ตอนที่ 211 มองไม่เห็น จับไม่ได้ 2

ต๭นที่ 211 มองไม่เห็น จับไม่ได้ 2 ถ้าธัชชัยตาบอดเพราะความเกลียดชัง วรพลเองก็ตาบอดเพราะด้วยความรักเช่นกัน ในที่สุดเขาก็เลือกที่จะประนีประนอม เขาไม่สามารถปล่อยให้คนรักของเขาได้รับบาดเจ็บหรือรู้สึกไม่ดีได้ ถึงแม้ว่าวัจสาจะไม่ได้ต้องเจ็บปวดจากความจริงนั่น แต่ที่จริงแล้วเธอได้ติดคุกเพราะข้อกล่าวหาทางจริยธรรมที่เขาเองก็ไม่เคยรับรู้ วรพลไม่ใช่ไม่เคยคิดที่จะให้ป้าอ้อยหรือพ่อบ้านภูษิตไปบอกเธอ แต่ก็กลัวว่าทั้งสองจะโดนธัชชัยเคืองเข้า เฮ้อ เขาถอนใจยาวๆ ดูเหมือนว่าเขาจะต้องหาวิธีอื่นที่จะบอกกับเธอ ไม่อย่างนั้นเธอคงจะต้องจมอยู่กับความทุกข์ใจแบบนี้ ที่ห้างสรรพสินค้า เป็นไปอย่างที่ธัชชัยคิด ว่าบุรีปล่อยให้กนิษฐาหนีไปได้ “ท่านชัย กนิษฐาหนีไปแล้ว! ” บุรีไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนั้นจริงๆ เพียงแต่เขาปล่อยให้เธอไปเข้าห้องน้ำ แต่กลับไม่มีใครออกมาเลย กนิษฐานี่เป็นตัวอะไรกันแน่นะ? เขาเข้าไปดูในห้องน้ำหรือเดินทั่วห้างแล้วก็หาตัวเธอไม่พบ เอาเข้าจริงกนิษฐาใช้เทคนิคปีนออกไปทางแอร์ข้างนอก เธอฝึกมาตั้งกะอายุ10ขวบได้ ขนาดที่ที่มีระบบรักษาความปลอดภัยยังไม่สามารถจับเธอไว้ได้ แล้วนี่นับประสาอะไรกับห้างใหญ่โตนี่หล่ะ โชคดีที่ธัชชัยฉลาดพอที่จะให้กรดลตามติดไป เพราะกรดลเก่งเรื่องตามลอย ดังนั้นเขาจึงหวังที่จะเจออะไรกับการที่จะติดตามเธอไปครั้งนี้ จริงๆ แล้วกรดลคนนี้ ธัชชัยก็ไม่ได้รู้จักมากมายนัก หลังจากที่กลับมาจากไชน่าทาวน์ ก็ตามธัชชัยมาทำงาน นอกจากชื่อกรดลที่ธัชชัยเป็นคนให้ ก็มีเทคนิคเฉพาะของไต้หวันเท่านั้นที่เขารู้ ธัชชัยมักจะคิดว่ากรดลเป็นคนที่น่าเบื่อคนหนึ่ง ชีวิตของเขามีแต่ทำงานแทนธัชชัยแล้วก็หลับ นอกนั้นเขาก็นิ่งซะยิ่งก็น้ำในบึง ในคราแรกที่เกิดเรื่องขึ้นกับวรพลและธัชชัย กรดลถูกธัชชัยใช้ไปที่เหมืองทอง ไม่อย่างนั้นหล่ะก็ตระกูลศรีทองที่จะบาดเจ็บต้องไม่ใช่วรพลแต่เป็นธัชชัย เพราะธัชชัยจะต้องสั่งให้กรดลไปช่วยวรพลเป็นแน่ หากไม่ใช่วิศาลรักตัวกลัวตาย แต่ว่าตอนนั้นที่จะไปช่วยสองพี่น้อง เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากเบอร์ลึกลับ ซึ่งก็ได้พบว่าทั้งสองบาดเจ็บอยู่ นอกนั้นเขาจะต้องเปิดประตูเหล็กอันหนาและหนักด้วยมืออีกต่างหาก ไม่ใช่ว่าวิศาลไม่อยากช่วยทั้งสอง แต่เขาช่วยได้เพียงหนึ่ง แล้วเขาก็อยากที่จะช่วยธัชชัย และเหตุผลที่เขาเลิกอย่างนั้น ก็เพิ่งจะมารู้เมื่อมันผ่านไปนานแล้ว อีกวันในตอนเที่ยง วันนี้ในที่สุดวัจสาก็สามารถที่จะวิ่งไปที่ห้องอาหาร เพราะว่าเธอถูกตามด้วยข้อความจากแวววัย