已经是第一章了
บทที่ 137 วันนี้ช่างว่างเสียจริง
บ๗ที่ 137 วันนี้ช่างว่างเสียจริง
ค่อยๆเคลื่อนโทรศัพท์ห่างหูไป แต่เสียงของผลดายังคงดังอยู่ “นั่นใครคะ รีบพูดมาสิ ไม่อย่างนั้นฉันจะวางสาย...”
แต่เธอกลับวางสายก่อน เมื่อวางโทรศัพท์ลง รู้สึกเจ็บในใจไปหมด เมื่อไหร่กันที่เธอมาถึงจุดสิ้นสุดเช่นนี้ ในท้ายที่สุดก็อยู่อย่างทรมานตัวคนเดียวในเมือง
已经是最新一章了
加载中
