ตอนที่ 180 การโกงที่น่าสงสัย

ต๭นที่ 180 การโกงที่น่าสงสัย “คุณเองก็รู้นี่ว่าเป็นเพราะพี่ผม ถ้าไม่ใช่เพราะเขาต้องการเธอหล่ะก็ ผมสับคุณเป็นร้อยเป็นพันชิ้นให้หมากินไปตั้งนานแล้ว ” ธัชชัยพูดด้วยเสียงเย็นน่ากลัว “ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะฆ่าฉันได้ลงจริงๆ” เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนและกัดหน้าอกที่แข็งแกร่งของเขาผ่านเสื้อด้านนอก น่าเสียดายที่เขาโกรธมากที่หน้าอกของเขาจึงแน่นเกินไปทำให้เธอไม่อาจขบฟันลงไปได้ ธัชชัยโพร่งถามออกมา “ใครอยู่เบื้องหลังเธอกันแน่ ทำไมถึงต้องปกป้องเขา แม้แต่ฉันเธอก็ยังบอกไม่ได้อย่างนั้นเหรอ หรือเขาเป็นคนรักเก่าของเธอ” กนิษฐาได้ยินดังนั้นก็เริ่มหัวเราะคิกคักขึ้นมา “ว่าไงนะ ตัวฉันหน่ะยังบริสุทธิ์หมดจด แล้วจะมีคนรักเก่าอะไรแบบนั้นได้ยังไง ถ้าจะมีก็คงจะเป็นคุณนั่นแหล่ะ คุณอยากจะลองตรวจสอบดูหน่อยมั้ยหล่ะ? ว่าตัวฉันมีอะไรตกหล่นไปบ้างหรือเปล่า” กนิษฐายกนิ้วยาวหยกขึ้นมา พยายามจะจับมือเขาประสานกับมือเธอ แต่ธัชชัยกลับกระชากกลับ และใช้แรงผลักเธอออกจากตัว แล้วก็ลุกขึ้นยืนจากโซฟาทันที “แบบนั้นแหล่ะดีที่สุด ทุกอย่างไม่ว่าจะอะไรบนตัวเธอก็เหลือไว้ให้พี่ชายฉันเป็นคนตรวจสอบเองก็แล้วกัน”พอเขาพูดจบ ก็เดินออกจากประตูบ้านตระกูลศรีทองออกไป ให้วรพลเป็นคนตรวจสอบเนี่ยนะ? แค่คิดเขายังไม่มีสิทธิ์คิดเลยด้วยซ้ำ！ นอกจากธัชชัยแล้ว เธอก็ไม่ยอมให้ใครหน้าไหนทำทั้งนั้นแหล่ะ！ เมื่อเห็นว่าธัชชัยกำลังจะเดินออกจากบ้านตระกูลศรีทองไป กนิษฐาก็วิ่งตามไปโดยที่แม้แต่รองเท้าเธอก็ไม่ได้ใส่ แต่กนิษฐาก็ไม่อาจจะไล่ตามธัชชัยทันด้วยเพราะเธอถูกร่างชายหนุ่มคนหนึ่งมาขวางหน้าเอาไว้ ชายผู้นั้นคือ กรดล “เธอไม่กล้าที่จะบอกฉัน งั้นฉันก็คงจะต้องไปหว่านแหจับเอาเอง”ธัชชัยพูดขึ้น เมื่อได้ยินธัชชัยบอกว่าจะไปหาชายคนนั้น ไม่ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงหรือเท็จก็ตาม กนิษฐาก็จะไม่ยอมให้เขาได้ทำแบบนั้น “ชัย คุณสู้เขาไม่ได้หรอก คุณไม่จำเป็นต้องเสียสละตัวเองแบบนั้นได้มั้ย? ไม่ว่าจะฉันหรือว่าพี่ชายของคุณต่างก็ไม่อยากเสียคุณไปนะ” และดูเหมือนเธอจะคิดอะไรขึ้นมาได้อีก จึงพูดออกมาทันที “ขารับปากฉันแล้วว่าจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับพวกคุณสองคนอีก! คุณอย่าไปเลยนะ ปล่อยไปเถอะได้มั้ย?”เธอพยายามอ้อนวอน “ถ้าเธอว่างมาก ก็ไปนั่งคิดว่าจะทำยังไงให้พี่ชายฉันอารมณ์ดีเถอะไป ทำให้ดีด้วย！”