ตอนที่ 66 เหตุจากกระโปรงสั้น

ต๭นที่ 66 เหตุจากกระโปรงสั้น ทุกอย่างเป็นเพราะกระโปรงสั้นสีขาวนั้น เมื่อเห็นญภาเงียบไปแล้วบ้าง ปุริมจึงรีบเข้าไปห้องน้ำวีไปพี พลางเอาน้ำเย็นมาล้างหน้า เพื่อจะฆ่าความเร้าร้อนต้องการของร่างกาย เพ็ญนีติ์เรีบกลบไปเปลี่ยนชุดเดิม ถึงแม้ชุดนั้นจะไม่เข้าสถานที่แบบอาโน่ แต่ก็ดูดีกว่าชุดกระโปรงสั้นตัวนั้น เปิดประตูแล้วเดินเข้าไป ญภายังพูดอยู่“เหล้า...ฉันจะดื่มเหล้า...ให้ฉันเหล้า...ฉันจะเอาเหล้า...ณัฏฐพล อย่าไป อย่าไปนะ...” บอกว่าเลิกกันแล้ว แต่ในใจยังคิดถึงคนนั้นอยู่ ต่างพูดว่าคำพูดตอนเมาเป็นความจริง แสดงว่าคำที่ญภาพูดออกมานี้ก็จริงเหมือนเป็น เธอยังรักณัฏฐพล ชาแก้เมามาแล้ว เพ็ญนีติ์รียยื่นไปมุมปากญภาให้“ญภา อื่มแล้วจะสบายมากขึ้น” “ไม่เอา ฉันจะเอาเหล้า ฉันเอาแค่เหล้า”ญภาเริ่มสะบัดมือและเท้า เกือบจะเอาแก้วน้ำชานั้นพังหก เธอนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงพูดอย่างออ่อนโยน“อืม ให้เธอเหล้า สิ่งที่ให้เธอดื่มก็คือเหล้าไง”นี่คงเป็นคำโกหกที่หวังดี เธอไม่อยากให้ญภาต้องทรมานแบบนี้ ปุริมเปิดประตูห้องน้ำออกมา เห็นเพ็ญนีติ์ที่พูดกับญภา ผมเธอยาวนุ่มลื่นกับใบหน้าที่ขาวเนียนมีเสน่ห์ ช่างขาวจนที่ต้องจับมอง ทำให้เขาไม่สามารถกวาดตาไปทางอื่น ทั้งๆที่พึ่งเอาน้ำเย็นมาล้างหน้า แต่เขายังคงทรมานเหมือนเดิม อีกทั้งรู้สึกว่าท่อนล่างของร่างกาย... ยังดีที่อยู่อาโน่ แสงในห้องนั้นครึ้มมืด จึงทำให้เขาเดินไปหาญภาและเธอได้ ถูกเพ็ยนีติ์ปลอบไว้ ญภาจึงจะยอมดื่มช้า แต่เมื่อเข้าปากคำแรก เธอก็อ้วกออกมาเลย“ไม่เอาอันนี้ ฉันจะเอาเหล้า” เพ็ญนีติ์หลบเลยไม่ได้อ้วกใส่ตัวเธอ แต่เห็นญภาไม่ยอมดื่มช้าแบบนี้ก็คงจะตื่นขึ้นมาไม่ได้ ร่างเงาหนึ่งมาถึงข้างโซฟา เพ็ญนีติ์ไม่ได้หันไปมองพลางพูดขึ้นมา“เขาไม่ยอมดื่ม เอาไงดี?” “ให้ผมลองดู”ปุริมกดความลำบากของรางกายนั้นไว้แน่น วันนี้เขาช่างแปลก ยื่นมือแล้วรับแก้งนั้นมา แต่เพียงมือเขาสัมผัสกลับมือเธอนิดเดียว ความนุ่มของผิวพรรณนั้นเหมือนเป็นไฟที่ช๊อคตัวเขามากทำเอาตัวเอาต้องเข้าตัวไปใกล้เธออย่างไม่รู้ตัว