บทที่ 212
บ๗ที่ 212
“ท่านแม่...จะไม่ทุกข์ตรมอีกแล้วใช่หรือไม่” ซาลาเปาน้อยฉีกเรียวปากน้อยๆ ขึ้นอย่างน่าชัง ยิ้มพลางมองเฟยเอ๋อที่อีกหน่อยจะบันดาลโทสะจริงๆ
เพลิงโทสะทั่วกายที่เกือบจะถูกยั่วยุให้ลุกโชนบัดนั้นพลันมอดลง เฟยเอ๋อมองซาลาเปาที่ใบหน้าน่ารักแน่นิ่ง
“ฮี่ๆ...” ซาลาเปายกมือขึ้น สองมือต