บทที่ 215
บ๗ที่ 215
หลิงเชียนเจว๋มุ่นคิ้วขึ้น มองเฟยเอ๋ออย่างไม่เข้าใจ
“ถึงอย่างไร ท่านไม่ต้องออกหน้าแทนข้าหรอก เชียนเจว๋ ท่านไม่ต้องดีกับข้ามากเกินไป ข้ามักจะทำให้ท่านกล้ำกลืนเสมอ ไฉนท่านต้องทำเช่นนั้นด้วยเล่า”
“ดีกับเจ้า ไม่ได้หมายความว่าข้าจำเป็นจะต้องการสิ่งอื่นใด” หลิงเชียนเจว๋ขมวดค