​ตอนที่ 111 ผู้หญิงของเขาก็คือคุณนั่นแหละ

ต๭นที่ 111 ผู้หญิงของเขาก็คือคุณนั่นแหละ ป้าอ้อยลังเลไปสักพัก แต่สุดท้ายแล้วก็พูดออกมา “คุณชายรองเขา……มีครอบครัวและผู้หญิงแล้ว”และคุณก็คือผู้หญิงของเขาไง! ประโยคนี้ป้าอ้อยไม่กล้าพูดออกจากปาก แต่พอพูดถึงขั้นนี้แล้ว คุณผู้หญิงเองก็น่าจะเข้าใจแล้วแหละ “ธัชชัยมีผู้หญิงแล้ว? ทำไมเขาไม่รีบพูดล่ะ? ใช่แพรวหรือเปล่า?” จู่ๆวัจสาก็นึกถึงแพรว หญิงสาวที่ทั้งสวยทั้งฉลาด เธอยังไม่สามารถเชื่อความจริงที่ว่าธัชชัยมีครอบครัวและมีผู้หญิงแล้วได้! หัวใจสั่นเล็กน้อย ในเวลาเดียวกันก็มีความ……เจ็บปวดเล็กน้อย ป้าอ้อยถอนหายใจ ทำไมคุณผู้หญิงคนนี้ถึงซื่อบื้อขนาดนี้ล่ะ? “ถ้าฉันพูดว่าคือคุณผู้หญิง คุณจะเชื่อไหมคะ?” หลังจากที่ป้าอ้อยพูดจบ ก็เดินไปโดยไม่หันมาอีกเลย และไม่รอดูด้วยว่าวัจสาจะมีปฏิกิริยาโต้กลับอย่างไร โต๊ะอาหารที่กว้างใหญ่เหลือเพียงแต่วัจสานั่งครุ่นคิดคำพูดของป้าอ้อยอยู่คนเดียวอย่างโดดเดี่ยว “ถ้าฉันพูดว่าคือคุณผู้หญิง คุณจะเชื่อไหมคะ?” ประโยคนี้ของป้าอ้อยหมายความว่าอะไรกันแน่? ถึงแม้เธอจะรู้ว่าตัวเองเคยเกิดเรื่องแบบนั้นกับธัชชัยแล้ว แต่ก็ไม่ได้แปลว่าตัวเองคือผู้หญิงของเขานิ! หรือว่าในมุมมองของป้าอ้อย การที่เคยเกิดเรื่องแบบนั้นกันแล้วก็คือผู้หญิงเขาแล้ว? พวกเขาทำแบบนี้จะคู่ควรกับวรพลได้อย่างไร? ถ้าหากว่าเธอเป็นผู้หญิงของธัชชัย แล้ววรพลจะอยู่ในฐานะอะไรล่ะ? เขาต่างหากที่เป็น ‘สามี’ ที่ถูกต้องของตัวเอง วัจสาไม่ได้นำคำว่า “ผู้หญิง” ในคำพูดของป้าอ้อย มาคิดเชื่อมกับภรรยาเลย พอเห็นสีหน้าที่ทั้งสงสัยและทั้งโมโหของวัจสาแล้ว ป้าอ้อยที่หลบอยู่ห้องครัวกำลังแอบสำรวจปฏิกิริยาของเธอก ป้าอ้อยส่ายหัวไม่หยุด : ดูเหมือนว่าคุณผู้หญิงยังไม่เข้าใจความหมายในคำพูดของเธอ ตัวเองพูดชัดเจนขนาดนี้แล้วแท้ๆ แต่ก็ไม่แปลก ในความคิดของเธอ สามีของตัวเองคือคุณชายใหญ่มาโดยตลอด ภายในชั่วขณะเธอคงเปลี่ยนกลับไม่ทัน แต่ก็ไม่รู้ว่าคุณชายรองจะยอมพูดความจริงออกมาเมื่อไหร่ สองสามีภรรยาคู่นี้กำลังงอแงกันอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจนเลย แต่ว่าป้าอ้อยก็เข้าใจว่าทำไมธัชชัยถึงทำอย่างนี้ ฐานะที่เขาอยู่ในบ้านคือลูกนอกสมรส แต่สิ่งที่ทำให้เขาติดใจยิ่งกว่าคือความจริงอีกอย่างหนึ่ง แม่ของเขายังเป็นผู้หญิงที่แต่งงานใหม่และนอกใจอีกด้วย ฉะนั้นเขาไม่เพียงแต่อาศัยอยู่ในบ้านศรีทองที่ไม่มีความอบอุ่นในครอบครัว ในใจยิ่งไม่ได้รับความใส่ใจอะไรเลย เขาจึงมีความระมัดระวังและคำย้ำเตือนที่ผิดปกติต่อผู้หญิง คิดดูแล้วก็ไม่ได้แปลก หลังจากธัชชัยได้รับโทรศัพท์แล้วก็รีบพุ่งตรงไปคลังเก็บสินค้าที่ห้องใต้ดินของบริษัทโฮสติ้ง ห้องถูกเปิดออก ภาพของชายหนึ่งหญิงหนึ่งก็ผ่านเข้ามาในดวงตาของตัวเอง บุรีกำลังนั่งอยู่ข้างหน้าเตียง มองดูผู้หญิงที่อยู่บนเตียง ผู้หญิงที่อยู่บนเตียงส่งเสียงร้องพึมพำ ไม่รู้ว่ากำลังส่งเสียงอะไร เสื้อโป๊อยู่ครึ่งตัว ทันใดนั้นแววตาทางแปลกๆก็โผล่ขึ้นมา บนใบหน้าอย่างมีความแดงที่ไม่ธรรมชาติอีกด้วย ดูแล้วไม่ปกติเลย ธัชชัยเดินก้าวไปข้างหน้า ดึงไปยังคอเสื้อของบุรี แล้วตะโกนถามว่า “บุรี! สารเลวอย่างนายนอนกับเธอหรอ?!” พูดตามความจริง ผู้หญิงคนนี้มีใบหน้าที่สวยราวกับนางฟ้า หุ่นที่แซ่บ กระดูกที่อ่อนแอยังถูกโซ่ล่ามไว้ทั้งมือและขา บุรีเป็นผู้ชายที่บึกบึน ถ้าจะทำเธอ ก็คงง่ายๆ จู่ๆธัชชัยนึกได้ว่าตัวเองประมาทเกินไปแล้ว กลับให้ผู้ชายที่บึกบึนอย่างนี้มาดูกนิษฐา! ถ้าหากว่าบุรีทนไม่ไหว ผู้หญิงคนนี้จะถูกกินจนไม่เหลือแม้กระทั่งกระดูกแน่ๆ บุรีตกใจสีหน้าที่โมโหของธัชชัยมาก อธิบายติดต่อกันว่า “ท่านชัย ท่านชัย ฟังผมอธิบายนะ! ท่านรู้จักผมดี ถึงแม้ผมจะมีใจที่โลภ แต่ผมก็ไม่มีความกล้านิ อีกอย่างเธอยังเป็นผู้หญิงของท่านอีก ภรรยาของพี่น้องรังแกไม่ได้ เหตุผลนี้ผมรู้ ฉะนั้นแม้แต่ใจที่โลภผมก็ไม่มี!” หลังจากธัชชัยฟังจบแล้ว ก็เชื่อในคำพูดของบุรี เขาเป็นคนตรงไปตรงมา มีอะไรก็ไม่ปิดบังเขาแน่นอน ธัชชัยค่อยๆปล่อยคอเสื้อของบุรีออก ค่อยๆปัดรอยยับพวกนั้นออก “ถ้าหากว่าต้องการ ก็ไปที่Richbaby แต่ว่าไม่ต้องแตะต้องผู้หญิงคนนี้ไม่มั่ว! เข้าใจไหม?” “เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว” บุรีตอบกลับติดต่อกัน จากนั้นธัชชัยก็หันหลังกลับ เดินไปนั่งเก้าอี้ที่อยู่ข้างหน้าเตียง เธอเหมือนกับว่าไม่ได้ถูกรังแกเลย ธัชชัยยื่นมือไปหยิบผ้าคลุมบางๆข้างๆ นำมาปิดส่วนที่โป๊ของเธอ ตอนแรกอยากมาดูว่าเธอเป็นไข้หรือเปล่า แต่พอนึกได้ว่าผู้หญิงคนนี้มีอุบายเล่ห์เหลี่ยมมากมาย เจ้าเล่ห์ราวกับสุนัขจิ้งจอก เขาจึงรีบเก็บมือทันที เขาไม่ได้ชอบความตอแยของผู้หญิงตนนี้ ถ้าเมื่อก่อนที่เขาไม่ปฏิเสธ เป็นเพราะยังไม่ได้เกิดเรื่องของพี่ชายใหญ่ขึ้น ตอนนี้พอนึกได้ว่าพี่ชายนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยแล้วยังปกป้องผู้หญิงคนนี้อีก ธัชชัยก็โมโหมาก! สำหรับผู้หญิงคนนี้แล้วก็มีแต่ความเกลียดชังและความรังเกียจเท่านั้น พอเห็นธัชชัยที่จ้องผู้หญิงบนเตียงโดยไม่ขยับเลย บุรีก็เปิดปากถามอย่างระมัดระวังว่า “ท่านชัย ขอปรึกษาเรื่องๆหนึ่งกับท่านหน่อย” “พูด” ธัชชัยเป็นคนไม่พูดมากอยู่แล้ว และไม่ชอบให้คนอื่นลีลาด้วย อีกอย่าง บุรีจะปรึกษากับเขาตอนนี้ หรือว่าจะเกี่ยวข้องกับผู้หญิงที่อยู่บนเตียง ถ้าไม่ใช่เพราะว่ายังไม่รู้ว่าคนที่บงการอยู่ข้างหลังคือใคร เขาก็ยิงผู้หญิงคนนี้ตั้งนานแล้ว จะเหลือไว้ให้ขวางตาหรอ? “ท่านชัย ท่านสามารถไม่ใช้โซ่ล็อกเธอไว้ได้ไหม? ผมเห็นว่าเธอน่าสงสารมาก ผมใช้ชีวิตมารับประกันเลย ไม่ให้เธอหนีไปแน่นอน!” ธัชชัยเดาไม่ผิดจริงๆ แต่นึกว่าถึงเลยว่าบุรีจะถูกยัยสุนัขจิ้งจอกนี้ทำให้เขาหลง ตอนแรกเขาไม่มีทางช่วยใครพูดแน่นอน ธัชชัยมองดูนัยน์ตาของบุรี ข้างในแววตามีความผิดหวังอ่อนๆ ยังมีความไม่ได้ดั่งใจอีกด้วย ผู้หญิงคนนี้สมควรตายอยู่แล้ว เป็นเพราะเธอใช้ความสวยงามของผู้หญิงมาทำให้พี่ชายใหญ่ติดกับเธอจากนั้นก็จุดไฟ แล้วเผาพี่ชายใหญ่จนไม่เหลือสิ้นซาก ตอนนี้ยังอยากจะตายอีก! แต่ก็เพราะว่าอยากไปพบผู้หญิงคนนี้ในอีกโลกหนึ่ง! ไม่ว่ายังไงแล้ว ผู้หญิงกนิษฐาคนนี้ต้องตายอยู่แล้ว ขอแค่เขาแก้แค้นเรียบร้อยแล้ว……ไม่ ขอแค่รอให้เขาหาผู้บงการที่อยู่ข้างหลังเจอ เธอก็ไม่มีค่าที่จะเอามาใช้อีกแล้ว! “ไม่ล็อกเธอ? หรือว่าจะให้ล็อกนายหรอ?” ธัชชัยจะเห็นด้วยกับความคิดที่ซื่อบื้อแบบนี้ของบุรีได้ไงล่ะ ความเมตตาที่มีต่อเธอ ก็คือความโหดร้ายที่มีต่อพี่ชายใหญ่! เขาไม่มีวันลืมแน่ว่าพี่ชายใหญ่ฟื้นกลับมาได้อย่างไร ถึงเส้นสุดท้ายของชีวิต อันตรายแค่ไหน แล้วถูกการช่วยชีวิตกลับมาแล้วตั้งกี่ครั้ง！ ธัชชัยจะเห็นด้วยกับ ‘ความเมตตา’ แบบนี้ของบุรีได้ไงล่ะ?! บุรียังไม่ยอมแพ้ให้กับความชอบที่เขามีต่อผู้หญิงคนนี้ เขาพูดต่อว่า “ท่านชัย ถ้าท่านมองไม่ถูกตา ยิงเธอนัดเดียวก็ได้แล้วนิ ไม่เห็นต้องให้เธอมาลำบากไปวันๆเลย เธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนแออยู่แล้ว ถูกขังอยู่ในนี้ทุกวัน รู้สึกเหมือนกับว่าตายทั้งเป็นเลย” บุรียืนอยู่ฝั่งธัชชัย แน่นอนว่าเขาไม่ชอบสิ่งที่กนิษฐาทำต่อวรพลอยู่แล้ว แต่ว่าพอมองดูผู้หญิงถูกรังแกแบบนี้ทุกวัน เขาเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ยังไงก็ต้องเกิดความหวั่นไหวอยู่แล้ว ที่จริงแล้วก็แค่มีใจที่ว่า ฮีโร่ช่วยสาวสวย ก็เท่านั้นแหละ บุรีเข้าใจในทุกๆอย่างที่ธัชชัยทำ ถ้าเปลี่ยนมาว่าพี่ชายใหญ่ของตัวเองถูกผู้หญิงทำร้ายแบบนั้น ตัวเองคงจะทำลายซากศพของผู้หญิงคนนั้นเป็นคนแรก! แต่ว่าตอนนี้…… ธัชชัยพูดด้วยเสียงต่ำว่า “จะให้เธออยู่แบบตายทั้งเป็นนั่นแหละ ลองลิ้มรสในสิ่งที่พี่ฉันได้รับ ความเจ็บปวดที่พี่ฉันได้รับ ฉันจะคืนลงบนตัวเธอเป็นสองเท่า!” ขณะนี้ใบหน้าที่สง่างามมืดมนราวกับวิญญาณที่กระหายเลือด พอนึกถึงภาพที่วรพลยังคงนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยทนรับความเจ็บปวดทรมานแล้ว ในใจของธัชชัยก็เหลือเพียงแต่ความเกลียดแค้น! “แต่ว่าท่านชัย ท่านลองดูสิ ข้อเท้าเธอก็ถลอกหมดแล้ว ผมทายาให้เธอก็เหมือนจะไม่ได้ผล เริ่มจะเน่าแล้ว ถ้ายังเป็นอย่างนี้ต่อ ขาของเธออาจจะพิการไปเลยก็ได้” บุรีพูดด้วยความจริงใจ ความเจ็บปวดแบบนี้ แม้แต่เขาที่เป็นผู้ชายก็คงทนรับไม่ไหวหรอก มองดูแผลที่เต็มไปด้วยลอยเลือดบนข้อเท้าของกนิษฐา เทียบกับผิวที่ขาวราวกับน้ำนมแล้ว ยิ่งดูน่าตกใจไปใหญ่ ธัชชัยมองผ่านไปแวบหนึ่ง ข้อเท้าของผู้หญิงบวมขึ้นและแผลก็เริ่มใหญ่มากขึ้นแล้ว “วิธีแบบนี้เหมาะกับผู้หญิงที่มีจิตใจโหดเหี้ยมอย่างเธออยู่แล้วไม่ใช่หรอ? เน่าแค่นิดเดียวเอง ไม่ตายเร็วขนาดนี้หรอก แค่จะเข้าสู่ความเจ็บที่ทรมานเท่านั้นเอง!” เสียงของธัชชัยเย็นชามาก ราวกับว่ากำลังพูดถึงคนที่ตายแล้ว ผู้หญิงคนนี้คือคนที่พี่ชายยังคงรักแม้กระทั่งกำลังจะตาย ธัชชัยไม่รู้จริงๆว่าจะให้จุดจบกับเธออย่างไร