已经是第一章了
บทที่ 150 ทำไมฉันจะต้องไป
บ๗ที่ 150 ทำไมฉันจะต้องไป
อ้อยจึงยิ้มหยุดร้อง “ดีค่ะดีค่ะ หม่ามี๊รีบโทรเลย”
พอกดโทรออกหาปุริม เธอรู้สึกว่าเสียงรอสายดังอยู่แค่แป๊ปเดียวเขาก็รีบรับ “เพ็ญนีติ์ มีอะไรหรอ?” แต่เสียงผู้ชายที่รับกลับเฉยๆไม่รู้ร้อนรู้หนาวเลย ราวกับว่า เขาไม่ได้กำลังรอสายโทรศัพท์จากเธอเลย แต่แค่กดกดรับสายไป
已经是最新一章了
加载中
