ตอนที่ 236 ฉันไม่ได้รักเขา

ต๭นที่ 236 ฉันไม่ได้รักเขา ถ้าหากไม่มีธัชชัยก็ดีแล้ว เจ้าความรักสิ่งนี้มีแต่จะทรมานคน ไยจะต้องให้เธอไปตกหลุมรักเขาด้วยหล่ะ? ทำให้ตัวเองอยู่ในสภาพที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอีก ความรักที่มันหนักหน่วงอย่างนี้ เธอจะทนรับมันไม่ไหวไปตกหลุมรักคนที่ไม่สามารถจะรักได้ ตกหลุมรักคนที่เอาแค่ตะคอกเธอ.....ทำไมตัวเธอถึงไปตกหลุมรักเขาได้นะ? “สา เธอไม่ได้รักธัชชัยรึเปล่า? ” ประโยคนี้เธอได้ยินจนคุ้นหูเสียแล้ว เมื่อก่อนธัชชัยที่ปลอมตัวเป็นวรพลก็เคยถามตนเองอย่างนี้ การกระทำของตนเองมันชัดเจนขนาดนั้นเลย? ใจของวัจสาเหมือนถูกตีเมื่อเจอกับคำถามขอวรพล เธอถึงกับตอบไม่ได้ไปครู่หนึ่ง ทำได้เพียงแค่ฝืนใจพูดไปว่าไม่รัก ถ้าหากว่าอยู่ต่อหน้าสามีตนเองแล้วยอมรับว่าตนเองตกหลุมรักน้องชายสามีตนเอง แม้ว่าสถานการณ์นี้วรพลจะไม่อับอายแต่เธอเองที่จะอับอายขายขี้หน้ามากเพราะว่าไม่ต้องไปออกมีชู้นอกบ้านแต่กลับมีในบ้านแทน “ฉันไม่ได้รักเขา” เป็นเวลานานที่กลีบปากสีแดงของวัจสาถึงจะพูดประโยคนี้ออกมา ใช่! เธอไม่อาจที่จะตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ได้อย่างเด็ดขาด! ในเมื่อวรพลถามคำถามนี้มาแสดงว่าเขาต้องมีข้อสงสัยในเธอเป็นแน่ แต่ว่าเขาไม่ได้จี้เค้นความจริงจากเธอมากนัก ทำเพียงแต่ยิ้มบางๆ กลับมา รอยยิ้มที่ดูดุแต่ก็อบอุ่น ทำให้วัจสารู้สึกเหมือนมีกระแสอุ่นๆ ไหลผ่านหัวใจ เหมือนเปรียบกับสิ่งดุร้ายที่แสนจะดูดีแต่กลับเหมือนรอยยิ้มที่เป็นเข็มทิ่มแทงหัวใจของวัจสาซึ่งมันดีกว่ามาก “สา เธอไม่ต้องรีบตอบคำถามข้อนี้ก็ได้” เพียงแค่วรพลพยักหน้าให้เล็กน้อย พ่อบ้านภูษิตก็รู้แล้วว่าเขาต้องการที่จะให้พ่อบ้านนำเอกสารการหย่าออกมา มองไปที่วัจสาแล้วพูดว่า: “สา ให้เวลาฉันคิดสัก3วันนะ เมื่อถึงเวลานั้นฉันจะให้คำตอบกับเธอ” เขาหยุดไปแป๊บนึงแล้วพูดขึ้นอีกครั้ง: “ไม่สิ ถ้า5วันหล่ะ เป็นไง? ได้มั้ย? ” ช่วงนี้ธัชชัยดูค่อนข้างยุ่ง ไม่รู้ว่าเด็กนั่นจะมีเวลาคุยกับเขาเรื่องนี้หรือเปล่า วัจสาไม่คิดว่าวรพลจะให้คำตอบได้ไวขนาดนั้น เขาไม่ได้ปฏิเสธในทันทีนั่นมันก็แปลว่ายังมีโอกาส เธอพยักหน้าทันที “ได้ๆ ฉันจะรอฟังข่าวจากคุณ! ” เพียงแต่ว่าท่าทางที่อบอุ่นของวรพลมันยิ่งทำให้วัจสาเกิดสำนึกบาปในใจ มันจะดีแค่ไหนถ้าไม่มีผู้ชายคนนั้น? แม้ว่าเธอกับวรพลจะไม่ได้รักกันแต่มันก็สามารถที่จะอยู่ด้วยกันได้ตลอดชีวิต เพราะวรพลเป็นผู้ชายที่ดีมากจริงๆ “วรพล ฉันขอโทษจริงๆ ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าฉันมีเรื่องที่ไม่สามารถบอกคุณได้จริงๆ ฉันก็ยินดีมากๆ ที่จะได้อยู่ร่วมชีวิตกับคุณตลอดไป！” วัจสาพูดความในใจของตนเองออกมา ไม่ใช่เพียงแค่เป็นการปลอบใจวรพล แต่เป็นการแสดงความในใจของตนเองออกมาอีกด้วย ดอกไม่มีพิษอย่างธัชชัย ทำให้คนรู้สึกเกรงกลัวมากๆ เหมือนกับว่าเพียงแค่จ้องมันนานๆ ก็สามารถโดนพิษได้ กลิ่นของเขาช่างดูสุขุม สง่า แต่ก็แฝงความอบอุ่นที่สามารถทำให้ถึงแก่ชีวิตได้ เป็นดอกไม้พิษ ยาพิษ แตะโดนนิดเดียวก็ไม่ได้！