ตอนที่55ยั่วยวน

ต๭นที่55ยั่วยวน “ท่านอ๋องถึงตำหนักแล้วพะยะค่ะ！”รถม้าก็หยุดลงทันทีพอโหลวเหยียนหมิงได้ยินก็อุ้มเฟยเอ๋อที่กำลังดิ้นไปดิ้นมาลงจากรถม้าทันทีแล้วก็สั่งการทหารเฝ้าประตูไปสองสามความจากนั้นก็รีบอุ้มเฟยเอ๋อเข้าตำหนักไปทันที “หืม...หนาวจังเลย...”ลมเย็นตอนกลางคืนก็พัดเข้ามาเบาๆเฟยเอ๋อจู๋ปากเล็กน้อยเริ่มหนาวสั่นเล็กน้อยจึงพยายามมุดตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมอกของโหลวเหยนหมิง โหลวเหยนหมิงขมวดคิ้วมองนางอย่างกังวลและยิ่งเร่งฝีเท้าเข้าไปอีกพอเข้ามาถึงตำหนักก็เห็นสี่เอ๋อรีบวิ่งเข้ามาเพื่อรับหน้าแล้วรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนเพื่อเปิดประตูให้แล้วเอาเฟยเอ๋อขึ้นนอนบนเตียงถึงได้โล่งใจขึ้นหน่อย โหลวเหยนหมิงหายใจอย่างหอบแล้วหันไปมองเฟยเอ๋อที่นอนอยู่บนเตียงอย่างไม่อยู่นิ่งๆแล้วพลันจะเดินจากไป จากนั้นก็ได้ยินเสียงโครมดังขึ้นโหลวเหยนหมิงหันกลับมาดูเป็นอย่างที่เขาคิดเฟยเอ๋อกลิ้งตกลงมานอนบนพื้น ตกลงมาที่พื้นรอบนี้ทำให้นางส่างจากการเมานิดหน่อยแล้วลืมตามองไปรอบๆอย่างพล่ามัวพยายามปีนลุกขึ้นมายืนตรงจึงทำให้นางมองเห็นโหลวเหยนหมิงที่ยืนอยู่กลางห้องที่กำลังมองนางอย่างไม่เข้าใจ “แฮะแฮะ....แฮะแฮะ.....”เฟยเอ๋อหันไปยิ้มให้เขาอย่างงงๆและยังรู้สึกปวดหัวอยู่นิดนึงเดินก็ยังเซไปเซมาแต่ครั้งนี้นางมองเห็นชัดเจนว่าคนที่ยืนอยู่ด้านนั้นคือใคร “เจ้าเมามากแล้ว！รีบกลับไปนอนพักผ่อนเถอะ！”โหลวเหยนหมิงขมวดคิ้วแล้วถอนหายใจ “ข้าไม่ได้เมา！ข้าเมาตรงไหน！”เฟยเอ๋อหยักมุมปากแล้วเดินโซซัดโซเซเข้ามาหาโหลวเหยนหมิงแล้วก็ฟุบลงไปในอ้อมอกของโหลวเหยนหมิงเขาไม่กระดุกระดิกแต่ใช้แขนประคองที่รักแร้ของนางไว้เพื่อจะได้ไม่ล้มลงไป “ข้ามิได้เมาจริงๆท่านไม่ต้องพยุงข้า！”เฟยเอ๋อยิ้มฉี๋ฉี๋แล้วก็ยกมือขึ้นมาโอบที่คอของโหลวเหยนหมิงทันทีแล้วมองเขาด้วยสายตาที่ยั่วยุ：“พ่อหนุ่ม...อยากที่จะลองonenightstandหรือไม่？