ตอนที่ 189 ฉันจะไปกับคุณด้วย 2

ต๭นที่ 189 ฉันจะไปกับคุณด้วย 2 “ปรมะ อยากตายรึไงคิดจะมายุ่งกับผู้หญิงของธัชชัยคนนี้?” ธัชชัยรู้สึกคันไม้คันมืออยากต่อยคนขึ้นมาทันที ผู้หญิงของเขา? เอาอะไรมาพูดว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขา? วัจสางงกับผู้ชายทั้งสองคนตรงหน้าจริงๆ เธอยังไม่ทันดึงสติมาจากปรมะ ธัชชัยก็ซ้ำเข้ามาอีกระลอกนึงอีก จากเขินๆอยู่ก็กลายเป็นโกรธควันออกหูขึ้นมา “ธัชชัยคุณอย่ามาพูดมั่วๆ ฉันเป็นผู้หญิงของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่?” เผชิญหน้ากับคำสารภาพของผู้ชายสองคน แต่เธอกลับตอบธัชชัยโดยที่ไม่รู้ตัว ก็เท่ากับว่าส่วนลึกของหัวใจเธอ มันชัดมากเลยว่าเป็นอาการปากแข็ง ที่ผู้หญิงเขาชอบเป็นกัน มีรอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเขา ขามองผู้หญิงตัวเล็กๆในอ้อมแขน ก่อนจะพูดขึ้น “ทำไมคุณถึงกลายเป็นผู้หญิงของผมอย่างนั้นหรอ? นั่นเป็นคำถามที่ดี ถ้าคุณจำไม่ได้หล่ะก็ ผมจะเตือนคุณด้วยอะไรที่เราเคยๆกันดีมั้ยหล่ะว่าคุณเป็นผู้หญิงของผมได้อย่างไรละใครเป็นผู้ชายที่แท้จริงของคุณ? วัจสาเป็นใบ้ไปในทันที ทำไมเขาถึงได้หน้าหนาได้ถึงขนาดนี้นะ? พูดออกมาได้ยังไงนะเนี่ย เขาไม่อาย แต่เธออายนะ！ เมื่อประโยคนั่นตกไปอยู่ที่หูของปรมะก็เป็นว่าธัชชัยพูดสิ่งที่ทำให้วัจสาอับอาย วัจสาที่เขาเฝ้าดูแลปกป้องมาตลอด2ปี เขาไม่ละอายกับสิ่งที่เขาทำเลยจริงๆ “ธัชชัยไอ้สารเลว ปล่อยวัจสานะเว้ย！”ปรมะโกรธเป็นกระทิงโทน วิ่งเข้าไปหาธัชชัยด้วยแรงทั้งหมดที่เขามี” หากจะหยุดผู้ชายที่เหมือนวัวบ้าได้ ต้องปล่อยผู้หญิงตัวเล็กๆในอ้อมแขนของเขาเท่านั้น ร่างกายใหญ่ของเขาก็แข็งแรงโอเคดี แต่มันคงจะไม่ดีถ้าวัจสาจะได้รับบาดเจ็บในอ้อมแขนของเขาโดยบังเอิญ ร่างกายเล็กๆน้อยๆนุ่มของเธออาจจะบาดเจ็บได้ทันที เพื่อปกป้องผู้หญิงคนนี้ เขาต้องวางปล่อยลง และผลักเธอออกไปเล็กน้อยหลังจากนั้นก็ผลักปรมะที่วิ่งเข้ามาให้ถอยออกไป และกระทุ้งศอกเข้าไปที่เอวของเขา ทำให้ปรมะจุกจนขยับตัวไม่ได้ แต่ในเวลาเดียวกันธัชชัยก็ไม่ได้เคลื่อนตัว ปรมะหันตัวไปที่วัจสาที่อยู่ข้างๆ “สา คุณหนีไป ไม่ต้องห่วงผม！” ที่แท้เขาก็ทำเพื่อที่จะให้เธอหนีไปได้ เพื่อหลอกล่อให้ธัชชัยปล่อยเธอ เพื่อที่เธอจะหนีเขาไปได้ ทีแรกที่ธัชชัยปล่อยเธอ เธอก็คิดอยากจะหนี แต่พอเห็นปรมะเป็นแบบนี้แล้ว แล้วเธอจะหนีไปได้ยังไง? เขาไม่ใช่คนที่จะเป็นคู่ปรับกับธัชชัยได้ มันมีแต่จะทำให้แย่ลง อีกอย่างยังไงก็ตามคนที่เขาต้องการคือเธอ ตราบใดที่เธอยังอยู่ปรมะก็อาจจะไม่เป็นไร อีกอย่างธัชชัยเป็นคนที่โหดร้ายมาก เธอไม่รู้เลยว่าเขาจะทำอะไรกับปรมะบ้าง เธออยากที่จะปกป้องปรมะจึงพูดกลับไป “ไม่ได้ ปรมะคุณสูเขาไม่ได้…” “ไม่ต้องสนใจผม ผมไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะกล้าฆ่าผม！