ทั้งตัวเธอมีกลิ่นหอมของผู้หญิงพุ่งเข้ามาอย่างพิเศษ วินาทีนั้นหัวใจเขาตื้นไม่ไหวแล้ว มีอะไรที่ไม่ปกติแล้วจริงๆ ปุริมยังเข้มแข็งไว้ ในใจเหมือนรับรู้อะไรขึ้นมาได้ แต่ตอนนี้เขาไม่อยากแสดงออกมาตรงหน้าหญิงแบบนี้ ต้องจัดการญภาให้เสร็จก่อน มือข้างหนึ่งจับแก้วไว้ อีกข้างหนึ่งจับคางญภาไว้ แล้วให้เธออ้าปาก พอกำลังจะป้อนให้เธอ พลางมีเสียงดังขึ้นมาจากด้านหลัง“ปล่อยเขาละ ให้ฉันมา” เสียงนั้นทำให้ปุริมต้องหยุด แล้วรีบเอามือออกห่างคางเธอ พลางหันไปมองณัฏฐพลที่“ในเมื่อนายมาแล้ว ก็ฝาปกดูแลญภาด้วย” “ทำดื่มจนเป็นแบบนี้?ปุริมใครให้นายพาเขามาที่นี่?”ณัฏฐพลมองญภาที่อยู่โซฟา แต่อีกมือหนึ่งกลีบวางบนไหล่ปุริมอย่างหนักๆ ปุริมดันมือเขาออก“ไม่มีเวลาคุยไร้สาระกับนายแล้ว ฉันต้องไปก่อน เพ็ญนีติ์เราไปกัน”พูดจบเขาพลางลุกแล้วดึงเพ็ญนีติ์ออกไป แต่มือข้างหนึ่งของญภานั้นไม่ยอมปล่อยเพ็ญนีติ์“เพ็ญนีติ์ ให้ฉันเหล้า...ฉันจะเอาเหล้า..ง” “ญภา ฉันให้เธอเหล้านะ เธอปล่อยมือเพ็ญนีติ์ก่อน”ณัฏฐพลย่อลงตรงหน้าญภาแล้วพูดด้วยเสียงแหบนัก เมื่อเห็นญภายังไม่ยอมปล่อยมือ ปุริมจึงพูดอย่างรีบร้อน“เพ็ญนีติ์ ผมขับรถมารอคุณที่หน้าประตูนะ” เพ็ญนีติ์ไม่แม้หันกลับไป เมื่อนึกถึงการตอบสนองของเขาตอนที่เขาไม่เชื่อว่าเป็นลูกเขา เธอก็ไม่อยากมีอะไรเกี่ยวกับเขาอีก ผู้ชายหรอ จะพูดจริงพูดปลอมเธอก็ไม่เชื่อหรอก “ไม่ต้องแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาทำงานของฉัน” “ไม่ได้ถ้าคุณไม่ออกมา ผมจะเข้ามาพาคุณออกไป”คำพูดที่ซาตานมาก พูดจบเขาพลางเดินออกจากห้อง เพราะเขาทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ระเบียงนอกของห้องวีไปพี มีหญิงสาวสวยคนหนึ่งพิงไว้ ผมยาวลอนจนเหมือนเป็นบาบี้ เธอมองสิ่งตรงหน้าเหมือนเป็นเหยื่อ สาบตานั้นมีความได้ใจ ปุริมคนนี้เธอจีบมานานมากแล้ว แต่เขากลับไม่เคยมองเธดีดีเลยสักครั้ง ผู้หญิงคนนั้นคือกุหลาบ เป็นหญิงแดนซ์ที่ชื่อเสียงดังที่สุด ปุริมเดินตรงไป พอจะผ่านกุหลาย จู่ๆก็มีมือหนึ่งวางลงใบหน้าเขา“ที่รักคะ ดื่มสักแก้วกันไหม?”