ข้าเป็นหญิงที่ไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อนเลยนะอยากจะลองลิ้มรสข้าสักครั้งมั้ย....” โหลวเหยนหมิงจ้องเขม่งไม่เข้าใจความหมายที่นางบอกว่าonenightstandแต่คาดว่าความหมายก็คงจะดูท้าทายน่าดูเขายิ้มออกมาทันทีแล้วเอามือที่พยุงนางอีกข้างนึงลงมาโอบที่เอวของนางทันทีพร้อมก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของนาง：“ชายาที่น่าเอ็นดูของข้าคิดจะเล่นกับไฟมันไม่ได้สนุกอย่างที่คิดหรอกนะ....” “หึหึ...ลองสักครั้ง！จะเป็นไรไป！”เฟยเอ๋อหัวเราะอย่างชอบใจแล้วยิ่งเอามือไปคล้องที่คอเขาเอย่างแนบแน่นแล้วกัดเบาๆเข้าไปที่คางของเขาครั้งนึงแล้วก็เลียเบาๆ โหลวเหยนหมิงสะดุ้งทั้งตัวเดิมทีก็อดใจไม่ไหวอยู่แล้วยิ่งโดนยั่วแบบนี้ไฟในใจก็ยิ่งปะทุแรงขึ้นมาแล้วเขาก็ก้มลงมองนางที่หน้าตาเคลิ้มหลงด้วยสายตาที่จะตะคลุบเหยื่อทันที “ตอนแรกข้าคิดว่าจะรอให้เจ้าส่างเมาแล้วยินยอมข้าดีดีๆแต่ตอนนี้ข้ารอให้เจ้าส่างเมาไม่ไหวแล้ว！”เขาใช้แขนที่แข็งแรงอุ้มนางขึ้นมาแล้วปรี่เข้าไปบนเตียงทันที เฟยเอ๋อยิ้มร่าอย่างไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะเจอกับอะไรแล้วเอานิ้วไปวนที่หน้าอกของโหลวเหยนหมิงอยู่หลายรอบ：“พ่อหนุ่ม...รอบก่อนที่อยู่ในอ่างอาบน้ำท่านทำข้าเจ็บมากรอบนี้จะเจ็บแบบนั้นหรือไม่？”พูดเสร็จนางก็ทำหน้าตาน่าสงสารทันที：“ถ้าเกิดว่าเจ็บละ.....อื้ออ！”เฟยเอ๋อถูกโหลวเหยนหมิงขย่มลงบนเตียงทันทีแล้วก็จูบนางอย่างบดขยี้ละเร่าร้อนปานจะกลืนกินนางทั้งตัว “ครั้งนี้เจ้าจะไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด！”จูบเสร็จแล้วเขาก็พูดขึ้นอย่างยิ้มๆแล้วมองหน้านางที่กำลังแดงและเสียงหัวใจที่เต้นถี่ๆของนางยิ่งทำให้รู้สึกหลงนางขึ้นไปอีก เริ่มรู้สึกว่าเสื้อผ้าเริ่มถูกถอดออกไปเรื่อยแต่เฟยเอ๋อก็ยังคงยิ้มร่าอยู่แล้วมองโหลวเหยนหมิงแล้วพูดขึ้น：“ข้าก็เขินเป็นนะ...” สีหน้าของโหลวเหยนหมิงชะงักไปอีกนิดเดียวก็จะถอดออกหมดแล้วเขิน？ลักษณะแบบนี้นี่นะที่นางบอกว่าเขิน？ “อืม..”เฟยเอ๋อแกล้งทำเป็นดิ้นไปมาแล้วก็หยุดไปยอมให้เขาถอดชุดออกจนเปลือยเปล่าไปทั้งตัวพอทั้งสองคนต่างเปลือยเฟยเอ่อก็หลี่ตามมองแผงหน้าอกของโหลวเหยนแล้วจึงยื่นมือออกไปจิ้มที่หน้าอกของเขา：“โอ้วแข็งมากเลย！” โหลวเหยนหมิงหุบยิ้มแล้วจับแขนของนางไว้แล้วก้มลงมาจูบเบาที่ริมฝีปากน้อยๆของนางที่วันนี้ทั้งวันพูดไม่หยุดหย่อนแล้วก็ทำเสียงครางออกมาเบาๆ：“เปลี่ยนใจได้นะ...” “อู้ว...”