ตอนที่ 147 ทำไมไม่ถอดเสื้อผ้าให้มันดีๆ หน่อย 2

ต๭นที่ 147 ทำไมไม่ถอดเสื้อผ้าให้มันดีๆ หน่อย 2 ทั้งหมดนี่มันเป็น “ผลงานชิ้นเอก” ของเจ้าบ้านั่นคนเดียว! ก่อนตายฉันจะต้องลากผู้ชายบ้าๆนี่ลงหลุมไปด้วยให้ได้! แต่ยังถือว่าโชคดี ยังวัยรุ่นอยู่ ร่างกายก็สามารถฟื้นฟูได้เร็ว หลังจากได้พักผ่อนมาเล็กน้อยเมื่อคืน ตอนนี้วัจสาก็ดีขึ้นมากแล้ว หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอก็ออกมา เธอก็รีบเดินไปที่ห้องรับแขก ยังไงก็จะไม่มีวันยอมพลาดโอกาสดีๆแบบนี้ไป ป้าอ้อยทายไม่ผิด วรพลเป็นคนโทรมาจริงๆด้วย เขารักกนิษฐามากจริงๆ ป้าอ้อยรู้ดีว่าคุณชายใหญ่ของบ้านนี้เป็นห่วงกนิษฐามากขนาดไหน เพราะฉะนั้นเธอจะไม่รับสายก็ไม่ได้ ไม่งั้นเขาคงได้เป็นห่วงจนกระอักเลือดออกมาแน่ๆ “ฮัลโหล…คุณชายใหญ่หรอคะ โทรมาแต่เข้าขนาดนี้เลยเหรอ? หิวรึเปล่าคะ? บอกป้ามาว่าอยากทานอะไร เดี๋ยวป้าจะทำไปให้” ป้าอ้อยได้แต่พยายามเปลี่ยนเรื่อง แต่น่าเสียดายที่เป้าหมายของวรพลค่อนข้างชัดเจน ว่าเขาโทรมาหากนิษฐา “เปล่า ผมไม่ได้อยากกินอะไร กนิษฐาล่ะ? เธออยู่ไหน? ตื่นรึยัง? เมื่อคืนเธอนอนได้ไหม? ผมกลัวว่าเธอจะไม่ชินกับเตียงของบ้านเรา” เขาพูดเรื่องเล็กๆน้อยๆพวกนี้ออกมารวดเดียว คุณชายใหญ่คนนี้คงรักกนิษฐามากจริงๆ ป้าอ้อยไม่รู้จะหลีกเลี่ยงคำถามเป็นห่วงเป็นใยของคุณชายใหญ่ยังไง ยังไงก็คงไม่สามารถบอกเรื่องที่คุณชายรองเอาคุณกนิษฐาไปซ่อนไว้ได้หรอกใช่ไหม? สงสัยเธอต้องรีบเปลี่ยนเรื่องแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าคุณชายรองพาคุณกนิษฐาไปอยู่ที่ไหน ตัวเขาเองก็ไม่อยู่บ้าน เขาต้องการจะทำอะไรกันแน่? ป้าอ้อยรีบตอบกลับอย่างรวดเร็ว “คุณกนิษฐายังนอนอยู่เลยค่ะ” เธอจำเป็นต้องตอบเลี่ยงไปแบบนี้ “ยังนอนอยู่เหรอ งั้นก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องปลุกเธอหรอก ให้เธอนอนไปก่อน” น้ำเสียงของวรพลแฝงไปด้วยความผิดหวัง แต่ก็ไม่อยากให้ป้าอ้อยไปรบกวนเวลานอนของเธอ “ใช่สิ ป้าอ้อย”วรพลเหมือนพึ่งคิดอะไรขึ้นมาได้ แล้วก็พูดต่อ “กนิษฐาชอบกินขนมตะวันตก พวกมูสบลูเบอร์รี่ แล้วก็พวกลูกชิ้นทะเล เธอก็ชอบเหมือนกัน เธอชอบอะไรที่รสชาติไม่จัดจ้าน ขออะไรแบบจืดๆให้เธอหน่อย…” พอพูดเรื่องอาหารการกินขึ้นมา วรพลก็ดูจู้จี้จุกจิกเพื่อเธอมาก แถมยังจำทุกอย่างที่เธอชอบกินได้ ป้าอ้อยฟังไปก็รู้สึกปวดใจไป คุณชายใหญ่รักเธอขนาดนี้ แต่เธอกลับไปหลงรักคุณชายรอง เรื่องราววุ่นวายไปหมด ป้าอ้อยยิ่งสงสารคุณชายใหญ่เข้าไปใหญ่ เจ้าเด็กโง่ แต่ว่าเธอก็ได้แต่ตอบไปว่า “ได้ค่ะ ป้าจำได้หมดแล้ว งั้นเดี๋ยวตอนนี้ขอไปทำอาหารก่อน เดี๋ยวพอคุณกนิษฐาตื่นขึ้นมาจะได้ทานเลย” เฮ้อ ปิดบังเขาไปซักพักก่อนแล้วกัน