ตอนที่ 196 แผนลวงสำเร็จแล้ว

ต๭นที่ 196 แผนลวงสำเร็จแล้ว ใครๆ ก็ต่างพูดว่าผู้หญิงพอท้องแล้วจะโง่ไปสามปี แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมพอมาถึงทีของวัจสา หลังจากที่คิดถึงเรื่องเล็กๆ เหล่านี้ ตัวเธอเองก็กลายเป็นคนที่ฉลาดขึ้นไม่ใช่น้อย อันที่จริงมาคิดๆ ดูแล้วก็ถือว่าเป็นความคิดที่ดีนะ จริงๆ เธอก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าตัวเธอเองนั้นไม่มีค่าอะไรเลยในสายตาธัชชัยจริงรึเปล่า หากเธอชนะการเดิมพันครั้งนี้ ตัวเองและลูกก็จะไม่ต้องถูกเขากลั่นแกล้งอีก เธอจะไม่ยอมให้เขามาทรมานอะไรใดๆ เธอได้อีก แต่หากว่าเธอแพ้….. ไม่ได้สิ! ไม่ควรคิดถึงเรื่องที่จะแพ้ การเดิมพันครั้งนี้จะต้องชนะ! ไม่รู้ว่าเขารู้จักคำว่าจิตสำนึกกับมนุษยธรรมไหม แต่เดี๋ยวจะได้รู้แน่ วัจสาทุ่มวางเดิมพันทั้งหมดในการเสี่ยงดวงครั้งสุดท้ายเธอปิดตาข้างนึงแล้วพูดว่า “ธัชชัย ให้ฉันจัดการเองเถอะ! ” เธอลืมตาอันสดใสขึ้น มือนั้นดึงอยู่ที่เสื้อกันหนาวของธัชชัยพร้อมมองด้วยดวงตาที่เป็นประกายร้อนแรง ชายหนุ่มดึงมือกลับมาด้วยอารมณ์ที่เริ่มสนุกสนาน ริมฝีปากยิ้มบางๆ “ถ้าอย่างนั้นคุณจัดการต่อเองเลยนะ” วัจสาไม่ลังเลเลยสักกนิด เริ่มถอดเสื้อกันหนาวบนร่างกายของเขา “ ธัชชัยคุณมองฉันเป็นผู้หญิงที่สามารถขายร่างกายและหัวใจของตัวเองเพื่อแลกกับเงินได้อยู่แล้วนิ! แล้วแต่คุณเถอะอยากทำอะไรก็ทำ! ” วัจสารู้ดี ว่าไม่ว่าจะแพ้หรือชนะทุกอย่างจะจบลงตรงนี้! เธอจึงมีแรงฮึบในการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกทั้งหมด ให้ตัวเองยืนโชว์ร่างกายอยู่ตรงหน้าของชายหนุ่ม “เร็วๆ เถอะ! ทำเสร็จแล้วฉันยังต้องกลับหอไปเก็บกวาดห้อง! ” วัจสาทำเสียงเหมือนไม่สนใจเรียบเฉยเหมือนคำพูดนั้นไม่มีพลังใดๆ เธอไม่ได้เก่งเรื่องการวางแผนอะไรทั้งนั้นแต่เธอรู้จักที่จะค่อยๆ เรียนรู้ในการ”ปฏิเสธหรือเปิดรับ” เพียงแต่ว่าคนอื่นๆ นั้นเปิดรับเธอกลับผลักไส ก็ไม่รู้เหมือนวันกันว่าธัชชัยนั้นหลอกรึเปล่า ผู้ชายที่ดูมีเล่ห์เหลี่ยมแบบนี้ต้องมองแผนการของเธอได้อย่างทะลุปรุโปร่งแน่ๆ ไม่แน่นะตัวเองก็อาจจะพังพินาศก็ได้ เธอเผยเรือนร่างของเธอต่อหน้าชายหนุ่ม เปรียบเหมือนเนื้อเข้าปากเสือ ดังนั้นเธอเลยบอกตัวเองว่านี้คือการเดิมพันครั้งใหญ่ เพื่อตัวเอง เพื่อลูกในไส้ของตัวเอง ผู้ชายไม่สามารถลบล้างความรู้สึกของความเป็นคนนั้นได้ในจุดนี้ ในทุกๆ ครั้งเขามีความรู้สึกเวทนาเธอ และก็คงไม่สามารถให้วัจสาทำเรื่องแบบนั้นได้ ตามที่วัจสาคิด คำพูดของเธอมันช่างบาดหูของชายหนุ่มจริงๆ รีบๆ ทำ? จะกลับไปเก็บกวาดห้อง? แถมยังพูดเหมือนธัชชัยเป็นลูกค้าอะไรสักอย่างอีก? ผู้หญิงคนนี้นี่ใช้ได้จริงๆ ธัชชัยไม่แสดงออกถึงความลึกซึ้งใดๆ ผ่านดวง