บทที่ 229
บ๗ที่ 229
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
เฟยเอ๋อง่วงเหงาหาวนอนเล็กน้อย ทันใดนั้นศีรษะก็ร่วงผลุบลงไปในน้ำ น้ำไหลเข้าทางปากจมูกในบัดดล เฟยเอ๋อตื่นขึ้นมาพร้อมไอครอกๆ ช้อนสายตาขึ้น มองทางลานกว้างสี่ทิศ และก้มหน้างุดมองน้ำที่ยังคงรักษาอุณหภูมิความร้อนไว้ดังเดิม
“ยังมีอีกหนึ่งชั่วยามกระมัง” เฟยเอ๋