ถ้าหากว่าพี่ชายใหญ่รู้แล้ว เขาต้องไม่ให้ธัชชัยฆ่าผู้หญิงคนนี้แน่! พอเห็นธัชชัยเฉยชาแบบนี้ สายตาของบุรีก็มองลงทางผู้หญิงที่อยู่บนตัวอีกครั้ง เธอร้องด้วยความเจ็บปวด ทำให้คนเห็นแล้วไม่สบายใจ ผู้หญิงที่อ่อนแอคนหนึ่งยังถูกโซ่ล็อกไว้อยู่บนเตียง ไม่มีความอิสระใดๆ ไม่มีแรงที่จะต่อต้านใดๆ ทันใดนั้นบุรีก็นึกถึงเรื่องๆหนึ่งออก “จริงด้วย ท่านชัย ผู้หญิงคนนี้เหมือนกับว่า……อันนั้นมา……” นึกไม่ถึงเลยว่าตัวเองจะพูดออกจากปากจริงๆ แต่ว่าสีหน้าของเขาก็แดงไปหมดแล้ว พูดติดๆขัดๆ เขาไม่เคยอยู่กับผู้หญิงอะไรมากมาย และไม่ได้เข้าใจเรื่องการมาประจำเดือนของผู้หญิง แต่ว่าเมื่อกี้เห็นว่าชุดนอนของเธอมีเลือด ผ้าห่มก็แดงไปทั้งผืนแล้ว บุรีเฝ้าผู้หญิงมานานขนาดนี้แล้ว นอกจากแผลที่อยู่ตรงข้อเท้าและข้อมือแล้ว ก็ไม่เห็นเธอมีแผลที่อื่นอีกเลย แต่จู่ๆข้างล่างของเธอก็มีเลือดไหลออกมา ยืนยันได้ว่าผู้หญิงคนนี้มาอันนั้นแน่ๆ แต่ว่าเห็นกนิษฐานอนไปแล้ว เขาก็เลยไม่ได้เรียกเธอตื่น ยังไงกระโปรงและผ้าห่มเธอก็เลอะสีแดงหมดแล้ว เรียกเธอตื่นก็เหมือนไม่ได้มีประโยชน์อะไร ยังสร้างปัญหาให้ตัวเองอีก “อะไรมา?” ธัชชัยถามด้วยความรำคาญ ตอนแรกธัชชัยคิดว่าบุรีกำลังหาข้ออ้างให้ผู้หญิง แต่ว่าไม่ว่าเขาพูดอะไรก็ตาม ธัชชัยก็ไม่มีทางปล่อยผู้หญิงคนนี้แน่ ยัยบุรีซื่อบื้อ เห็นแค่ความอ่อนแอของผู้หญิงคนนี้ ยังไม่เคยเห็นเลยว่าเธอโหดร้ายขนาดไหน! “เออ ก็คืออันนั้น……ประจำเดือน……” บุรีพูดติดๆขัดๆไปตั้งนาน สุดท้ายก็พูดคำนี้ออกมา ทันใดนั้นหน้าของเขาก็มีความแดงขึ้นมา ธัชชัยมองดูบุรีที่ท่าทางแปลกๆ หยุดคิดไปสักพัก คำพูดแบบนี้ พูดออกมาจากปากบุรี จะแปลกประหลาดขนาดไหนเนี่ย คิดว่าธัชชัยไม่เข้าใจว่า “ประจำเดือน” คืออะไร บุรีจึงอธิบายออกมาอย่างทางการอีกครั้ง ก่อนหน้านี้เขาเคยเห็นในหนังสือมาก่อน “ก็คือหญิงสาวจะมีวันครบกำหนด ช่วงมดลูกจะมีเลือดไหลออกมา ข้างล่างของเธอ…… ” ขณะที่บุรีกำลังพูดอยู่ ก็ชี้ไปทางบนตัวของกนิษฐา แล้วเดินขึ้นไปข้างหน้าเอาผ้าคลุมบางๆออก เพื่อที่จะให้ธัชชัยเห็นได้ชัดเจน แม้กระทั่งกางเกงนอนก็เป็นเลือดไปหมดแล้วจริงๆด้วย -โปรดติดตามตอนต่อไป 06/11/2019-