลูกให้แก่เขา พอมู่หยางชิวได้ฟังคำพวกนี้ สีหน้าดูแย่กว่าได้กินขี้ “หยางชิว นี่มันอะไร” ถือโอกาสไม่มีใครสนใจ เฉียวมั่นหลัวถามมู่หยางชิวด้วยเสียงเบา ๆ “คุณเคยพูดว่าร่างกายของเธอมีปัญหาไม่ใช่เหรอ ？หรือว่าคุณมีอะไรกับเธอแล้วใช่มั้ย？” แล้วก็หยิกเขาอย่างลับ ๆ หนึ่งที “ที่รัก คุณเชื่อผมนะ ผมไม่ได้มีอะไรกับเธอจริง ๆ” มู่หยางชิวพูดออกมาอย่างเชื่อมั่น เพ่งสายตาไปที่ถังซิน โกรธจนปากเบี้ยว “จะต้องเป็นผู้ชายคนใดคนหนึ่งที่อยู่นอกบ้านแน่นอน” “งั้นก็เปิดโปงเธอสิ！”เฉียวมั่นหลัวพูด สายตาเต็มไปด้วยความริษยา เมื่อก่อนเธอเคยสืบหาต้นกำเนิดของถังซิน ฐานะย่ำแย่มาก ครอบครัวแบบนี้ไม่คิดว่าจะมีเงินไปเรียนหนังสือต่างประเทศ หลังจากนั้นก็เข้ามาทำงานแผนกนักแปลในบริษัทมู่จื่อ หน้าตาสวยอย่างนี้ ไม่รู้ว่าหลอกผู้ชายไปกี่คน หลายครั้งในการประชุมผู้บริหารระดับสูง เฉียวมั่นหลัวล้วนได้ยินผู้บริหารระดับสูงคนอื่นชื่นชมถังซิน ยังพูดว่า ถ้าไม่ใช่เธอเข้ามาบริษัทมู่จื่อได้ไม่นาน มีประสบการณ์ไม่เพียงพอ เธอคงได้ทำงานสาขาย่อยที่นิวยอร์กแล้ว ใคร ๆ ล้วนหาวิธีไปทำงานสาขาย่อยที่นิวยอร์ก รวมถึงเฉียวมั่นหลัว ยื่นเรื่องไปกี่รอบก็โดนตีกลับมา ได้ยินผู้บริหารระดับสูงคนอื่นพูดช่วยเหลือถังซิน ในใจคิดว่า ไม่ต้องพูดถึงเยอะ รู้สึกหมั่นไส้ มู่หยางชิวชี้ไปทางโปรเจคเตอร์เครื่องนั้น พูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ “เธอถ่ายวิดีโอพวกเราไว้ พูดว่าถ้าฉันกล้าทำอะไรขึ้นมา เธอก็จะฉายวิดีโอให้ทุกคนได้ดู” “เป็นไปไม่ได้！” เฉียวมั่นหลัวตกใจนิดหน่อย แล้วก็รีบพูดออกมาว่า “ห้องของโรงแรมฉันเป็นคนจอง การรักษาความปลอดภัยสูง เธอจะถ่ายอะไรได้？เธอจะต้องหลอกคุณแน่” “แต่สายตาของเธอนิ่งมาก ผมกลัว.....” มู่หยางชิวมองไปทางถังซิน เขาไม่เคยเห็นถังซินเป็นคนสงบนิ่งแบบนี้ “ถ้าในมือเธอเกิดมีอะไรขึ้นมาจริง ๆ จะทำยังไง？” เฉียวมั่นหลัวพูดว่า “คุณคอยดูก็แล้วกัน ฉันจะต้องเปิดโปงเธอให้ได้！” เธอเกลียดถังซินมากจริงๆ ภูมิหลังก็ไม่ดี ยังได้แต่งมาในตระกูลที่ดี มีคนหลายคนต่างพูดช่วยเหลือเธอ ในวันนี้มีโอกาสดี ๆ ที่จะเล่นงานถังซิน เธอไม่ปล่อยถังซินไว้แน่ สายตาเฉียวมั่นหลัวเต็มไปด้วยความดุร้าย ยิ้มแล้วปริปากพูดกับถังซิน “คุณถัง คนอื่นตั้งท้องจะขี้เกียจเฉื่อยชา ไม่มีชีวิตชีวา แต่ดูเธอแล้วมีชีวิตชีวา คงมีอะไรผิดพลาดรึเปล่า หรือว่าไม่ตั้งท้องกันแน่ ？” อยู่ดี ๆ เธอก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงปกติ ทำให้คนบนโต๊ะที่อวยพรถังซิน ตะลึงไปชั่วขณะ