ตอนที่ 145
ตนที่ 145
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงปรบมือดังเข้ามาหู เฟยเอ๋อตกใจอย่างแรงแล้วรีบหันกลับไปมอง เงาของคนที่ยืนนิ่งที่ดูเหมือนแปลกตาและดูเหมือนคุ้นเคยในเวลาเดียวกัน
“เจ้าเป็นใครกันแน่?”เฟยเอ๋อยกมือมากุมที่หน้าอก เพราะความมืดสลัวนางจึงมองเห็นแค่เงาของเขา กลับมองไม่ชัดว่าลักษณะเป็นยังไง