เพียงมองหญิงสาวอย่างไม่สนใจ บนเรือนร่างของเธอไม่มีเสื้อผ้าใดๆ ปกคลุมอยู่ มีเพียงความงามของเส้นเว้าโค้งที่เคลื่อนไหวอยู่กลางอากาศ ท่ามกลางผมสีดำเป็นประกายสีแดงสวยงามปรากฎขึ้น มองอาการหงุดหงิดของหญิงสาวที่แสดงออกมา ธัชชัยแต่รู้สึกว่ามันน่าขำ แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาได้แต่ยับยั้งมันไว้ มีเพียงความเขินอายและความกลัวเล็กน้อย “เริ่มแบบนี้เลยหรอ? ผมตกใจแทบแย่” ธัชชัยหัวเราะเยาะ เธออยากที่จะนำเสื้อผ้าใส่กลับคืนมาจริงๆ แต่ว่าถ้าตัวเองทำแบบนั้นหละก็นั้นก็เท่ากับว่าล้มเหลวเนื่องจากความพยายามครั้งสุดท้าย เธอต้องการที่จะเอาแต่ใจของตัวเองต่อหน้าชายคนนี้ หลังจากนั้นชายคนนี้ก็จะรู้สึกเบื่อหน่ายกับตัวเธอ มันช่างเป็นเรื่องที่น่าเศร้า ตัวเองไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาถึงจุดที่ต้องพึ่งวิธีนี้มาทำให้ผู้ชายเกลียดตัวเองแล้ว ยังไงก็ตามก็แสดงๆ ให้เขาเกลียดไปก่อน! ก็แค่ทำเหมือนก็เองกำลังแสดงอยู่แค่นั้นก็โอเคละ ถ้าเกิดครั้งนี้จบลง ก็จะไม่ต้องเจอผู้ชายคนนี้อีก แม้จะต้องสูญเสียอะไรมากมายก็ตาม เธอนั่งนิ่งๆ อยู่ข้างเบาะคนขับ พร้อมกับเผยทั่วเรือนร่างให้กับชายหนุ่มได้ชม โดยไม่มีอะไรปกคลุมเลยแม้แต่น้อย “ธัชชัยจะทำอะไรก็รีบๆ ทำซะ ฉันบอกแล้วว่าฉันต้องกลับไปเก็บกวาดห้อง” ธัชชัยไม่เคยเห็นวัจสาในอาการท่าทางแบบนี้เลย กิริยาและคำพูดดูไม่งดงาม เหมือนผู้หญิงที่อารมณ์แปรปรวน เหมือนคำพูดของพวกโสเภณี ที่ต้องการให้เขารีบๆ ทำให้เสร็จ เพราะเธอต้องกลับไปเก็บกวาดห้อง คำพูดเหยียดหยันเหล่านี้มันทำให้ธัชชัยรู้สึกขัดหูเป็นอย่างมาก ทันใดนั้นสีหน้าของเขาก็รู้สึกหนักๆ ขึ้นมา “วัจสาคุณอยากให้ผมฆ่าคุณหรอ?! ” ถ้าเกิดหญิงสาวพยายามที่จะไม่ให้ตัวเองเข้าใกล้หรือว่าแบ่งรับแบ่งสู้ บางทีเขาอาจจะรู้สึกสนใจมากกว่านี้ แต่หญิงสาวแสดงออกอย่างชัดเจน ทำให้ธัชชัยฟังแล้วรู้สึกบาดหู ไม่ ไม่ใช่แค่บาดหูธรรมดานะ แต่บาดหูมากที่สุด ตอนนี้ผู้หญิงที่อารมณ์แปรปรวนคนนี้นั่งอยู่ข้างๆ เบาะคนขับ และไม่ใช่ผู้หญิงที่ขี้อายแต่มีแต่ความโกรธเคืองแทน วัจสาไม่ตอบอะไร เอาแต่กัดริมฝีปากสีแดงๆ ของตัวเอง ได้แต่บอกกับตัวเองว่าไม่ว่ายังไงก็จะไม่มีวันถอยเด็ดขาด เธอหันหัวของเธอไปด้านข้าง มือที่เรียบเนียนและเรียวยาวคู่นั้นจับไว้ที่ด้านข้างของเก้าอี้ ที่จริงแล้วตื่นเต้นจนแทบจะไม่มีแรงหายใจเลยทีเดียว แต่ว่าเธอก็ยังต้องการให้ธัชชัยเห็น เห็นอย่างชัดเจนว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบนี้! ทันใดนั้นธัชชัยก็สงบสติลง เขาไม่เชื่อว่าจริงๆ แล้วผู้หญิงคนนี้จะมีนิสัยแบบนี้ รู้จักเธอมาตั้งนาน จะเป็นไปได้ไหมว่าเธอจะแกล้งทำเป็นเหมือนลูกแกะ? แต่ตอนนี้ก็แค่แกล้งทำเป็นแสดงออกมาให้ดูก้าวร้าว ดูไม่ดี