ตอนที่ 219 เธอชอบแบบนี้ 2

ต๭นที่ 219 เธอชอบแบบนี้ 2 ธัชชัยแค่กังวลเพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาถึงจะทำให้พี่ชายของเขาละทิ้งยัยปีศาจนี่ไปได้！ เนื้องอกชิ้นนี้ไม่มีวันใดก็วันนึงจะต้องกำจัดออกไปให้ได้ ธัชชัยรอโอกาสที่ว่านี้มาโดยตลอด อีกทั้งยังคิดหาวิธีที่จะทำมัน แต่ในช่วงเวลานี้ผู้หญิงคนนี้ยังเป็นที่ต้องการเพื่อที่จะรักษาชีวิตของพี่ชายเขาเอง อย่างน้อยหลังจากการผ่าตัดปลูกถ่ายผิวหนังที่สหรัฐอเมริกา ค่อยมาคิดดูว่าจะจัดการกับผู้หญิงคนนี้ยังไงดี ตอนนี้เราเพิ่มการเลเซอร์บำบัดขั้นสูงเข้าไปแล้ว เพื่อที่จะบำบัดระเหยเนื้อเยื่อแผลเป็นโดยตรง ทำให้ผิวเรียบเนียนขึ้น ด้วยวิธีนี้ส่วนใหญ่แล้ว มันจะบรรเทาความเจ็บปวดของผู้ป่วย ธัชชัยจะต้องจัดการพาพี่ใหญ่ของปลูกผิวใหม่ให้ได้ เขามองดูใบหน้าน้อยๆ ของเธอที่เต็มไปด้วยความโกรธ ก่อนเดินเข้ามา วัจสาตกใจ เขาไม่ได้จะระเบิดลงใส่เธอหรอกหรอ ดูถูกตัวเองต่อหน้าพี่ชายของเขาเลยนะ? แต่หากว่าเขากล้าที่จะทำแบบนั้นหล่ะก็มันจะดีที่สุดเลยหล่ะ ถ้าแม้แค่วรพลผู้เป็นสามีของเธอเองก็หยุดเขาไม่ได้ เธอสามารถฆ่าได้ทั้งพี่ทั้งน้องเลยทีเดียว เพราะนั่นจะถือว่าเขาทั้งสองมันเป็นพวกโรคจิต พอคิดได้แบบนั้น วัจสาก็หยุดฝีเท้าลง เงยหน้าปะทะกับสายตาที่ชี้ชะตาความตายของธัชชัย ชายหนุ่มกลับทำในสิ่งที่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน “ทำไมกลับมาได้หล่ะ? อาหารที่โรงอาหารไม่อร่อยหรอ? ” เสียงของเขาอ่อนโยนมากเลยทีเดียว เธอไม่สามารถตอบโต้ได้ในทันที ผู้ชายที่เพิ่งตะคอกใส่เธอเมื่อครู่อยู่ดีๆ ก็เปลี่ยนเป็นคนละคน เขาเห็นเธอไม่ตอบเขาก็ยื่นมือออกไปจะลูบผมยาวนุ่มของเธอด้วยความเคยชิน แต่ยื่นออกไปได้เพียงครึ่งก็ต้องชะงักเก็บลง ด้วยเพราะในห้องนี้ยังคงมีกนิษฐายืนอยู่ด้วย หากว่ามีการทะเลาะเบาะแว้งก็เกิดขึ้นระหว่างสองสาวนี้ ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าใครจะชนะใครจะแพ้ในสงครามนี้ มันจะดีซะกว่าที่จะไม่ทำให้สงครามมันเกิดขึ้น แหงหล่ะ กนิษฐาไม่สามารถทนกับบรรยากาศที่คลุมเครือระหว่างพวกเขา ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่สามารถทนกับความรู้สึกที่อ่อนโยนที่เขามีต่อยัยแพศยาวัจสาได้ เธอก้าวไปข้างหน้าก่อนจะพูด “ต่อหน้าพี่ชายของคุณเอง ยังเป็นห่วงพี่สะใภ้ซะขนาดนี้ พี่ชายคุณจะหึงเอาได้นะ” ในตอนนั้นกนิษฐาหล่ะนึกอยากจะโยนวัจสาออกไปเสียให้พ้นๆ ไม่อยากจะพูดอะไรทั้งนั้น นี่มันเหลือเกินไปจริงๆ “ฉันไม่เป็นห่วงเธอด้วยไม่ใช่หรอ? พี่ใหญ่ไม่น่าจะหึงหวงอะไร” เสียงของธัชชัยยังคงนุ่มนวล ไม่ว่าคำที่พูดออกมาจะคือคำว่าอะไร แต่กนิษฐาสัมผัสได้ว่ามันเป็นคำพูดแดกดัน และเต็มไปด้วยความเคืองโกรธ บางทีอาจเป็นเพราะรู้สึกถึงความห่วงใยของพ่อที่แท้จริงของเขา เด็กในท้องจึงเกิดส่งเสียงขึ้นมา เธอเริ่มรู้สึกว่าท้องไส้ของเธอเริ่มสั่นเคลือขึ้น เธอพยายามอดกลั้นเอาไว้เธอไม่สามารถที่จะอาเจียนต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังมีตาวิเศษของป้าอ้อยอยู่ว่อกแว่ก แม้ว่าเธอจะไม่ได้ตั้งครรภ์ป้าอ้อยก็จะยืนกรานบอกว่าเธอท้องอยู่นั่น การที่เธอให้กำเนิดลูกชายออกมานั่นคือสิ่งที่ทั้งตระกูลต่างปรารถนา ครั้งสุดท้ายที่ฉันหลอกป้าอ้อยเรื่องผ้าอนามัยไป ดังนั้นครั้งนี้เธอจะพลาดไม่ได้เลย！ ด้วยเพราะวัจสาไม่พูดพร่ำทำเพลงใดๆ ก็วิ่งตรงเข้าไปที่ห้องน้ำ นั่นทำให้ใครต่อใครต่างก็คิดว่าเธอเสียใจร้องไห้วิ่งเข้าหนีไป พอเธอวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เธอก็เปิดก๊อกเบอร์แรงที่สุด แล้วก็ขย้อนเอาทุกสิ่งทุกอย่างในท้องออกมา น้ำตาของความรู้สึกแย่หลังจากได้อ้วกออกไปยังคงค้างเต็มหน่วยอยู่ในดวงตา ร่างทั้งร่างก็เป็นอัมพาตซุดลงไปกับพื้นดิน ไม่อยากแม้แต่จะขยับนิ้ว เจ้าตัวเล็กนะเจ้าตัวเล็ก เจ้าทำให้แม่ลำบากมากทีเดียว แต่ถึงแม้ว่าจะพูดอย่างนั้น แต่เธอลูบท้องของเธอ ด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น เขาเป็นลูกของเธอ ลูกของเธอแต่เพียงผู้เดียว เหตุเพราะวัจสา “เศร้าเสียใจ” แล้ววิ่งหนีไป ทำให้ทั้งห้องนั่งเล่นก็ตกอยู่ในความเงียบ จริงๆ แล้วเห็นวัจสากลับมาบ้าน ธัชชัยก็อยากที่จะแยกกนิษฐาออกจากเธอไม่อยากให้อยู่ด้วยกัน วัจสาเป็นคนที่ต่อต้านการกลับมาบ้านมาโดยตลอด แล้วอยู่ๆ ทำไมถึงกลับมาโดยไม่มีเหตุผลหล่ะ? สายตาของกนิษฐาจ้องมองมายังธัชชัยตลอดเวลา เธอต้องการที่จะเห็นมัน ว่ามันเป็นเพราะธัชชัยเสน่หาในตัวของยัยแพศยานั่น หรือเป็นวัจสาเองที่อ่อยเขา！ “ธัชชัย ทำไมแกถึงไปรังแกสาเขาอีก เธอไม่ค่อยจะกลับมาบ้าน พอเธอกลับมาแกทำหน้าแบบนี้กับเธอหน่ะหรอ? ” วรพลรู้สึกผิดมาตั้งแต่ตอนแรก ที่เขาเก็บซ่อนความลับจากวัจสา และตอนนี้ก็มองดูน้องชายที่เขารักทำร้ายเธอ นั่นทำให้รู้สึกเสียใจมากขึ้นไปอีก เขามองออกว่าวัจสาชอบธัชชัยจริงๆ มันไม่มีเรื่องของเงินทองหรือสิ่งใดๆ เข้ามาเกี่ยวข้องเลย เธอเพียงแค่ชอบเขา แค่ปล่อยให้วัจสาที่ซื่อบริสุทธิ์ต้องมาเผชิญกับอะไรแบบนี้ นั่นก็ทำให้วรพลถึงกับอดรนทนไม่ไหว เขาใช้น้ำเสียงที่สนจะชั่วร้ายของเขา เพื่อลองเชิงว่าเรื่องนี้มันจะบานปลายไปขนาดไหน “พี่ เธอตะโกนใส่ผมตลอดเวลา ผมไปทำร้ายเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กันเล่า? ” กนิษฐาผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เห็นอะไรผิดปกติเลยในตอนนี้? เธอพลาดไปแล้วจริงๆ ในตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างคนสี่คนในขณะนี้ มันช่างละเอียดอ่อนมากทีเดียว