แววตาเธอยิ้มหยีใส่ปุริม ใบหน้าเขายังแดง ดูออกกว่าของที่ดื่มลงไปนั้นมีผลขึ้นมาแล้ว เธอยิ้มเบาๆ ถ้าไม่ใช่ผ่านคนที่ผสมเหล้านั้น ทุกอย่างนี้ก็สำเร็จไปด้วยดีหรอก ปุริมยากปฏิเสธ แต่เขาพึ่งจะพูดออกมา มือกุหลาบพลางวางที่ไหล่เขา มือทั้งสองอบคอเขาไว้ แม้แต่ตัวก็แนบติดตัวเขาไปแล้ว กลิ่นหายใจหอมของหญิงสาวพุ่งพล่านเข้ามา “คุณปุริม ดื่มสักแก้วดีไหม?”พุดจบ ริมฝีปาดเธอที่แดงจัดพลางใกล้เข้ามาปากปุริม “คา”เสียงประตูถูกเปิดออก เพ็ญนีติ์และณัฏฐพลมาแล้วเมืเขาปลอบญภาจนไม่โวยวาย และเธอผู้ก้านขวางคอก็ต้องออกมา แต่เมือเธอเปิดประตูออกมา สิ่งที่เธอเห็นกลับเป็นกุหลายและปุริมที่จูบกันอยู่ เขาไม่เห็นสีหน้าปุริม แต่เธอสามารเห็นความหม่าปีต้องการของกุหลาบที่เปล่งออกมา และตอนที่เปิดประตูออกมานั้น กุหลาบยังจงใจมองเธออย่างเยาะทีหนึ่ง เหมือนบอกว่า“ผู้ชายของเธอเป็นของฉันแล้ว” แต่ปุริมไม่ใช่ผู้ชายของเธอ กุหลาบนั้นที่จูบเร้าร้อนก็รีบดึงหัวให้ตรง เพ็ญนีติ์เพียงเห็นแต่หลังหัวปุริม ไหนบอกว่ารอเธอที่รถ ที่แท้ก็อยากให้เธอเห็นอย่างสดๆนี่เอง เธอเดินไปอย่างมองข้าม แต่ใจนั้นช่างเจ็บปวด แต่เธอเองก็ได้รู้สึกการสงบใจตัวเองจนเยชินแล้ว พรมนั้นสามารถให้เธอเดินอย่างไร้เสียง แล้วเดินผ่านปุริมและกุหลาบไปอย่างว่าข้างไม่มีใคร ไม่ไปมอง และไม่ไปคิด รีบเดินไปที่ห้องแต่งตัว และวินาทีนั้น ปุริมรับรู้อะไรได้ขึ้นมา เหมือนเขาได้กลิ่นของเพ็ญนีติ์ “เพ็ญนีติ์...”เขาดันหญิงออกจากอ้อมกอด แล้วเรียกขึ้นมา แต่สิ่งที่เข้าตาก็ไม่มีร่างเพ็ญนีติ์แล้ว ไม่มีเลย ทั้งระเบียงนั้นมีแต่หญิงคนที่อยู่ตรงหน้าเขาคเดียว “ไปเถอะคุณปุริม ดื่มด้วยกัน”กุหลาบยิ้มอย่างต้อนรับให้ปุริม รอยยิ้มเธอนั้นเพียงแค่ชายคนไหนเห็นแล้วพลางจะตื้นตันใจ แต่ตอนนี้ปุริมที่ถูกวางยานั้นกลับจ้องหาเพ็ญนีติ์ เขาใช้แรงผลัก “ออกไป” “คุณปุริม เมื่อกี้คุณ...” มือเล็กอบคอเขาไว้ นั่นช่างเป็นอาไรที่มืออาชีพมาก “ซ่า”ปุรอมทนไม่ไหวแล้ว เพียงมือเดียวก็ฉีกเสื้อกุหลาบออก “อ๊าก..