บทที่ 122
บ๗ที่ 122
มักรู้สึกได้เนืองๆ ว่าในคำพูดของโหลวฮ่าวเยว่วันนี้ราวกับมีอะไรบางอย่างแอบแฝงอยู่ โหลวเหยนหมิงพลันมุ่นคิ้วขึ้นมองยังเขา “เจ้ามีข่าวคราวของนาง?”
แววตาโหลวฮ่าวเยว่ทอประกายอ่อนๆ “ไม่มี...”
โหลวเหยนหมิงหรี่ตาเย็นเยียบลงมองทางสีหน้าของโหลวฮ่าวเยว่
“บอกว่าไม่มีก็ไม่ม