ตอนที่ 247 แล้วเธอจะพบว่าเขาหน่ะเป็นคนดีคนหนึ่ง 2

ต๭นที่ 247 แล้วเธอจะพบว่าเขาหน่ะเป็นคนดีคนหนึ่ง 2 วันพรุ่งนี้" เขาดูเหนื่อยๆ เสียงดูต่ำแถมยังอ่อนแอ "ตกลงค่ะ" เธอพยักหน้าอย่างเงียบๆ หากไม่ใช่เพราะเงินพันล้าน นั่นไม่ใช่เรื่องอื่นเลย ดังนั้นเธอจึงตอบตกลงอย่าง่ายดาย คุณผู้หญิงครับ คุณชายใหญ่จำต้องพักผ่อนแล้วหล่ะ เขาใช้กำลังมากเกินไปแล้วสำหรับในวันนี้ หมอภาคินเห็นวรพลดูเหนื่อยล้า จึงพูดขึ้นเพื่อที่ที่หยุดบทสนทนาเพื่อพักผ่อน "ขอโทษค่ะขอโทษ ถ้างั้นฉันไปก่อนนะคะ" วัจสารีบเดินบึ่งกลับไปที่ประตู แต่พอแค่จับกลอนประตูนั่น คำพูดทิ้งท้ายที่แสนเย็นชาก็ก้องเข้ามาในระบบประสาทของเธอ ว่าเขาจะรออยู่ที่หน้าประตู หมอภาคินจึงพูดเสริมเข้ามาอีก" สบายใจได้ครับคุณผู้หญิง คุณชายรองเดินไปแล้ว และดูเหมือนจะออกไปข้างนอกแล้วด้วย" เธอดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น "ออกไปข้างนอกงั้นหรอ? " เธอมองอย่างใจจดใจจ่อในแมวตา ไม่เห็นแม้แต่เงาเดียว ดูเหมือนทางเดินจะโล่งเตียนไปหมด หมอภาคินไม่ใช่คนโกหก เธอจึงรีบเปิดประตู มองไปมองมา ทันไม่มีคนจริงๆ หลังจากบอกลากับวรพลแล้ว วัจสาก็เดินออกมาจากห้องบำบัด เธอค่อยๆ เดินอย่างเชื่องช้าลงมาตลอดราวบันได กลัวว่าชายหนุ่มจะวิ่งออกมาและจับเธอราวเสือขย้ำเหยื่อไปซะก่อน เธอรู้สึกว่าเธอกำลังจะหัวใจวาย กังวลกระวนกระวายตลอดทั้งวัน "คุณผู้หญิงคะ ไม่มีอะไรแล้วค่ะ ลงมาเถอะ ป้าเพิ่งทำซุปพุทราเอาไว้ให้คุณผู้หญิง ดื่มแล้วจะได้นอนหลับดีๆ ป้าอ้อยยืนอยู่ข้างล่างกล่าวขึ้นเมื่อเห็นวัจสาเดินจับๆ มาตามราวบันได เธอมองไปรอบๆ อย่างระแวดระวัง ดูเหมือนจะมีป้าอ้อยคนเดียวที่อยู่ข้างล่างตอนนี้ ไร้เงาของปีศาจหนุ่มตนนั้น เห็นเธอมองไปรอบๆ แบบนั้นป้าอ้อยก็รู้ทันทีว่าเธอกำลังกังวลเรื่องอะไร เธอมองไปที่ห้องบำบัดก่อนจะพูดเสียงแผ่วเบา "คุณชายรองเขาพาคุณกนิษฐาออกไปข้างนอกแล้วค่ะ" เมื่อยี่สิบนาทีที่แล้ว พอธัชชัยออกมาจากห้องบำบัด เขาก็รับโทรศัพท์จากสายหนึ่ง ซึ่งบอกว่านักพนันอิตาลีไปที่ club killer อีกครั้งแล้ว และคราวนี้ไม่ใช่แค่พาหญิงต่างชาติไปด้วย แต่ยังพาไปอีกสามคน กรดลเองก็อยู่ตรงนั้นด้วย เขามองแวบเดียวก็บอกได้เลยว่าหนึ่งในทักษะที่ยอดเยี่ยมของเขาน่าจะเป็นนักฆ่ามืออาชีพ ดังนั้นจึงกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้น มันไม่ได้เหมือนที่บุรีโทรมาบอกเขาเมื่อตอนพลบค่ำอีกต่อไปแล้ว ครั้งสุดท้ายนั้นโดนตีไปอย่างแรง แล้วยังจะกล้ามาที่นี่อีก เขาไม่น่าเป็นคนรั้นทั่วไปเป็นไปได้มั้ยว่าจะแอบมีจุดประสงค์แฝง? เขาพาคนมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ธัชชัยไม่อาจรู้ได้ชายอิตาลีพยายามที่จะทำอะไร แต่ถ้าเป็นแบบนั้นนั่นก็ดี เขาจะได้รู้อย่างกระจ่างถึงต้นตอ อาทิตย์ที่แล้ว