อืม”กุหลาบร้องขึ้นมา เพียงแค่สามารถอ่อยชายคนนี้มาถึงมือได้ ต่อไปก็ไม่ต้องลำบากเรื่องชีวิตอยู่กับชายคนนี้ก็พอแล้ว พูดความจริงผู้ชายแบบนี้ถ้าไม่ให้อะไรเธอก็ยอม ยิ่งอะไรกับชายที่สามารถให้เธอทุกอย่าง และแน่นอน นอกจากภรรยาเขาแล้วผู้หญิงคนอื่นเขาไม่ใส่ถุงด้วย ดีจริง “เพ็ญนีติ์...” เพ็ญนีติ์เปลี่ยนชุดทำงาน แล้วมองตัวเองในกระจกที่ก่อนหกน้านี้ดื่มไปนิดจนตอนนี้กน้าแดงบ้าง แบบนั้นดูแปลกๆ แต่เธอก็ไม่สนใจแล้ง ยังไงก็ต้องทำงานเลี้ยงลูก ปุริมตอนนี้คงจะพากุหลาบไปแล้วสอนะ? เพ็ญนีติ์ยืนไปสักพักแล้ว เมื่อคิดว่าพวกเขาคงไปหาที่แล้วทำการบ้านการแล้ว เธอเลยค่อยเปิดประตูเดินออกมาเบาๆ แต่เห็นที่ระเบียงกลับมีคนหนึ่งยืนไว้ เธอถอนหายใจ เขาช่างอดยากจริงๆ แม้แต่คนอย่างกุหลาบก็เอาลง ไม่สนใจแล้ว งานสำคัญกว่า เพ็ญนีติ์เข็นเหล้าไป นี่เป็นงานที่เธอทำมาจนเซียนแล้ว เธอเลยคุ้นเคยกับทางต่างๆ ถึงแม้เธอจะเชียร์ไม่เยอะเพราะความสงวนตัว แต่เธอเองก็ดีใจที่หาเงินได้ “เพ็ญนีติ์ ห้องแปดเอาไวน์แดงสองขวด เธอรีบส่งไปนะ”พนักงานคนหนึ่งรีบเดินมาพูด “ดี”เพ็ยนีติ์ไปเอามาสองขวด แล้วเดินไปห้องวีไอพี “ติ้งโตง”เธอเปิดประตูอย่างมีมารยาท คนที่สามารถเปิดห้องวีไอพีได้ส่วนใหญ่ไม่ใช่คนธรรมดา ค่าใช้จ่ายที่นี่สูงมากจนคนธรรมดาบริการไม่ได้ “เข้ามา” และเมือเปิดประตูเข้าไปแล้ว เธอเห็นหนุ่มนั่งอยู่สี่คน ตรงกลางนั้นมีหญิงสาววัยใสยืนไว้สี่คน แต่ละคนเผยให้เห็นหุ่นที่นูนโครงเป็นทรงตรงหน้าชายหนุ่ม “พี่เจ็ด คนที่อวบอิ่มที่สุดฉันเอาแล้วนะ ”ชายคนนั้นมองสาวจนน้ำลายจะไหล จากนั้นชี้ไปที่อกหญิงคนนั้น หนุ่มที่ถูกเรียกว่าพี่เจ็ดนั้นพยักหน้า ผู้หญิงคนนั้นพลางเข้าไปนั่งที่ตักชายหนุ่มอย่างมีความสุข เพราะในสี่คนนั้นหนุ่มคนนี้หน้าตาดีสุด จากนั้นหนุ่มอีกคนก็เลือกต่อ เหลือแต่สาวสองคนตรงกลาง หัดว่าพี่เจ็ดคนนั้นจะเป็นคนเลือกคนสุดท้าย คนที่เหลือก็เป็นของเขาแสดงว่าคืนนี้เขาเป็นนายแล้ว เขายิ้มขึ้นมา“ถึงนายแล้วถ้ายังไม่เลือกฉันเอาสองคนแล้วนะ” “ฮ่าๆๆ พี่เจ็ดสุดยอดไปเลย”หญิงคนนั้นยิ้มแล้วพูดแนบติดหน้ากับหนุ่มตรงหน้า แต่ชายคนนั้นมองรอบห้องไปทีหนึ่ง จากนั้นสายตาพลางมองที่ตัวเพ็ญนีติ์“ฉันเอาเขา”