ธัชชัยพูด ก่อนจะขึ้นรถและขับบึ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เธอมองธัชชัยออกไปพร้อมกับเฟอร์รารี่คู่ใจของเขาด้วยแววตามืดดำ หลายวันมานี้ กนิษฐาก็พบว่าบ้านตระกูลศรีทองนั้นแปลกเอาเสียมากๆ อย่างแรกเลยก็คือธัชชัยจะไม่ค่อยอยู่บ้านในตอนกลางคืน ทั้งยังอะไรที่ดูลับๆล่อๆในบ้านอีก อย่างตอนกลางวัน เมื่อกนิษฐากินข้าวเที่ยงเสร็จเรียบร้อยก็จะเห็นป้าอ้อยมักจะท่อมๆกอดขวดเก็บความร้อนออกไปข้างนอก ดูจากภาชนะที่ใส่ก็ไม่น่าจะเอาไปให้วรพลที่โรงพยาบาล แล้วนั่นจะเอาไปให้ใครกันหล่ะ? ใช่หล่ะ ต้องเอาไปให้นังแรดเงียบวัจสาที่โรงเรียนแน่ๆ！ รถเฟอร์รารี่คันสีดำวิ่งฉิวรวดเร็วราวธนู ตรงดิ่งไปยังตีนเขาของเมืองตะวันตก ที่นั่นเป็นสถานบันเทิงสุดหรูที่หนึ่ง ทัศนีรอบๆทางขึ้้นเขาเต็มไปด้วยความน่าหลงใหล ดาวทอประกายประดุจทางช้างเผือกล้อมรอบฟากฟ้าเมืองตะวันตก งดงามแบบหาที่เปรียบไม่ได้ ที่ซึ่งดึงดูดนับเศรษฐมากมายนับไม่ถ้วน และนี่คือที่ดินของธัชชัย นี่เป็นอาณาจักรของเขา ประตูไม้ทึบหนักสีแชมเปญทั้งสี่มุมมีด้ามทำจากทองคําบริสุทธิ์ พรมผ้าไหมชั้นดี และคริสตัลโคมไฟระย้าทอประกายเป็นแฉกๆ สะท้อนถึงความหรูหราและความสง่างามที่ไม่มีวันรู้จบ มันเป็นสถานที่ที่ชายหนุ่มใช้เสพสม และเป็นที่ที่หญิงสาวใช้ประชันความงาม ธัชชัยไม่เคยที่จะย่างเข้าไปในโซนVIP เพราะนั่นเป็นโซนของลูกค้าซึ่งแม้แต่เจ้าของก็เข้าไปไม่ได้ เพื่อให้ลูกค้ารู้สึกว่าพวกเขาได้รับพื้นที่ส่วนตัวอย่างถึงที่สุด และจะยิ่งแฮปปี้อีกทั้งยอมจ่ายให้แบบไม่อั้น อีกทั้งที่นี่ก็มีแต่ลูกค้ามหาเศรษฐีเข้ามา แต่ว่าคนที่จะเข้ามาที่นี่ได้มีแค่เงินอย่างเดียวก็ยังไม่พอ ต้องมีคอนเนคชั่นด้วย เพราะที่นี่เปิดไว้เฉพาะคนในเท่านั้น สุดท้ายธัชชัยก็มาหยุดยืนอยู่หน้าประตูทางเข้าอย่างเงียบๆ ภายในสถานที่ที่หรูหราเหลือประมาณนาน นี่ก็นับว่าเป็นแค่ประตูธรรมดาๆเท่านั้น เพียงแค่ว่ามีอุปกรณ์ไฮเทคที่ติดอยู่ด้านบนเท่านั้น มีทั้งที่สแกนลายนิ้วมือ สแกนหน้า ใช้วิธีการในการใช้ร่างกายต่างๆของแต่ละคนในต่างวิธี เพื่อให้แน่ใจถึงเอกลักษณ์และแสดงความน่าเชื่อถือ 2นาทีหลังจากนั้น ประตูก็ถูกเปิดขึ้น ได้ยินเสียงดนตรีที่อัดกลั้นเอาไว้ก็ทำให้รู้ว่าประตูที่เขาใช้นั้นหนามากเลยทีเดียว ด้านในมีการ์ดอยู่เป็นจุดๆขั้นๆ พอเดินเข้ามา ก็เห็นกองเงินสดนับไม่ถ้วนกองอยู่ เป็นเงินจำนวนหนึ่งร้อยล้านที่วางอยู่ในพื้นที่1.19ลูกบาศก์เมตร และยังมีอีกเป็น10ๆลูกบาศก์เมตรวางกระจายอยู่ตามพื้นที่ ธัชชัยมองเงินจำนวนมหาศาลอย่างไม่ได้แปลกใจอะไรก่อนจะเดินไปที่ห้องควบคุมภายในทันที “ท่านชัย มาแล้วหรือครับ?” เข้าไปด้านในก็มีบุรีที่ยืนต้องรับอยู่