ตอนที่ 194 ชดเชยที่คุณหลอกผม

ต๭นที่ 194 ชดเชยที่คุณหลอกผม “ไอติม? ของเด็กเล่นแบบนั้นมันจะใช้อะไรได้หล่ะ มีเพียงคุณเท่านั้นแหละที่ผมจะลงได้! ” ธัชชัยแค่ชื่อก็บอกแล้วว่าเป็นคนที่ต้องทำทุกอย่างให้ลุล่วง พูดจบเขาก็จัดการทันทีโดยที่ไม่รอให้วัจสาได้ตอบอะไรกลับมา ตัวของเธอก็ถูกขังไว้ในอ้อมกอดแกร่งของเขาเป็นที่เรียบร้อย แน่นอนว่าครั้งนี้เขาไม่ได้จูบเธอ และไม่ได้ดูดกัดเธอ เขาทำแค่เพียงกอดรัดเธอไว้แน่นๆ ให้เธอขยับตัวไม่ได้แม้เธอจะพยายามด้วยแรงทั้งหมดที่เธอมีก็ตามที “ธัชชัย ไอ้คนเลว ปล่อยฉันนะ คุณจะทำอะไรกันแน่เนี่ย” เธอไม่กล้าที่จะต่อสู้อย่างหนักเพราะหมอบอกว่าเธอต้องไม่ใช้แรงมากเท่าไหร่ในช่วงสามเดือนแรก แน่นอนมันรวมถึงเรื่องว่าด้วย นั่นมันทำให้…คนฟังตอนนั้นถึงกับหูแดง เพราะมันเป็นกิจกรรมที่ให้พ่อลูกใกล้กันมากๆ กิจกรรมหนึ่ง เธอมีเจ้าตัวเล็กของเธอ และแน่นอนเธอรู้ว่าสิ่งที่แพทย์หมายถึงนั้นคืออะไร แต่เธอรู้แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร ผู้ชายคนนั้นไม่รู้อะไรเลย ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา เธอจะฆ่าเขาแน่！ “ผมจะทำอะไรหน่ะหรอ อีกเดี๋ยวคุณก็จะรู้” ในขณะที่พูดมือใหญ่ของเขาก็เริ่มจะซุกซนไปทั่ว เธอใส่กางเกงหลวมสบายๆ ซึ่งหนึ่งในเหตุผลที่ใส่นั้นเพราะเธอต้องการที่จะเต้นและอีกอย่างคือเธอไม่อยากให้เด็กในท้องของเธออึดอัดจนเกินไป แต่ไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นเรื่องหวานหมูของธัชชัยไปด้วย “อ้า--ธัชชัยไอ้ตูดหมึก อย่าทำอย่างนี้ได้มั้ย? ” วัจสาพยายามอย่างหนักที่จะดึงมือเขาออก แต่น่าเสียดายที่มือเขาไม่แม้แต่เคลื่อนไปตามแรงมือของเธอเลย “นี่หลอกกันหรอ? เมนส์หมดไวจังหล่ะ มาเมื่อวาน วันนี้ไม่เหลือแม้แต่ร่องรอยเลยแฮะ” ธัชชัยหลุบตาต่ำอย่างมืดมน “หรือว่าที่คุณพูดมาทั้งหมด---โกหกอย่างนั้นหรอ? ” อยู่ๆ ธัชชัยก็เปลี่ยนเป็นรุนแรงและดุดันขึ้นทันที “ธัชชัย เอามือของคุณออกไปนะ！” เธอไม่รู้ว่าถ้าเธออายหรือโกรธกันแน่ แก้มของเธอทั้งสองข้างแดงเรื่อประดุจแอปเปิลแดงงามสด ชายหนุ่มเองก็เช่นกัน จริงๆ เธอรู้เรื่องนี้มานานแล้ว และก็เคยทำมาแล้วหลายครั้ง แต่ว่าครั้งนี้มันทำไม่ได้ ความรู้สึกของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง “นี่คือสิ่งที่คุณต้องชดเชยที่คุณหลอกผม คุณตั้งใจจะให้ผมลงโทษคุณใช่มั้ย? ” เสียงของธัชชัยดุดันน่ากลัว ราวกับขังเธอไว้ในกรง ตอนนี้วัจสารู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งที่เธอใส่เสื้อผ้าที่หลวมโพรกนั่นมันทำให้ง่ายต่อการที่เขาจะดึงออกไปมาก ในระหว่างที่วัจสากำลังต่อสู้ดิ้นรนกับมนุษย์ เสื้อผ้าที่หลวมโพรกของเธอก็ไม่รู้ว่าแปรเปลี่ยนเป็นอะไรไปแล้ว วัจสาอับอายจนอยากจะกัดลิ้นตายไป “ธัชชัย คุณมีสติหน่อยได้มั้ย รู้มั้ยตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ฮะ? ถ้าพี่ชายคุณรู้ เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน? ถ้าคนนอกไหนมาเห็นเข้า แล้วชื่อเสียงวงศ์ตระกูลคุณหล่ะ? ปากคุณก็บอกว่าเคารพพี่ชาย แต่ดูสิ่งที่คุณทำกับเขาสิ！” เธอไม่สามารถต่อสู้กับเขาได้ ทำได้คือพูดตะโกนออกมา เธอยังขอบคุณเขาจริงๆ ที่เขาไม่ได้ปิดปากเธอ เขามันก็แค่ผู้ชายหน้าไม่อายคนหนึ่ง ที่มีเซ็กได้ทุกที่ทุกเวลา！ “จะพูดถึงพี่ชายผมทำเพื่ออะไร? เรื่องของคุณกับผมมันก็เป็นเรื่องของคุณกับผม ผมบอกคุณไปแล้วไงว่าเขาเอาคุณมาให้ผม ถ้าเรายิ่งดีกัน เขาก็จะยิ่งมีความสุข！” มีเพียงประโยคนึงที่เขาไม่ได้หลุดปากพูดออกไป เขาเห็นหญิงสาวที่คิดว่าตัวเองทำผิดศีลธรรมเพื่อมารักตนแล้ว มันรู้สึกดีและตื่นเต้นขึ้นมาแปลกๆ แต่ตอนนี้อีกปัจจัยหนึ่ง นั่นคือเพื่อประโยชน์ของชีวิตเล็กๆ น้อยๆ ของวัจสาเอง ถ้าหากเธอรู้ว่าวัจสาแต่งงานกับเขาไม่ใช่วรพลผู้เป็นพี่ชาย เขากลัวว่านางมารร้ายจะจัดการกินกระต่ายน้อยของเขาทั้งเป็น ร่างกายของพี่ชายเขาเพิ่งจะฟื้นตัว เขาไม่อยากที่จะต้องเสียมาไปอีก ความหวังที่จะส่งเขาไปรักษาที่อเมริกามีมาแล้ว มันกำลังจะบรรลุผมนั่นทำให้เขายุ่งมากทีเดียวกับเรื่องนี้ ยุ่งมากจนกลัวว่าตัวเองจะปกป้องวัจสาไม่ได้ ดังนั้นให้มันเป็นแบบนี้ไปก่อนก็แล้วกัน ในด้านของวัจสาเธอกำลังทุกข์ทรมานจากการล่อลวงของชายหนุ่ม เธอจ้องเขาอย่างโกรธเกรี้ยวถึงความใจดำของเขา ดูเหมือนทุกเรื่องทั้งเก่าทั้งใหม่มันประดังเข้ามากัดกินหัวใจของหญิงสาว “ธัชชัย ที่พวกคุณสองคนทำแบบนี้มันหมายความว่ายังไง? รวมหัวกันรังแกผู้หญิงที่อ่อนแออย่างฉัน คุณมีความสุขมากนักใช่มั้ย? ยิ่งคุณแกล้งปลอมเป็นพี่ชายของคุณถามหลอกลวงฉัน ฉันก็ยิ่งไม่มีวันให้อภัยคุณ！”