ที่ตอนเวลาเรียนได้ย่องออกไปทางประตูหลัง วัจสาผ่านเรื่องต่างๆ มาทั้งวัน พอวัจสากินข้าว แค่เธอไม่ได้พูดอะไรออกมาเธอก็จะไม่รู้สึกอยากจะอาเจียน แต่มันก็ไม่ใช่กฎตายตัวแต่อย่างใด พอกินเสร็จเธอก็กลับไปที่หอพัก วัจสาไขกุญแจเข้าไปในห้อง ก็พบว่ามันไม่ได้ล็อกเอาไว้ และก็ปรากฏร่างของใครคนหนึ่งอยู่ข้างในอีกต่างหาก หรือว่าแวววัยจะกลับมาแล้ว ทำไมถึงรีบหนีกลับมาหอเร็วจังนะ? แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าเธอกินข้าวมาแล้วรึยัง ถ้ารู้อย่างนี้ก็จะซื้อใส่ถุงกลับมาให้แล้ว “ยัยแวว แกกลับมาแล้วหระ...”วัจสาดันประตูเปิดออก ยังไม่ทันจะพูดจบประโยคดี เธอก็ชะงักอยู่กับที่ไป เพราะว่าคนที่อยู่ในห้องตอนนี้ กลับกลายเป็นคนที่เธอคาดไม่ถึง “กนิษฐา? คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ” เห็นกนิษฐานั่งด้วยท่าทีที่สงบแล้ว ในใจของวัจสาก็เต้นโครมครามๆ ก็คิดถึงคำพูดของเธอขึ้นมาว่า หากใครกล้าขโมยธัชชัยไปจากเธอหล่ะก็ เธอคนนั้นจะต้องไม่ตายดี* เธอก็รู้สึกกังวลใจขึ้นมา อีกอย่างมันมีบางอย่างผิดปกติกับสายตาของกนิษฐา มันเต็มไปด้วยพลังแห่งนักฆ่าที่ไม่อาจซ่อนได้ มันปรากฏชัดดั่งผลไม้อาบยาพิษ หากสายตาของเธอสามารถฆ่าคนตายได้ วัจสาคิดว่าเธอคงแดดิ้นอยู่ตรงพื้นนี้แล้ว ตอนนี้ก็ยังเป็นคำถามอยู่ว่า ทำไมกนิษฐาถึงมาอยู่ในห้องของเธอ? แต่กนิษฐากลับไม่ตอบอะไร เพียงแต่ถามขึ้นมาราวกับตะคอก “วัจสา เธอไม่ได้แต่งงานกับวรพลรึไง? ทำไมถึงไปยุ่งกับน้องชายอย่างธัชชัย? เธอเป็นคนหน้าไม่อายงั้นหรอ? ” ประโยคแรกขึ้นมาก็เป็นการสอบสวนซะแล้ว วัจสาถูกเธอพูดแบบนั้นใส่ ก็รู้สึกแย่ขึ้นไปอีก รู้สึกเหมือนภูเขาแห่งคุณธรรมได้ทับลงบนกลางอกของเธอ แต่มันไม่ใช่เธอที่ไปยั่วยวนธัชชัยไม่ใช่รึไง? แน่นอนเธอจะไม่พูดเรื่องนี้กับกนิษฐาเป็นแน่ ถ้าเกิดยอมรับมันขึ้นมา จะไม่ถูกเธอฆ่าตายงั้นหรอ? ไม่อาจจะยอมให้เธอมาฆ่าเอาตอนนี้ได้ ฉันพูดได้แค่ว่าฉันไม่ได้ยั่วยวนธัชชัย มันเป็นเขาที่เข้ามาทดสอบความจงรักภักดีของฉันกับพี่ชายของเขา ถ้าคุณรักธัชชัยอย่างที่ว่าแล้ว รบกวนคุณดูเขาให้ดีๆ หน่อยเถอะ เป็นแบบนี้แล้วฉันก็จะได้จัดการได้ วัจสาแทบจะโยนความรับผิดชอบทุกอย่างไปให้กนิษฐา เพราะตอนนี้เธอจำต้องปกป้องตัวเธอเอง ปกป้องลูกของเธอ สายตาของกนิษฐาชัดเจนว่าไม่เป็นมิตร เมื่อมองเธอแบบนั้น มันราวกับจะกินเธอทั้งเป็น ถ้าเธออยู่ตัวคนเดียว เธอจะไม่กลัวกนิษฐาเลย แต่ตอนนี้มีอีกหนึ่งที่อยู่ในท้อง และเพราะว่ามีอยู่ เธอจึงกล้าหาญและฉลาดขึ้น หากจะต้องสู้รบตบมือกับเธอในตอนนี้ ระบบประสาทของเธอก็ถูกกระตุ้นขึ้น วัจสาจึงปรับกลายเป็นคนฉลาดขึ้นมากมา