ป้าอ้อยคิดแบบนี้ เดี๋ยวค่อยโทรหาคุณชายรอง แล้วจะถามว่าเขาเตรียมข้ออ้างอะไรมาอ้างกับคุณชายใหญ่อีก ตอนที่ป้าอ้อยกำลังจะวางสายนั้น วัจสาก็วิ่งไปแย่งโทรศัพท์มาจากมือเธออย่างรวดเร็ว “ฮัลโหล นั่นวรพลรึเปล่า?” พอวัจสาพูดออกไป ถึงได้รู้ว่า นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้คุยกับวรพล เมื่อก่อนเป็นธัชชัยปลอมตัวมาโดยตลอด เธอก็เลยตื่นเต้นขึ้นมานิดหน่อย “กนิษฐาเหรอ?” เสียงปลายสายตอบกลับมาอย่างตื่นเต้น “ไม่ใช่ ฉันคือวัจสา” วัจสาตอบกลับไปเสียงอ่อน “อ๋อ วัจสานั่นเอง สวัสดีนะ” เสียงของวรพลไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ แต่ว่าวัจสาก็ฟังรู้เรื่อง แต่เขากลับบอกเธอว่าสวัสดีด้วยน้ำเสียงประหม่า ราวกับว่าเธอเป็นคนนอกยังไงยังงั้น แต่มันก็ถูกต้องแล้ว เขาไม่เคยเห็นเธอเป็นภรรยาแต่แรกอยู่แล้วนี่ วัจสารู้สึกเสียใจเล็กน้อย แล้วก็ตอบเขากลับไปว่า “สวัสดี” “วัจสา กนิษฐายังนอนอยู่ใช่ไหม? เขาเป็นคนเอาแต่ใจมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว รบกวนเธอดูแลเขาให้ด้วยนะ” ยังไง วรพลพูดได้สามประโยคก็กลับมาที่เรื่องของกนิษฐาอีกแล้ว อีกอย่าง ตอนนี้ในสายตาของเขาก็มีแต่เรื่องของกนิษฐาเท่านั้น แต่ว่าวัจสาก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เธอรู้ตั้งนานแล้วว่าคนที่เขาชอบก็คือกนิษฐาคนสวยนั่นเอง “โอเค” วัจสาตอบกลับไป ในเมื่อป้าอ้อยไม่ได้บอกความจริงไป แล้วทำไมคนที่กำลังจะออกจากบ้านตาพกูลศรีทองอย่างเธอต้องพูดด้วยล่ะ? “ใช่สิ” ในที่สุดวัจสาก็นึกถึงเป้าหมายหลักที่เธอต้องการคุยกับเขาในครั้งนี้ “ฉันอยากคุยกับนายเรื่องหย่า” วัจสารวบรวมความกล้าและพูดออกไป ไม่ว่าร่างกายหรือจิตใจของวรพลตอนนี้ คงจะรับเรื่องที่เธอบอกว่าจะหย่าได้แล้วล่ะมั้ง ยังไงพวกเขาก็ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันอยู่แล้ว แล้วตอนนี้กนิษฐาก็กลับมาแล้ว ตอนนี้เธอเองก็เป็นแค่เพียงแจกันดอกไม้เอาไว้ตกแต่งเท่านั้น จะให้อยู่บ้านนี้ต่อไปก็คงไม่มีประโยชน์อะไร แต่ว่าวรพลกลับตกใจอย่างเห็นได้ชัด “หย่าเหรอ? ทำไมล่ะ?” เขาถามกลับด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “หรือว่าเจ้าเด็กบ้าอย่างธัชชัยมันรังแกเธออีกแล้ว?” วัจสามึนงงไปครู่นึง ตัวเธอเองจะหย่ากับเขา แล้วมันเกี่ยวอะไรกับธัชชัยด้วยล่ะ? พอพูดขึ้นมาก็เหมือนกับว่าเธอรับไม่ได้กับเรื่องเมื่อคืนที่ถูกรังแก ก็เลยอยากจะหย่า แน่นอนว่า ในเวลานี้ในสายตาของวรพลมีแค่กนิษฐาเท่านั้น เลยไม่เห็นคนอื่นในสายตาเลยแม้แต่น้อย เขาก็เลยลืมไปว่าวัจสาไม่รู้ว่าตัวเธอเองแต่งงานกับธัชชัยไม่ใช่เขา เรียกได้ว่าตอนนี้ หัวใจทั้งหมดของวรพลไปอยู่ที่กนิษฐาหมดแล้ว