บทที่ 26 คุณคุณอามู่ คุณมันร้าย

บ๗ที่ 26 คุณคุณอามู่ คุณมันร้าย เฉียวมั่นหลัวลูบไปที่สร้อยคอบนคอของตัวเอง ไม่ทันได้ปิดไว้ ชายหนุ่มคนนั้นก็เข้ามาดึงสร้อยคอออกไป หลังจากนั้นก็ยื่นให้ถังซินดู “ คุณถัง,คุณดูสิ,ใช่ชุดเดียวกันใช่มั้ยครับ? ” “นี่ นี่มันเรื่องอะไรกัน? ” ถังซินจับสร้อยขึ้นมาดูดีๆ สีหน้าก็เริ่มซีด หันไปพูดกับมู่หยางซิวว่า “ สามีคะ คุณบอกว่าเธอเป็นแค่เจ้านายคุณไม่ใช่หรอ ? พวกคุณ…อยู่ด้วยกันแล้วหรอ? ” มู่หยางซิวโดนถังซินเล่นอย่างรับมือไม่ทัน มู่หยางซิวสีหน้าไม่ค่อยดี อยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ถังซินดันพูดขัดขึ้นมาซะก่อน “คุณคะ ทำไมคุณถึงทำแบบนี้กับฉัน คุณรู้ไหมว่าใจฉันเสียใจมากแค่ไหน? ” “เสียใจ? เธอเสียใจอะไรกัน! ” มู่หยางซิวก็อารมณ์ระเบิดออกมาแล้ว “ เธอรู้ตั้งนานแล้วว่าฉันกับมั่นหลัวมีอะไรกัน, ตอนนี้ยังมาทำเป็นไม่รู้อะไรอีก? ถังซิน, เธอออกไปทำเรื่องน่าอับอายอยู่ข้างนอก ยังมีหน้ามาว่าให้ฉันอีก เธอมันหน้าไม่อาย ” ถังซินชี้ไปที่เขาด้วยมือสั่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด: “ฉันจะไปรู้ได้ยังไง, ลองถามผู้หญิงคนอื่นๆดูสิว่าทนได้มั้ยที่สามีตัวไปมีชู้ข้างนอก! ” “ใช่ ตอนที่หลานฉันอายุครบเดือนนั่น ฉันเป็นคนบอกญาติๆว่าฉันตั้งครรภ์แล้ว ไม่ใช่เพราะว่าเราสองคนแต่งงานกันมาปีกว่าแล้วยังไม่มีลูกหรอ ฉันก็กลัวญาติๆจะหัวเราะเยาะคุณกับคุณแม่ไงล่ะ” มู่หยางซิวตกใจกับคำพูดของถังซิน, “เธอไม่ได้ตั้งครรภ์?! ” “ ฉันมีความผิดปกติด้านอารมณ์เพศ ขนาดคุณยังไม่ได้แตะตัวฉันเลย แล้วจะตั้งครรภ์ได้ยังไง?” ถังซินร้องไห้ขึ้นมา “ฉันทุ่มเทเพื่อครอบครัวนี้ด้วยหัวใจทั้งหมดของฉัน และนั่นคือสิ่งที่คุณทำกับฉันหรอ” “เธอโกหก! เธอกำลังโกหกอยู่! ” เฉียวมั่นหลัววิ่งเข้ามา, เขารู้ว่าถังซินกำลังพูดหลอกล่อให้เห็นอกเห็นใจ “วันนั้นเธอหลบอยู่ในห้องน้ำใช่ไหม? เธอรู้แผนของฉันตั้งนานแล้ว ดังนั้นเธอก็เลยรอ” “เธอทำเป็นเมา ให้เฉินเสียงพาเธอมาที่โรงแรม,หลังจากนั้นก็ส่งข้อความให้ฉันกับหยางซิว ก่อนจะตั้งใจปิดไฟในห้องนอน，เพราะอยากให้เฉินเสียงแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร ใช่ไหม! ” เฉียวมั่นหลัวกัดฟันพูดจนฟันเกือบหัก เขาป้องกันอย่างดีมาโดยตลอด แต่ไม่คิดว่าถังซินจะวางกับดักไว้ตั้งแต่แรกก็แค่รอเขากับมู่หยางซิวกระโดดเข้าไปเอง ถังซินหายใจเข้าไปลึกๆ แขนยกขึ้นแล้วตบไปที่หน้าของเฉียวมั่นหลัวแบบจังๆ ตบครั้งนี้ทำเอาเขารู้สึกสะใจมากๆ “ผู้จัดการเฉียว ไม่ใช่ทุกคนเขาจะเหมือนเธอ ที่จะทำเรื่องสกปรกๆแบบนี้ได้” ถังซินสงบอารมณ์ลงแล้วพูดว่า “ ถ้าเป็นฉันที่ส่งข้อความหาพวกเธอจริงๆละก็ จะส่งยังไง? มือถือพวกเธอก็ติดตัวกันตลอด” “ เธอต้องหาพวกแฮกเกอร์มาทำแน่ๆ! ” ถังซินยิ้มหัวเราะ: “งั้นฉันคงหมดเงินไปไม่น้อยสินะ? ฉันเอาสมุดธนาคารมาให้ดูก็ได้นะ ให้ผู้จัดการเฉียวดูซิว่าเงินทุกบาททุกสตางค์ของฉันเอาไปใช้ทำอะไรบ้าง” “เธอ……” เวลานี้ ชายหนุ่มคนที่ถังซินจ้างมานั้นก็เริ่มพูด “คุณมู่ครับ ตอนนี้พวกเราไม่ว่าจะดูยังไง ก็เป็นคุณที่เริ่มนอกใจก่อน คุณเฉียวคนนี่ก็นอกใจคุณอีกทีหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับภรรยาของคุณนี่ครับ!” ชายหนุ่มคนนั้นไม่หยุดที่จะพูดใส่ไฟ แล้วพูดออกมาด้วยสงสัย “ พอฟังจากคำพูดของคุณเฉียวแล้ว ดูเหมือนว่าคุณกับคุณเฉียวร่วมมือกันหักหลังภรรยาของคุณเอง ไม่เหมือนกับที่คุณพูดว่าภรรยาของคุณแอบไปมีคนอื่น ” มู่หยางซิวเริ่มแก้หน้าไม่ได้แล้ว ทั้งๆที่ว่านักข่าวพวกนี้เป็นเขาที่เชิญมาแต่ทำไมนักข่าวถึงได้มาหักหน้าของเขาแบบนี้ และก็มีถังซินอีก! เขาคิดว่าเฉียวมั่นหลัวพูดเกือบถูกหมด,ถังซินรู้แผนของพวกเขามาตั้งนานแล้วและทำกับดักรอให้พวกเขากระโดดลงไปเอง เขาคิดว่าถังซินเป็นคนใสๆ อ่อนต่อโลก คิดไม่ถึงว่าจริงๆแล้วเป็นฆาตกรชั้นสูง “ถังซิน….แม่งเอ้ยยย” ปล่อยให้ภรรยาตัวเองมาทำร้ายแบบนี้ มู่หยางซิวอดไม่ได้ที่จะโกรธขึ้นมาจนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่จนตบไปที่หน้าของถังซิน ถังซินแค่ตกใจไปแต่กลับไม่ได้หลบหรืออย่างใด เขาไม่คิดที่จะหลบอยู่แล้ว มีนักข่าวมากมายในห้องและยังมีลูกน้องที่เขาจ้างมาอยู่ด้วย ถ้ามู่หยางซิวตบไปครั้งนี้ใบหน้าของเขาอาจจะช้ำไปไม่กี่วัน แต่ว่าที่ซวยไปกว่านั้นก็คือมู่หยางซิว “คุณมู่ อะไรกันเนี้ย อยากตบผู้หญิงหรอ? ” มือของมู่หยางซิวถูกคนๆหนึ่งจับไว้, ผู้ชายที่ยืนข้างหน้าของถังซินรูปร่างสูงใหญ่ พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้โกรธแต่น่าเกรงขาม “ ผู้ช่วยจาง? ” หลังจากดูแน่ชัดว่าเป็นใครแล้ว มู่หยางซิวถึงกับตัวชาเลยทีเดียว ถังซินพอจ้องมองดูผู้คนนั้นดีๆก็รู้ว่าผู้ชายคนนั้นคือผู้ช่วยคนที่เงียบขรึมของมู่เฉินหย่วน ไม่ใช่ว่าเขาเป็นคนปฏิบัติตามคำสั่งของมู่เฉินหยวน และยังตามติดเขาตลอดไม่ใช่หรอ แล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ? ไม่เพียงแค่มู่หยางซิวและถังซินที่กำลังมึนงงอยู่ แต่เฉียวมั่นหลัวยิ่งงงจนสีหน้าเริ่มเปลี่ยน, จับผ้าห่มแน่นแล้วค่อยๆขยับย้ายไปอยู่แถวข้างหลัง บริษัทส่วนใหญ่ไม่สามารถมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเพื่อนร่วมงาน เขาเป็นถึงผู้จัดการแผนกถ้าหากผู้ช่วยจางค้นพบว่าเขามีความสัมพันธ์กับลูกน้องและยังทำตัวเป็นคนใหญ่คนโตละก็ เขาได้จบแน่ๆ ผู้ช่วยจางเหมือนกับว่าไม่ได้สนใจว่าเฉียวมั่นหลัวอยู่หรือไม่ และสายตาไม่ได้กวาดส่องบริเวณรอบๆเลย ผู้ช่วยจางค่อยๆปล่อยมือเขาและหันไปพูดกับถังซินว่า: “คุณถัง ขอโทษด้วยครับที่พลุ่งพล่านเข้ามาตามหาคุณแบบนี้ มีสัญญาต้องการให้คุณแปลกเอกสาร คุณสามารถไปตอนนี้ได้ไหมครับ? ” ถังซินไม่ได้ถามอะไรมาก พยักหน้าแล้วบอกว่า “ งั้นคุณรอฉันสักครู่ ” เขาถอดแหวนบนนิ้วของเขาและหยิบสร้อยคอเส้นนั้นโยนทิ้งไปกับพื้นข้างเท้าของมู่หยางซิว: “มู่หยางซิว,หากเธอรังเกียจที่ฉันมีโรคความผิดปกติด้านอารมณ์ทางเพศ และไม่อยากอยู่ด้วยกันต่อไป อีกงั้นพวกเราก็หย่ากันเถอะ ฉันก็ไม่อยากได้ผู้ชายที่คนอื่นเคยใช้งานแล้วเหมือนกัน!” ไม่รอให้มู่หยางซิวได้มีโอกาสพูดอะไร พอพูดเสร็จถังซินก็ขอตัวออกไปก่อน เขารู้ว่าฉันมั่นหลังต้องอาฆาตแน่ๆ ไม่มีทางยอมให้ตัวเองหย่ากับมู่หยางซิวง่ายๆหรอก แต่ไม่เป็นไร, ตอนนี้เขากับมู่เฉินหยวนถือเป็นหุ้นส่วนกัน ยังมีคนคอยหนุนหลังให้ ยังพอมีเวลา! และเขา แค่รอให้คนทั้งสองนั่นชื่อเสียงย่อยยับ พอลิฟต์มาถึง ผู้ช่วยจางก็ตามมาด้วย ถังซินกับผู้ช่วยจางก็เข้าลิฟต์มาพร้อมกันแล้วพูดว่า: “ รบกวนคุณช่วยขอบคุณประธานมู่แทนฉันด้วย ” ผู้ช่วยจางดันๆแว่นตา,พูดด้วยเสียงเย็นชาว่า “ผู้จัดการมู่บอกว่า