ตอนที่ 178 ไม่อาจฆ่าฉันได้

ต๭นที่ 178 ไม่อาจฆ่าฉันได้ ชีวิตของธัชชัยที่อยู่ในบ้านตระกูลนั้นก็ไม่ได้ดีไปว่าชีวิตที่เป็นคนนอกครอบครัวของวัจสาซักเท่าไหร่ เขาไม่ได้รับการสนับสนุนในเรื่องของเงินใดๆจากคนในครอบครัว แม้แต่พ่อของเขาที่ถูกเอาเปรียบก็ไม่ได้สนับสนุนเรื่องนี้แก่เขา แรกเริ่มเดิมทีธีรโชติพ่อของธัชชัยก็ยังให้ความรักแก่ธัชชัยอย่างดีอยู่ในฐานะลูกนอกสมรส แต่ก็ไม่รู้ว่าด้วยเหตุใด ให้หลังมาเขาถึงได้ทำกับธัชชัยในทางที่ไม่ดีมากขึ้นเรื่อยๆ ทำอะไรก็โดนว่าโดนด่าไปซะหมด อีกทั้งยังขังเขาไว้ที่ชั้นสามของบ้านอีกด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลาที่เขาดื่มเหล้าจนเมามาย หลังจากกลับมาก็จะลากธัชชัยมาทุบตีระบายอารมณ์ เขาถูกทำแบบนั้นจนกลายเป็นเรื่องปกติไปเสีย ทุกๆครั้งที่เป็นแบบนั้นเขาจะได้รับความช่วยเหลือจากวรพลเสมอ วรพลจะแอบเอาข้าวมาให้เขา แม้กระทั่งออกรับแทน จนถูกพ่อของเขาว่า วรพลอายุมากกว่าธัชชัยเพียงสองปี เขาใช้ร่างกายและความศรัทธาของตัวเขาเองดูแลธัชชัยในให้มีชีวิตในวัยเด็กที่ดี แม้ว่าเขาจะต้องได้รับความทุกข์แทนอีกฝ่าย ไม่เช่นนั้นหากว่าธัชชัยอยู่เพียงตัวคนเดียว ก็คงจะไม่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ หนทางที่พี่น้องช่วยกันพยุงซึ่งกันนั้น คนข้างนอกไม่มีใครมาเห็นด้วย ก่อนหน้านี้ไม่ว่าธัชชัยอยากจะได้อะไร วรพลก็พร้อมที่จะให้ไปทั้งหมด แม้กระทั่งชีวิตของตัวเขาเอง แล้วแบบนี้ธัชชัยจะมีเหตุผลอะไรที่จะไม่สนใจพี่ชายของเขาคนนี้ ตราบใดที่ยังพอมีแสงแห่งความหวังที่จะช่วยชีวิตพี่ชายเขาได้ เขาจะพร้อมทำทุกอย่างที่เขาสามารถทำได้ ชีวิตของวรพลมีค่ามากพอที่ธัชชัยจะทำ！ ในทุกๆเช้าวรพลจะทำตามที่หมอภาคินบอก คือการรักษาภาวะแทรกซ้อนที่ได้รับการรักษาในโรงพยาบาลทหารทั่วไปและทำความสะอาดผิวและการขยายตัว ทุกๆวันเขาไม่ได้อยากจะแยกจากไปไหน เขาไม่อยากจะจากกนิษฐาไปแม้เพียงก้าวเดียว แม้ว่าเวลาส่วนใหญ่เธอยังคงหลับใหลอยู่ในความฝัน แต่วรพลก็จะไม่ปลุกเธอขึ้นมา ได้แต่เพียงมองหน้างามงดในระหว่างที่กำลังหลับเท่านั้น พอตกกลางคืน วรพลถึงจะกลับมาพักฟื้นที่บ้านตระกูลศรีทอง ถึงแม้ว่าจะเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง แต่หมอภาคินบอกว่าการออกกำลังกายจะช่วยให้การฟื้นฟูร่างกายทรงประสิทธิภาพมากขึ้น อย่างไรก็ตามวรพลก็รู้สึกมีความสุขดี ด้วยเพราะได้เจอกับกนิษฐาทุกเย็นที่เขากลับมามันเป็นเรื่องที่แฮปปี้ที่สุดของเขาเลยทีเดียว การที่เขาพบว่าเธอหลับอยู่ในตอนเช้า จริงๆแล้วเธอแสร้งทำเท่านั้น เธอไม่อยากจะเห็นใบหน้าที่น่ากลัวนั่นของวรพล มันทำให้เธอรู้สึกอยากจะอ้วก