แล้วก็ยิ่งรักไม่ได้! นึกไม่ถึงว่าเมื่อวรพลฟังประโยคที่วัจสาพูดจบก็หัวเราะออกมายกใหญ่ แน่นอนว่าไม่ใช่หัวเราะออกมาแบบไม่มีเหตุ “ฮ่าฮ่าฮ่า ถ้าหากว่าเธอต้องมาอยู่กับผมตลอดชีวิตเกรงว่ามันไม่น่าจะเหมาะกันนะ แล้ววันนึงเธอจะเข้าใจความหมายในสิ่งที่ฉันพูดไปในวันนี้” เหตุผลที่วรพลไม่บอกความจริงกับสาก็เพราะต้องการที่จะคำตอบจากธัชชัยว่าเขามีท่าทีแบบไหน การที่เขาจะอธิบายหรือไม่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจนี้ ถ้าหากว่าธัชชัยไม่แคร์วัจสาเลยแม้แต่น้อยและเขาก็ไม่ลังเลที่จะเซ็นมัน อย่างงั้นเขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องมาอธิบายอะไรแถมยังทำร้ายผู้หญิงที่แสนบริสุทธิ์ วรพลทนไม่ได้จริงๆ แต่ถ้าหากว่าธัชชัยแคร์วัจสาสักหน่อย วรพลจะเป็นคนอธิบายเรื่องนี้ด้วยตนเอง “วรพล คุณไม่โกรธเลยหรอ? ที่ฉันทำแบบนี้กับคุณหน่ะ” วัจสาไม่เคยเห็นวรพลท่าทางแบบนี้ทำให้เธอแปลกใจมาก แต่ลองคิดดูอีกทีความจริงเหมือนกับว่า คนที่วรพลรักนั้นคือผู้หญิงอีกคนนึง——กนิษฐา เขาไม่ควรสนใจด้วยซ้ำว่าตนเองจะหย่าหรือไม่หย่า ไม่แน่เมื่อถึงเวลาเขาเองจะเป็นคนพูดออกมา เขาไม่ยอมปล่อยให้ผู้หญิงที่ตนเองรักไม่ได้รับความเป็นธรรมแน่นอน “ไม่หรอก ไม่โกรธสักนิด ฉันแค่รู้สึกว่าตระกูลศรีทองต้องขอโทษเธอ พวกเราต้องขอโทษจริงๆ ที่ต้องทำให้เธอได้รับความไม่เป็นธรรมขนาดนี้” วรพลรู้สึกขอโทษวัจสาจริงๆ ถ้าหากว่าในตอนแรกเขาไม่บังคับธัชชัยให้แต่งงานและยอมรับข้อตกลงความคิดแย่ๆ ที่ใช้ชื่อเขาในการประกาศหาคู่ ถ้าอย่างนั้นก็จะไม่ต้องลากผู้หญิงที่ไร้เดียงสาอย่างวัจสามาทำอะไรแบบนี้ และเธอก็ไม่ต้องมารู้สึกอึดอัดเหมือนตอนนี้ที่เปรียบเสมือนตกอยู่ในหนองน้ำพยายามดิ้นรนพาตัวเองออกมา การได้ยินวรพลขอโทษตนเอง วัจสาก็ยิ่งตำหนิตัวเอง เห็นได้ชัดว่าตนเองทำผิดทำไมเขาถึงยังให้อภัยเธออีก..... ด้วยความตื่นเต้น เธอเอื้อมมือไปจับมือของวรพล ในเวลานี้ รถมาหยุดจอดตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้พร้อมกับประตูรถก็ถูกเปิดออก..... “วรพล คุณไม่ต้องขอโทษฉัน คุณไม่ได้ทำอะไรผิดแค่คุณให้อภัยฉัน ฉันก็ดีใจมากๆแล้ว ไม่ใช่ไม่ได้รับความเป็นธรรมสักนิด....” ที่เธอแต่งงานเข้ามา ลุงเธอก็ได้รับสินสอด200ล้าน แต่การหย่าตอนนี้ก็เป็นตนเองที่ขอหย่า ต้องการให้คนอื่นคืนเงิน แต่ตนเองกลับไม่คืน ไม่ว่าจะฟังยังไงมันก็ดูไม่โอเคเนอะ