เขาให้โสธรช่วยตรวจสอบพื้นหลังของนักพนันอิตาลีคนนี้ พื้นฐานพื้นเพทั่วไปสะอาดดี เป็นนักพนันมืออาชีพ แต่ก่อนหน้านี้อยู่แต่ต่างประเทศ มามาเก๊าบ้างเป็นครั้งคราว และนี่เป็นครั้งแรกที่เขามาในเมือง S และปรากฏตัวขึ้นในคลับของเขา คลับของธัชชัยค่อนข้างไพรเวทมาก ไม่เหมือนกับRichbabyของโสธร club killerผิดกฎหมายบ้างไม่มากก็น้อยเพราะไม่ได้เปิดกว้างเหมือนที่มาเก๊า แม้กระทั่งRicebabyก็เทียบไม่ติด แค่โสธรก็ยังคงบริหารได้ ดังนั้นนักพนันอิตาเลียนที่มานั้นจึงทำให้ธัชชัยนึกถึง ปลาขนาดใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังของกนิษฐา ท้ายสุดแล้วจะใช่หรือไม่ใช่ พากนิษฐาไปก่อนเดี๋ยวก็คงจะได้รู้กัน ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะพาเธอออกไปในกลางดึก เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นที่ประตูห้องของกนิษฐา เธอกำลังนอนอยู่บนเตียง เต็มไปด้วยความเศร้าโศก คำพูดที่เขาพูดตีไปมาอยู่ในหัวของเธอ วัจสาเป็นผู้หญิงของฉัน เป็นผู้หญิงของฉันธัชชัยคนนี้! คำพูดนี้ทำให้หัวใจของกนิษฐาขาดสะบั้น กลวงไปหมดขนาดที่ลมสามารถพัดเข้ามาได้ ก่อนที่วัจสายังไม่ปรากฏตัวนั้น กนิษฐารู้สึกว่าทุกๆ อย่างที่เธอทำมันไม่ได้อะไรกลับมา แล้วเธอก็ไม่ต้องการให้ธัชชัยให้อะไรแก่เธอด้วย ตราบใดที่เขาไม่ผลักไสเธอออกไป แต่ตอนนี้เขาปฏิเสธเธออย่างไร้เยื่อใย ตอนแรกคิดว่าเขาคงไม่ไม่มีใคร ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เป็นของตัวเธอเอง แต่เขาก็คงไม่ได้เป็นของใคร แค่อยู่ๆ ก็มียัยวัจสาเข้ามา นั่นทำให้หัวใจของกนิษฐาแหลกสลาย เธอรู้จักเขามาหลายปี ทั้งเสียสละมากมาย แต่กลับเทียบอะไรไม่ได้กับผู้หญิงที่เขาเพิ่งเจอมาไม่กี่เดือน เธอทั้งเศร้าทั้งโกรธ มันไม่มีประโยชน์เลยหรอที่เธอทำทุกอย่างไปเพื่อเขาหน่ะ? เขาเคาะประตูอย่างที่สุภาพบุรุษที่ดีควรทำแต่ความสุภาพบุรุษก็ขาดสะบั้นไปเมื่อเคาะไปครั้งที่สาม เธอมองผู้ชายที่ยืนอยู่ที่ประตูด้วยสายตาเศร้าโศก โดยไม่พูดอะไรสักคำ หัวใจเธอเย็นชาไม่อยากจะพูดกับผู้ชายตรงหน้าฉัน "คุยกับเพดานหรือไง? " เขาพูดเบาๆ และเดินเข้าไปยืนอยู่หน้าเตียง ก้มลงมองหญิงสาวที่กำลังเศร้าโศก "เธอหน่ะมีบาปติดตัว จะให้พูดให้ฟังอีกก็ดูคงไม่มีประโยชน์ ลุกขึ้นเถอะ ไปนั่งรถเล่นกับฉันไป" ธัชชัยกล่าวพร้อมกับยื่นมือไปหาผู้หญิงที่อยู่บนเตียง เป็นการเชื้อเชิญ น่าเสียดายที่ตอนนี้กนิษฐาเหมือนกับโดนหนามกุหลาบทิ่มแทง "นั่งรถเล่นก็เป็นกิจกรรมที่น่าสนใจ พายัยอินโนเซนต์ของพวกคุณไปเถอะ ฉันไม่กล้าสอพลอไปด้วยหรอก" กล่าวว่าผู้หญิงที่สวยเกินกว่าจะเข้าใจ "เธอหน่ะน่าเบื่อจะตายไป จะเอาอะไรมาสู้เธอ? " ธัชชัยเลิกคิ้วที่งามระหงที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ ส่งไปให้หญิงสาวที่อยู่บนเตียง