บทที่ 137
บ๗ที่ 137
วันที่สอง
เฟยเอ๋อเงยหน้าขึ้นมองสีนภาแวบหนึ่ง และมองนกนางแอ่นซึ่งบินโรยต่ำลง เบนสายตามองฝูงมดที่ปีนป่ายด้วยความรวดเร็วในมุมบนถนนใหญ่อย่างละเอียด ก่อนมุ่นคิ้วงาม หันหน้าหมายจะไปบอกโหลวเหยนหมิงว่าฝนใกล้ตกแล้ว แต่กลับมองเห็นฝูงชนตระการตาบนท้องถนนในตลาดราตรีซึ่งดูเหมือนว่าจะมากมาย