ตอนที่ 200 เขามีปัญหารุมเร้ามากมายขนาดนั้นเลยหรอ

ต๭นที่ 200 เขามีปัญหารุมเร้ามากมายขนาดนั้นเลยหรอ ธัชชัยยื่นมือออกไปจับรวงมือเล็กอันบอบบางของวัจสา “ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ผมตายไม่ได้หรอก หากว่าจะตายผมก็จะต้องจัดการเรื่องของพี่ชายให้เรียบร้อยก่อน！” พอชายหนุ่มพูดจบ น้ำตาของวัจสาก็ร่วงเผาะลงมา เธอเจ็บปวดเกินกว่าจะเอ่ยคำใดออกมาได้ อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงผู้ชายที่น่าสงสารคนนี้ “ธัชชัย สุดท้ายแล้วชีวิตของคุณ มีไว้แค่เพียงเพื่อพี่ชายของคุณเท่านั้นหรอ? ” “จะพูดแบบนั้นก็ได้ ผมยอมจริงๆ ที่จะใช้ทั้งชีวิตเพื่อพี่ และแก้แค้นให้เขา คุณรู้มั้ยว่าคนที่โดนไฟคลอกมันเจ็บปวดแค่ไหน? ในตอนเด็ก เขาทั้งโดนตีแทนผม ปกปกป้องผม อะไรก็ตามที่ผมชอบแล้วเขามี เขาก็เอามาให้ผมทั้งหมด แม้แต่ชีวิตของเขาเอง เขาก็ให้ผมได้ แล้วชีวิตทั้งชีวิตของผมจะไม่เอาไว้เพื่อเขาได้ยังไง? ” ธัชชัยดูเหมือนไม่สามารถที่จะพูดมากกว่านี้ได้อีกแล้ว เขาหลับตา เพื่อข่มความเจ็บปวดที่อยู่ในใจ วัจสาที่ร้องไห้อยู่ก่อนหน้านี้แล้ว เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดเธอก็รู้ได้ทันทีว่าเขารักและบูชาพี่ชายของเขาขนาดไหน แต่สิ่งที่เขาทำมันค่อนข้างคอนทราส เขาเคารพพี่ชายเขาแต่กลับทำไม่ดีกับเธอผู้เป็นพี่สะใภ้ หรือเขาคิดว่า พี่ชายของเขาไม่ได้ชอบเธอ เขาจึงไม่ได้คิดว่าเธอเป็นพี่สะใภ้นะ? สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่ได้พูดถามมันออกไป เธอคิดว่าแค่นี้ก็ทำให้เขาปวดใจมากพออยู่แล้ว เธอซืดจมูกก่อนจะพูด “แต่ว่าคุณเองก็ต้องดูแลตัวเองให้ดีจะได้แก้แค้นให้พี่ชายของคุณได้ไม่ใช่หรอ? ถ้าคุณเป็นอะไรขึ้นมา คุณคิดว่าสิ่งที่พี่ชายมอบสิ่งต่างๆ ให้คุณทั้งหมดทั้งมวลนั้น มันจะมีประโยชน์อะไรหล่ะจริงมั้ย? นั่นไม่ใช่แค่ทำให้เขาเสียใจ แต่เหมือนกับฆ่าเขาทั้งเป็นเลยนะ” วัจสาเลือกคำพูดเพื่อที่จะปลอบประโลมเขา ความเจ็บปวดของธัชชัยค่อยๆ มลายหายไป ดวงตาแปรเปลี่ยนกลับเป็นสว่างสดใสอีกครั้ง “ปลาใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังของกนิษฐา ไม่ใช่คนธรรมดา เขาทั้งเป็นคนที่มีเงินและอำนาจแข็งแกร่งกว่าผม เขาอยู่ในที่มืด ส่วนผมอยู่ในที่สว่าง มันค่อนข้างจะเสียเปรียบ เดิมทีผมพยายามจะรีบสืบเสาะว่าหา แต่ผมก็เกรงว่าไอ้ปลาใหญ่นั่นจะว่ายหนีไป ให้พี่ชายผมผ่าตัดสำเร็จ แล้วฟื้นอาการ มันก็ต้องใช้เวลาช่วงหนึ่งเลย” วัจสาฟังเขาวิเคราะห์เขาวิเคราะห์สถานการณ์ในตอนนี้อย่างเงียบๆ เธอยังได้รู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตระกูลศรีทองมากยิ่งขึ้น เธอเพิ่งค้นพบว่า ชายหนุ่มไม่ใช่มีเพียงแค่อารมณ์ที่รุนแรง แต่เขายังมีหัวที่ฉลาดมีไหวพริบ และรอบคอบอีกด้วย “เจ้าปลาใหญ่นั่นมีเรื่องบาดหมางอะไรกับพวกคุณหรอ? คงไม่ได้อยากจะฆ่าแกงพวกคุณสองพี่น้องหรอกใช่มั้ย”วัจสาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เอ่ยปากถาม “อันนี้ก็ยังไม่ได้ลงสืบสวนให้ชัดเจน ที่อยู่ของเขาไม่แน่นอน ยากมากที่จะหาเจอ แต่ที่ทำไม่ใช่เพื่อเงินแน่นอน ตอนแรกผมคิดว่าเป็นมนายุที่พยายามจะแย่งสมบัติและบ้านตระกูลศรีทองแต่แล้วผมก็พบว่า เขาไม่ได้มาเพื่อเงิน สมบัติของเขาขึ้นอยู่กับบริษัทบีเค-เทโร บริษัทบีเค-เทโรสำหรับเขาแล้ว ไม่ต้องพูดถึง” “หากไม่ใช่เพื่อเงิน หรือว่าจะเป็นเพื่อแก้แค้นหล่ะ? ” ธัชชัยพยักหน้าเชิงเห็นด้วย “หากไม่ใช่ฆ่าเพื่อ การแก้แค้นก็คงจะเป็นเหตุผลเดียว” แต่ว่าไอ้ปลาตัวนี้นี่ก็เล่นซ่อนหาได้ดีทีเดียว ตัวเขาเองไม่รู้จริงๆ ว่าไปบาดหมางกับใคร “นึกไม่ออกว่าเขาเป็นใครหรอ? ”วัจสาถามอย่างกังวลใจ “เขาซ่อนตัวได้ดีมาก ในตอนนี้ก็มีแค่ช่องโหว่เดียวเท่านั้น นั่นก็คือกนิษฐา แต่ตอนนี้พี่ชายผมดันถูกยัยปีศาจนี่ครอบงำอยู่ ห่างจากเธอแค่ครึ่งชั่วโมงยังไม่ได้เลย”พอพูดถึงตรงนี้เขาก็ถอนใจออกมายาวๆ พอวัจสาได้ยินเข้าก็ถามขึ้นอย่างตรงไปตรงมา “คนที่คุณกนิษฐาชอบไม่ใช่คุณหรอกหรอ? ” ธัชชัยได้ยินหญิงสาวพูดก็ยิ้มบางๆ มองไปทางเธอ “นี่คุณผู้หญิง คุณคงไม่ใช่กำลังหึงอยู่หรอกนะ? ” วัจสากลอกตาไปมา เธอหลีกเลี่ยงที่จะคุยเรื่องไร้สาระนั่น แล้วก็พูดจริงจังต่อไป “ฉันหมายถึงว่า ถ้าคุณกนิษฐาเธอชอบคุณซะขนาดนั้น เธอจะต้องทำทุกอย่างเพื่อที่จะปกป้องคุณ และคุณจะไม่เป็นอะไร” มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่กลับกัน คนที่จะไม่ปลอดภัยก็จะกลับกลายเป็นวรพลแทน วัจสาแค่พูดในสิ่งที่เธอคิดเท่านั้น เดิมทีเธออยากจะถามว่าเขารู้จักกนิษฐามาก่อนหรือเปล่า แต่มันก็ติดอยู่ที่ปาก ไม่รู้จะพูดออกไปยังไง เธอไม่อาจถามออกไปได้ ด้วยทั้งหมดมันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา ถ้าถามมากไปกว่านี้ ชายหนุ่มต้องเริ่มเข้าใจผิดว่าเธอหึงหวงเขาแน่ๆ เพราะทั้งสองก็โสดทั้งคู่ ไม่ว่ายังไงก็ตามมันไม่ใช่เรื่องของเธอเลยแม้แต่น้อย แต่ว่าวัจสากลับรู้สึกสงสารวรพลมาก ภรรยาแต่งที่เขาไม่ได้ชอบก็สวมเขาให้เขา ผู้หญิงที่เขาชอบก็ใจดำอำมหิต และผู้หญิงทั้งสองคนก็ตกหลุมรักน้องชายที่เขารัก ความสัมพันธ์มันช่างเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง ในระหว่างที่เธอกำลังรู้สึกเสียใจแทนวรพล หัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด มันยิ่งกว่าผิดศีลธรรม เธอไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะชินชาไปกับมันได้ ทุกวันนี้เธอก็ยังตำหนิตัวเธอเองอยู่ทุกเวลา คำพูดของหญิงสาวทำให้ธัชชัยตระหนักมากยิ่งขึ้น แน่นอนมันไม่ใช่เพราะเธอหึงหรือมีความสุข มันเป็นอีกเรื่องที่เขาต้องใช้ความคิด ถ้าเขาใช้ตัวเขาเองเป็นเหยื่อล่อ ก็อาจจะรู้ได้ว่าปลาตัวใหญ่อยู่ที่ไหนได้จากเธอได้ แม้ว่ามันจะดูอันตรายมากๆ แต่ก็จะดูเป็นวิธีที่ดีที่สุด มันไม่ได้เป็นอะไรเลยที่เขาจะเสี่ยง เพื่อที่จะชำระบัญชีแค้นของพี่ชาย ที่เขาถูกทำร้ายอย่างไม่มีเหตุผล นั่นเป็นสิ่งที่เขารับไม่ได้ และเขาจะไม่มีวันปล่อยคนที่ทำร้ายพี่ชายของเขาไปเด็ดขาด！