ตอนที่ 8 หมอเถื่อน ฉันจะฆ่าแก

ตอนที่ 8 หมอเถื่อน ฉันจะฆ่าแก ปั๋ยหลิงมีร่องรอยความสับสนใจแววตา ส่ายหน้า “เปล่านะ ฉัน...” การปฏิเสธทำให้ซือถิงเซวียนโกรธมาก เขาลุกขึ้นเดินเข้ามา มือใหญ่เอื้อมลงมาดึงเสื้อปั๋ยหลิง ยกเธอขึ้น ใบหน้าโหดร้าย “ผมปิดปากคนที่รู้เรื่องนี้แล้ว ปั๋ยหลิง นอกจากคุณจะมีใครอีก คุณไม่ได้อยากนั่งอยู่ในตำแหน่งของคุณนายน้อยตระกูลซือหรอกเหรอ ผมก็ปล่อยให้คุณนั่ง คุณรู้ไหมว่าคุณจะทำให้ราคาหุ้นของบริษัทตกลง!” “ก็บอกว่าฉันไม่ได้ทำ!” ปั๋ยหลิงถูกกระตุ้นให้โกรธเช่นกัน เธอพยายามดึงเสื้อผ้าของตัวเองกลับด้วยมือขวา สายตาเย็นชา “ซือถิงเซวียน คุณมีหลักฐานไหม คุณช่วยตรวจสอบข้อเท็จจริงและถามฉันอีกครั้งดีไหม” “หลักฐานงั้นเหรอ” ใช่ ผู้หญิงคนนี้มีจิตใจที่มืดมน สามารถวางแผนในบ้านของเขาเองเมื่อสามปีก่อน สามปีต่อมา วิธีการก็คงยิ่งดีขึ้นกว่าเดิม แล้วเขาจะหาหลักฐานมาได้ยังไง ซือถิงเซวียนคลายมือ ปั๋ยหลิงล้มลงบนโซฟา จนเจ็บปวดที่ก้น เธอกัดฟันเงยหน้าขึ้นมองซือถิงซวียน ย้ำอีกครั้ง “ใช่ หลักฐาน ไม่มีหลักฐานก็อย่ามาโทษฉัน!” เธอไม่รู้ว่าถูกยิงโดยใคร “หึ!” ซือถิงเซวียงส่งเสียงหัวเราะเยาะเย้ย หันหลังแล้วเดินจากไป แผ่นหลังเต็มไปด้วยความดุร้าย ได้ เขาแค่ไปหาหลักฐานให้เธอ ผู้หญิงที่มีความคิดยากแท้หยั่งถึงคนนี้ อย่าแม้แต่จะคิดว่าชีวิตนี้จะได้อยู่ในบ้านตระกูลซือ! มองไปยังด้านหลังของซือถิงเซวียนที่จากไปแล้ว ปั๋ยหลิงขมวดคิ้ว รู้สึกสับสนเล็กน้อย ข่าวบังเทิง... เธอสัมผัสโทรศัพท์หน้าจอมือถือคลิกไปที่เพจเว่ยป๋อ เห็นทั้งหมดเป็นข่าวของหยางเช่นเช่นและซือถิงเซวียน หัวข้อข่าวมีความสะดุดตามาก #หยางเช่นเช่นกับซือถิงเซวียนผู้มีชื่อเสียงโด่งดังปกปิดการแต่งงานและท้องแต่แท้ง##เสียลูก หยางเช่นเช่นแต่งงานเข้าตระกูลซือ##ซือถิงเซวียนแย่งเทพธิดาแห่งชาติไปแต่ไม่เห็นคุณค่า#ชื่อเสียงของซือถิงเซวียนป่นปี้ ซือถิงเซวียนยังเป็นประธานของบริษัทซือซื่อ ด้วยเหตุนี้ ราคาหุ้นของบริษัทซือซื่อจะต้องได้รับผลกระทบแน่นอน แค่นี้ถึงกับมาสงสัยเธอเลยเหรอ คนอย่างปั๋ยหลิงน่ะเหรอจะทำเรื่องพวกนี้ ออกจากหน้านั้นไป ปิดโทรศัพท์มือถือ ขับรถไปทำงานที่โรงพยาบาล บางทีหยางเช่นเช่นกับซือถิงเซวียนคงมีชื่อเสียงพอกัน ทันทีที่เธอไปถึงโรงพยาบาล ในห้องแต่งตัว พยาบาลกำลังพูดถึงมัน “พวกคุณว่าตอนนี้หยางเช่นเช่นจะแต่งงานเข้าตระกูลเศรษฐีได้ไหม รู้สึกว่าวันนั้นซือถิงเซวียนยังเป็นห่วงเธอนะ บังคับให้คุณหมอปั๋ยผ่าตัดด้วย” “ถ้ามีลูกคงแต่งงานร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ถ้าไม่มีลูกก็ไม่จำเป็น ครอบครัวตระกูลซือเป็นเศรษฐี แล้วจะแลครอบครัวสามัญชนอย่างหยางเช่นเช่นเหรอ แต่ถ้าซือถิงเซวียนรักเธอมากพอที่จะดื้อรั้น มันก็อาจจะเกิดขึ้นก็ได้” “ฉันเคยคิดว่าดาราก็ดูเหมือนคนทั่วไป แต่ที่จริงแล้วพอเห็นในระยะใกล้แล้วมันดูดีมากเลยเนอะ วันนั้นที่เห็นหยางเช่นเช่นฉันตะลึงไปเลย ขนาดอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายยังดูสวยอยู่เลย” “พวกคุณเคยคิดไหมว่าซือถิงเซวียนมีภรรยาแล้ว ข่าวบันเทิงเคยลงรูปเกี่ยวกับรูปถ่ายงานแต่งงานของเขาไม่ใช่เหรอ” “ไม่เอาน่า เรื่องมันเกิดขึ้นสามปีมาแล้ว แล้วงานแต่งงานนั่นซือถิงเซวียนก็ไม่ได้ไป ถึงแต่งงานแล้วแต่เจ้าสาวคงน่าเกลียดน่ากลัวก็เลยไม่พิสมัย!” “.....” การเปลี่ยนเสื้อผ้าหยุดลงชั่วคราว ที่มุมปากเกิดรอยยิ้มอันขมขื่น ใช่ เธอน่าเกลียดน่ากลัว ไม่น่าพิสมัย แต่ทำไมเธอจะต้องไปเอาใจซือถิงเซวียนล่ะ รอจนกว่าคุณปู่จากไป เธอจะหย่ากับซือถิงเซวียนอย่างสันติ ทั้งหมดนี้ก็เพื่อตอบแทนความเมตตาของคุณปู่ วันนี้ปั๋ยหลิงมีการผ่าตัดสามรายการ ยุ่งอยู่กับงานทั้งวันจนวิงเวียนศีรษะเล็กน้อย วางแผนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้เพื่อพักผ่อนก่อนที่จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เสียงฝีเท้าหนักก้าวมาบนทางเดิน ปั๋ยหลิงเงยหน้าขึ้นมองสำรวจ คิ้วขมวดเล็กน้อย มีเสียงดังไม่พอใจเกิดขึ้นหน้าห้องผ่าตัด