ถ้าหากคุณจัดการไม่ได้ให้ผมออกหน้าให้ และตอนนี้คุณเป็นหนี้น้ำใจผู้จัดการมู่สองครั้งแล้ว” “.......” “แต่ว่ารอบนี้ฉันไม่ได้ขอให้ผู้จัดการมู่ช่วยเหลือนี่” ถังซินเบ้ปาก “แต่เมื่อกี้ผมช่วยบังมือเขาไว้ คุณก็ไม่ได้คัดค้านอะไรนี่ครับ” ดังนั้น แสดงว่าการที่เขาไม่ได้มีท่าทีคัดค้านในตอนที่ผู้ช่วยจางมาช่วยห้ามมู่หยางซิวไม่ให้ตบเธอไว้เมื่อครู่ ก็เท่ากับว่ามู่เฉินหยวนกำลังช่วยเธออยู่ สุดท้ายก็กลายเป็นว่าเธอติดหนี้น้ำใจเขาอีกแล้วงั้นหรอ? ถังซินเกือบจะหลุดคำพูดหยาบๆของตัวเองออกมาแล้ว คุณอามู่, คุณมันร้าย! พอถึงชั้นล่างแล้วผู้ช่วยจางก็พูดทิ้งท้าย “ คุณถังครับ รบกวนคุณเรียกรถแท็กซี่กลับเองนะครับ ผู้จัดการมู่ยังอยู่ที่สนามกอล์ฟรอให้ผมไปรับอยู่” พอพูดจบเขาก็ไป การที่ว่าจะให้เธอช่วยแปลภาษาอะไรพวกนั้นก็แค่พูดบังหน้าไปแค่นั้นแหละ ถังซินไม่กล้าพูดอะไรมาก เหอะเหอะ, เป็นถึงคนของคุณอามู่ ถ้าให้กล้าแค่ไหนเธอก็ไม่กล้าถามมากหรอก เขาขึ้นแท็กซี่แล้วมุ่งไปที่บริษัท ได้เห็นการแสดงฉากเด็ดๆในตอนเช้าแล้วแถมเธอยังก้าวขึ้นไปเป็นนักแสดงอีก นั่นทำให้ถังซินรู้สึกเหมื่อยตัวขึ้นมา เสียงดังขึ้นจากโทรศัพท์ในกระเป๋า เป็นแม่สามีที่โอนเข้าบัญชีมาหนึ่งแสนห้าหมื่นหยวน ถังซินแบ่งโอนให้สะใภ้ของลูกพี่ลูกน้องอย่างซ่งเวยและนักข่าวคนนั้น ดูวีดีโอในอัลบั้มแล้วคิดว่าจะรอหลังจากที่เขากับมู่หยางซิวหย่าร้างกันเสร็จเรียบร้อย แล้วรอดูว่าจะลบหรือไม่ลบพวกนี้ดี ก่อนหน้านี้เขาถามเอาเงินจากแม่สามีก็เพราะกลัวว่าจะมีปัญหาตอนหย่า, เพราะยังไงการที่คู่รักสองสามีภรรยาก็ต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ส่วนการให้เงินมันก็เป็นเรื่องที่สมควรทำ แต่เอาคืนมาก่อนจะหย่ามันคนละเรื่องกัน ถึงเวลานั้นมาถ้าแม่สามีกล้าออกมาเปิดเผยว่าขู่เอาเงินที่เขา มันก็ได้...แต่เขาก็จะเอาวีดีโอลงในกลุ่ม ถึงเขาสูญเสียเสียเงินไปหนึ่งแสนห้าหมื่นหยวนก็ยังหาใหม่ได้ แต่แม่สามีก็จะอับอายขายขี้หน้าต่อหน้าเพื่อนตัวเอง “ถังซิน,มาแล้วหรอ?” ถังซินพึ่งเข้าไปที่สำนักงาน เพื่อนร่วมงานโต๊ะข้างๆก็หมุนเก้าอี้มาหาแล้วพูดพลางยิ้ม “ มีหนุ่มคบหาดูใจแล้วล่ะสิ? ฉันพึ่งรับของขวัญแทนเธอเมื่อกี้เอง”