บทที่ 130
บ๗ที่ 130
“หลิงเชียนเจว๋! ท่านปล่อยข้า!” เฟยเอ๋อร้องลั่น บิดลำแขนของตนเองอย่างเต็มเหนี่ยว
ในที่สุด หลิงเชียนเจว๋ก็ผละปล่อยมือ เหวี่ยงเฟยเอ๋อไปบนเตียง จ้องนางด้วยดวงตาเยียบเย็น “อธิบายสิ! อธิบายการหลอกลวงของท่านการปิดบังของท่าน!”
“ไม่ใช่...ข้า...” เฟยเอ๋อนั่งเหยียดกาย มองเขาด้วย