ตอนที่ 156 ท้องแล้ว

ต๭นที่ 151 ท้องแล้ว “ไม่ได้นะ วัจสา ให้ฉันพาเธอไปหาหมอที่โรงพยาบาลดูเถอะนะ ครั้งก่อนฉันเห็นคนๆนึงในข่าวหนังสือพิมพ์ ก้างปลาติดคอ ตอนแรกก็คิดว่าไม่มีอะไร แต่ผ่านไปไม่กี่วัน ก็มีหนองที่คอ เกือบตายเลยนะ!” เธอไม่ได้ต้องการจะหลอกวัจสา แต่มันมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆ วัจสาตกใจ กลืนน้ำลายลงคอ “ไม่......ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นหรอกมั้ง?” “จริงๆนะ เพราะงั้นฉันพาเธอไปหาหมอที่โรงพยาบาลดีกว่านะ” แวววัยดึงมือวัจสา กะจะพาเธอไปโรงพยาบาล วัจสารู้สึกตกใจขึ้นมาทันที จบกัน แกล้งคนอื่นจนเข้าตัวแล้วไงทีนี้ ไม่รู้จะเคลียร์ความตื่นตระหนกนี้ยังไงดี เธอใช้แรงดึงมือของตัวเองออกมาจากมือของแวววัย กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ “ก็ได้ก็ได้ ถ้าไม่ได้รู้สึกปวดแล้ว ก็อาจจะเป็นเพราะก้างปลามันไม่ได้ติดอยู่ที่คอแล้วแหละ!” วัจสาแกล้งตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นดีใจ แต่ในใจกลับโศกเศร้า “หายแล้วจริงๆเหรอ? วัจสา เธออย่าฝืนเลยนะ อีกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ยังไงซะก็ควรจะไปตรวจดูสักหน่อยจะได้สบายใจนะ” แวววัยพูดอย่างเป็นห่วง “ไม่เป็นไรแล้วจริงๆ ไม่ใช่คนสำคัญสูงส่งอะไร ประชากรจีนมีเยอะขนาดนี้ มันก็น่าจะมีคนที่ถูกก้างปลาติดคออยู่ทุกๆวันอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ? แต่มันจะมีสักกี่คนกันที่จะถึงขั้นต้องส่งไปโรงพยาบาล? อย่าทำเป็นกระต่ายตื่นตูมไปเลยนะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ ไม่เชื่อเธอดูสิ” เธออ้าปากกว้าง หากวัจสาไปที่โรงพยาบาลล่ะก็ ชื่อเสียงของตระกูลศรีทองและชื่อเสียงของเธอก็จะถูกเปิดโปงอย่างแน่นอน มาถูกเปิดโปงในโรงเรียนแบบนี้ เหมือนเป็นการฆ่าตัวเองชัดๆ ในที่สุดพายุอันน่ากลัวนี้ก็ผ่านไปได้อย่างฉิวเฉียด แต่วัจสาก็ยังมีเรื่องที่ค้างคาใจอยู่เรื่องหนึ่ง ตัวเองท้องแล้วจริงๆหรือเปล่า แม้ว่าสัญญาณทั้งหมดมันจะบ่งบอกอยู่แล้วว่าเธอมีโอกาสที่จะตั้งครรภ์สูงมาก หากตั้งครรภ์แล้วจริงๆ แล้วเธอควรจะต้องทำยังไงดีล่ะ? เรื่องราวความเครียดมากมายหลายอย่างกรูกันเข้ามาภายในใจ ประจำเดือนไม่ได้มาเยี่ยมเยือนเธอรวมกันก็ปาไป 50 วันเข้าไปแล้ว แต่นับตั้งแต่วันที่เธอมีอะไรกับผู้ชายคนนั้น อีกวันเธอก็กินยาคุมกำเนิดทันที แล้วทำไมถึงยังท้องได้อีกล่ะ? หรือคุมกำเนิดไม่ทัน? หรือยาคุมกำเนิดไม่ได้ผล? เรื่องที่คาดไม่ถึงมันเกิดขึ้นได้มากมายเกินไป แต่ว่า......และจู่ๆเธอก็นึกถึงยาที่ป้าอ้อยเปลี่ยนให้เธอ......