ตอนที่ 258ไม่คำนึงถึงสิ่งใดทั้งสิ้น

ต๭นที่ 258ไม่คำนึงถึงสิ่งใดทั้งสิ้น “ปุริม นายเอาตัวเพ็ญนีติ์ไปไว้ที่ไหนกันแน่?” นภนต์มาถึงชั้นสุดท้าย ตะโกนใส่โทรศัพท์ไป กวาดสายตามองทุกห้องที่อยู่ชั้นนี้ ทันใดนั้น อยู่ห่างจากตรงหน้าเขาไม่ไกล ประตูบานนึงมีเสียงหายใจเหนื่อยหอบดังออกมา ราวกับมีคนกำลังกระหน่ำทำอะไรสักอย่าง รีบวิ่งตรงไปห้องนั้น