นีไป!”ปรมะพูดหนักแน่นเตือนสติวัจสาที่กำลังสับสนอยู่ วัจสาอยากจะหนีไปจริงๆนะ ธัชชัยไม่ปล่อยเธอไปแน่ๆ เพราะเธอดันไปกระตุกหนวดเสือให้เขาโกรธคืนนี้ไม่รู้จริงๆว่าขาจะทำโทษเธอยังไง แต่เธอไม่ใช่เพียงแค่ผู้หญิงที่อ่อนแอคนหนึ่งเท่านั้น มีอีกหนึ่งชีวิตเล็กๆน้อยๆในท้องของเขา เธอไม่สามารถเสี่ยงได้ หรือทนความรุนแรงของเขาได้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นอีก เธอคงไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป สิ่งมีชีวิตเล็กๆน้อยๆในท้องของเธอได้กลายเป็นเสาหลักของจิตวิญญาณของเธอไปแล้วในตอนนี้ แต่แค่เพราะปรมะถูกธัชชัยจับไว้เพื่อให้วัจสาหนีไป ถึงแม้ว่าเขาจะบอกว่าธัชชัยไม่กล้าจะฆ่าเขาหรอก แต่เขาก็ไม่อาจที่จะปกป้องตัวเขาเองได้ “วัจสา คุณไปได้นะ แต่ไปได้แค่นั่งรอผมบนรถเท่านั้นไม่อย่างนั้นหล่ะก็….....เดี๋ยวคุณก็รู้” เขาพูดอย่างมีความสุขก่อนจะเตะไปยังสีข้างของปรมะ ตัวเขางอขึ้นมาทันทีด้วยความเจ็บปวด วัจสาตะโกนขึ้นมาทันที “ธัชชัยหยุดเดี่ยวนี้นะ โอเคฉันไป ฉันไปแล้วมันยังไม่พอหรอไงฮะ！” วัจสาปราดเข้าไปดึงเอาธัชชัยออกจากปรมะ “สา คุณไม่ต้องห่วงผม ถ้าเขาฆ่าผมเขาจะต้องติดคุก” ปรมะไม่ได้คิดว่าจะให้ตัวเขาเองจัดการกับคนแบบธัชชัย เพราะเขาเชื่อว่าไม่ว่าธัชชัยจะแข็งแกร่งแค่ไหนเขาจะต้องถูกลงโทษโดยกฎหมายแน่นอนหากเขาฆ่าคนตาย หัวใจเธอเต้นแรงหนักเข้าไปอีกเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขา เธอกังวลใจมากเกี่ยวกับเรื่องที่ปรมะอาจจะได้รับบาดเจ็บแต่เธอยังกังวลเกี่ยวกับธัชชัยด้วยว่าถ้าขาต้องเข้าคุกจริงๆ แล้วครอบครัวของเขาหล่ะ? ไหนจะวรพลอีก ครอบครัวตระกูลศรีทองหาไร้ซึ่งเขาแล้ว มนายุผู้ซึ่งเป็นลุง จะต้องมาเทคโอเว่อร์บริษัทบีเค-เทโรเป็นของตนเองแน่ๆ แล้วไม่ใช่เพียงแต่ตระกูลของเขาเท่านั้นที่อยู่ไม่ได้หากปราศจากเขา เธอและเจ้าตัวเล็กในท้องก็เช่นกัน “หยุดทำร้ายเขาได้แล้ว ฉันจะไปกับคุณเอง ธัชชัย ได้ยินไหม?” เธอไม่อาจปกป้องไม่ให้เขาทำร้ายปรมะได้ วัจสาเพียงนึกขึ้นได้ว่าหากเธอไปกับธัชชัย เรื่องทุกอย่างมันก็จะสิ้นสุดลง ปรมะก็จะไม่ถูกเขาทำร้ายอีก ธัชชัยก็จะไม่มีเหตุผลที่จะไปทำร้ายคนอีกด้วย