หรือจริงๆแล้วป้าอ้อยจะทำตุกติกอะไรกับยานั้น? วัจสารู้สึกสับสนวุ่นวาย สิ่งที่สำคัญในตอนนี้ไม่ใช่การว่าไล่หาความจริงเรื่องพวกนี้ แต่สิ่งสำคัญคือเธอจะตรวจให้รู้ได้ยังไงว่าตัวเองท้องจริงๆหรือเปล่า จริงๆแล้วที่ตรวจครรภ์มันก็มีขายอยู่ที่มินิมาร์ทใต้ตึก เพียงแต่ว่าเป้าหมายมันดูใหญ่เกินไป ต่อให้ไม่มีเรื่องอะไรเลยก็ตาม มาถูกเห็นว่าซื้อของพวกนี้ ทุกคนก็คงจะต้องคิดว่าเธอท้องแล้วแน่ๆเลย แถมแวววัยยังอยู่ติดกับเธอตลอดเวลาแบบนี้ เธอปลีกตัวออกไปไหนไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นสิ่งแรกที่ควรทำในตอนนี้ก็คือแยกตัวออกมาจากแวววัยให้ได้ก่อน ส่วนตัวเองก็รีบออกไปหาซื้อที่ตรวจครรภ์ในร้านขายยาข้างนอก ยิ่งไกลยิ่งดี “แหะๆ แวววัย ตอนเย็นฉันจะแวะเข้าไปเยี่ยมวรพลที่โรงพยาบาลสักหน่อย เกรงว่าจะไปซ้อมเต้นเป็นเพื่อนเธอไม่ได้แล้วอ่ะ” แวววัยพยักหน้าอย่าเห็นด้วย “ได้สิ ไหนๆเย็นนี้ฉันเองก็ไม่อยากเข้าซ้อมเหมือนกัน ถ้างั้นฉันไปเยี่ยมวรพลที่โรงพยาบาลเป็นเพื่อนเธอดีมั้ย?” วัจสากลืนน้ำลายดังอึก ทำไมหล่อนถึงได้ตัวติดหนึบกับตัวเองขนาดนี้นะ? ทำได้แค่ปัดๆไป “วรพลไม่ค่อยชอบพบเจอกับคนแปลกหน้าเท่าไหร่น่ะ เขาไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองอยู่แล้ว แล้วแถมเธอยังสวยขนาดนี้ เขายิ่งไม่ค่อยอยากเจอเธอเข้าไปกันใหญ่” “ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันยืนรอเธออยู่หน้าห้องก็ได้” จริงๆแล้วแวววัยคิดเพียงแค่ว่าหากไปโรงพยาบาลแล้วก็จะได้เจอกับธัชชัย เพราะงั้นเธอถึงอยากตามวัจสาไป เมื่อเห็นถึงความงี่เง่าของหล่อนแบบนั้นแล้ว วัจสาก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “แวววัย ที่เธออยากจะไปกับฉัน ก็เพราะว่าอยากจะไปเจอธัชชัยใช่มั้ย?” “จะเป็น......จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง?” แวววัยที่ถูกจับได้ก็เริ่มมีท่าทีตื่นตระหนก ยิ้มแห้งๆกลับมาให้เล็กน้อย วัจสายิ้มมุมปาก “เหรอ? แต่ทำไมฉันถึงได้เห็นคำว่า ‘อยากเจอธัชชัย’ เขียนกลางหน้าผากของเธอแบบนั้นล่ะ?” “โอเคๆ ฉันไม่ไปก็ได้มั้ยล่ะ? ก็รู้ๆอยู่ว่าคนที่เขาแคร์จริงๆคือเธอเอง แล้วยังจะลากฉันเข้าไปเอี่ยวด้วย วัจสา เธอคงจะเรียนเยอะจนเพี้ยนไปแล้วล่ะ ผู้หญิงขี้เหร่ๆอย่างฉัน คุณชายสองตระกูลศรีทองอย่างเขาจะมาสนใจคนอย่างฉันได้ยังไงกัน? เธอตั้งใจจะแกล้งฉันใช่มั้ยเนี่ย!” วัจสารู้ว่าแวววัยไม่ได้รู้สึกโกรธจริงๆหรอก ที่เธอยอมลงทุนทำขนาดนี้ก็เพียงแค่ต้องการจะสะบัดแวววัยให้ออกห่างไปแค่นั้นเอง อย่างมากก็แค่เลี้ยงข้าวขอโทษเธอทีหลัง สิ่งที่เป็นเหมือนก้อนหินคอยหน่วงหัวใจของวัจสาในตอนนี้ ก็คือเรื่องที่ว่าเธอท้องจริงหรือไม่จริงกันแน่ วัจสาที่ปกติมีความประหยัดมัธยัสถ์ แต่ครั้งนี้กลับเรียกแท็กซี่ ทั้งที่โดยปกตินอกเหนือจากมีคนขับรถตระกูลศรีทองมาส่งแล้ว เธอก็ได้แต่ขึ้นรถบัสประจำทางโดยตลอด แต่ครั้งนี้เธอรู้สึกว่ารถบัสมันช้าเกินไป และเธอก็รู้สึกใจร้อน เธอนั่งแท็กซี่ไปที่ร้านขายยาแถวชานเมือง และก็ได้ซื้อแถบตรวจครรภ์มาสามแบบ อย่างไรก็ตาม อุปกรณ์อะไรที่สามารถทำให้รู้ผลได้เธอก็ซื้อมาหมดเลย จากนั้นก็ขึ้นแท็กซี่ไปยังร้านกาแฟทางฝั่งตะวันตกของเมือง เมื่อตรวจสอบดูแล้วว่าปลอดภัย เธอจึงเริ่มตรวจ แม้ว่าเธอจะพอมีการทำใจไว้บ้างแล้วก็ตาม แต่เมื่อผลลัพธ์ออกมา วัจสาก็รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า แผ่นตรวจครรภ์ทั้งสามชิ้น ล้วนขึ้นเป็นขีดสีแดงสองขีดเหมือนกันหมด สรุปแล้วก็คือ วัจสาท้องแล้วจริงๆ!