บทที่ 121
บ๗ที่ 121
“ร้องอะไร?” หลิงเชียนเจว๋มุ่นคิ้ว มองเฟยเอ๋อที่อยู่ในอ้อมอก
“อื้อ...” เฟยเอ๋อเงยหน้าขึ้น ฉับพลันก็ผลักหลิงเชียนเจว๋ออกอย่างจัง หมุนกายและยืนอยู่ด้านข้าง ช้อนสายตาจ้องมองเขา “ท่านกล้าจูบข้า! ท่านบุรุษตัวโต! ท่านกล้าจูบ...”
“หากไม่ใช้วิธีและการแสร้งทำเช่นนี้ เจ้าคิดว่า