หากว่าไม่ใช่ธัชชัยที่เป็นคนขอหล่ะก็เธอไม่อยู่บ้านตระกูลศรีทองและไม่ยอมทนเห็นหน้าผู้ชายคนนี้เป็นแน่ เธอกระตือรือร้นที่จะไปนั่งรอที่โซฟาห้องนั่งเล่นในเวลาเย็น แหงหล่ะเธอไม่ได้ไปเพื่อรอวรพล แต่รอธัชชัยที่จะกลับมาพร้อมเขาต่างหาก “พล คุณกลับมาแล้วหรอ เหนื่อยมั้ย? เก่งมากๆเลยนะวันนี้”เธอปั้นหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นธัชชัยที่ยืนอยู่ข้างหลังของวรพลด้วยใบหน้าที่เย็นชานั่นทำให้กนิษฐาเริ่มที่จะแสร้งทำเป็นห่วงเป็นใย “ไม่เหนื่อยๆ ให้เธอรอตั้งนานแหน่ะ ฐา กินข้าวแล้วหรือยัง?” เขากลัวว่ายอดดวงใจเขาจะหิว อีกทั้งยังปลื้มปริ่มกับที่เธอดูเป็นห่วงเขา แต่ว่าตอนนี้อะไรบนตัวเขาก็ยังไม่ได้ถอด ทั้งสวมหมวกและหน้ากาก แม้กระทั่งถุงมือสีขาวนั่นก็ยังไม่ได้ถอด คนที่โดนหลอกจนดูเป็นลาโง่อย่างวรพลไม่เคยเอะใจเลยด้วยซ้ำ ว่าคนที่กนิษฐานั้นเฝ้ารอ แท้จริงหาได้ใช่เขา แต่เป็นธัชชัยผู้ซึ่งเป็นน้องชายผู้หล่อเหลาของเขานั่นเอง “...ก็นานมากจริงๆ ฉันรอจนจะขาดใจอยู่แล้วเนี่ย” ในขณะที่เธอพูดสายตามองไปยังธัชชัยชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลังของวรพล ใบหน้าของเขาช่างมีเสน่ห์และงามงด ซึ่งในสายตาของกนิษฐาแล้วไม่มีใครที่จะหล่อและมีเสน่ห์เท่าชายผู้นี้อีกแล้ว ในสายตาของธัชชัยไม่แม้แต่จะแลเธอ เขาโค้งตัวไปหาวรพลเล็กน้อยก่อนจะพูด “พี่ครับ ขึ้นไปพักข้างบนก่อนเถอะ” “ฉัน ฉันอยากจะนั่งอยู่ข้างล่างอีกสักหน่อย” เขารีบหยุดทันที เพราะตราบใดที่ได้ขึ้นไปข้างบนแล้ว เขาก็จะถูกขังอยู่ในห้อง และไม่สามารถเห็นยอดดวงใจของเขาได้หน่ะสิ เขาผู้ซึ่งเคยปฏิเสธที่จะออกมาจากห้องเพื่อต้องแสงพระอาทิตย์ในยามก่อนหน้า กลับเสนอตัวเองออกมาจากที่นั่น เพียงเพราะกนิษฐาผู้หญิงคนนั้น ผู้ที่เป็นทั้งอนาคตและแสงสว่างที่จะจุดประกายชีวิตของเขาให้สว่างขึ้น ถึงแม้ว่าเวลาที่ได้รับการรักษา การรักษาด้วยยาเป็นเรื่องที่สาหัสมากทีเดียว แต่เพื่อกนิษฐาแล้ว เขาก็ทนรับมัน เพื่อที่จะได้รับใบหน้าที่หล่อเหลาอีกครั้ง เขาจึงยอมที่จะรับความเจ็บปวดทั้งหมดนั้น ธัชชัยก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า ความรักมันเป็นเหมือนเวทมนตร์ที่ลึกล้ำ ทุกคนจะอยากดูดีขึ้นเพื่อคนที่ตัวเองชอบ วรพลเองก็เป็นเหมือนกัน ทุกคนเวลาที่อยู่อยู่ต่อหน้าคนที่ตัวเองชอบพอก็ปรารถนาจะดูดีและเพอเฟคกันทั้งนั้น ธัชชัยมองพี่ชายที่โดนนางมารร้ายคุมเอาไว้ ขมวดคิ้วขึ้น ยิ่งเขาเห็นว่าวรพลเป็นอย่างนี้ เขาก็ยิ่งคิดหนักเข้าไปอีก กนิษฐาเธอเป็นคนที่ฆ่าเขาเองทางอ้อม ซ้ำร้ายความรู้สึกของเธอที่มีต่อพี่ชายของเขายังเป็นสิ่งที่แสร้งทำขึ้นมา หากถ้าวันนึง เรื่องทั้งหมดถูกเปิดเผยขึ้นมาพี่ชายของเขาจะทนได้ไหม?มันก็ต้องทนไม่ได้อยู่แล้วล่ะ